Na 3 maanden wachten was't vandaag eindelijk mijn beurt om langs te gaan bij de sportdokter. De diagnose was nog maar eens chondropathie patellae, dat wist ik ondertussen wel. Wat ik niet wist is dat ik 3mm beenlengteverschil had alsook te holle voeten om mee te hardlopen. Ik ben nu aangewezen om zooltjes te laten opmeten. Had hem verteld dat het de laatste maanden iets beter ging met m'n knie doordat ik m'n looptechniek had aangepast, de voorvoetlanding. Deze techniek raadde hij me onmiddellijk af en zei me dat het binnen de kortste keren terug voor problemen zou zorgen. Lap, daar gingen m'n maanden specifieke techniektraining. M'n antipronatie-loopschoenen die ik nu nog in m'n bezit heb (2 paar oude en 1 ongebruikt paar asics) mag ik alleen nog gebruiken voor in den hof te werken, ik moet terug overschakelen naar een neutrale schoen. Hij heeft me 1 type schoen voor op de weg en 1 voor op onverhard voorgeschreven. Ik moet wel zeggen dat deze dokter z'n tijd nam, ben zeker een uur binnen geweest en hij heeft me serieus onder handen genomen met loopanalyse, footscan en noem maar op. Heb dan maar meteen een afspraak gemaakt bij Faes en mag dinsdagavond al langsgaan. M'n nieuwe schoenen mag ik pas gaan kopen als de zooltjes klaar zijn. Deze volledige omschakeling gaat weer een duur grapke worden, daarmee dat ik m'n 'ongebruikt' paar Asics gel foundation 7 (nieuw model) maat 43,5 te koop aanbied voor maar 75 ipv 120. Je kan via 'email mij' iets laten weten als je interesse hebt.
Zaterdagmorgen de trein genomen richting Oostende om er zondag deel te nemen aan de 5km van de ING-Run. We, mijn vriendin en ik, hadden een hotel geboekt voor 3 overnachtingen in Mariakerke. Zondagmorgen vroeg uit de veren om nog een 7-tal km los te lopen en het parcours te verkennen. Dat het vlak was met enkel 2 bochten was geen verrassing, dat het warm ging worden besefte ik maar al te gauw. Na het ontbijt heb ik me nog 2 uurkes op bed gelegd, om 12u30 heb ik me klaargemaakt en een 3-tal km gejogd richting start. Omstreeks 13u40 deed ik een poging om in de voorste gelederen te gaan staan maar al vlug werd me verteld dat ik achteraan moest aanschuiven. Bij het startschot stond ik ongeveer op de 7de rij, schade was dus beperkt maar ideaal was't nu ook weer niet. Na 200m zat ik door't zigzaggen al volledig in't rood, hartslag boven 180, waardoor dit dan ook m'n zwaarste wedstrijd ooit werd. Zal ik het dan nooit leren om rustiger te starten en geleidelijk op toeren te komen? Na duizend keer gestorven te zijn uiteindelijk toch nog vrij sterk aangekomen in een tijd van 18'53" aan een gemiddelde hartslag van maar liefst 184 (max191).
Afgelopen week een herstelweek ingelast met 2 wandelingen en enkele rustige trainingen. Het was hoog nodig want de kuiten waren nogal opgeblazen en voelden zeer stijf aan. Ik ben sinds ongeveer een maand overgeschakeld van hiel- naar voorvoetlanding (pose-techniek) wat natuurlijk de nodige ongemakken en aanpassingen met zich meebrengt. Vanmorgen na m'n rustige duurloop voelden de kuiten al veel soepeler aan. Zo kan ik de komende dagen nog enkele keren stevig doortrainen, vrijdag en zaterdag weer rustig aan om zondag fris aan de start te staan van de 5km in Oostende. We hebben in Mariakerke een hotel voor 2 nachten geboekt. Gisterenavond zijn we afgezakt naar Heusden voor de KBC-nacht, tjonge jonge wat een atleten, heb nog een hoop werk voor de boeg!
Vanmorgen piramideloop gedaan, benen waren niet echt goed maar heb het er toch nog redelijk goed vanaf gebracht. Deze week voor't eerst in maanden nog eens 5 trainingen (50km) kunnen doen. Nu wel enkele dagen rustiger aan, kuiten en hamstrings kunnen de nodige rust gebruiken. Vandaag een lijst met 46 verschillende stabilisatie-,coördinatie- en krachtoefeningen gekregen, weet dus wat me de komende maanden te doen staat
Voormiddag een weerstandstraining gedaan, het verschil met interval is dat de versnellingen iets 'trager' zijn maar de rustpauzes 'korter' en al 'lopend' (12km/u) moeten gebeuren. Vind deze trainingen dan ook zwaarder omdat de recup.tijden veel korter zijn. Met de knie gaat het behoorlijk goed, doe wel nog dagelijks mijn oefeningen, m'n betere loophouding zal m'n knie ook wel minder belasten. M'n volgende wedstrijd loop ik over 2 weken in Oostende, ga dan proberen om m'n PR op de 5km te verbeteren.
Gisteren om 11u vertrok ik naar de Kimpel om me in te schrijven voor de 5km in Bilzen. Mijn doel dit jaar was de halve marathon mee te lopen onder 1u30' maar door m'n knieproblemen de afgelopen maanden zat dat er helaas niet in Dan maar alles op de kortste afstand zetten en proberen om een nieuw PR te lopen op't thuisfront. Aangezien ik het parcours nog kende van vorig jaar wist ik dat dat haalbaar moest zijn, het was vrij vlak, enkel tussen km 3 en 4 ging het licht bergop. Veel volk aan de start, maar liefst 682 deelnemers, had me dus goed vooraan genesteld om geen onnodig tijdsverlies te lijden. Aan km1 klok ik af op 3'33", iets te snel misschien maar hartslag(178) was nog goed onder controle, had me voorgenomen de eerst 3km niet boven de 180 te gaan om nog wat reserves te hebben bij dat stuk vals plat. Km2 en 3 loop ik aan 3'51" (180), nog steeds op schema dus Km4 loop ik 4'00" (185) bergop. Km5 loop ik op 3'26", laatste 200m pers ik nog eens alles eruit met nog een eindspurt aan hartslag 189 Aangekomen als 18de in een tijd van 18'44" (hsm179), zeer tevreden en m'n PR aangescherpt met maar liefst 26" Na de wedstrijd ben ik nog blijven supporteren voor m'n vriendin en haar zus die samen hun eerste halve marathon liepen, proficiat dames
Vandaag nog eens een intervaltraining afgewerkt met 8x 400m in 1'25" en telkens 400m rust waarvan 100m wandelen en 300m lichte looppas. Wel veel aandacht besteed aan een goede warming-up met eerst thuis 16' losfietsen, rekoefeningen en 2km warmlopen. Cooling-down met 1,5km uitlopen, stretchen, 16' losfietsen en ijsleggen op knie en kuiten. Bij de versnellingen goed gelet op de techniek en armbewegingen, begint beetje bij beetje beter te lukken. Morgen, als het weer het toelaat, ga ik een wandeltraining doen op de mijnterril in Waterschei, eens kijken hoe de knie hierop gaat reageren, ben benieuwd!!!
Na een hele week nachtpost geklopt te hebben, ben ik gisteren met een lui en loom gevoel afgezakt naar Munsterbilzen om er voor de 1ste keer deel te nemen aan de 5km-loop. Terwijl m'n vriendin me ging inschrijven besloot ik om het parcours te gaan verkennen, wist via m'n zus dat er al na enkele meters een serieuze kuitenbijter bij zou zijn en dat ze gelijk had bleek al bij de opwarming Bij deze wist ik dat ik zeker niet dezelfde fout mocht maken dan vorige week en dus op m'n 'gemak' moest vertrekken. Om 14u30 begonnen we eraan en ik startte zowaar niet te snel, had zelfs niet meer gemerkt dat er een kuitenbijter bij zat en was ik zelfs in staat om de ganse wedstrijd het kopwerk te doen in een groepje van 6 Zo klokte ik deze week wel perfect aan hetzelfde tempo 3'57"/km, de ideale wedstrijd met een perfect gevoel afgelegd in 20'17" M'n gemiddelde hartstslag lag dan ook 3slagen lager dan vorige week (hsm181) Aangekomen in een spurt met 2 (foto3) en geëindigd als 9de van de 95 deelnemers
Gisterenmiddag om 13u30 was ik er nog steeds niet uit: zou ik gewoon gaan trainen of toch de 5km gaan lopen in Zutendaal. Uiteindelijk toch gekozen voor het laatste. Zou ik last krijgen bij de opwarming, had ik me voorgenomen om rustig aan (proberen) te doen. Zo gezegd zo gedaan vertrok ik naar daar en tijdens de opwarming voelde ik dat het goed zat. Bij het startschot ging ik er zoals gewoonlijk veel te snel vandoor en klokte de 1ste km in 3'20" en de 2de km in 3'40". De volgende km's was ik niet meer in staat om af te klokken De volgende 2km's waren dan ook verschrikkelijk zwaar, ook mede door het zware en modderige parcours. De laatste km nog eens alles eruit geperst en gefinished op een 9de plaats in 19'10". Ben met deze prestatie zeer tevreden aangezien ik de laatste maanden enkel maar wat duurloopjes gedaan had en niks snelheidswerk. Was ik iets minder snel vertrokken, zat er waarschijnlijk een tijd onder de 19' in. Zal het ooit wel eens leren zeker Aan m'n knie heb ik tijdens de wedstrijd totaal niks gevoeld, na de wedstrijd een licht zeurende pijn maar niet erger dan na een rustige training. Als alles goed blijft gaan, ga ik volgende week met Kristoffelloop meedoen. Ga het voorlopig wel nog bij de kortere afstanden houden en dan hopelijk iets minder snel starten dan vandaag PS: foto2 (laatste 100m) is een perfect voorbeeld van een slechte techniek en een bewijs dat ik dood zat. M'n steunbeen landt veel te ver voor me, aan m'n schouders zie je dat ik me echt over de aankomst moet sleuren. Als je dan op foto1 kijkt naar die meisjes (nr546,739) zie je dat het steunbeen perfect onder het lichaam landt, het zwaaibeen mooi opgetrokken en de armen perfect in een hoek van 90° langs het lichaam zijn. Ben zelf al enkele maanden bezig met het verbeteren van m'n techniek, met m'n armen begint het al beter te gaan en tijdens trainingen probeer ik de nadruk te leggen bij het opheffen van het zwaaibeen i.p.v. het afstoten van het steunbeen. Simpel is dat allemaal niet als je al 25jaar met een slechte techniek loopt, een groot deel van m'n blessures zou te wijten zijn aan m'n slechte techniek.
Alweer niet kunnen (durven) lopen vandaag, zit al enkele dagen verveeld met zeer stijve linkerbil (achterkant) en gevoelige linkerscheen (binnenkant), heb me wat geforceerd op cross- of hometrainer denk ik. Door m'n rechterknie wat te willen sparen heb ik wat teveel druk gezet op m'n linkerbeen met alle gevolgen vandien, ik ga toch eens m'n grenzen moeten leren kennen Met m'n knie gaat het iets beter, maar lange duurlopen zijn toch nog niet aan mij besteed, als ik meer dan 10km gelopen heb, heb ik vooral 's anderendaags veel last van 'stijve' knie. Heb voor de zekerheid toch maar een afspraak gemaakt met sportdokter Swerts in St-Truiden, vrijdag 8aug ben ik aan de beurt Moest de pijn tegen dan volledig weg zijn, mag ik hem nog altijd afbellen. Hoop dat ik morgen terug een paar km's kan lopen om zaterdag nog eens een wedstrijd mee te doen.
M'n antipronatie-loopschoenen die ik nu nog in m'n bezit heb (2 paar oude en 1 ongebruikt paar asics) mag ik alleen nog gebruiken voor in den hof te werken, ik moet terug overschakelen naar een neutrale schoen. Hij heeft me 1 type schoen voor op de weg en 1 voor op onverhard voorgeschreven. Ik moet wel zeggen dat deze dokter z'n tijd nam, ben zeker een uur binnen geweest en hij heeft me serieus onder handen genomen met loopanalyse, footscan en noem maar op.
Zaterdagmorgen de trein genomen richting Oostende om er zondag deel te nemen aan de 5km van de ING-Run. We, mijn vriendin en ik, hadden een hotel geboekt voor 3 overnachtingen in Mariakerke. Zondagmorgen vroeg uit de veren om nog een 7-tal km los te lopen en het parcours te verkennen. Dat het vlak was met enkel 2 bochten was geen verrassing, dat het warm ging worden besefte ik maar al te gauw. Na het ontbijt heb ik me nog 2 uurkes op bed gelegd, om 12u30 heb ik me klaargemaakt en een 3-tal km gejogd richting start. Omstreeks 13u40 deed ik een poging om in de voorste gelederen te gaan staan maar al vlug werd me verteld dat ik achteraan moest aanschuiven. Bij het startschot stond ik ongeveer op de 7de rij, schade was dus beperkt maar ideaal was't nu ook weer niet. Na 200m zat ik door't zigzaggen al volledig in't rood, hartslag boven 180, waardoor dit dan ook m'n zwaarste wedstrijd ooit werd. Zal ik het dan nooit leren om rustiger te starten en geleidelijk op toeren te komen? Na duizend keer gestorven te zijn uiteindelijk toch nog vrij sterk aangekomen in een tijd van 18'53" aan een gemiddelde hartslag van maar liefst 184 (max191).
Aangekomen als 18de in een tijd van 18'44" (hsm179), zeer tevreden en m'n PR aangescherpt met maar liefst 26" 
Na de wedstrijd ben ik nog blijven supporteren voor m'n vriendin en haar zus die samen hun eerste halve marathon liepen, proficiat dames
Na een hele week nachtpost geklopt te hebben, ben ik gisteren met een lui en loom gevoel afgezakt naar Munsterbilzen om er voor de 1ste keer deel te nemen aan de 5km-loop. Terwijl m'n vriendin me ging inschrijven besloot ik om het parcours te gaan verkennen, wist via m'n zus dat er al na enkele meters een serieuze kuitenbijter bij zou zijn en dat ze gelijk had bleek al bij de opwarming 
De volgende 2km's waren dan ook verschrikkelijk zwaar, ook mede door het zware en modderige parcours. De laatste km nog eens alles eruit geperst en gefinished op een 9de plaats in 19'10". Ben met deze prestatie zeer tevreden aangezien ik de laatste maanden enkel maar wat duurloopjes gedaan had en niks snelheidswerk. Was ik iets minder snel vertrokken, zat er waarschijnlijk een tijd onder de 19' in. Zal het ooit wel eens leren zeker 
Aan m'n knie heb ik tijdens de wedstrijd totaal niks gevoeld, na de wedstrijd een licht zeurende pijn maar niet erger dan na een rustige training. Als alles goed blijft gaan, ga ik volgende week met Kristoffelloop meedoen. Ga het voorlopig wel nog bij de kortere afstanden houden en dan hopelijk iets minder snel starten dan vandaag 
