dat zijn onze poezen. Want de wagen die bij ons op de oprit staat en waar mee ik mij dagelijks verplaats, behoort blijkbaar aan hen toe. Ze verdeelden de auto in twee. De motorkap voor onze jonge kater en het dak voor onze oudere kattin. En ik kijk lijdzaam toe. Behalve uiteraard als ik weg wil. Dan verzoek ik hen ootmoedig zachtjes of ze alsjeblieft zo vriendelijk willen zijn hun bezit te lossen... Marijke
Het valt mij op dat de mensen ongeduldiger worden. Stop je om je voorganger te laten afslaan, dan rijd de auto achter je wel vlug even op het fietspad. Sta je stil voor een verkeerslicht aan werken, dan rijd de derde auto achter je nog door het rood. Maar wat mij het meest ergert is dat kinderen achteraan in de auto geen gordel dragen of op de voorzetel gewoon vastgehouden worden door mama. Geen tijd om je kind vast te klikken? Marijke
Zoon twee moest voor een laboproef slootwater of water uit een vijver opvangen liefst met allerlei diertjes er in. Achter onze tuin loopt er een sloot dus ging hij eerst daarnaar toe. Even later komt hij met zijn laarzen ( ) aan binnen en zegt dat hij twijfelt of dat water wel goed was, door de kleur kon hij niets onderscheiden. Ik met hem dus op zoek naar wat hem een geschikte plas leek in de buurt. Gelukkig was het mooi weer en terwijl zoon zat te vissen naar water met of zonder kriebelbeestjes genoot ik van het zonnetje. Gisteren nam hij zijn fles met water met of zonder mee voor de proef. Wat bleek; ons slootwater was het beste water dat de prof sinds lang gezien had, het gezondste en vol met de nodige kriebelbeestjes. Die beestjes zogen ze er met een speciaal pipet uit alleen de waterpissebedden waren te groot om op te zuigen maar het lukte ze om ze te vangen. Dat zijn smakelijke verhalen die bij ons vaak verteld worden aan de eettafel omdat we dan samen zijn. Dus onze sloot die een 8 op 10 verdiende en waar ik me niet goed durf te begeven vanwege enkele rattenverhalen moeten we in ere houden :)
Omdat onze living wordt opgeknapt hebben we deze helemaal leeggeruimd. Het behang heb ik eigenhandig verwijderd, de nieuwe vloer werd door experts gelegd. Nu moet de vloer een week met rust worden gelaten dan komt de schilder. Voorlopig kunnen we onze living niet in. Niet lekker luieren op de sofa ook geen tv kijken en dat net op de dag van de kroning. Mijn vaderlands bloed stroomde op volle kracht, zo'n gemis. Gelukkig hebben twee vriendinnen alles opgenomen en kon ik de troonovername op de pc volgen. En nu maar koffiedrinken bij de vriendinnen.
Naar aanleiding van de inhuldiging van Koning Willem-Alexander is al veel inkt gevloeid. Toch wil ik hier ook mijn beetje aan toevoegen. Alleen om te zeggen dat ik het een leuk initiatief vond van Radio 2 om die dag liedjes van Nederlandse origine te draaien. Mogen ze nog doen. Alleen kon ik het toch niet laten mij af te vragen: als ooit eventueel misschien onze Koning troonsafstand zou doen, zou men dan een "Vlaanderendag" of een "België dag" houden en zou men in dat laatste geval dan netjes een Nederlandstalig liedje afwisselen met een Franstalig en Duitstalig? Marijke
Dat zei de mama van mijn mama altijd wanneer ze op een feestdag geen zin had om een huishoudelijk klusje te doen. Groot gelijk had ze eigenlijk om op die dagen rust te nemen en te genieten. Voor mij geldt dat niet want vandaag was ik de lakens. Marijke
Dochter en papa hielpen bij het verplaatsen van planten uit de serre naar buiten. Daarbij schramde papa de wreef van de voet van dochterlief. "Oei" zei hij "nu is je nylonkous kapot" Waarop dochter antwoordde: "Papa, ik heb geen kousen aan" Marijke
Gisteren gingen we naar de zee. Dochterlief en ik met de wagen, manlief met de fiets. De enkele afstand met de fiets is 52 km en manlief heeft dit jaar nog niet gefietst. Heel fier kwam hij toe: zo'n 25 km/uur had hij als gemiddelde gehaald. Het was goed gegaan, maar de wind was toch wat kouder dan hij dacht. Onze goede raad om de fiets in de wagen te steken en mee te rijden op de terugweg sloeg manlief beetje overmoedig in de wind. Rond 19 uur 's avonds stapte hij terug op de fiets. Resultaat: twee uur later stapte een verkleumde en helemaal kapot gefietste man onze oprit op. De rest van de avond kon hij haast de zetel niet meer uit. Maar hij was fier dat hij zijn gestelde doel had gehaald. Marijke
De dag na het concert van zoon, in dat druk drukker drukst weekend, maakte ik met een groep een wandeling in het Stedelijk Natuur Reservaat Bourgoyen-Ossemeersen. Nu passeer ik al twee jaar lang dat reservaat zonder daar ooit van gehoord te hebben en hoe verrassend dat zo'n gebied daar ligt. In de schaduw was het de winterjas aan in het zonnetje rap weer uit. Ik ben niet zo'n natuurliefhebber dat ik bij elk vogeltje halt wil houden en ik stap veel liever door dan dat ik slenter maar ook hier weer positief blijven; het was reuze gezellig en de zon kleurde mijn wangetjes voor de eerste keer verbrandrood.
Gisterenavond het derde en voorlopig(?) laatste concert. Harmonieorkest, jeugdorkest, muziekschool, dansschool, en somival zetten een prachtig project neer aaneengepraat door een woordkunstenaar. We waanden ons in een vliegtuig die de wereld rondvloog en bij elke stop werden we muzikaal onthaalt met muziek en dans uit het land van aankomst. Meer dan 1000 man genoot van het spektakel. De akoestiek was niet te best, maar waar moet je zoveel mensen plaatsten wil het budgettair verantwoord blijven en genoten hebben we toch.
Toen de film speelde in de bioscoop kwam ik er niet toe om te gaan kijken. Nu hij uit is op DVD was ik er als de kippen bij om de film te kopen. En ik sluit mij volledig aan bij alle superlatieven. De film is beklijvend, met beelden die meer zeggen dan woorden, een fantastische cast en muziek die heel mooi aansluit bij de film. De teksten van de liedjes zijn om kippevel van te krijgen, vooral dan het hoofdlied. En dat zeg ik niet alleen omdat ik een fan bij van Country and Western muziek. Kortom: de prijzen die deze film binnenhaalt zijn meer dan verdiend. Marijke
Dat zou ik mijn oudste poes wel eens willen opleggen bij mooi weer. Want dan belieft het de dame niet om binnen te komen slapen. Zou het helpen als ik een wekker rond haar hals hang en die laat aflopen zo rond 22.30 uur? Marijke
Vandaag reed ik met een vervangingen. Ik doe dat niet graag. En niet alleen omdat ik een paar luxe-dingen mis zoals bv lippenstift en parkeergeld bij de hand. Maar vandaag dus ook omdat ik parkeerde waar een schijf verplicht is en die helaas niet in de auto lag. Even overwoog ik nog om me te verplaatsen maar de tijd voor de afspraak was nabij. Voor het geval er een controleur zou voorbijwandelen, legde ik een briefje achter de voorruit. "Deze vervangwagen heeft geen parkeerschijf maar ik kwam toe om 9.30". Er lag geen boete achter de ruitenwisser. Te danken aan het briefje of aan het feit dat er geen controle was? Marijke
Het tweede concert van deze week zit er net op. alweer een lustrum- 5 jaar. Het viel me mee, niet zo'n zware klassieke uitvoering deze keer ( sorry manlief :) ). En de akoestiek was prima, de andere keren was die niet optimaal hangt blijkbaar af van kerk tot kerk. We waren net op tijd omdat het niet mee viel de zonen thuis te krijgen door het drukke verkeer en de verschillende richtingen waarvan ze kwamen. Ze beloofden mij tijdens het concert de boodschappen op te ruimen, vaatwasser te vullen en hun gerief op te ruimen en een pluim hebben ze verdiend.
Normaal ben ik niet zo'n grote fan van die rondvliegende beestjes. Maar ze opzettelijk aanrijden, dat doe ik nu ook weer niet. Toen er dus twee duiven op straat bleven zitten, remde ik af. Alleen die beestjes bewogen maar niet. En de rij auto's achter mij groeide zienderogen. Net toen ik besloot dat ik toch echt niet langer het verkeer kon blokkeren en beter doorreed, zag een voorbijgangster het probleem. Zij verjoeg de duiven en ik kon verder rijden. Duiven en file gered. Marijke
Met het mooie weer besloten we een noodzakelijke maar vervelende klus te doen. Naar het containerpark met een berg groenafval. Het is ons gelukt en nu zal het hopelijk heel lang duren eer we dat opnieuw moeten doen. Marijke
Dat was het afgelopen weekend. Superdruk maar met heel mooie momenten. Zoals het 10de jaarconcert van het jeugdorkest van oudste. 600 kaartjes werden er verkocht. En het was méér dan de moeite waard, top, klasse. Iedereen gaf het beste van zichzelf. Een gevarieerd programma met unieke stukjes. En wat alles nog mooier, specialer maakte was het huwelijksaanzoek van de dirigent aan zijn lief. Zij speelt ook in het orkest dus mooier kon niet. Van het begin tot het einde bleven we geboeid, zelfs jongste kon er geen genoeg van krijgen, in tegenstelling tot andere jaren wanneer hij een geeuw niet kon onderdrukken.
Gespot vandaag: -twee levensechte eenden die naast elkaar stonden te wachten in het midden van een tuinhek. Waarop? -een geel plastic eendje bungelend aan de onderkant van de wagen voor mij. Waarom? -een schattige baby in een kinderwagen met een knuffel in beide handjes. Waar denkt zo'n baby aan?
Dat ik geen 20 meer ben, ondervind ik soms. Bijvoorbeeld als ik twee avonden in één week-end uitga. Gelukkig kon ik zondag een half uurtje in de zon zitten. Dat hielp. Maar het opstaan vandaag was volgens mijn innerlijke wekker veel en veel te vroeg! Marijke
Als mijn man klust, heeft hij graag dat de dingen vooruit gaan. Traag en perfect werken is niet aan hem besteed. Let wel: de taken worden naar behoren uitgevoerd, maar iemand die met de loupe van perfectie keurt zal wel dingen opmerken. Nu voor ons volstaat quick and dirty. Alleen: mijn man laat wel overal zijn gereedschap slingeren, want het moet "quick" gaan nietwaar. Resultaat: ieder jaar opnieuw moet manlief al zijn gereedschap opnieuw ordenen. Toen ik opmerkte dat onmiddellijk alles op zijn juiste plaats leggen toch efficiënter zou zijn antwoordde de dochter: "Mama, quick and dirty is niet netjes en ordelijk". Marijke