Onze auto's moeten noodgedwongen de winter buiten doorbrengen. In de garage is er net een smal gangetje vrij om te lopen voor de rest staat hij volgestouwd met dozen gevuld met onafscheidelijke spulletjes en prulletjes van twee zonen die met smart wachten op nieuwe slaapkamermeubels. Ondertussen is de helft aangekomen en kan ik beginnen uitpakken. Ik denk dat ik vlug moet zijn want ze spreken dan toch van een komende winterprik.
Mijn twee poezen houden mij graag gezelschap als ik bezig ben aan de computer. Over het klavier lopen om mij kopjes te geven en intussen toevallig met hun pootjes de ctrl-alt-delete combinatie intoetsen. Het gebeurt meer dan eens. Of over de spatiebalk lopen zodat de laatste letter herhaald wordt en herhaald wordt... Kopjes geven aan het scherm is ook een favoriet onderdeel. Gelukkig leggen ze zich nadien braafjes neer naast mij, zodat ik de schade kan herstellen terwijl ik heel zachtjes mopper op hen... Marijke
Héél even pauze tijdens de blokperiode. Moet kunnen vonden manlief en ik. De bedoeling was ook maar echt heel even, het was ondertussen al 22.00u en toch wilden ze daarna nog verder werken. De goede voornemens gingen verloren maar ze konden zich toch even ontspannen en stoom of beter gezegd oudste kon zijn 21 kaarsjes uitblazen.
vinden jullie ook niet dat de stad minder kleurrijk geworden is ? Dat het huis minder gezellig verlicht is ? het is een beetje extra donker buiten, snif, want het is nu nog lang winter... aan de andere kant kunnen onze vier katten de kerstversiering niet meer als persoonlijk speelmateriaal beschouwen noch hun nest maken in de slingers. De kerstkaarten zijn er weer door, de rapporten zijn (heel goed !) geslaagd en de obligate kilo' s slingeren zich weer vriendelijke rondom onze mooie vormen. Ach, het is een periode als een ander. Geef mij maar het wakker worden van de lente, het zachtjes geuren van de eerste bloemen, het vroeger klaar en later donker, de wetenschap dat we onomkeerbaar weer naar de zomer gaan...alles groeit en bloeit en maakt zich klaar voor een nieuw leven...we komen er aan !!!!
Vanmorgen bracht ik onze bijna 6 maand oude kater naar de veearts. Het was tijd voor een kleine ingreep met grote gevolgen. Maar zoals de veearts zei "wel noodzakelijk om zwerfkatproblemen en kwalijk riekende kamers" te voorkomen. Straks mag ik hem of moet ik zeggen "het?" afhalen. Veel zachte aandacht en lekkere hapjes staan klaar. Marijke
De drie koningen zijn weer vertrokken samen met Kindeke Jezus en gevolg. De kerstboom belandde kaal op de brandstapel zijn naalden hadden meer moeite met afscheid nemen, ik vind ze nog her en der. Met onze buikjes een beetje ronder, onze hoofden nog een beetje wazig is ons 'Nieuwe Jaar' goed gestart.
Aan jullie allen wens ik van ganser harte een voorspoedig, voortreffelijk, luisterrijk, bezielend, romantisch, schitterend, inspirerend, gezond, rijkelijk 2012!
Van eergister 14 uur tot gister 14 uur logeerden hier 4 extra tieners. Ze werkten een heel programma af: boodschappen doen voor het diner, gezichtsmaskers uittesten, films huren om 's avonds laat te bekijken, een quiz voorbereiden en uiteraard de ideale slaapruimte creëren. Film werd bekeken tussen 22.30 en half drie 's nachts. Gelukkig voor ons wel op een aanvaardbaar niveau zodat wij konden slapen. 's Morgens opstaan lukte iets minder goed. Enfin de dochter en de vriendinnetjes vonden het superleuk en wij gunnen het hen graag. En ik moet toegeven : alle vriendinnetjes waren vriendelijk en beleefd, ouders mogen er fier op zijn. Vannacht sliep de dochter nog eens ouderwets het klokje rond. Marijke
Gisteren vierden we kerst bij familie. We gingen steengrillen en daarna bowlen. Tijdens het eten bestelde middelste zoon net als zijn pa ook een biertje. Ben je al 16, vroeg de serveerster aan mijn 18- jarige.
Vandaag mochten we het rapport ophalen en ontbijten ten voordele van het internaat. Niet al zijn punten zijn evengoed, zoals hijzelf heel goed ingeschat heeft. Maar gelukkig geen vakantietaak, lekker welverdiend uitrusten nu voor ons jongste. De examenstress zal hier helaas nog een poosje blijven hangen tot en met de eerste week van februari :( .
Ze zijn weer achter de rug en ik kan er niet rouwig om zijn. De stressbarometer in huis kan nu weer dalen. Dochterlief dacht wel dat alles goed gegaan is, maar veiligheidshalve voegde ze er aan toe "het is niet omdat ik dat denk, dat het toch niet ergens wat minder kan gegaan zijn". Enfin, we zullen wel zien vrijdag. In elk geval geniet ze nu al van een pre-vakantie: vandaag met de vriendinnen naar de stad, vanavond bij een klasvriendin gaan slapen samen met 6 anderen, morgen gaan schaatsen met de klas en overnachten bij een ander vriendinnetje, woensdag gaan shoppen met mama en overnachten bij een derde vriendinnetje... Het leven kan mooi zijn als je 13 bent ! Marijke
Ik heb al eens gezegd dat onze middelste, voormalig puber, een rasechte slordervos is. Nu had hij zijn goede voornemens waargemaakt en opgeruimd. De volgende ochtend voor schooltijd zocht en zocht hij zijn jas op zijn favoriete plekjes; op de grond, op één of andere stoel, achter de sofa. Nergens te vinden, in de haast de bus vertrok bijna trok hij dan maar een jas van pa aan, lengte goed, breedte niet. 'S avonds toch maar weer verder zoeken want de jas was ook niet op school en niet op het kot van medestudent. Nee, hij hing gewoon thuis aan de kapstok!
Ik heb weliswaar meerdere hobby's, maar voor deze moet ik behoorlijk zwoegen en laat ik weleens een onvriendelijk woord horen. Toch vind ik het leuk en ondanks dat ik door de laatste opdracht overal in huis word omringd door dansende stofwolkjes geef ik niet op. afgelopen les kwam er een filmploeg van de regionale zender opnames maken en een stukje van mijn werk komt mooi in beeld.
Onze dochter had reikhalzend uitgekeken naar het weekend. Ze zou immers de pointes ontvangen in de balletles en er was een ballonvaart voorzien voor de verjaardag van papa. Alleen: de pointes waren er niet én er stond te veel wind om te kunnen ballonvaren. Resultaat: een zeer teleurgestelde dochter in huis. En ja, ik weet het wel: we krijgen niet altijd alles wat we willen op het moment dat we het willen. Maar aan die waarheid heeft een 13-jarige niet veel. Gelukkig heeft ze zich herpakt. Ze kijkt nu uit naar het volgend weekend in de hoop dat de pointes dan door een vroege sint worden gebracht. Marijke
Manlief en ik brachten Oma een bezoekje in het rusthuis waar ze verblijft. Oma is geheel hulpbehoevend en ook haar geheugen is haar aan het verlaten. Gelukkig herkent ze ons nog en weet ze wie onze kinderen zijn. Oma vond dat manlief er goed uitzag. Ze moest van hem raden hoe oud hij dan was. 70 antwoorde ze prompt en ik dan, vroeg ik haar. Ze keek me diep in mijn ogen en antwoorde diplomatiek; "jij bent nog jong". Op mijn vraag hoe oud ze zelf was antwoordde ze; "50" en keek me een beetje vragend aan, "51" verbeterde ze zich bij het zien van mijn gelaatsuitdrukking. Even stilte, we zagen haar nadenken en toen zei ze ; "er klopt iets niet", waarop we allemaal in de lach schoten.
Ik had bij mijn zus geklaagd dat tegenwoordig de mensen nog zelden een kaartje schrijven laat staan een brief, het moet allemaal digitaal. Dat was tegen geen dovemansoren gezegd want niet veel later kreeg ik een lange brief van mijn zus. Tot mijn eigen schaamte duurde het weken voordat ik terugschreef, ik moest eerst dringend mijn mails beantwoorden op de blog schrijven enz. Afgelopen weekend op de trein heen en weer naar Maastricht had ik dan eindelijk pen en papier in de hand. Dat briefpapier had ik na enige moeite gevonden, de winkel had nog maar één exemplaar ze moest nu maar 1x in de 3 maanden bestellen en niet teveel want het werd toch niet verkocht. Het schrijven in de trein was een ideale bezigheid op het schudden na, gelukkig is mijn zus het gewoon dat ik niet al te netjes schrijf. Thuis een postzegel erop en hup maandag al op de bus ermee. Gisteren was ik mijn bureau aan het opkuisen en vond ik daar toch een dichte envelop die nogal zwaar woog. Aangezien het een zelfde soort was als die naar mijn zus begonnen meteen al de belletjes in mij te rinkelen, ik opende hem en jawel hoor Ik zou mijn zus haar gezicht weleens willen zien als ze de lege envelop opent.
Afgelopen weekend zijn mijn vriendin en ik een weekend naar Maastricht en Valkenburg geweest.Veel shoppen, koffietjes drinken en bijkletsen natuurlijk. Een warm zonnetje vergezelde ons. We bezochten ook de kerstmarkt in de Grotten van Valkenburg, veel glamour en kitsch, maar toch leuk. We bezochten een kerk die van binnen een boekhandel bleek te zijn. ik heb er lekker lang in gesnuisterd en toch weer wat gekocht, ondanks dat ik pas geleden naar de boekenbeurs ben geweest
Gisteren met de dochter en een zaal vol tieners gekeken naar "Breaking down" deel I. We genoten van het romantische verhaal waar toch ook een bloederige bevalling aan te pas kwam. Veel emoties en een paar gevechten. Wat wij echter niet wisten is dat de film tijdens/na de aftiteling verder loopt. Dus aan al degenen onder ons die ook nog willen gaan: blijf zitten tot het licht aangaat of riskeer een gebroken nek en een gemist filmeinde. Wij moeten nu wachten op de DVD om ook die allerlaatste beelden te zien en dat vindt dochterlief niet zo leuk. Marijke
Gisteren samen met manlief naar de boekenbeurs geweest. Het was zijn eerste keer. Andere jaren keek hij erg bedenkelijk naar mij als ik met een stapel boeken terugkwam. Degene die dit jaar het meeste kocht was.. jawel hij en hij is nog wel iemand die dus nooit leest. Hij stimuleerde mij zelfs met nog meer thuis te komen dan er op mijn zorgvuldig samengesteld lijstje stond.
Zouden jullie ingaan op de vraag van een onbekende man om te mogen tanken met je bankkaart indien hij je cashgeld geeft? Ik heb heel assertief "Sorry, dat doe ik niet" geantwoord. Want ik vond het verdacht. Hij reed met een dure wagen (Audi/BMW/Mercedes) maar zou dan geen bankkaart hebben om te tanken?? Of een GSM om een familielid te vragen zijn bankkaart te brengen? Maar ik geef toe, ik heb nadien wel gehoopt dat hij nog ter bestemming is geraakt en/of een tankstation vond waar hij met cash geld kon betalen. Marijke
Ik zou mijn zus haar gezicht weleens willen zien als ze de lege envelop opent.
