Onze twee oudsten hebben met onze goedkeuring besloten dat ze dit jaar op kot gaan. Gisteren trokken we er op uit. Er zijn er momenteel nog genoeg beschikbaar maar een keuze maken is toch niet zo gemakkelijk. Ik moest soms ook door de gigantische rommel heenkijken die studenten achterlieten om nog te kunnen zien of de kamer geschikt was. Vandaag gaan de zonen en nu met manlief opnieuw op prospectie uit.
Verse maatjes. Zo dol dat hij het zelfs eet bij het ontbijt. Maatje op de boterham. Volgens hem de lekkerste manier om de dag te beginnen. Zelf doe ik die stunt niet na. Ben immers wat minder dol op die dingen.
Voor ons jongste begint de vakantie te korten. Volgende week doet hij nog een weekje vakantiewerk op het speelplein. komend schooljaar maakt hij een hele nieuwe start en moet hij met de trein gaan. Grote broer oefende met hem de treinrit en wandelroute naar school en internaat. Vandaag moest hij zijn vakantietaak voor wiskunde inleveren op zijn oude school en kreeg hij een overhoring over de formules, hij was hypernerveus. De leerkracht was echter heel tevreden en zoon kwam stralend naar buiten. Mama ook blij omdat hij zijn labo-jas terug had. Zijn bankkaart uitgetest en daarna flink inkopen gedaan voor zijn nieuwe kamer en kleding bijgekocht omdat hij nu geen uniform meer hoeft te dragen.
Normaal lees ik eerst het boek en dan ga ik naar de film. En ben dan vaak teleurgesteld omdat de film (nogal veel) afwijkt van het boek. Mijn dochter besloot het omgekeerde te proberen. Ze ging kijken naar "Divergent" en wil nu de boeken niet meer lezen. Het is eens een andere aanpak.
We zouden graag samenkomen met een aantal mensen. Maar onze agenda's liggen nogal uit elkaar. Dus nu probeer ik het met een doodle, volgens sommigen de "moderne manier" om afspraken te maken. Ben benieuwd of we nu wel aan een datum komen.
Dat was de reactie van mijn dochter na haar eerste werkshift in haar vakantiejob. Maar ook: "wel leuk" en "veel werk". Ik denk dat ze het wel overleeft.
Dat zal gebeuren vanavond. En ik zal het zelfs heel leuk vinden. Dat de pedicure na haar en mijn verlof eindelijk weer eens haar werk kan doen. En het is hoog tijd ook.
Het was een race tegen de tijd. Maar het is gelukt. De valies uit Frankrijk is leeggemaakt door de dochter, de kleren gewassen en gestreken door mama. Nu kan ze haar valies voor Nieuwpoort maken. En dan is ze weer weg. Tot het schooljaar begint.