De meeste en verste verplaatsingen tijdens onze rondreis in Thailand gebeurde per bus. Een grote bus van 54 plaatsen met maar 27 man/vrouw/kind aan boord. Heel comfortabel ondermeer ook omdat onze persoonlijke "busboy" zorgde voor zeer goedkope koele drankjes aan boord. Maar op geregelde tijdstippen werden we, dankzij de inspanningen van onze gids, vervoerd op meer authentieke manieren. Zo reden we in een ossenwagen, een tuktuk, een fietstaxi en fietsten we zelf in Chang-Mai. Een stukje op de rug van een olifant was er ook bij. Aangezien er ook veel water is in Thailand namen we voor korte verplaatsingen: een vlot, een smalle rivierboot, een snelle "James bond" boot. En omdat de toeristen zich niet zouden vervelen zorgde de gids voor een DJ tijdens onze avonduitstap met vlot. De bevallige vrouwelijke bemanning danste gezellig de "Macarena" mee.
Want in Thailand aten we gestoomde rijst, rijstporridge, gele rijst, gekookte rijst. Het eten bestond meestal uit buffetten: altijd wel een schotel met kip, een schotel met gefrituurde of verpakte vis, schotel met groenten. Dessert was meestal watermeloen en ananas, al waren lychees, ramboetan en mango soms ook van de partij. In de hotels was er gelukkig voor ons westerlingen wel vaak een westers ontbijt. En feest was het helemaal als de bus stopte bij een 7/11 waar frisco's met echte belgische chocola werd verkocht.
Dat zei iemand tegen me toen ik vertelde dat jongste voor het eerst alleen op vakantie ging. Ik had er echter geen moeite mee om hem te laten gaan alleen zijn eerste sms'je was verontrustend: "Sziget is gesloten verdacht pakketje gevonden". De politie was met een onderzoek bezig en hij zou me op de hoogte houden. Niet dus, dan hem toch maar voor middernacht ge-smst met de vraag of hij al op het eiland mocht. En gelukkig was hij er al uren alleen een plaatsje voor zijn tent op te zetten had hij niet meer gevonden, de groep die een plaats vrij zou houden voor hem hadden geen woord gehouden. Gelukkig kon hij bij iemand vd 'buscompagnie' slapen en de volgende dag vond hij een eigen plekje. Daarna volle bak genieten van zijn muziek en ik laat hem gerust stuur echt geen sms'jes meer loslaten nietwaar.
Inderdaad de Thaise naam voor tempel is Wat. Na de Liggende Buddha bezochten we 's anderendaags de tempel van de Smaragden Buddha (die eigenlijk van jade is), het Koninklijk paleis en de drijvende bloemenmarkt. We mochten ook een boot op en konden zo de bebouwing langs de wal zien. Heel veel krotten maar volgens de gids was de grond waarop de krotten stonden wel wat geld waard. Een beetje een dubbel verhaal dus. s' Avonds aten we in een restaurant op het 78ste verdiep met uitzicht op Bangkok. In dat appartementsgebouw was op het 85ste verdiep nog een uitzichtsplatform dat 360° ronddraaide. Prachtig uitzicht maar het eten in het restaurant beviel niet iedereen. Zelf had ik nergens last van maar iemand van de groep deed zich tegoed aan de zeevruchten en betaalde daar 's anderendaags in de bus de tol voor. Tja, zeevruchten zijn al delicaat en als ze dan liggen wachten op toeristen bij een temperatuur van 30 graden...
Om ons de jetlag te besparen had de Thaise gids er niet beter op gevonden dan ons na de landing onmiddellijk op uitstap te sturen. We mochten wel eerst een uurtje naar ons hotel om ons wat op te frissen. Maar daarna was het, moe of niet, op naar de tempel met de Gouden Buddha en de tempel met de Liggende Buddha. Vooral die laatste was indrukwekkende: 46 m lang en volledig in (blad)goud. Nadien trokken we nog naar de overdekte chinese markt. Daar overweldigden de geuren mij: zweet, vlees, vis, exotische bloemen, fruit, alles door elkaar. Schrijnend vond ik wel dat er ook oudere mensen sliepen op de markt: tussen al het volk en uitgestalde waar in, op een veldbed of een kleine matras. Als eerste kennismaking met Bangkok en het Verre Oosten kon het tellen.
We vertrokken op dinsdag morgen 18 juli 2016 om 6.30 uur Belgische tijd en kwamen toe in Thailand op woensdag rond 7 uur Thaise tijd. Er is momenteel wel een tijdsverschil van 5 uur (Belgische tijd + 5 uur is Thaitijd). We maakten wel een tussenlanding in Doha, al zagen we niet veel van die luchthaven, zelfs al hadden we een kleine drie uur overstaptijd. De reis verliep redelijk rustig. Al moet worden gezegd dat de handbagage van manlief niet 5 maar 11 kg woog. Hij kan dan ook nooit kiezen tussen al cameralenzen en neemt er dus meer dan 1 mee. Dat werd dus handbagage herverdelen aan de check-in balie. De handbagage van dochterlief werd dan weer aan een extra veiligheidscontrole onderworpen. Blijkbaar wordt er lukraak een reiziger uitgekozen bij wie extra wordt gecontroleerd en dan controleren ze liever de bagage van een jong meisje neem ik aan... Lange vliegreizen laten wel toe veel films te kijken. Zo'n vijftal passeerden de revue eer we definitief landden in Bangkok Tussenin krijg je nog wat eten en tracht je te slapen.
