Gisteren nog vijf kwartier in de file gestaan omdat Brusselaars van de zon wilden gaan genieten aan de Belgische kust. Vandaag ongerust geweest omdat de poes buiten zat tijdens een geweldig onweer...Gelukkig is hij weer boven water gekomen, met natte poten en al...
Jongste stuurt regelmatig een sms met dank aan afschaffing vd roamingkosten. Zo weten wij dat hij het goed heeft en geniet en toch belangrijke gebeurtenissen op het thuisfront niet vergeet.
Gelukkig moet ik niet verhuizen maar ik ging wel iemand van de breiles helpen met haar verhuis. Samen met nog een "breilessen" hielpen we spullen uit de garage en de slaapkamer in dozen steken en overbrengen naar de nieuwe woning. Hoewel we goed doorwerkten, hadden we ook tijd voor een babbel en een koffietje. Een welbestede middag dus.
Jongste is veilig en wel gearriveerd op een eiland in Boedapest waar zijn 10-daagse vakantie begint. Een festival met alles erop en eraan. De aankomst verliep vlotter dan vorig jaar ondanks de strenge veiligheidsmaatregelen. Nu nog de hitte trotseren en genieten.
Op het werk ben ik zeer secuur. Papieren die ik krijg en nodig heb berg ik netjes op. Steeds op dezelfde plaats zodat ik het makkelijk kan terugvinden later. Ligt het aan het verlof, vermoeidheid of de leeftijd? Ik weet het niet maar tegenwoordig raak ik wel al eens een papier kwijt. Shame on me dus. Gelukkig kon het probleem worden opgelost door de twee administratieve krachten. Dank aan hen en ik beloof beter op te letten voortaan.
Soms koken mijn man en dochter samen. De samenwerking verloopt goed en er wordt gelachen in de keuken. Zeker als mijn man doodserieus om een "theeliter" limoensap vraagt. Thee wat? Blijkbaar een samenvoeging van theelepel en liter. Een nieuwe maateenheid is geboren.
Natuurlijk kan ik zeggen dat ik na de reis één heel grote was en strijk te doen had. Maar dat doet afbreuk aan de vele leuke momenten die we hadden op reis. Zo was ons eenmalig bezoek aan de Cango grotten een echt schot in de roos. Zeker het moment waarop de gids ter plaatse begon te zingen om de akoestiek te testen. Waw was dat. Ook prachtig het zicht vanop de Tafelberg of aan het Tsitsikamameer de dolfijnen en de spuitgaten van de walvissen, de Indische oceaan of de canyon aan Bourcke's Luck Potholes. Vele prachtige dingen zagen we en alle zichten samen maakten de reis onvergetelijk.
Tijdens de reis hadden we twee verschillende gidsen. Pierre leidde ons reis in Johannesburg en omgeving. Deze gids was joviaal, goedlachs en had zich sympathiek gemaakt bij iedereen. De volgende gids stond onze groep bij tussen Port Elisabeth en Kaapstad. Aan deze gids en zijn aanpak was het even wennen. Hij had een zwart gevoel voor humor en was in een vorig leven luitenant geweest en leraar bij kinderen met een mentale handicap. Dat verklaart wellicht waarom zijn aanpak was autoritairder was. Uiteindelijk kwam het ook wel goed met deze gids want hij was zeer belezen, filosofisch en steeds bereid ieder individu van de groep te helpen.
Dat is het aantal personen waarmee we thuis vertrokken. Maar de totale reisgroep bestond uit 19 mensen. Van divers pluimage maar allen tof. De oudste was 76, had twee nieuwe heupen, last van zijn knie en rug maar was de grootste positivist van de groep en stapte beter de rotsen af dan ik. Al zal het feit dat hij regelmatig op daken kruipt daar ook wel mee te maken hebben. Er waren ook 6 jongeren tussen 11 en 19 in de groep wat onze dochter de oudste maakte van de jeugd. Waar mogelijk aten ze apart van ons en dan was er steeds ambiance. Dus ook op vlak van reisgenoten was het een toffe trip.
Dat is het aantal verschillende bussen die wij gebruikten tijdens de rondreis. De wegen in Zuid-Afrika en/of het onderhoud en/of de ouderdom van de bussen bleek niet zo ideaal. Maar de bussen brachten ons wel op onze bestemming en de chauffeurs waren vriendelijk en bekwaam dus daarover geen klachten.
Hiermee worden natuurlijk de 5 mooiste dieren ter wereld bedoeld: neushoorn, leeuw, luipaard, olifant en buffel. Als je op reis bent in Zuid-Afrika hoop je altijd deze vijf tegen te komen in een safaripark. En wij hadden echt geluk want tijdens onze twee safari's in het Krugerpark spotten we er 4 van de vijf. De eerste safari was met een jeep en die begon 's morgens vroeg en eindigde in de late namiddag. Naast heel wat impala's, gnoe's, zebra's en giraffen zagen we een kudde olifanten, leeuwen in de verte en een buffel. Maar van heel dichtbij, en dan bedoel ik wel echt superdichtbij zagen we een jachtluipaard. Het dier stak op zijn gemak de weg over en had er zin in om zich te laten bewonderen. Zelfs de ranger die de wagen bestuurde was enthousiast want het was "de eerste keer dit jaar dat hij van zo dichtbij een luipaard zag". De volgende dag liepen we tussen 8.30 en 10.30 te voet door het Krugerpark: een groep van 8 toeristen en 2 gewapende rangers, gewapend om te schieten op groot wild indien nodig. En die dag zagen we op minder dan 20 m afstand een kudde olifanten. De rangers maanden ons aan om zeer stil te verdwijnen want één olifant naderde met wapperende oren. Bij het ontwijken van de olifanten zagen we in de verte een kudde leeuwen. Die lagen lekker lui te slapen maar slopen weg voor ons. We konden hen wel heel goed zien. Op de terugweg naar de auto ontmoetten we nog krokodillen aan een poel. Een geslaagde, schoon misschien toch wat gewaagde ochtendwandeling dus.
Zuid-Afrika beschrijven in een notendop is een uitdaging. Waaier aan landschappen, vriendelijke mensen, afwisseling, dieren in overvloed, lekker eten voor de toeristen, uitdagende wandelingen, rust maar ook armoede, insecten, lange afstanden en sloppenwijken.
Bij mij werden volgende taken afgevinkt: was en strijk na de reis alle achterstallige mails beantwoorden achterstallige administratie voetjes terug in orde laten zetten door pedicure mijn foto's (door dochter) laten doormailen aan mijn man bankzaken terug op punt gezet Vanaf nu kan ik dus weer de tijd nemen om te bloggen
Iets kwijt zijn komt in ons gezin regelmatig voor als is het meestal meer een kwestie van niet kunnen zoeken. Zoon twee was zijn identiteitskaart kwijt. Hij had hem het laatst gebruikt bij de tandarts. Omdat zoon met verlof ging trok ik naar de tandarts om te vragen of de kaart daar was. Helaas waren ook zij met verlof. Vandaag ging ik er opnieuw naar toe maar de kaart was daar niet. Opnieuw zijn gerief doorzocht tot ik hem vroeg zijn portemonee eens op te kuisen. En jawel hoor de kaart stak gewoon daar waar die hoorde te zitten.
In het groot verlof eindelijk tijd voor de grote schoonmaak. Een lang lijstje maar tot mijn grote tevredenheid vandaag al wat klussen kunnen afvinken. Dat geeft een goed gevoel en zin om vol te houden.
Sedert gisteren zijn we terug uit Zuid-Afrika na een fantastische rondreis. De groep bestond uit sympathieke mensen waaronder 6 jongeren tussen 11 en 19 jaar. Onze dochter heeft zich goed geamuseerd in dat gezelschap. Als gevolg van het lekkere eten moeten we nu de broeksriem wat aantrekken. Het weer viel mee voor een "winter": overdag tussen 20 en 25 met veel zon, maar 's avonds bleven we gezellig binnen. Het zit er op maar we hebben nog onze zeer goede herinneringen.
De intussen jaarlijkse fietsvakantie met de vrouwenfietsclub. We trokken naar dezelfde lokatie als vorig jaar. Dit keer waren we met ons elven en alles verliep zonder accidenten. Opnieuw kunnen we terugblikken op een supergezellig verlengd weekend
Mijn wagen maakte al enige tijd een "plop"geluid bij het rijden. Waarom? Ik had geen enkel idee maar omdat er nergens een waarschuwingslampje aanging hoorde ik het een tijdje aan. Tot ik het toch beu werd op de meest onverwachte ogenblikken dat geluid te horen. Zeker wanneer het klonk tijdens een mooi lied op de radio of een interessant interview onderbrak. Uiteindelijk contacteerde ik de garage. En na één enkele testrit was het euvel al ontdekt: doodgewoon een waarschuwing gekoppeld aan de verkeersborden herkenner. Telkens een snelheidsbeperking werd weergegeven op het dashboard en ik die snelheid overschreed met maar enkele kms teveel klonk blijkbaar de waarschuwing. Eerst geloofde ik de garagist niet dat de oplossing zo simpel was maar inderdaad: sedert deze morgen schakelde ik de instelling naar "off" en weg is het ge"plop". Dank u garagist!
