Zondag 23 november 2008.
Een ideale dag om mijn ouders te bezoeken samen met mijn dochter.
Alleen, zo rond 15 uur begon het wel te sneeuwen, eerst niet zo heel veel dan met dikke pakken.
Waar we anders blijven tot rond 18 uur, reeds om 15.30 uur vertrokken naar huis. Een rit van amper 17 km, fluitje van een cent in normale omstandigheden.
Waar ik niet bij had stilgestaan: de terugreis dwars door Gent omvatte de Dampoort en verschillende bruggen. En daar zaten de problemen.
Tal van chauffeurs raakten er niet op. Tot mijn stiekeme vermaak zag ik grote Mercedessen stokken waar mijn kleine Toyota Yaris (met sneeuwbanden) vlot overging.
In een slakkengang dan toch rond 17.30 uur veilig thuisgeraakt tot grote opluchting van mijn dochter.
Omdat we mijn man niet hadden gebeld bij het vertrek (hij maakt zich dan maar ongerust) was zijn eerste reactie: zijn jullie er nu al?
Ja zeg, we hadden er wel 1uur 45 minuten over gedaan.
Om te bekomen van de emoties maakte de dochter nog vlug een sneeuwman in de tuin. Die staat er nog, als herinnering aan de eerste sneeuw"pret".
Marijke
|
