Onlangs moest mijn man naar de dokter. Braaf ging hij wachten in de wachtzaal, net zoals alle anderen. Maar toen zag hij dat de wachtkamer vol hing met posters. Dus stond hij op om die één voor één te gaan lezen. Alle anderen keken maar raar op. Toen hij weer ging zitten, merkte hij dat een ladekast in zijn rug prikte. Dus heeft hij die zware kast verschoven. Gelukkig werd hij kort nadien binnengeroepen. Wie weet wat hij anders nog allemaal zou hebben gedaan...
Het is niet zo eenvoudig om een goed wachtwoord te verzinnen. Als je er dus een gevonden hebt dat behoorlijk veilig lijkt te zijn én goed te onthouden wil je dat bewaren. Helaas, niets is zo simpel als het lijkt. Want op het werk verplichten ze je om de 6 maanden te veranderen. En wegens andere regels per website kan hetzelfde wachtwoord niet gebruikt worden op bv Smartschool of de internetwinkel of voor de verlenging van het bibliotheekboek. Dus eindig je met tal van wachtwoorden, elk een variant op je beginwoord. Om veiligheidsredenen mag je die nergens noteren. En dan moet je dus onthouden welk wachtwoord gebruikt moet worden bij welke website. Knettergek word ik er soms van.
Het regende dat het goot toen ik over smalle binnenbaantjes naar mijn bestemming reed. Ik had mijn hand nog bij de richtingaanwijzer toen door de vele bochten uit het zicht onttrokken plots een tegenligger in volle vaart op mij afstevende. Ik durfde niet te bruusk te remmen en wilde pompend remmend maar in plaats van mijn voet te gebruiken gebruikte ik mijn hand die nog op de richtingaanwijzer rustte en 'pompte' die in paniek heen en weer. Gelukkig kwamen we beiden op tijd en zonder schade tot stilstand want links of rechts uitwijken was door de modder geen optie.
Het virus dat rondwaarde in huis heeft ook mij getroffen. Weliswaar minder erg dan bij dochterlief maar toch voldoende om te snotteren en een zere keel te hebben. Hopelijk waait het dit weekend voldoende over en steek ik niemand aan.
Vanmorgen op het werk stapte ik in de lift. Ik stapte ook weer uit. En keek mijn ogen uit. Want in het bureau van een collega stonden plots 2 bureaus in plaats van 1, aan een ander bureau hing een totaal onbekende naam en mijn bureau was afgezet met wit/rood lint. Toen keek ik nog eens naar de nummers van de bureaus. En ontdekte ik dat ik op een verkeerde verdieping was uitgestapt...
Dank zij moderne technologie en een abonnement op een net, kijken wij nu ook televisie. Dat leidt soms tot zinnen als "straks is er dit" of "mag ik eerst nog wat verder kijken". Of zoals de dochter het verwoordt: "We hebben nog niet zo lang tv of we passen ons al aan".
Dochterlief vond in één van mijn schuiven een oude zonnebril. Gekocht eind de jaren '80, type polaroid. Toen al een beetje foute look. Maar zij vond de bril "cool". Dus trokken we naar een optieker om de bril te laten aanpassen aan haar gezicht. En wat zei die vriendelijke mevrouw? Dat we niet de eerste waren die kwamen met een vintage bril. Serieuze promotie vind ik dat: van oud naar vintage. En als ik dus nog een paar jaren erbij heb op mijn teller weet ik dus dat ik niet oud maar vintage zal zijn...
Zondag met manlief een verwenarrangement ondergaan. Jacuzzi, massage, lunch en sauna. Het was een hele dag lekker genieten van alles maar vooral van het samenzijn.
Dat werd gisteren geproefd en best lekker gevonden. Ook de rest van het menu was heel verrassend met oa gekonfijt witloof en limoenkaviaar. De jarige was tevreden.
