Door de examens word ook ik iedere dag slimmer. Want dochterlief wordt nog graag opgevraagd. Tot nu toe ging het al over Dalton/Rutherford, landbouw in de sub-sahara, het enneagram om er maar enkele op te noemen. Maar ik ben wel blij dat ik het enkel moet opvragen.
Dat ben ik, in elk geval als het op computers aankomt. Want ik slaag er maar niet in om aangekochte e-books op mijn e-reader te krijgen. Heb er al uren mee verspild en ik heb besloten om het op te geven. In elk geval vandaag. Misschien lukt het morgen wel.
Althans dat vind ik van de werken aan de school. Tijdens de examens legt men het voetpad open in de straat waar iedereen parkeert om de kinderen op te halen. Resultaat: geen parkeerplaats meer en een enorme druk op de omliggende straten. Ik vraag mij dan af: konden die werken nu echt geen 14 dagen langer worden uitgesteld?
Het was stil in de auto vanmorgen. Normaal praten mijn dochter en haar vriendin honderduit, maar nu zaten ze met hun hoofd gebogen over de leerstof. Enfin, de kop is eraf. Ze kunnen beginnen aftellen.
Uitstap met bejaarden. Op de terugweg 1 persoon te kort. Na een uur zoeken vertrok de bus met de andere bejaarden naar het afgesproken restaurant. Verantwoordelijke en politie zoeken vruchteloos verder, totdat ze gebeld worden door het restaurant die meld dat die éne persoon al in het restaurant zit te wachten. Nachtmerrie voorbij. bejaarde dacht dat hij de bus voor zijn neus zag vertrekken en nam op eigen initiatief een andere bus. Na twee keer overstappen bereikte deze krasse 89-jarige veilig het restaurant. De man wist niet dat de bus op een andere plaats vertrok dan dat zij waren gearriveerd, toevallig bij een officiële bushalte. Eind goed al goed.
Vandaag is de echte aftrap. Dit weekend werd er uiteraard al flink gestudeerd, maar vandaag is het écht écht. Want morgen is er het eerste maar niet het minste examen: Latijn. Duimen dus maar.
