De dag na het concert van zoon, in dat druk drukker drukst weekend, maakte ik met een groep een wandeling in het Stedelijk Natuur Reservaat Bourgoyen-Ossemeersen. Nu passeer ik al twee jaar lang dat reservaat zonder daar ooit van gehoord te hebben en hoe verrassend dat zo'n gebied daar ligt. In de schaduw was het de winterjas aan in het zonnetje rap weer uit. Ik ben niet zo'n natuurliefhebber dat ik bij elk vogeltje halt wil houden en ik stap veel liever door dan dat ik slenter maar ook hier weer positief blijven; het was reuze gezellig en de zon kleurde mijn wangetjes voor de eerste keer verbrandrood.
