Rond 12u15 vertrokken mijn vrouw en ik al richting Lokeren om de drukte voor te zijn en een parkeerplaats te vinden. Het parcours was deze keer anders met drie rondes in plaats van twee vroeger, en meer in het centrum gesitueerd. Nadat de dames hun wedstrijd hadden afgewerkt, was het de beurt aan de mannen. Tijdens de opwarming had ik al wat last van mijn rothiel en dat zou niet beteren. Mijn start was dramatisch en ik bewoog me voort zoals een strijkijzer. Nooit liep ik comfortabel, al bezorgde die linkerhiel me pas echt last vanaf km 4. Tot dan liep ik in vijfde stelling bij de M65 en het podium leek ver weg. Naargelang de wedstrijd vorderde kwam ik er wat door, maar het kostte me zeer veel moeite. In de tweede ronde kon ik nog een concurrent (Verbeek) afschudden en tijdens de voorlaatste km ook nog nr 4 (Quadflieg) voorbijlopen. Vervolgens naderde ik nog tot op de 2de en 3de 65 plusser (tot op 20 en 30 seconden). Dus was de vierde plaats mijn deel (na Heyde, Oomen en Van Campenhout) in iets meer dan 42 minuten: niet zo slecht, maar ik had er wel wat meer van verwacht. Ik presteer al gans het jaar wisselvallig en dat zal ook wel te maken hebben met die chronische hielblessure. Die lijkt wel aan de beterhand, maar ik kan niet trainen zoals ik zou willen. Tenslotte is te weinig nachtrust nefast voor de conditie en al zeker als dat twee nachten na mekaar gebeurd.