|
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Opnieuw zijn er de examens voor de laatste keer dit schooljaar.
Stilte in huis. Ook stress voor onze kleine man. Geen piano spelen, niet luidop zingen, even geen dringende vragen stellen aan grote broers. Toch liep hij niet met zijn ziel onder de arm. Hij mocht overal mee op stap. We bezochten een snoezelruimte, waar hij twee uur lang lekker kon spelen en ontspannen op ondermeer een verwarmd waterbed, die groot genoeg was voor een heel gezin. Hij mocht mee naar de onthulling van enkele nieuwe beelden die ons dorp verfraaien. De beelden vond hij maar zozo, de receptie die volgde was des te leuker. Fietsen met papa en met mama buiten sjoelbakken in de kou. Gisterenavond mocht alleen hij mee naar het feest van oom die vijftig werd en bleef hij met papa bij opa slapen. Een ding weet hij nu wel zeker, hij gaat niet naar het middelbaar, altijd maar leren, niet meer kunnen spelen, dat is niets voor hem.
|
