Al jarenlang bepotelden mij er één op mijn linkerwijsvinger en één onder mijn rechter grote teen. Hardnekkig bleven ze aan me kleven. Ze kropen onder een laagje eelt en drongen ongewenst mijn lijf binnen. Mijn jongste werd ondertussen ook aangevallen. Op zijn twee handpalmen en ook onder zijn rechter grote teen nestelden zich een paar boosaardige. Tijd voor de hulptroepen. Afspraak bij een dermatoloog voor ons beiden. De vrouw begon mild; zalven, daarna bevriezen, schieten, nog later badjes met gif, niets hielp. Afgelopen woensdag weer op controle, het verdict voor mijn jongste: verdoven en snijden . Gelukkig heeft mijn oudste ooit onder judo gezeten met mama aan de zijlijn, de houtgreep kende ik nog. Toen ze de verdovingsspuit vulde vielen er bijna twee flauw. De stalkers werden succesvol verwijderd en opgevangen in een plastic zakje. Hij wilde ze niet als souvenir meenemen .Nu mama nog, voor mijn zachtjes terugtrekken mompelde ik het kietelexcuus. Ik had geluk, deze keer, ze zaten te diep, eerst nog een keer schieten en bevriezen en de volgende keer het mes erin .
03-10-2008, 16:02
Geschreven door Ellen 
Reageren (0)
|