Gespot vandaag: -twee levensechte eenden die naast elkaar stonden te wachten in het midden van een tuinhek. Waarop? -een geel plastic eendje bungelend aan de onderkant van de wagen voor mij. Waarom? -een schattige baby in een kinderwagen met een knuffel in beide handjes. Waar denkt zo'n baby aan?
Dat ik geen 20 meer ben, ondervind ik soms. Bijvoorbeeld als ik twee avonden in één week-end uitga. Gelukkig kon ik zondag een half uurtje in de zon zitten. Dat hielp. Maar het opstaan vandaag was volgens mijn innerlijke wekker veel en veel te vroeg! Marijke
Als mijn man klust, heeft hij graag dat de dingen vooruit gaan. Traag en perfect werken is niet aan hem besteed. Let wel: de taken worden naar behoren uitgevoerd, maar iemand die met de loupe van perfectie keurt zal wel dingen opmerken. Nu voor ons volstaat quick and dirty. Alleen: mijn man laat wel overal zijn gereedschap slingeren, want het moet "quick" gaan nietwaar. Resultaat: ieder jaar opnieuw moet manlief al zijn gereedschap opnieuw ordenen. Toen ik opmerkte dat onmiddellijk alles op zijn juiste plaats leggen toch efficiënter zou zijn antwoordde de dochter: "Mama, quick and dirty is niet netjes en ordelijk". Marijke
Gisteravond waren we samen met een ander bevriend koppel op bezoek in de buurt van Brakel. Het was heel gezellig, lekker en er werd veel gelachen. De nachtelijke rit terug naar huis was echter een hindernissenkoers. De wagen van mijn man werd tegengehouden voor een alcoholcontrole. Er was afgesproken dat hij BOB was, maar hij had wel aperitief en wijn aan tafel gedronken. De gekruiste vingers hielpen blijkbaar. Het resultaat was de "S" van save. Hij mocht beschikken. Nadien slaagden we er nog in een omweg te moeten maken omdat de gps nog steeds niet weet dat er plaatselijk wegomleggingen zijn. Met alleen de schrik erin, raakten we thuis. Marijke
Nu mijn man zo ziek is geweest van zeevruchten zou je denken dat hij voorlopig genoeg heeft van vis. Niet zo dus. Want toen hij voor zijn werk in Portugal moest zijn, at hij 3 op 4 keer vis. Gelukkig zonder gevolgen dit keer. Marijke
Mama beloofde om 16 u aan de schoolpoort te staan. Helaas liep mijn werkafspraak in Antwerpen uit. Volgens mijn gps zou ik daardoor ten vroegste om 16.15 uur aankomen. Omdat dochterlief nooit als eerste door de poort kan komen wegens een lange weg te gaan tussen de klas en de poort panikeerde ik nog niet. Arriveren binnen het academisch kwartier, het kan nog net. Panikeren deed ik echter wel toen bleek dat er een wegomlegging en megakilometers files waren. De weg tussen linkeroever en sint-niklaas was gewoon dichtgeslibd. Ook de sluipwegen die ik opzocht. Flink als ze is had mijn tienerdochter intussen een zoete toevlucht gezocht en gevonden bij een tearoom in de buurt van de school. Daar kon ik haar op halen rond 17.30 uur. Supergestrest. Niet leuk voor mama en niet leuk voor de dochter. De mens wikt dus nog steeds, maar het zijn de files die beslissen. Marijke
Die voel ik momenteel tot op het kleinste botje, omdat ik weer gesport hebt; spinning om me op te warmen voor de marathon aanstaande zaterdag, omdat ik begonnen ben het behang in onze living eraf te trekken. Slechts twee banen in twee uur, dat belooft. Vandaag hebben ze onze sofa opgehaald om opnieuw te bekleden. Volgende week moet de living leeg zijn omdat ze een nieuwe vloer komen leggen. Op de oude vloer kunnen we nu naar hartenlust rommel maken. Nu een lekker glaasje champagne drinken, manlief is jarig alleen is hij niet thuis en drink ik in mijn eentje op zijn verjaardag.
Deze middag haalden dochterlief en ik een broodje in een winkel van de keten die begint met P. De dienster had haar dagje vermoedelijk niet. Aan de klant voor ons zei ze "dat zit wel niet in de standaardprijs" en mij leverde ze een broodje kaas ipv hesp. Toen ik protesteerde loog ze staalhard "u heeft een broodje kaas besteld". Het warme broodje van de dochter was aangebrand Ik ben afgedropen maar het zal lang duren eer ik die winkel of een andere winkel van die keten binnenstap. Marijke
In ons "bed and breakfast adres" hadden we twee kamers: een voor de ouders en een voor onze dochter. Het ging om twee aanpalende "huisjes" met een aparte ingang via de tuin. Natuurlijk gingen we bij elkaar op bezoek. Zo keken manlief en dochter regelmatig tv samen, terwijl ik wat las in de andere kamer. Zo ook die avond. Alleen besloot ik onder de douche te gaan ipv te lezen. Toen dochterlief dus op bezoek wou komen hoorde ik haar niet kloppen. Helaas voor haar begon het te onweren. En stond ze op blote voeten. Tien minuten later liet ik een kletsnatte en terecht zeer boze dochter binnen. En beloofde ik op mijn blote knieën om zoiets nooit meer te doen. Marijke
Voor we op reis vertrokken had dochter al gevraagd of ze voor ons mocht koken op het appartement. Uiteraard waren we akkoord. En het resultaat was meer dan ok, het was super lekker. Ze toverde voor ons op tafel: penne met mozzarella, tomaat en pesto. In het stukje zuiden waar we waren smaakte dat fantastisch. Zeker een schotel die ze nog mag maken voor ons. Marijke
Het duurde toch wat lang vandaag voor hij erdoor kwam, heerlijk toch dat zonnetje! Ik heb meteen al de ramen buiten gewassen ook al is het zondag en dadelijk ga ik nog lekker in de tuin zitten genieten, want morgen kan hij weer weg zijn. Even wat broodnodige vitamientjes binnenkrijgen.
In een onbewaakt ogenblik heeft jongste mijn computerscherm aangepast. In pauzestand verschijnt er 'minimama' op het scherm
Tijdens onze rit door de Rhône vallei genoten we volop van de fruitbomen die in bloei stonden. Maar dank zij de zon staat onze "prunus" nu ook te pronken en tooit de magnolia zich met knoppen. Eindelijk lente! Marijke
De laatste dag ter plaatse was het heel mooi weer. Omdat zieke papa wou rusten besloten dochterlief en ikzelf te voet naar het dorp te gaan. Wegens het mooie weer had ze haar bikini mee. Eerst shopten we een beetje in het oude deel oa een plaatselijk likeurtje als kado voor de zieke. Na de maaltijd wou dochterlief eventjes op het strand zonnen. Rees de vraag: waar doe ik mijn bikini aan? Aan het strand vonden we een bord met "WC en douche". Dochter besloot daar naar toe te gaan voor de wissel. Hoewel ze haar bikini wel had aangetrokken, vond ze de geleverde service maar niets. De toiletten bleken vies en het toiletpapier werd door een oude meneer meegeleverd. Het aantal blaadjes werd geteld. Conclusie: als je wil zonnen en je weet niet waar je je bikini kan aantrekken, doe je dat het best al thuis of in ons geval: in de bed and breakfast waar we verbleven. Want daar is het tenminste proper. Marijke
Tijdens onze reis planden we op vrijdag een uitstap net over de Italiaanse grens naar de markt van Ventimiglia. De markt was heel uitgebreid met tal van kleding, handtassen, zeep en eetkramen. We keken onze ogen en onze portemonnee uit. Een handtas en verse pasta's waren ondermeer onze buit. Om de aankopen en het goede weer te vieren aten we op een terras aan de zee. Dochter bestelde pizza, voor mij was het "escalope milanese" en voor manlief spaghetti met zeevruchten. En dat had hij beter niet gedaan. Drie dagen lang is hij er niet goed van geweest. Maag- en darmklachten. De volgende uitstappen waren dan ook in gezelschap van een "man met kwakkelende gezondheid". Veel yoghurt en een dagje rust op zondag hielpen hem er weer bovenop. En nu met het lekkere belgische eten is het leed weer echt geleden. Marijke
Nu mijn 'partner' terug is moet ik wel volhouden om elke dag iets te schrijven. Het was een even niet meezit dagje vandaag. Geen onoverkomelijke, grote problemen maar van die irritante tijdrovende niets opleverende. pff, gelukkig morgen weer een nieuwe dag. Toch weer kunnen rijden met zoon, vandaag voor het eerst een parkeergarage in en uit en er ook parkeren. En jongste heeft zich voor het eerst geschoren, bijgestaan door ervaren grote broer. Als ik het zo opschrijf lees ik toch enkele leuke dingen :)
1248 km: zo lang was de terugweg vanuit Menton, Zuid-Frankrijk. 13 uur: zo lang duurde de terugweg, pauzes inbegrepen. 6: zoveel dagen waren we ter plaatse. 3: zoveel markten bezochten we, waaronder een heel grote markt in Ventimiglia. 3: zoveel logeeradressen hadden we nl een charme hotel, een appartement en een bed and breakfast. 3: aantal dagen dat mijn man zich niet zo lekker voelde. 16: aantal graden op een warme dag. 4: aantal grote uitstappen oa naar Monaco, Ventimiglia, Eze, Colle de belle barbe 5: aantal koffers bij vertrek 8: aantal koffers en zakken bij terugkeer x: aantal flauwe grappen die werden gemaakt tijdens de reis Marijke
We zijn terug van weggeweest. Enkele dagen er tussen uit naar Zuid-Frankrijk. Op de zes dagen dat we er effectief waren hadden we drie dagen mooi weer. De laatste dag kon dochterlief zelfs zonnebaden op het strand. En de zon deed echt deugd, al was het alleen maar om onze voorraad vitamine D aan te vullen. Intussen zijn de valiezen uitgepakt, de souvenirs geklasseerd, de was en de strijk en de boodschappen gedaan. Morgen moet ik terug gaan werken. Mooie liedjes duren niet lang. Marijke
Ik had beloofd om elke dag met zoon twee te gaan autorijden. Gisteren was ik laat thuis maar om 20.u waren we dan toch op weg. Het gaat steeds vlotter maar zoon blijft voor verrassingen zorgen. Op een t-splitsing zei ik hem rechtsaf te gaan en hij sloeg linksaf. hij had wel keurig zijn richtingaanwijzer naar links aangezet en gekeken. Op mijn reactie 'wat doe je nu' zei hij doodleuk je zei toch; 'naar rechts' .
Vandaag een 'opjaagsport' gedaan. Om 8.45u met jongste in kliniek voor een controlefoto, om 9.u afspraak arts. De wachtzaal geraakte al langer hoe voller. Om 10.00u was het aan ons, binnen 5 minuten weer buiten één pluspunt, de arts joeg zich niet op en legde alles rustig en duidelijk uit!
Daarna quality - tijd voor jongste we kwamen naar huis met zijn nieuwste speeltje; een scheerapparaat
Wij moeten nieuwe paspoorten hebben en daarvoor vulde manlief alvast een formulier in. Het moment om de lengte van de jongens weer eens te meten. Jongste 1.82, oudste 1.83, manlief 1.84 en zoon twee 1.85 :) ik ging er maar niet bij staan.
Vandaag een uurtje gezwommen, keren op de weg met zoon twee geoefend en dat ging prima. Heb meteen naar de rijschool gebeld om daar nog een les te volgen en te bekijken of de leerkracht het ziet zitten dat hij examen kan doen. We hebben nog 4 lessen te goed die we al betaald hadden, ook het examen hadden we al afgesproken maar zoon was nog niet zo ver.
één pluspunt, de arts joeg zich niet op en legde alles rustig en duidelijk uit!
