Sinds 1996 miste ik weinig edities van deze stadsloop. Toen werd er ook nog een Halve Marathon georganiseerd en die liep ik 1u22:13. Twee jaar later deed ik er nog 1u23:42 over. Behalve een Marathon (BK in 2008), nam ik voor de rest steeds deel aan de 10 km. Dat BK was trouwens de reden waarom ik een licentie heb aangevraagd bij de V.A.L. en ik sloot me aan bij AC Alken. Met een tijd van 2u57:34 behaalde ik toen prompt Brons bij de M50, en de trein was vertrokken. 
Als ik het gemiddelde van toen (4min.12 per km) vandaag zou aankunnen op de 10 km, zou ik niet mogen klagen. Maar de tand des tijds slaat ongenadig toe en dat bleek vandaag ook nog eens. Ik had minstens mijn tijd van vorig jaar (42:15) willen evenaren, maar dat zat er helemaal niet in. Was het de eerste warmte van jaar (24°) of een tijdelijke appelflauwte? De benen leken vol pudding te zitten, ik geraakte niet op toerental en het niet lichtlopend parcours deed de rest. Ik moest te veel moeite doen voor te weinig rendement en mijn hartslag (125!) kreeg ik ook al niet omhoog. Er waren trouwens nog verscheidene atleten die erdoor zakten of uitstapten. Met een tijd van 42:58 was ik liefst 43 seconden trager dan vorig jaar. Maar, tot mijn niet geringe verbazing, belandde ik toch nog op het podium en dat zelfs nog bij de 55 plussers (2de). Dus had ik als 1ste M60 het maximum van de punten in mijn categorie na deze eerste wedstrijd van de Victors Cup.