Gisteren haalde we de hangmat boven. In de namiddag maakte ik er enkele uurtjes gebruik van. 's Avonds vroeg ik aan mijn man of wij de hangmat binnen zouden halen. Het was niet nodig volgens hem want er was geen regen voorspeld. Vannacht heeft het helaas wel geregend. Hard. Er zit nu niets anders op dan de hangmat te laten drogen.
En ja, de update van de GPS is uiteindelijk geslaagd.
Mijn uitje naar de K van Kortrijk leverde niets op. Helaas. Maar het is erger voor mijn man. Want de poging om zijn GPS toestel te updaten is niet geslaagd. Althans voorlopig toch niet. Wie weet lukt het straks wel met de hulp van de geheugenkaart die ik hem gaf.
Er is volop leven bij ons in huis. Ik kan de agenda van de zonen nauwelijks bijhouden. De hoeveelheid boodschappen zijn verdubbeld in de vakantie, vooral de drank kan ik niet aangesleept krijgen. Elke dag stelt zich de vraag; voor hoeveel personen kook ik? Ze gaan een paar daagjes weg niet tegelijk en soms wel tegelijk. De ene is 's morgens al vertrokken als ik op sta, de ander ontbijt rond het middaguur. Er komen heel wat bekende en minder bekende jongelui over de vloer en verre familieleden op doorreis komen langs al dan niet om te slapen. Ik doe mijn best een beetje regelmaat in deze chaos te scheppen maar eigenlijk vind ik het vooral heel gezellig.
Alles gaat redelijk goed ginder. Om te tonen hoe goed ze integreerde in het gastgezin vroeg ze ons of ze met de gastvrouw en dochter een weekend naar Sydney mocht. En wie zijn wij om haar zo'n unieke kans te weigeren?
Lang geleden dat ik dat nog gedronken had maar vandaag dus wel. Namelijk op een terras in het gezelschap van een oude schoolvriendin. Meer moet dat niet zijn.
Net nu ik mijn computer nodig heb om per e-mail afspraken te maken voor het werk besluit de pc om niet goed te functioneren. Uit een telefoon met de helpdesk op het werk blijkt het een algemeen probleem te zijn. Er zit niets anders op dan voor vandaag de computer af te sluiten. En op de ouderwetse manier afspraken te maken: per telefoon.
Om onze gedachten wat af te leiden van het vertrek van onze dochter brachten we vorige vrijdagavond en zaterdag door in de buurt van Bouillon. Op vrijdagavond een diner en een overnachting en zaterdag gans de dag bezoek gebracht aan Bouillon: het kasteel, de roofvogelshow, het museum. Het mooie weer was uiteraard meegenomen. De heen- en terugreis verliepen door de vele wegenwerken en files iets moeizamer maar we raakten ter bestemming.
Althans in Australië was het de eerste schooldag. Blijkbaar gaat alles er heel anders aan toe. Leerkrachten begeleiden meer individueel en worden met hun voornaam aangesproken. Verder stonden op haar studieprogramma vooral wiskunde, scheikunde en biologie. Ze is niet zo'n grote fan van het eerste vak, maar slaat zich er wel doorheen. Voor de rest is het gewoon leuk om van haar te horen.
