Aan zijn gelukzalige blik toen ik jongste weer ophaalde wist ik al dat 'het' goed was geweest. Alletwee draaiden ze een beetje verlegen weg, toen ik hem weer ophaalde en wij, als mama hun vriendschap evolueerden. Deze week nog een laatste run naar vriendjes en Swap-activiteiten en dan is het weer aftellen naar school.
Onze dochter is terug sedert gisteren. Ze was zo heel dapper om een franse binnenlandse vlucht te nemen als "niet begeleide minderjarige". Gelukkig is het meegevallen want "ze zou dat zeker nog doen". De papa van een vriendinnetje bracht haar naar het vertrek vliegveld en heeft braaf gewacht tot de steward haar (en andere kinderen) kwam halen. De franse taal was een beetje moeilijk maar gelukkig voor haar sprak de steward engels. Wij stonden haar bij aankomst op te wachten. Ruim op tijd want op zo'n momenten ben ik een echte zwartkijker. Wat als er files zijn, wat als we panne krijgen,... Liever een uur te vroeg dan 1 minuut te laat is mijn devies dan. Beetje bruiner dan bij het vertrek, veel verhalen, enkele meegebrachte souvenirs en een interessante levenservaring rijker. En iedereen dolgelukkig dat ze terug thuis is. Marijke
