Het parcours van deze wedstrijd werd gewijzigd en iets ingekort. Door de natte omstandigheden van de voorbije weken (&maanden!) werd een stukje onverhard eruit gehaald, zodat de afstand 300 meter korter werd. Om 19u15 werd de meute losgelaten en het tempo zat er meteen goed in. Het gevoel was goed want de aanloop was licht dalend, vooraleer we het glooiende deel van het parcours aanvatten. Ik kon me goed handhaven rond de 20 a 25ste positie. Maar dan begon die rothiel alweer tegen te werken: tijdens de eerste ronde viel dat nog mee, maar de tweede ronde van 5 km werd stilaan een lijdensweg. Toch liep ik die ronde 2 seconden sneller dan de eerste. Over mijn tempo (4:06/km) mocht ik absoluut niet mopperen: ik liep dit jaar maar twee sneller. Als 1ste M65 (23/138 algemeen), mocht ik een bak appels en een fles Cava in ontvangst nemen (beiden lust ik eigenlijk niet). Mijn tweede jongste dochter, Queeny, voltooide haar eerste 10 km-wedstrijd aan de zijde van haar zus Sharon. Knap! Ik was eigenlijk van plan om morgen in Bilzen de 15 km te gaan lopen, maar met die pijnlijke hiel wordt dat een vraagteken: ? Voorlopig liet ik me dat niet aan mijn hart komen. De Don Jon Brusthem bier smaakte, maar namen de pijn niet weg.