ik ging er eens voor zitten en mijn account op de computer opschonen. Ik delete alles wat ik dacht niet meer nodig te hebben. Tussendoor wilde ik even mijn mails checken maar dat ging niet meer. Gelukkig was onze zoon de informaticus in spe thuis en kon ik zijn hulp inroepen. En wat bleek: het mapje outlook had ik niet mogen deleten, gelukkig had ik de virtuele prullenbak nog niet leeggemaakt en kon zoon alles resetten en ik weer mijn mails lezen.
Gisteren kreeg ik een telefoontje van dochter toen ik op weg was naar huis. De elektriciteit was uitgevallen en papa nam telefoon niet op. Wat moest ze doen? Nu ben ik zelf geen grote kenner maar wist toch dat ze naar de zekeringen moest kijken. De enige zekering die niet werkte was de verliesstroomschakelaar. En die kreeg ze niet aangezet. Dat deed ik wel toen ik eindelijk thuis was maar dat was geen definitieve oplossing. De stroom viel steeds terug uit. Gelukkig kon manlief de bron van het onheil wel ontdekken: de vaatwasmachine. En die heeft hij voorlopig kunnen herstellen. Alles weer in orde dus.
Jongste start dinsdag maar zoon twee is al bijna klaar, nog eentje te gaan. In de week als zijn broers op kot zijn maakt hij ook gebruik van hun slaapkamers. In zijn kamer schrijft hij, in de slaapkamer van de jongste doet hij zijn middagdutje en staat zijn laptop, naar de kamer van oudste vlucht hij als het te warm wordt op zijn eigen kamer.Ik had het hem zelf voorgesteld en hij maakt er dankbaar gebruik dat kan ik zien omdat hij ook op die kamers zijn sporen nalaat.
Gisteren was het eerste examen wiskunde. En vandaag mondeling frans. Gelukkig mondeling. Want gisteravond verbrandde dochterlief haar rechterduim. Er staat nu een blaartje op. Wat het schrijven voorlopig niet gemakkelijk maakt.
Met de dossiers van het werk ben ik altijd heel zorgvuldig. Toch ben ik er in geslaagd een dossier zo goed weg te leggen dat het lang zoeken was om het terug te vinden. Maar het is gelukt en het dossier kan dus netjes worden afgewerkt.
Mijn voornemen om alle dagen te bloggen zit in een dipje. Hierbij wat nieuwtjes om het goed te maken. -Gisteren kende mijn auto zijn vuurdoop als lastwagen. Want omdat de batterij van de elektrische fiets plat was en het water goot, ging ik manlief ophalen ergens te velde. En toen moest in het midden van een regenbui die fiets nog in de koffer geraken. Het is gelukt met vereende krachten -Toen ik wou gaan tanken kreeg ik de klep van de tank niet open. De tank was zo goed als leeg en 's anderendaags moest ik naar Brussel. Gelukkig kreeg manlief de dop wel van de tank. Oef! Want met de trein reizen is in België voorlopig geen pretje -Als ik van permanentie ben is er geen goede thee verkrijgbaar op het werk. Ik dacht de oplossing gevonden te hebben door een goede meeneemthee te kopen op weg naar het werk. Helaas, vlak voor ik aan mijn bureau toekwam schoot het deksel los van de beker. Resultaat: een gang vol thee die ik kon opdweilen met behulp van servetjes uit het toilet..
