Dit jaar inviteerden we onze ouders voor moederdag. De ouders van mijn man gisteren, mijn ouders vandaag. Dat brengt wel wat werk mee, maar dat hebben we graag over voor onze moeders. Het leukste vinden ze dat ze niet moeten koken op die dagen. En aangezien manlief lekker kookt, genieten wij ook nog. Marijke
Toen ik gisteren de trein nam hoorde ik plots een vrouw in het gangpad tegenover mij roepen: "Help, is er een dokter hier?" Ik keek op en zag een dame die de passagier naast haar ondersteunde. Die gleed immers weg uit haar stoel en beefde over haar hele lichaam. Nu ben ik geen dokter noch een expert op dat gebied maar mijn eerste idee was "een aanval van epilepsie". Je kan dan niet echt veel doen, alleen het slachtoffer zo leggen dat ze zich niet kan bezeren tijdens de aanval. Die raad gaf ik dan ook door. Door de vele commotie kwamen verschillende passagiers kijken wat er gebeurde. Eén van hen was medisch iets meer onderlegd en beaamde mijn advies. Deze passagier bleef bij haar waken. De aanval was intussen over en het slachtoffer gaf tekenen van beweging. Ook haar ogen gingen af en toe open. Het ergste was wellicht voorbij maar ze bleef wel heel slaperig. Een andere passagier ging op zoek naar de conducteur. We naderden mijn eindbestemming en de passagiers kregen de raad om uit te stappen langs de andere deur. De conducteur stapte uit op zoek naar een meer bevoegd personeelslid. Ik stapte uit nadat ik zag dat de bevoegde personen onderweg waren. Wellicht bleef de trein wat langer staan in dat station. Ik hoop wel dat het slachtoffer volledig bekomen en goed thuisgekomen is na haar aanval. Marijke
Zegt het jullie iets? Tot voor kort kende ik deze begrippen ook niet. Dropbox zou het mogelijk maken dat mijn man en ik foto's kunnen delen op onze computer. Alleen neemt dit erg veel giga in beslag. En de extra ruimte moet worden betaald Zoomit, electronisch facturen betalen, is volgens de reclame zo makkelijk. En op het eerste zicht lijkt dat zo. Maar dat je achteraf blijft zitten met facturen "status ingeleid" zegt men niet. Het zal wel aan ouderwetse mij liggen maar vooralsnog vind ik deze twee zaken geen verbetering in mijn leven. Marijke
Zoon twee had nog een rijles tegoed, dat wil zeggen we hadden ze al betaald maar door zijn studie kon hij ze eind vorig jaar niet nakomen en rijexamen afleggen was nog te vroeg. Ondertussen hebben we al meer kunnen oefenen en wilt hij heel graag zijn rijbewijs halen. Gisteren ben ik meegereden met hem en rijinstructeur. Voor een ouder ook nog een leerzame ervaring :).Ik had van te voren aangegeven dat zijn stuurtechniek te wensen overliet en dat we daar al menig discussie over hadden gehad, tijd om te oefenen dus. Op een parkeerplaats moest hij 8-ten rijden met de auto, dat deden ze ook bij een slipcursus zei de instructeur. Had hij geluk dat zijn auto schoon bleef met mij achterin. Na afloop kreeg zoon huiswerk mee en examen afleggen, nee nog wachten eerst goed die 8-ten oefenen!
van het jaar is achter de rug voor onze kattin. Want geef toe: vaccinatie, ontwormen en ontvlooien, het klinkt niet leuk en het is niet leuk. Haar speekselklieren draaiden overtoeren door stress en reactie op de "pipetjes" in de nek. We hielden haar nadien een nachtje binnen. Zo waren we zeker dat alle bijwerkingen gedaan waren. Nu draaft ze weer lustig rond in de tuin. Zo kennen we haar het best. Marijke
Onlangs bekeken we deze dvd. De beelden van de tsunami en de ravage er na bleven op mijn netvlies. Je leest het in de krant maar dan is het weer verder met het leven. Deze film liet mij inzien dat het leven voor heel wat mensen nooit meer is zoals voorheen. En dat wellicht het aantal goede aflopen heel wat minder is dan gehoopt. Hartverwarmend om te zien was wel de solidariteit: mensen die al niets teveel hebben, gaan op zoek naar overlevenden en geven kledij. Iemand zonder hoop leent zijn GSM aan een ander die nog wel mag hopen. Dokters en verpleegster werken in moeilijke omstandigheden, maar doen hun uiterste best voor iedereen. Blij dat ik deze film zag. Marijke
Dat leidt bij ons thuis éénmaal per jaar tot verpotten. Wegens het natte voorjaar (en ook wel een beetje omdat ik er tegenop zag) was dit werkje uitgesteld. Dit weekend is het er uiteindelijk van gekomen. Manlief zette alle planten buiten, ik haalde ze uit de pot, schudde de oude aarde er zo veel mogelijk af en vulde de pot met nieuwe aarde. Tegelijkertijd werden de gele bladeren verwijderd. Nu maar hopen dat onze kamerplanten ons belonen met groene, nieuwe blaadjes en bloemen. Marijke
Die zon doet zo'n deugd. Bij mij uit zich dat vooral in sportief zijn. Gisteren een wandeldag, met vriendin en een onbekend stukje natuur ontdekt nog dichterbij dan Gent. Gistermiddag met patiënte gewandeld, wilde haar ook laten genieten alleen de rolstoel bergopwaarts duwen was een tegenvaller. 's avonds vergadering in het dorpscentrum slechts 2 km te gaan en omdat mijn fiets nog op controle was bij de fietsendokter dacht ik waarom ook niet te voet. Op de heenweg werd ik halfweg opgepikt door een vergadercollega en op de terugweg werd ik achtervolgd door andere vergadercollegas die me zeiden als ik nog eens een vervoersprobleem had ik hun altijd mocht bellen vandaag mijn zoon me af laten zetten bij de fietsendokter en terug naar huis gefietst, ik eindigde in de regen maar dat mocht de pret niet drukken.
Bij ons thuis gaat die vergelijking altijd op. Met het mooie weer van gisteren hadden we onze eerste barbecue dit jaar. Helaas delen mannen en vrouwen niet dezelfde definitie van "warm weer". Voor mijn man is het warm genoeg om buiten te eten zodra de zon schijnt in maart. De vrouwen hier thuis vinden dat nog veel te koud. Om zichzelf en ons een plezier te doen hangen er nu sedert vandaag, na 4 uur hard labeur, terraswarmers. Die zullen dus onmiddellijk dienst doen. Marijke
