Vanmiddag ben ik met de jongste ook naar Anubis geweest. Een verassing voor hem. Normaal zijn verassingen, eerder een straf voor hem, zijn levenspadje moet uitgestippeld zijn. Nu was hij geschrokken, maar blij met het onverwachte uitje en zat ik gezellig met hem arm in arm te genieten van de film. De blauwe plekken van zijn angstige knijpjes heb ik er graag voor over gehad. We moesten wel een paar keer verhuizen in de zaal, voordat ik er achterkwam dat de plaatsen tegenwoordig aangeduid worden op de kaartjes, maar ook dat mocht de pret niet drukken.
Ik vond het gisteren ook heel tof en voor herhaling vatbaar. Ik heb vanacht heerlijke taarten en zelfgebakken brood gegeten en een vervolg op een verhaal geschreven dat nog gestart moet worden door Henri.Vandaag het ook het boek van zoonlief terug naar de bib gebracht en meteeen een boek van Roald Dahl mee teruggenomen. Titel: 'De vijfentwintig mooiste verhalen'. en het eerste verhaal heeft al goed gesmaakt, 'In de ban van de ring' moet nog even blijven sudderen.
Verder strompel ik vandaag door het huis, niet de nawerking van een alcoholisch drankje van gisteren, maar de ' wrattendokter' heeft haar mes in mijn arme teentjes gezet, pijnlijk..
Ook zo genoten ? Ik in ieder geval wel ! ZEKER voor herhaling vatbaar ! Toffe sfeer, toffe mensen en goed gelachen, wat moet een mens nog meer hebben op een doordeweekse dinsdagavond ? Henri, we wachten op je ! Sabine
Gisteren met de dochter voor het eerst sedert lang naar de bioskoop geweest. We doen dat inderdaad niet zo vaak omdat we thuis regelmatig met zijn drietjes naar een DVD kijken. Maar gisteren was dus een uitzondering. Op haar eerste vakantiedag bekeken we "Anubis en het pad der 7 zonden". Nu heb ik thuis de serie niet gevolgd dus voor mij was het de eerste kennismaking met Anubis en ik moet zeggen: het viel behoorlijk mee. De film was spannend en romantisch en de hoofdpersonages acteerden geloofwaardig. Mijn dochter was eveneens tevreden van haar filmuitje. Marijke
