Gisteren kwam de thuisbegeleidster van zoon voor een gesprek. tijdens het gesprek welde er uit het niets een mega hoofdpijn bij mij op. De tranen liepen (gelukkig) zachtjes uit mijn ogen. Net toen ze haar jas al aan had om afscheid te nemen begon alles in mijn lichaam te protesteren en kon ik net op tjd het toilet halen om de ondeugd uit te spuwen. Ondertussen kon het bezoek niet anders dan geduldig wachten tot ik enigzins toonbaar was om ze buiten te laten. compassievol zei ze dat ik maar lekker in mijn bed moest kruipen, maar helaas verbleef ik die ochtend meer in het kleinste kamertje.
Na heel lang aarzelen en met de nodige reserves werd ik enkele dagen geleden lid van Facebook. Ik plaatste wel nog geen foto en ook mijn profiel is nog niet bijgewerkt, maar ik leerde wel al veel bij over mijn dochter! Marijke
