Gisteren zou mijn man naar een wijnproefavond gaan. Tweemaal heb ik hem gezegd dat hij glazen moest meenemen. Maar had hij die mee toen hij vertrok? Eénmaal raden...
Dochterlief kreeg voor haar verjaardag een platenspeler. Dat is terug in bij de jeugd. En bij een platenspeler horen platen. Mumford and Sons kreeg de eer. De eer om als eerste elpee ooit door onze dochter te worden aangekocht. En zelfs tijdens de examens is er altijd wel tijd om een eerste elpee te beluisteren. Dochterlief hoorde dat het goed was.
Ter verstrooiing na deze examenweek ging de stoptrip van dochterlief richting Antwerpen. Er was niet te veel volk bij de pashokjes, niet te veel regen en nog wat geld op onze rekening voor verwennerijtjes. Meer moet dat niet zijn op een vrijdag. En morgen terug blokken voor het laatste examen: fysica.
Toen ik op het perron stond in Brussel werd ik aangesproken door een toerist. Of de trein waarop ik wachtte naar Gent ging? Ja hoor. En of Gent een romantische, mooie stad was? Want ze kon niet naar Brugge omdat het te duur was Ja toen heb ik heel duidelijk gemaakt in mijn beste Engels dat "Gent heel mooi is, veel mooier dan Brugge en zeker romantisch". En abracadabra, de toerist vergat haar teleurstelling over Brugge en kijkt nu uit naar een aangenaam verblijf in Gent
Het pad van een breister gaat niet altijd over rozen. Zo is de tweede kleur van de wol die mijn man koos niet meer beschikbaar. Dat wordt dus een andere kleur kiezen. En dan kunnen we eindelijk beginnen aan het grote project.
zondag bracht ik jongste naar zijn kot omdat ik voor de ganse week boodschappen mee had zodat hij niet hoeft te gaan winkelen en zich kan concentreren op de examens. De auto zat er vol van. Op de terugweg was de auto ook volgeladen maar deze keer met was, lege flessen, afval en en en waar zoon nog geen goed blijf mee weet.
