Ziyi Zhang,
Arno, Frank Sinatra, Kristin Scott Thomas, de maan, Carly Simon, Marlo
Brando, Halle Berry, Peter Pan, Miles Davis, Catherine Deneuve, konfituur, Emma De Caunes, Massive Attack, Maria Callas, de Smurfen, Edith Piaf, Burt Bacharach, Sarah
Vaughan, Johan en Pirrewiet, Duffy, VDB, Gong Li, The Doors, Baudelaire, Kerstmis, Hubert Lampo, Kreta, Max Ernst, Martini Bianco, Parijs, Killing Joke, pasta,
Diana Krall, bananen, Four Roses, Joan Chen, Charles Trenet, Selah Sue, Juan Lozano, Magda
Ilands,Montgomery Clift,
Deadwood, Puccini, Citroën, Gary Numan,INXS, Fad Gadget, Memoirs
of a geisha, meiklokjes, Melody Gardot, druiven, Retsina, Astrud
Gilberto, Napoleon, Julie London, Bob Dylan, Sinterklaas, Freddy Maertens, AA-drank, Boris
Vian, The curious case of Benjamin Button, Picasso, Bryan Ferry,Dusty Springfield, The
Stooges, Grace Jones, Chocolat (de film), The Searchers, Jeanne Moreau, Nikon,
Vivien Leigh, Moby, Le grand Meaulnes, Natalie Portman, Père Lachaise, Norah Jones, Colnago, Jeff Buckley, de
zomer, Françoise Hardy, de zee, The House of Pain, Sting, Expo ’58, de Panton
Chair, de mus, Jamie Cullum, (they long to be) close to you, Sebastian Coe, Johnny Depp,
Veerle Dejaeghere, Crazy Horse, zwart, de F-4 Phantom, Asics, Queen Padmé, Folegandros, Iggy Pop, Audrey Tautou, de roodborst, Oostduinkerke, Peyo, Pierre Alechinsky, Serge
Gainsbourg, Toots Thielemans, Cate Blanchett, George Harrison, I only have eyes
for you, The Cotton Club, Ava Gardner, Juliette Binoche, Louis De Funès, Pearl
Jam, Trijntje Oosterhuis, La promesse de l’aube, Kim Gevaert, Riuichi Sakamoto,
Pierrot La Lune, Robin Wright Penn, Het Leugenpaleis,The USS Entreprise, Buck Danny, Gene Vincent, Lena Horne,
Westerns, The Stooges, Sophie Marceau, Les Invalides, Georges Brassens, Austerlitz, Ernesto Che Guevara,
Marilyn Monroe, Clint Eastwood, Audrey Hepburn, Robert Redford, Michelle
Pfeiffer, Sean Penn, Oglala Sioux, Subcomandante Marcos, de zang van een merel,
seringen, Polo van Ralph Lauren, groene olijven, L’armée des ombres, La légion,
de geur van lijnolie, Compeed, Sven Nys, The last emperor, Anderlecht, Kate Blanchet, Bobby
Kennedy, Japan(the band), bananen, Tinkelbel...
NO PAIN NO GAIN
Believe in yourself!
23-04-2008
Moe!
Al die late uren werken aan het boek van de Sint-Maartenschool is niet bevorderlijk voor de recuperatie. Ik ben doodop en dat vertaalt zich in het ene spierkwaaltje na het andere. De dag na een pistetraining heb ik altijd last, maar vandaag was het toch wel overdreven. De linkerachillespees, -kuit en -hamstring staan volledig onder druk, in zo'n mate dat ik amper mijn versnellingen na de duurloop kon afwerken. Balen! Als ik erover begin te zagen zegt Hilde dat ik het zelf zoek en gelijk heeft ze natuurlijk. Hopelijk kan het boek morgen naar de drukker en kan ik enkele dagen supervroeg in mijn bed. Het combineren van sporten op niveau met een gezin met kleine kinderen, een job en daarnaast tal van kleinere activiteiten (Ik moet eens leren neen zeggen, zeker?) wordt met de jaren moeilijker. Met Magda heb ik afgesproken om het nog twee seizoenen te proberen. Dit jaar is mijn laatste seizoen bij de Masters 45+. Volgend jaar in Mei wordt ik 50 en dat wordt wellicht mijn laatste seizoen 'à fond'! Daarna mag ik het anders aanpakken. Ik kijk wel uit naar die nieuwe categorie en hoop mijn niveau nog tot dan te kunnen aanhouden. In dat geval liggen er nog wel enkele mooie wedstrijden in het verschiet. Ik speel ook meer en meer met het idee om coach te worden. Dat zegt me echt wel iets. Misschien word ik wel Magda's assistent?
Weeral een lekker weertje vandaag. Is de lente dan écht begonnen? Hopelijk wel want het is zondag Plantenbeurs in Hombeek en traditioneel is het voor heel de Sint-Maartenschool-entourage (FOTOS 1-3) alle hens aan dek. Zo'n 300 vrijwilligers zijn er dan actief om de hele organisatie vlekkeloos te laten verlopen. Ik heb er ook mijn taak, nl. het verdelen van meer dan 8000 Feeling Wonen+tuinspecial, goed voor 11 palletten. Dat gebeurt met de wagen en ik moet ervoor zorgen dat alle ingangen constant worden bevoorraad. Ik krijg wel hulp, hoor, en niet de minste (FOTO4-6) want Noah, Moon en zijn vriend Brent zullen me net als vorig jaar helpen. Zondag dus geen training voor mij en zaterdag is het mijn vaste rustdag. Ik zou zaterdag kunnen lopen ipv zondag maar op mijn leeftijd is het gezond om af en toe eens twee dagen achter elkaar te rusten. Alhoewel er zondag van echt rusten niet veel in huis zal komen. Vandaag was allesbehalve een rustdag. Het was verzamelen geblazen op de Nekker. Ik deed eerst mijn ronde en de auto zat bomvol. Zes passagiers want uitzonderlijk zaten Kjell en Jasper op dinsdag niet op hun kot in Gent. Het werd dus een ouderwets avondje training met de bijna complete bende. Alleen Ewoud en Joeri ontbraken op het appel. De training was niet van de poes. Drie maal zes spurten van 150m met 50m joggen tussen. Na elke reeks drie minuten rust. Ik was voor de training wat aan het twijfelen want ik had weer pijn op de gebruikelijke plaatsen. (Vooral de onderrug en de zitknobbels) Het ging echter nog vrij goed. Niet gemakkelijk want met zo weinig rust tussen de spurten ga je zwaar in het rood, maar het is net de bedoeling om de verzuring op te zoeken. Het zal binnenkort zijn vruchten wel afwerpen. Magda zei dat het wel goed zit en ik vertrouw op haar oordeel. Klein minpunt: de pijn in de linkerenkel die op het einde van de training weer de kop opstak. Het wordt weer smeren... Moon had ook een voortreffelijke training. Hij mocht zelfs een 300 m koers lopen met zijn groep. Hij liep op kop en keek voortdurend achteruit. Ook in de cross doet hij dat veel. Het is net of hij niet wil doorgaan als het niet nodig is. Ik zal hem toch nog eens extra duidelijk moeten maken dat op de piste de chrono's belangrijk zijn en dat je daarom altijd moet doorgaan. Moon kreeg ook wat hordentraining en ik vond hem wel vloeiend over die hekjes vliegen. Achteraf werd het nog wat hockeybalwerpen en was het pijnlijk duidelijk dat Moon geen werper is. Je kan niet alles even goed kunnen, hé.
Net als ik me afvraag wat ik vandaag in godsnaam moet gaan vertellen komt er een mail van Sarah binnen. Kim en Sarah hebben gisteren deelgenomen aan de LadiesRun in Antwerpen. De wedstrijd over 5 km werd net als vorig jaar gewonnen door Nathalie De Vos in een tijd van 15.37. Dat is een volle minuut trager dan vorig jaar maar er stond dan ook een felle wind! Kim deed er 19.04 over en was daarmee 15de. Sarah werd 48e in een tijd van 22.38. In totaal zijn er 1925 deelneemsters aangekomen op deze LadiesRun. Bravo meisjes! Ik snap wel niet waarom jullie in een snoepkleurig shirtje liepen in plaats van jullie clubtruitje maar dat zal wel aan mij liggen, zeker? Vandaag ben ik voor de verandering eens uit de routine gestapt en voor mijn duurloop naar Hofstade getrokken. Het is er toch prettig lopen. En zo weinig volk! Alleen is het spijtig dat je een heel deel van het parcours op asvalt of klinkers moet afleggen. Ook vandaag stond er wat wind maar bij 18° vergeet je die natuurlijk snel. Die 1600en van gisteren zaten nog stevig in mijn lijf en mijn botten kraakten als een oud galjoen. Maar zo'n training heet niet voor niets een recuperatieloop. Tomorrow is another day! Terwijl ik in mijn foto-archief neusde op zoek naar eventuele beelden voor het boek over 100 jaar St. Maartenschool ben ik op beelden van de zaal en de schoolbus (FOTO2) gestoten. De zaal heb ik zo'n 10 jaar geleden geschilderd en staat vol met reusachtige dieren waaronder deze leeuw. (FOTO1) De bus dateert van vorig jaar. Ik maakte de tekeningen op schaal. Deze werden dan ingescand en achteraf in de vorm van stikkers op het voertuig geplakt. (Andere FOTOS).
De eerste écht mooie lentedag is een feit! In de loop van de namiddag werd het zelfs 19 graden. Het was deze morgen dan ook zalig lopen in het vrijbroekpark. Voor mij ook de eerste training in korte mouwen. De opwarmingsronde deden we in groep, maar Filip die last had van de kuit en Jasper die nog steeds af en toe last heeft van zijn maagontsteking hielden het bij duurlopen. Het was weer aan Ewoud en ikzelf om de kastanjes uit het vuur te halen. (We beginnen steeds meer op Jansen en Jansen te lijken!) Magda schotelde ons 2 x 1600m voor met vijf minuten recuperatie tussen. Ikzelf heb ze allebei in identiek dezelfde tijd gelopen, nl. 5.04. Ik weet niet hoe ik het heb geflikt want de eerste liep ik een stevig tempo en versnelde op het einde terwijl het gevoel tijdens de tweede mile volledig anders was. Ik harkte veel meer en maakte er in de dreef één lange spurt van om op het einde figuurlijk te sterven aan de voeten van Magda. Een verkouden Ewoud had moeite in de eerste reeks en verkoos wijselijk om in de tweede niet meer aan te dringen. Hij liep gewoon een goed tempo. Volgende week staat voor alle boys het PK op het programma. Jasper, Filip en Ewoud lopen de 800m en Kjell de 5000. Ik ben benieuwd! Ik pas voor deze vroege wedstrijd. Ik voel me nog niet helemaal klaar en het wordt een veel te druk WE voor mij. Ik kan me niet in twee kappen, hé. Ik zal pas voor het eerst lopen op de BVV bij de seniors (11mei), net als vorig jaar. Na de middag zijn we even naar de Nekker getrokken. (Niet te lang want ik had nog een boel werk. Het boek nietwaar...) We hadden er afgesproken met vrienden die we vorig jaar op vakantie hebben gemaakt. Yaro en Luka hebben dezelfde leeftijd als Moon en Noah. Het werd een blij weerzien. Vooral Yaro en Moon kunnen heel goed met elkaar opschieten. Noah beschouwt Luka eerder als een leeftijdsrivaal... 'Waar is die kleine?' vroeg hij zelfs toen hij Luka niet meer vond. Tja!
... en morgen rustdag. Na een bezoek aan Peter krijg ik steeds de raad om het de dag nadien rustig aan te doen. Ik heb me aan zijn consigne gehouden en mijn duurloop gisteren héél rustig afgewerkt. Tijdens de gebruikelijke versnellingen heb ik wel goed doorgetrokken om mijn foulée eens te voelen. Het was een lekkere gewaarwording. Ik kon mijn grote passen zonder moeite nemen. Vandaag was het wat anders! Er stond een snelheidstraining op het programma. Opwarmen, versnellen en dan 10 keer 150 meter waarbij de eerste 50 dienen om in te lopen en de volgende 100 meter fors wordt doorgespurt. Het ging toch moeizamer dan ik had verwacht. De vermoeidheid, denk ik. Mijn 24 dubbele passen haalde ik probleemloos maar niet zonder pijn. Niet aan de rug of de gewoonlijke plekken (aanhechtingen) maar wel spierpijn. Goed nieuws eigenlijk, want met wat rusten gaat spierpijn over en dus komt morgen net op tijd. Ik heb momenteel anders niet veel tijd om te rusten. Voor de Sint-Maartenschool in Hombeek (het schooltje waar Moon en Noah gaan) ben ik een boek van zo'n 112 pagina's aan het lay-outen. Het neemt bijna al mijn vrije tijd in beslag. Vandaar dat ik gisteren niet op mijn blog heb geschreven. Niet dat ik dat niet van plan was, maar mijn ogen waren tijdens het lay-outen gewoon dichtgegaan. Ik heb toen maar de boeken dicht gedaan en ben gaan slapen. Ik heb een heel lichte slaap en vannacht ben ik dan nog een tweetal keer wakker geworden. De eerste keer door een kater die zonodig zijn laatste hit moest oefenen en de tweede keer omdat Noah me riep. Toen ik hem vroeg wat er scheelde antwoordde hij dat hij niets kon zien. 'Natuurlijk niet, het is nacht!', zei ik. Als de kids gaan slapen laat ik altijd een klein schemerlampje branden die ik uitdoe wanneer ik zelf ga slapen. Vandaar! Dat is natuurlijk allemaal niet bevorderlijk voor de recuperatie. Gelukkig is er morgen geen match en kan ik wat later blijven liggen. Maar daarna vlieg ik er weer in! Zondagavond moet het boek af zijn! Het is een werk dat geschreven is door Bert Woestenborghs tgv de 100e verjaardag van de school. (Zijn jongste dochter Marthe traint soms met Moon op de Nekker en is een veelbelovende spurtster FOTO1) De verjaardag wordt daarenboven gevierd met een groot dorpsfeest op 31 mei. De hele dorpskern dient als decor en alle kinderen nemen actief deel aan de activiteiten en spektakels. We zijn met de ouderraad al meer dan een jaar met de voorbereidingen bezig en het boek is één van de highlights. Vorig jaar had ik ook al een logo en mascotte (Maarten-FOTO2) ontworpen. Iedereen is welkom en wil je maar weten over die verjaardag, surf dan eens naar www.sintmaartenschool.be.
De duurloop van vandaag katapulteerde me van op grote hoogte meteen terug met mijn beide voetjes op de grond. Amai, stijf dat ik was! De zon scheen, de temperatuur was fris en er stond een licht briesje. Ideaal loopweer zou je zeggen, maar daar heb ik echt niet van genoten. Gelukkig moet ik mijn duurlopen traag doen en liep ik mijn 9 km in 45 minuten rond. Dat is een gemiddelde van 12 per uur. Perfect om te recupereren. Magda zal blij zijn. Vanavond was het kiné-time! De rug zat toch weer wat vast. Dat verklaart gedeeltelijk de pijn aan de zitknobbels en de aanhechtingen van rug naar hamstrings. Ik heb maar meteen de volgende afspraken aangepast aan mijn kalender. Ik ga opnieuw naar Peter vier dagen voor de interclub en drie dagen voor het BK. Daarna zien we wel weer maar dan begint een heel drukke periode met praktisch elk week-end een wedstrijd. de rug zal dan zeker verzorging nodig hebben. Na mijn bezoek aan Peter De Rijck had ik nog een vergadering waardoor ik de match van Anderlecht volledig heb gemist. Op weg naar huis hoorde ik echter dat mijn ploeg geplaatst is voor de finale. Die gaat denk ik door op mijn verjaardag. Vermits de plaatselijke supportersclub twee bussen inlegt overweeg ik om met Moon mee naar de Heyzel te trekken.
En? Ook de massaspurt in Schoten gezien? Zou Marc Cavendish vroeger gelopen hebben? In de atletiek leer je om door te spurten tot de meet en je desnoods nog te werpen. Tom Boonen was blijkbaar vergeten dat dezelfde regel ook in massaspurten geldt. Spijtig...
Vandaag had ik voor het eerst sinds mijn ziekte weer goeie benen. Het waren op de Nekker tweehonderden en da's natuurlijk mijn lievelingstraining. Ik had zondag al een goed gevoel en gisteren was ik veel minder stijf dan de laatste weken na een zware training. Het is eigenlijk een onbeschrijvelijk gevoel wanneer je plots voelt dat het begint te draaien. Ik voelde me echt goed en na de serie 200-en had ik de indruk dat ik er nog zo'n tien aankon. Gewoon geweldig en ideaal voor het mentale front. Ik kijk nu al uit naar mijn volgende afspraak met het park van Machelen. Ik verwacht wel nog af en toe een terugvalletje maar het gaat de goede richting uit. Tegen de interclub zal ik goed zijn, niet super maar goed genoeg om me daar tussen de youngsters niet belachelijk te maken. Hé grappig! Er staat een correctietool op mijn computer en geregeld worden bepaalde woorden die door de computer niet worden herkend vervangen door iets anders. Dat geeft soms absurde of surrealistische toestanden. (Gelukkig lees ik alles goed na.) Nu had de computer het woord 'youngsters' vervangen door 'monsters'. Dat is het ook wel een beetje. Al die jonge mannen zijn monsters en ik Don Quichotte! Vandaag liep Rozanne (Jasper's zusje) voor het eerst sinds haar knieoperatie zonder pijn. Ze stopte wijselijk na 6 van de 8 te lopen 200-en. Je moet het lot niet tarten hé! Het was ook een blij weerzien met Tim Roosen (Die door zijn werk niet altijd kan komen trainen FOTO1-2) en Piet Claes, onze hoogspringkampioen(FOTO2-4-5), die het ondanks een aanhoudende voetkwetsuur toch nog gaat proberen op de interclub en op het BK. Bravo Piet!
Ondertussen heb ik nog enkele logovoorstellen. Binnenkort zal ik ze eens groeperen in een poll. Gewoon om te toetsen of er al iets bruikbaars tussen zit!
Op sommige dagen is het heel moeilijk even tijd te vinden om te trainen. Vandaag was zo'n dag. Les van 's morgens tot 's avonds. Onder de middag had ik echter een uurtje vrij en in plaats van te eten ben ik dan maar snel een half uurtje gaan joggen rond de voetbalvelden van Diegem Sport. Dat ligt maar op enkele minuten van Sanoma en dus kon het nog net. Aangenaam was het niet want op het enige stukje veld dat nog betreedbaar is wil een boer zelfs geen patatten planten. Maar soit, ik heb kunnen lopen. Het begon daarenboven nog te regenen ook. Van die dikke, vettige druppels waar je meteen kletsnat van wordt, bah. Ik vond wel dat ik betrekkelijk weinig last had van de zware training van gisteren. Hangt er dan toch beterschap in de lucht? We zien morgen wel op de Nekker. Ik plaats hier ook nog wat foto's van de 10km van Mechelen. Ze zijn door Moon getrokken en er zijn best enkele leuke bij. Ik vind bvb de foto Van Sanne Torfs bijzonder geslaagd. Je ziet ook de onverslijtbare Peter De Vocht, mijn leeftijdsgenoot, die nog steeds op hoog niveau presteert en zaterdag 7de eindigde.(FOTO6) Proficiat Peter!
Het regende vanochtend bij het opstaan. Ik dacht meteen aan de renners van Parijs-Roubaix. Een aantal onder hen hadden in de krant hun regenwens geuit. Een droge hel, da's bijna even veel stof dan in Paris-Dakar! Als het eventjes regent wordt al het stof gefixeerd en mits het op tijd ophoudt met regenen kunnen de kasseien nog net drogen voor de coureurs erover moeten. Zo geschiedde en het werd een wedstrijd om van te snoepen met de door Vlaanderen gehoopte winnaar: Tom Boonen. Ik heb de hele wedstrijd ongeveer kunnen volgen (Met twee kids die constant om je aandacht smeken is dat niet evident!) en heb me weer geërgerd aan sommige uitspraken van Michel Wuyts. Die man is zo zelfvoldaan dat hij zich alle uitspraken veroorlooft. Eén voorbeeld. Over Pippo Pozzato die net was gevallen en verwoed probeert terug vooraan te geraken zegt hij: 'Dat begint al een beetje in dat toch iets te mooie kopje te spelen. Van Oei, er is een beetje vel van mijn been!' Waar haalt die Wuyts het lef. Is het nu als sportman al verboden om er goed uit te zien? En hoe weet hij in godsnaam hoe het voelt om gekwetst terug op je fiets te zitten. Wuyts is zelf nooit topsporter geweest. Geef mij dan maar Karl Van Nieuwkerken die een jaartje zelf koerste alleen maar om te weten wat het is. Hij is er als journalist ook beter van geworden. Ik vond het trouwens een straf moment toen Karl vandaag Michel terechtwees en zei dat hij overdreef door de achtervolgers als sukkelaars te bestempelen. Well done, Karl! Ik heb niet de hele dag in mijn zetel naar de koers gekeken. Vanmorgen stond de wekelijkse zondagochtendafspraak op de agenda. We waren niet talrijk want de meesten hadden gisteren de 10km van Mechelen gelopen. Filip was er toch en deed een korte duurloop, net als Rozanne. Ewoud en ik hadden een kort maar zwaar programma. (FOTO1=Met Ewoud en Magda vanmorgen in het park) Twee series van twee vierhonderden met slechts 100m tussen. Tussen de twee series twee minuten rust. Het ging uitstekend ondanks mijn stramme spieren. Pijn doorbijten is ook basistraining, niet? Jasper liep vandaag zijn eerste 800 van het nog prille seizoen in Turnhout. Hij deed het fantastisch. Ze kwamen heel snel door op 400 (55') en hij finisfte als derde in 2.00.?. (FOTO'S 2_3_4) Het is nog wachten op de officiële uitslag. Spannend! Ben ik nog steeds de snelste op papier of is hij me nu al voorbijgestoomd. Het staat vast dat Jasper dit jaar nog onder de twee minuten duikt! Daar kan ik alleen nog van dromen... Proficiat, Jasper. Nu begrijp ik mijn pijn van de laatste tijd op training. Ik loop niet trager dan vroeger! Jij loopt gewoon veel sneller!
'Waarom loop jij niet mee?' Die vraag is me vandaag meermaals gesteld. De tien km van Mechelen en alle andere stratenlopen zijn aan mij niet besteed. Het gaat enkel om keuzes maken. Kiezen voor wat je het beste doet. 'Ja maar, je kan het toch ook als training beschouwen!' Alles kan natuurlijk! Ik kan ook meedoen aan de marathon touwtjesspringen of aan de Crocodile trophy mountainbiken. Kom zeg! Als ik me niet strikt aan mijn programma hou haal ik binnenkort géén niveau meer. De trainingen zijn wat mij betreft al zwaar genoeg. Zo was ik gisteren op mijn eentje naar het vrijbroekpark afgezakt om er mijn snelheidstraining af te werken. Eerst de traditionele opwarming en stretching, daarna 4 versnellingen en 10x100m spurt. Het ging behoorlijk, maar achteraf had ik zowat overal pijn natuurlijk. En vandaag was ik zo stijf als een plank, en geen zachte in dennenhout maar eentje uit Afrikaans hardhout. En vandaag rechtstaan van 9.30 's ochtends (Voetbal) tot half vijf in de namiddag (Nekker) zal mijn souplesse niet bevorderen! Wel Afrikaans maar niet uit hout waren de koplopers in de 10 km van Mechelen. De nummers één en twee waren identiek aan vorig jaar! De Ethiopiër Abdi Nagaasa van Volharding voor Aman Gemeda van AA Gent. Derde werd verrassend Sanne Torfs. Niet dat ik twijfel aan de kwaliteiten van die jongen, maar wanneer je voor de wedstrijd pocht dat je tot diep in de nacht bent uitgeweest (Ze moesten het in Duffel weten!)en je haalt dan het podium in een wedstrijd voor het Flanders Wegcircuit, da's straffe kost! Onze Kjell werd mooi 12e. Hij was wel licht ontgoocheld omdat hij twee derde van de wedstrijd uitzicht had op een achtste stek maar op het einde blokkeerde. Dat kostte hem in extremis een top tien plaats. Troost je Kjell, zo kon je sneller naar huis en moest je niet aanschuiven aan de pispot! Zo'n twee minuten later finishte Tim (28e) en derde Rammer werd de Joeri (43e)(Niet die van de gsm's, wel die van de spoorwegen!) En Moon en ik maar foto's nemen voor de website. Dat wordt een hele avond foto's bewerken, dus! Wat zei ik weer over keuzes maken. Ik had misschien toch moeten meelopen...
Ik heb de neiging om emotioneel en zelfs soms effenaf te overreageren.
Vanavond was het training voor Moon en Noah op Zennester. Het verliep wat chaotisch want Ruud (de trainer) vond dat hij de teugels wel eens mocht lossen en het werd een matchke met veel gelach maar ook veel geduw en getrek. Het resultaat was natuurlijk dat die mannekens steeds wilder en wilder werden. Na de training gingen enkelen nog wat naar doel trappen en net dan kreeg Moon een flinke trap op de wreef. Resultaat een gezwollen enkel en een kwade papa, ik dus! Ik moet toegeven dat ik voetbal graag zie en dat ik me het hele seizoen lang heb geamuseerd, maar ik blijf een probleem hebben met de risico's die de vele contacten met zich meebrengen. Moest Moon niet lopen dan was er geen vuiltje aan de lucht. Hij loopt echter wel en elke keer dat hij een stamp krijgt kookt mijn bloed natuurlijk. Voetballen kan je desnoods al mankend. Om te lopen moet je echter volledig in orde zijn. Ik bedoel daarmee dat een échte kwetsuur het hele loopseizoen van Moon om de botten kan helpen. En in mijn ogen (die van een loper) zou dat natuurlijk een ramp zijn. Ik hoor jullie al zeggen: laat die Moon toch doen waar hij zin in heeft! Ok, maar hij doet beide graag en sinds deze winter is hij ook vragende partij om wedstrijden te lopen. Ooit zal hij toch moeten kiezen want één ding staat vast. Lopen is positief voor een voetballer, het zal hem alleen maar beter maken. Voetballen is nefast voor een loper!
Vandaag heb ik een 10 km gelopen in Machelen. Op een rustig tempo(13/u) dat net niet te snel en net niet te traag was. Ik was toch nog stijf van de dinsdagtraining en ervaar weer pijn aan de rug. Ik heb dan maar een afspraak gemaakt met Peter De Rijck maar dat is pas volgende week dinsdag. Ondertussen wordt het dus doorbijten. Ik ben ook al de hele dag moe en moet dan onherroepelijk aan de woorden van Peter denken. Hij verwittigde me dat je na een klierkoorts 6 tot 12 maanden weerstandsproblemen kan ondervinden. Na te zware inspanningen volgen fysieke dalletjes. Ik veronderstel dat het reeds zover is maar onderschat de trainingen van de laatste twee weken niet want na de ziekte ben ik er natuurlijk meteen weer ingevlogen. Logisch dat ik nu een dipje ken. Maar morgen kan het alweer beter gaan. Dat is nu eenmaal de wet van de oudere atleet. De ene dag is de andere niet, hahaha!
Ik heb voor mezelf een voorlopig zomerprogramma opgesteld. Er staan wellicht te veel wedstrijden op, maar het is dan ook een wenslijst die zelfs in de meest ideale omstandigheden nooit volledig zal kunnen worden uitgevoerd. Je moet ergens een basis hebben, niet? Vorig jaar zag mijn lijstje er even lang uit en door kwetsuren liep ik uiteindelijk maar een zestal meetings. Ik moet dus altijd voorzichtig zijn met voorspellingen en lange termijn planningen. De laatste wedstrijd van het seizoen wordt het KVV Masters in Herentals(FOTO'S KVV 2006). Een mooie piste in een mooie omgeving. Ik liep er twee jaar geleden het BK bij de masters en won er zowel de 800 als de 400m. Toen werd alles nog op één dag betwist! Ik vond dat beter maar besef dat de meeste masters het nu blijkbaar liever hebben. Er zijn ook geen minima meer! Ik heb vorig jaar nochtans de indruk gehad dat alles wat werd uitgemolken en dat het uiteindelijke doel (meer atleten aan de start) niet echt werd gehaald. Er werd bij de lopers die ik persoonlijk ken weinig gedubbeld maar veeleer gekozen voor de lievelingsafstand. Twee dagen de verplaatsing maken is denk ik voor velen (ook voor mij) van het goede te veel.
Vandaag liep het niet echt lekker. Stijf en moe heb ik het rond de velden van Zennester maar een half uurtje uitgezongen. Het veld ligt er zo verschrikkelijk bij dat ik op de duur last kreeg van beide enkels, maar ja ik ben dan ook ne fragiele, hé. Gisteren vond ik het een vrij zware training. Acht keer 300m verdeeld over vier series van twee met 100m joggen tussen. Na elke serie volgden 2 minuten recuperatie. Gezien mijn nog prille conditie is dat weinig. Ik moest ze ook allemaal op kop lopen want Filip had niet zo'n beste dag. Ik forceerde niets en liep ze allemaal in 48-49 seconden. Bij de laatste gingen we traditioneel door en eindigde ik in 46'. Mijn zomerprogramma begint ook vorm te krijgen. Het PK wordt mijn eerste wedstrijd. Daarna volgt de interclub bij de seniors, de mastermeeting van Nieuwpoort, het BK en begin juni de mastersinterclub. Tussen het BK en de interclub komt nog een leuke wedstrijd bij. Daarnet kreeg ik een telefoontje van Georges Vanbesien van de Masterscommissie. Traditioneel organiseert hij in de lente tijdens de meeting in Zwevegem recordpogingen op de aflossing bij de masters. Dit jaar zijn de 4x400 meter recordpogingen aan de beurt op zondag 1 juni. De ploeg bij de 45+ zal er als volgt uitzien: de twee jongens van Eendracht Aalst, Danny Houtman (de beste op die afstand)en Jos Jacobs, Marc Masschelein en ikzelf. Leuk! De te kloppen tijd is 3.38.97. Gezien onze mogelijkheden zit een record er misschien wel in. Het staat altijd goed op je palmares natuurlijk. Zo brak ik enkele jaren geleden reeds het Belgisch record op de 4x800meter, samen met Marc M., Pol Parmentier en Lucien Heyde. (FOTO'S 1-10, met dank aan Papy Lafère) Dat vond ik een ervaring om nooit te vergeten. Hopelijk wordt het dit jaar even onvergetelijk! Vandaag is Noah opnieuw beginnen voetballen (FOTO 11). Hij vroeg er zelf om en ik moet toegeven dat hij deze training voorbeeldig heeft afgewerkt. Hij vloog er zelfs tijdens de afsluitende match wat te fel in, vond ik. Van het ene uiterste in het andere! Zou Mayella iets speciaals in haar ijsjes doen? Deze namiddag zijn we bij haar namelijk een crèmeke gaan eten (Het beste ijs van België en de rest van de wereld!) en Moon en Noah mochten een vriendje meenemen. Zo zijn we dus Igor en Brentje gaan oppikken en zag ik vier stralende gezichtjes voor mijn lens verschijnen. (FOTO 12) Tot morgen...
Het ziet er naar uit dat mijn seizoen op 26 april zal aanvangen met een 800m op het PK in Kapellen. Magda dringt er op aan dat ik me inschrijf en probeer mee te doen. Ze vindt het een goede test. Ikzelf ben niet overtuigd. Ik ken mezelf en ga altijd vol door. Wanneer dat gebeurt op een ogenblik dat ik nog niet top ben riskeer ik kwetsuren. Ik ken mijn lichaam! We zijn nog niet zo ver en hopelijk geraak ik klaar, maar mijn eerste doel is echter het BK einde Mei. Die afspraak wil ik voor geen geld missen en ik zal niets doen om dat doel in gevaar te brengen. Ik loop wanneer ik er klaar voor ben. Zo heb ik het altijd gedaan. Voor mij geen oefenwedstrijden of testjes links of rechts. Als ik loop ga ik er voor! Dat is ook de reden waarom ik pas voor zo'n wedstrijd als de 10 van Mechelen. Ik zie daar voor mij geen nut en nog minder een rol weggelegd. Ik ben zaterdag fotograaf, da's ook een hele klus! Vandag stond een recuperatieloop op het programma. Voor het eerst sinds mijn ziekte heb ik daags na een zware training wat soepel kunnen draaien. Drie kwartier in het park van Machelen aan een trage 12 per uur. Het voelde lekker en ik was maar net op tijd klaar. Het begon hard te regenen wanneer ik in mijn wagen stapte. Maartse buien hebben we in overvloed gehad. Nu komen de Aprilse grillen. Bah! Gisteren had Moon normaal zijn eerste pistewedstrijden. Bruno en zijn jeugdige atleetjes vertrokken echter zonder hem naar Kessel-Lo. Hij is nagenoeg de hele vakantie ziek geweest en had een verbod gekregen van dokter Paul om aan sport te doen. Morgen mag hij pas opnieuw sporten. Geen laatste match vorige zaterdag tegen sc Mechelen en gisteren dus ook geen 60 meter en verspringen. Hij vond het niet leuk maar begreep het. Da's ook groot worden, zeker?
Ik verschoot mij een bult toen ik opstond, de zon scheen warempel. Ze waren op het KMI aan het feesten geweest toen ze de voorspellingen van het WE hadden opgemaakt, zeker? De zon, dat klopte niet maar de voorspelde koude was er wel. Slechts zeven graden toen we in het Vrijbroekpark vertrokken voor onze opwarmingsronde. Sarah, Rozanne, Maya en haar broer gingen duurlopen, maar voor Kjell, Jasper, Ewoud en ik werd het andere koek. Kjell, die de laatste hand legt aan zijn voorbereiding van de 10 km van Mechelen kreeg 1600en voorgeschoteld. Voor de anderen twee maal duizend met 5 minuten recuperatie tussen. Dat kan voor sommigen weinig lijken, maar wanneer je voluit gaat bij zo'n oefening kan dat tellen, hoor! Terwijl we naar het vertrekpunt jogden, speculeerden we over de tijd die we gingen halen. Onder de drie minuten leek ons gezien de plaats, de omstandigheden en het feit dat onze voorbereiding (zeker wat mij betreft!) pas is begonnen, een utopie. We vertrokken, Jasper op kop, ik erachter en Ewoud die ons rijtje sloot. Reeds na vijftig meter werd het al slalommen tussen de joggers (Gek hoeveel mensen rond deze periode uit hun winterslaap komen!)en enkele bochten lagen er spekglad bij. Zoniet had onze chrono er beter uitgezien. Maar slecht werd het niet, hoor! Ik liet Jasper op het einde gaan, (Niet te veel forceren is de boodschap)in het besef dat er nog een duizend ging volgen. Jasper klokte in 2.54, ikzelf in 2.58 en Ewoud volgde enkele meters verder. Amai, heavy! We kregen 5 minuutjes om te bekomen. Niets te veel! Jasper vertrok opnieuw op kop (Waar is de tijd dat die rol voor mij was weggelegd!) maar het voelde helemaal anders aan. Na zo'n 300 meter vond ik dat het echt té snel ging en liet ik Jasper maar gaan. Ik hoorde Ewoud, die net iets vroeger dezelfde beslissing had genomen, geleidelijk aan terugkomen. Of hij helemaal tot in mijn spoor is geraakt heb ik niet gezien. Het is wel zo dat het verschil met Jasper beperkt bleef tot enkele tientallen meters. Op het einde zette ik nog een spurtje in om uiteindelijk opnieuw in 2.58 uit te komen. Jasper had weer 2.54 gehaald en ik geloof dat Ewoud net iets meer dan drie minuten had gelopen. 'Goed getraind, jongens' zei Magda. We liepen nog een ronde uit en daarna was het huiswaarts keren voor een namiddagen genieten van de Ronde. Het werd écht genieten want tot in de slotkilometer bleef het spannend. En wat een toffe winnaar. Stijn Devolder is zo'n gast die iedereen graag ziet koersen. Hij kijkt nooit op een inspanning, reed soms wel als een kieken zonder kop, maar is sinds zijn overgang naar Quick Step blijkbaar rijper geworden. Het bewijs is zijn overwinning van vandaag. Geholpen door het feit dat achter hem iedereen naar Boonen keek kon hij lekker aanvallen en nog aanvallen. Benieuwd wat het in de Toer wordt voor Volderke. Hij kan behoorlijk bergop rijden en is een uitstekend tijdrijder. Hij traint trouwens al een hele tijd om zijn trapsnelheid te verhogen (Zijn coach is Dirk Demol en zat net als Stijn zelf bij Discovery Channel!). Je merkte het vandaag al, vind ik. Terwijl zijn achtervolgers het grote verzet zo goed en zo kwaad probeerden rond te krijgen, maalde Volderke soepel 'à la Armstrong'. Mooi zo, want hoe lang wachten we al op een ronderenner?
Vandaag stond er snelheidstraining op het programma. Ik geraak nog moeilijk op de Nekker op vrijdag en daarom doe ik ook deze training in het park van Machelen. De opwarming ging vlot en mijn benen voelden soepeler dan de voorbije twee dagen. Na de nodige soepelheidsoefeningen en mijn versnellingen begon ik er aan onder het waakzame oog van de 'man met de Labrador' en mijn collega Crista die haar gebruikelijke toertjes liep. Tien keer 150 m. De eerste 50 op tempo en de laatste 100 spurtend. Ik meet de afstand niet echt maar tel de dubbele passen. Vierentwintig in totaal heb ik er nodig op de piste om 100 meter af te leggen tijdens een spurttraining en dus tel ik mijn stappen. Simpel toch? Ik zag me niet echt met een plooi- of lintmeter beginnen afmeten. Mensen verklaren me nu al gek genoeg! Ik heb trouwens mijn oefenterrein vanuit de lucht bekeken. Met de gele streep duid ik mijn duurloopronde van 600 meter aan. De rode streep duidt de rechte lijn waar ik mijn spurttraining hou aan. De richting wordt meestal bepaald door de windrichting maar vandaag stond er nagenoeg geen wind en zeker niet onder de bomen. Dus opteerde ik voor mijn favoriete richting, van oost naar west. Na de training vroeg Crista of ik in de wedstrijden nog sneller liep dan vandaag op training want dat vond ze toch behoorlijk snel. Tja, als ik ooit nog dat Belgisch record wil pakken zal het wel moeten, hé. Soms kan ik er op training wel echt moeilijk bij dat een 800 even snel wordt gelopen dan mijn 100en of 200en. Ik sta daar soms te puffen na een 200 meter in 30 seconden en besef dat ik dat tempo nog 3 keer langer moet volhouden! En toch doe je dat in de wedstrijd... Zonder probleem. Té gek!
'Mac', mijn computer is mijn vaste compagnon. Ik heb hem nodig om te werken en in mijn vrije tijd kan ik ook al niet zonder hem. Als dat mijn beste vriend niet is? Soms beeld ik me in dat het menselijk lichaam een computer is dat je naar eigen goedkeuren mag programmeren. Vanmiddag was ik dus mijn 'Apple'. Ik programmeerde mijn lopen op 'traag', pushte appeltje 's', daarna op 'enter' en vertrok. Voor elk rondje Machelen heb ik net drie minuten nodig. Ik weet ook exact waar ik moet zijn na één minuut, idem voor de twee minutenkaap en dus ben ik er in geslaagd om na 15 toeren exact op 45 minuten uit te komen. Ok, ik heb op het einde 50 meter supertraag gelopen om het te laten kloppen, maar ik was uiterst tevreden. In tegenstelling tot gisteren had ik mijn duurloop volgens het vooropgestelde tempo gelopen. Resultaat: veel minder stijf en geen pijn of bijna geen. Alleen bij de versnellingen achteraf geraakte ik moeilijk in mijn 'foulée'. Ik zal mijn computerprogramma misschien toch wat moeten upgraden. Voor ik mijn Mac afsluit zal ik deze training maar saven voor de volgende keer. Ik programmeer alvast mijn spurttraining van morgenmiddag. Tien keer 100? Misschien nog net iets te explosief! Dan maar tien keer 150? Ik vraag het morgen gewoon aan Magda. Die is toch nog altijd slimmer dan mijn computer!
Ik ben André Lafère, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Drettiboy.
Ik ben een man en woon in Eppegem (België) en mijn beroep is Hoofdredacteur bij Feeling Wonen.
Ik ben geboren op 17/05/1959 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Geschiedenis (Eerste imperium), Tekenen, Lopen, muziek, westerns, fotografie, tuinieren....
Coach: Magda Ilands
Kiné:Peter Derijck en Steven Gillisjans
Sportdokter:Renaat Huysmans
Dokter:Paul Tassenoy
De rode streep duidt de rechte lijn waar ik mijn spurttraining hou aan. De richting wordt meestal bepaald door de windrichting maar vandaag stond er nagenoeg geen wind en zeker niet onder de bomen. Dus opteerde ik voor mijn favoriete richting, van oost naar west. 
Na de training vroeg Crista of ik in de wedstrijden nog sneller liep dan vandaag op training want dat vond ze toch behoorlijk snel. Tja, als ik ooit nog dat Belgisch record wil pakken zal het wel moeten, hé. Soms kan ik er op training wel echt moeilijk bij dat een 800 even snel wordt gelopen dan mijn 100en of 200en. Ik sta daar soms te puffen na een 200 meter in 30 seconden en besef dat ik dat tempo nog 3 keer langer moet volhouden! En toch doe je dat in de wedstrijd... Zonder probleem. Té gek!
