een kater met noden die zat op de muur hij klaagde en klaagde zijn snuitje stond zuur " zo eenzaam zo eenzaam " besnifte hij triest "waar is die kattin die vandaag voor mij kiest ? 'k zal echt niet veel vragen mijn lijst is niet lang er moet wat gebeuren ik ben nu zo bang waar is mij kattin mijn hart doet zo'n zeer ik wil graag geknuffel en liefst nog iets meer "
Het stond op mijn boodschappenlijst. In het handschrift van mijn dochter. Fronsend keek ik naar het woord want ik had echt geen enkel idee wat bedoeld werd. Het stond een beetje schuin geschreven onderaan het blad. Plots viel dan toch mijn euro. Vooral ook omdat er tussen haakjes "vanillesmaak met nootjes" stond. In het warenhuis trok ik dus richting nagerechten. Thuis bleek ik goed te hebben gegokt.
Mijn dochter lust bij het ontbijt soms een bord havermout. Meestal maak ik net iets te veel klaar zodat er een rest voor mij overblijft. Vanmorgen had ik die rest al in een bord gedaan. Mijn plaats aan tafel was leeg want ik had nog een lepel nodig. Onze kater vond dat het moment om ook aan tafel te komen. Blij omdat hij mijn plaats kon innemen, zwaaide hij met zijn staart van de ene kant naar de andere. Helaas voor ons iets te laag zodat zijn staart in de havermout terecht kwam. Melkdruppels overal én een verontwaardigde poes toen ik zijn staart droogdepte.
De kilometerbeperking maakte dat ik vrij relaxt naar mijn bestemming kon rijden. Mij stoort het dus niet. Al hoor ik zo hier en daar toch mensen klagen dat alles zo traag gaat nu.
Met jongste op stap om zijn garderobe uit te breiden. Hij zag een mooie trui waarvan ik mijn bedenkingen had. Ik ging overstag en kocht hem met nog enkele T-shirts. Thuisgekomen moest ik het toch even controleren en jawel hoor we hadden precies dezelfde trui gekocht als die ik laatst alleen voor zoon had gekocht. Heb hem toch maar meteen ingeruild.
Zo moet ik er uit zien. Althans toch voor die oudere dame. Want zij vroeg mij aan de geldautomaat om haar te helpen bij een geldafhaling. Wat ik uiteraard met veel plezier heb gedaan.
Na een vakantie is het altijd moeilijk om terug in werkmodus te komen. Gisteren bv. liep de wekker niet af. Daardoor stond ik een kwartier te laat op. Gehaast liet ik het bad vollopen. Zonder te letten op de temperatuur van het water zette ik een voet in bad. Om die pijlsnel terug te trekken toen bleek dat het bad gevuld was met water van meer dan 50°. In alle haast vergat ik blijkbaar de juiste temperatuur in te stellen op de thermostatische kraan. Maar wakker was ik er wel van geworden.
Tijdens de krokusvakantie trokken we er met ons drietjes op uit. Niet naar de sneeuw maar richting zon. We logeerden in een appartement in Eze, vlakbij Monaco. De eerste dag was er regen, dus maakten we van de nood een deugd en bezochten de villa Rotschild. Prachtig, zelfs barok en overdadig ingericht. De Villa Kyrélios die we dezelfde dag bezochten, staat hiermee in schril contrast Deze werd volledig gebouwd en ingericht in de oud-klassieke Griekse stijl. Alle drie zouden we moeilijk kunnen kiezen welke we als geschenk zouden willen krijgen. Ze hadden beiden hun charme.
