Intussen heb ik het boek terug uit, weliswaar in de oorspronkelijke Engelse versie.
En ik genoot er opnieuw van.
Zeer poëtische stijl, je ziet zo voor je oog wat er gebeurt.
De schrijver, Kenneth Grahame, heeft oog voor detail en weet veel over het leven aan de waterkant.
Even een stukje uit mijn oud Nederlandstalig exemplaar, om jullie warm te maken voor het boek.
Op blz 49 van de vijfde druk uit 1977 , uitgegeven door C. de Vries-Brouwers PVBA kan je bijvoorbeeld dit lezen:
"De slaperige dieren herinnerden zich, nu ze knus in hun holen lagen terwijl wind en regen hun deuren beukten, de stille, prikkelende morgens, een uur voor zonsopgang, als de witte nevel nog dicht boven het wateroppervlak hing; dan de huivering van de vroege onderdompeling, het loopje langs de oever, en de stralende verandering van aarde, lucht en water, wanneer plotseling de zon weer bij hen was, en grijs goud werd en kleuren geboren werden en weer uit de aarde te voorschijn sprongen. Ze herinnerden zich het lome slaapje op het heetst van de dag, diep in de groene ondergroei, waar de zon met gouden puntjes en plekjes doorheen scheen; het varen en baden 's middags, de zwerftochten langs stoffige lanen en door gele korenvelden; en ten slotte de lange koele avond, wanneer er zoveel draden weer opgevat werden, zoveel vriendschappen bevestigd, en zoveel plannen bedacht voor de volgende dag."
|
