Gisteren heb ik heel de dag opgeruimd, samen met mijn dochter. Zij hielp goed mee, aangezien het haar slaapkamer en haar speelkamer betrof. Dit is geen activiteit waarnaar ik uitkijk, meestal gaat deze klus gepaard met heel veel gezaag van mijn kant. Halfweg verdween ze even om terug te keren met de "post". Er zat een door haar geschreven kaartje bij "Wat ik wou zeggen: niet vloeken mama!" De rest van de klus heb ik mij dus beheerst. Laat mij de niet-lezers van Umberto Eco geruststellen: momenteel lees ik in bed/op de bank het laatste deel van Harry Potter en het bevalt mij: vlot geschreven vanuit één perspectief en spannend. Meer moet dat niet zijn in de kerstvakantie. En Ellen, hoe beviel "The Cook, the thief, his wife and her lover". Keek je het helemaal uit of haakte je af ? Wellicht de nodige schrijfinspiratie opgedaan? Marijke
|