Het weer was aanvankelijk zeer aangenaam met zo'n 25à26° en wat wind, dus vergezelden mijn vrouw, 2 jongste dochters en mijn kleinzoontje me naar het "Fontijnhof". Maar bij het naderen van Borgloon begonnen de hemelsluizen zich open te zetten en dat zou er niet beter op worden . Met de herinneringen van 5 jaar geleden in het achterhoofd, toen een hevig onweer een groot deel van parcours onder water zette, was het even afwachten of het weer niet van dat zou worden... De omstandigheden leken hetzelfde te gaan worden, want ook nu begon het tijdens de wedstrijd te onweren, maar een wolkbreuk zoals toen werd het niet...

Met temperaturen die plots een stuk onder de 20° doken en regen, werden we op gang geschoten, maar ik raakte maar met veel moeite uit de startblokken. Ik voelde onmiddellijk dat het voor geen meter "bolde" en probeerde dus mijn eigen tempo te zoeken. Dat zoeken bleef maar duren: ik vond het niet!! Ik lag dan wel op "podiumkoers" als derde +55'er, maar ik moest er ENORM veel moeite voor doen. Door de regen en wind werd het almaar moeilijker om mijn tempo (=sukkeldrafje) vast te houden en ik liep elke van de 3 plaatselijke ronden zowat een halve minuut trager! Toen tijdens de laatste ronde mijn linker hamstrings serieus begonnen op te spelen, begon ik schrik te krijgen om me te blesseren! Met moeite en pijn "jogde" ik over de eindmeet als 3de M55 met slechts 10" voorsprong op de vierde...

Het doel, namelijk het podium, was wel bereikt maar veel plezier beleefde ik er niet aan... Een dag om zo vlug mogelijk te vergeten op alle gebied. EN: 2 wedstrijden op 2 dagen zal ik ook maar achter mij laten in de toekomst... Oftewel: hoe het gezegde "hoe ouder, hoe gekker" ook een negatieve intonatie kan hebben....