Ziyi Zhang,
Arno, Frank Sinatra, Kristin Scott Thomas, de maan, Carly Simon, Marlo
Brando, Halle Berry, Peter Pan, Miles Davis, Catherine Deneuve, konfituur, Emma De Caunes, Massive Attack, Maria Callas, de Smurfen, Edith Piaf, Burt Bacharach, Sarah
Vaughan, Johan en Pirrewiet, Duffy, VDB, Gong Li, The Doors, Baudelaire, Kerstmis, Hubert Lampo, Kreta, Max Ernst, Martini Bianco, Parijs, Killing Joke, pasta,
Diana Krall, bananen, Four Roses, Joan Chen, Charles Trenet, Selah Sue, Juan Lozano, Magda
Ilands,Montgomery Clift,
Deadwood, Puccini, Citroën, Gary Numan,INXS, Fad Gadget, Memoirs
of a geisha, meiklokjes, Melody Gardot, druiven, Retsina, Astrud
Gilberto, Napoleon, Julie London, Bob Dylan, Sinterklaas, Freddy Maertens, AA-drank, Boris
Vian, The curious case of Benjamin Button, Picasso, Bryan Ferry,Dusty Springfield, The
Stooges, Grace Jones, Chocolat (de film), The Searchers, Jeanne Moreau, Nikon,
Vivien Leigh, Moby, Le grand Meaulnes, Natalie Portman, Père Lachaise, Norah Jones, Colnago, Jeff Buckley, de
zomer, Françoise Hardy, de zee, The House of Pain, Sting, Expo ’58, de Panton
Chair, de mus, Jamie Cullum, (they long to be) close to you, Sebastian Coe, Johnny Depp,
Veerle Dejaeghere, Crazy Horse, zwart, de F-4 Phantom, Asics, Queen Padmé, Folegandros, Iggy Pop, Audrey Tautou, de roodborst, Oostduinkerke, Peyo, Pierre Alechinsky, Serge
Gainsbourg, Toots Thielemans, Cate Blanchett, George Harrison, I only have eyes
for you, The Cotton Club, Ava Gardner, Juliette Binoche, Louis De Funès, Pearl
Jam, Trijntje Oosterhuis, La promesse de l’aube, Kim Gevaert, Riuichi Sakamoto,
Pierrot La Lune, Robin Wright Penn, Het Leugenpaleis,The USS Entreprise, Buck Danny, Gene Vincent, Lena Horne,
Westerns, The Stooges, Sophie Marceau, Les Invalides, Georges Brassens, Austerlitz, Ernesto Che Guevara,
Marilyn Monroe, Clint Eastwood, Audrey Hepburn, Robert Redford, Michelle
Pfeiffer, Sean Penn, Oglala Sioux, Subcomandante Marcos, de zang van een merel,
seringen, Polo van Ralph Lauren, groene olijven, L’armée des ombres, La légion,
de geur van lijnolie, Compeed, Sven Nys, The last emperor, Anderlecht, Kate Blanchet, Bobby
Kennedy, Japan(the band), bananen, Tinkelbel...
NO PAIN NO GAIN
Believe in yourself!
15-03-2008
BK Indoor universitairen
Vandaag hadden de BK indoor voor universitairen plaats in Gent en zowel Jasper als Kjell namen er aan deel. Eerst was Jasper aan de beurt op de 800m. Hij won zijn reeks in een uitstekende 2.02.77, goed voor een zesde plaats. Jasper moest de laatste drie ronden op kop lopen en het verschil met de vierde en de vijfde is écht miniem. Kjell kwam uit op een voor hem wat ongewone afstand, de 3000m. Hij behaalde een heel mooie tweede plaats in 8.50.25. (= volgens mij zelfs een clubrecord bij de seniors) En zonder alle pech van de laatste weken (buikgriep bij Jasper en een bloeduitstorting bij Kjell) had er wellicht nog meer in gezeten. Proficiat jongens en laat de zomer maar komen. De zon zal voor jullie schijnen...
Ik ben nog steeds niet opnieuw aan het lopen. Morgen is het een week geleden. Dinsdag en vooral gisteren voelde ik me eindelijk wat beter, maar vannacht was het weer zover. Ik bespaar jullie de details... Ik word stilaan wat ongerust. Ondertussen zijn de resultaten van de bloedanalyses binnen. Er scheelt niets met mijn bloed. Er is wel aan het licht gekomen dat ik minstens vijf maanden geleden aan klierkoorts heb geleden. Ik heb het in ieder geval niet geweten. Ik voel me wel eens meer vermoeid, maar ik wijt dat dan aan de zware trainingen en het gaat wel over. Maar klierkoorts? Dan ben je toch kapot? Enfin, het staat in het bloed geschreven dus zal het wel waar zijn! Ik hoop zondagochtend naar het park te kunnen voor een eerste duurloop. Zou leuk zijn! We zien wel. Ik heb weer wat tijd gevonden om mijn 'queste' voort te zetten. De zoektocht naar de 'Holy Grale', in dit geval een nieuw logo voor onze club. Als ik aan vijftig geraak kom ik er mee naar buiten. We hebben dus nog wat tijd! Ik zit nog maar aan zeven.
Ik moet eerlijk bekennen dat ik zelden of nooit afstem op VT4. Vanavond kon ik niet anders want mijn ploeg speelde in München de terugwedstrijd van zijn achtste finale in de Uefa-cup. Het werd tegen alle verwachtingen in een goede wedstrijd van Anderlecht en na de 0-5 thuis is deze 1-2 uitoverwinning voor de paarswitten een opsteker voor het einde van de competitie. Als Anderlechtfan geloof ik nog in de titel natuurlijk. Cercle heeft het gehad, Brugge zal blijven steriel voetbal spelen (alleen zullen ze nu ook verdiend blijven verliezen) en Standard zal traditioneel zichzelf opblazen. Dus ligt de poort naar de titel voor Anderlecht wagenwijd open. Neen, serieus. Als het over mijn favorieten gaat (Anderlecht, VDB, Arsenal, e.a.) ben ik nooit objectief. Het is practisch uitgesloten dat Anderlecht nog kampioen speelt maar een Europees ticket, daar moeten ze nu voor gaan! Maar terug naar VT4. Hebben ze daar vanavond toch weer Gui Polspoel achter de microfoon gezet zeker. (Samen met Eddy Snelders) Mannen, het was wel een rechtstreekse uitzending, hé. Geen onderonsje in de zetel of commentaar aan de toog, want daar leek het op. Wat moest gezegd worden werd doorgaans vergeten, en voor de rest maar onnozele praat van de ene bevestigd zien door de andere. Schoenmaker blijf bij je leest. VT4, laat de commentaar in het vervolg door iemand anders doen (Geef Polspoel maar terug aan Canal+) of nog beter, stop gewoon met sportuitzendingen en beperk jullie tot het uitzenden van series en films aan de lopende band. Laat het sportwerk aan de échte specialisten. En een tipje voor meneer Polspoel. Je mompelt te veel voor dit soort werk, man. Ik heb me doodgeërgerd en dat terwijl mijn ploeg aan het spelen was. Ik wilde de tweede helft zelfs in het frans volgen maar ik vond geen franstalige zender die de match uitzond. Tant pis, dan maar terug naar VT4, maar dan wel zonder klank.
Vermits ik momenteel niet kan lopen ben ik vanavond wat beginnen denken aan een logo voor onze club. Een eerste benadering is de link tussen de naam RAM en het teken van de dierenriem. Vertrekkende van het universele symbool van de Ram heb ik enkele pogingen gedaan in groen en blauw. Morgen probeer ik met zwart als basis en zoek ik andere pistes. Tot dan...
Winterseizoen over and out! Het wordt uitkijken naar het nieuwe zomerseizoen.
Ik heb vanavond de data waar ik over beschik al eens op een rijtje gezet. Het begint op 26 en 27 april met het PK AC waar ik voor de eerste keer zal deelnemen aan de 800 meter. Op 11 mei heeft de interclub bij de seniors plaats. Het staat nog niet vast maar waarschijnlijk zal ik de 800 m voor mijn rekening nemen. Vorig jaar liep ik op de interclub ook nog de 4x400m. Stilaan wordt dat misschien wel van het goeie teveel. Er staan wellicht jongeren te popelen... Op 24 en 25 mei het belangrijkste week-end voor elke master: het BK! Sinds vorig jaar wordt het BK gespreid over 2 dagen en loop ik dus enkel mijn favoriete afstand, de 800m. Indien die op de eerste dag wordt gelopen zou ik de 400 er bijnemen, maar ik zal geen enkel risico nemen. De 800m gaat voor! Op 8 juni volgt dan de interclub Masters in Booischot! Daar wordt het voor mij waarschijnlijk de 400 of 1500m waarschijnlijk gevolgd door de 4x400m. Bij de masters staan ze minder te popelen... Op 24 augustus hebben de PK estafetten plaats. Ik hou goede herinneringen aan mijn vorige deelname, toen we met een mastersteam Antwerps kampioen werden(FOTO1) en daarna nog zilver pakten op het BK estafetten (FOTO2 en 3). Ik vrees dat we geen mastersteam bijeenkrijgen, maar ik ben wel kandidaat om met een seniorsploeg aan te treden. Op welke afstand moeten we dan nog wel bekijken, maar een 4X800m zie ik wel zitten. Kjell, Jasper, Ewoud, Filip en ikzelf. Vijf man voor vier plaatsen. Kwestie van scherp te blijven, hé! Eind september (27.09) heeft het KVV masters plaats in Herentals. Daar zou ik graag nog eens op de twee afstanden uitkomen. Traditioneel wordt de 800m rond 11 uur gelopen en de 400m pas in de late namiddag. Voor de verdere wedstrijden is het wachten op het wedstrijdboekje . Ik zou opnieuw de tweede helft van juni en de maand juli Flanders-Cup wedstrijden willen lopen. Het is me in 2006 enorm bevallen en ik wil graag mijn ervaring gebruiken om Jasper en Filip naar toptijden te loodsen op 800m.
Gisteren kon ik door mijn forfait voor het BK Indoor toch gaan kijken naar Moon. Hij speelde met zijn makkers van de duiveltjes A van Zennester Hombeek tegen de duiveltjes van Malinois. Het werd een superleuke match met veel goals (einduitslag 12-7) en een hattrick (3 goals) voor onze Moon. De zennesterretjes moesten deze keer niet wakker gehouden te worden. Het was voor hen de match van het jaar. De vreugde achteraf was dan ook groot. Voor een verslag en meer foto's, zie www.bloggen.be/zennester99/
Ik heb me vandaag belabberd gevoeld. Morgen ga ik mijn bloed laten testen want dit is niet meer normaal. Ik begin te vrezen voor een maagontsteking of zo. En al die atletiek en dat veldlopen op TVis niet bevorderlijk voor mijn mentaal evenwicht. Ik probeer mijn gedachten te verzetten met tekenen maar het wil niet echt lukken door de aanhoudende maagpijn. Morgen weet ik wellicht meer. Dan toch maar TV. Ik zag daarnet het WK atletiek op Sporza. Maria de Lurdes Mutola was er op 800 m nog steeds bij en ze nam nog wel de bronzen plak. Ongelooflijk toch hoe lang ze al meedraait aan de top. En wat een palmares heeft de 35-jarige atlete uit Mozambique. Ze is maar liefst tien keer wereldkampioene op de 800 m. Formidabel gewoon. Vandaag kwam ze in een tactische race duidelijk te kort. Mutola is al enkele jaren op haar 'retour' maar blijft o.a. lopen om al haar liefdadigheidswerk in Mozambique te kunnen bekostigen. Een grote atlete met een groot hart. De race werd trouwens gewonnen door een Australische die op papier de traagste van het lot was. Zo zie je maar. De favorites die elk in hun halve finale gemakkelijk onder de twee minuten waren gebleven keken de kat uit de boom en werden zo in de spurt geklopt. De prijs voor de spannendste 800m van het WK gaat wel naar de laatste manche van de vijfkamp. Tia die al strompelend wereldkampioene wordt, totaal verzuurd. Episch!
Het is beslist. Ik neem morgen niet deel aan het BK indoor. Dat hebben Magda en ik daarnet samen beslist omdat ik niet hersteld ben van mijn virale infectie. Ik ben deze middag nochtans gaan testen in het park van Machelen. Na tien minuutjes wist ik het echter al. De benen begonnen te tintelen, ik had niets kracht, niets souplesse. Even later in de vestiaire had ik weer last van duizeligheid. Mijn bloeddruk is waarschijnlijk nog steeds te laag. Waar is de schitterende vorm van een week geleden gebleven. Zondag noch was mijn laatste test zo goed! Dat is sport natuurlijk. Als je naar je beste vorm groeit ben je des te ontvankelijker voor virussen en microben allerhande. Het is weer eens bewezen. Ik troost me met de gedachte dat ik er alles voor heb gedaan en dat het hopelijk niet voor niets zal zijn geweest. Ik hoop het outdoorseizoen dan ook meteen in april in te zetten. Een week rust zal me nu goed doen. Ik vrees alleen dat Hilde me na enkele dagen zonder lopen reeds zal smeken om terug te gaan trainen. Ik weet dat ik zonder mijn sport een verschrikkelijke zagevent kan zijn. Ik zal er proberen op te letten. Bij al dit negatieve nieuws toch een positieve noot. Vanochtend las ik in 'De Zemstenaar' dat er een finse piste komt in het Blosodomein van Hofstade. De piste wordt 1 km lang met afstandwijzers om de 100 m, ook in de winter gratis toegankelijk en iedere avond enkele uren verlicht. Fantastisch gewoon! Gedaan met geïmproviseerde trainingen langs de openbare weg. Bedankt Zemst! (Met dank aan Luc Dequick voor het opsturen van de foto - cross Machelen)
Vandaag heb ik niet gelopen en gelukkig maar. Ik voelde me weer bijzonder slecht. Op het werk was ik net een zombie en het etentje van deze middag (om de nieuwe collega's te verwelkomen en nog enkele andere redenen...) heb ik maar moeilijk verteerd. In mijn hoofd heb ik al stilletjes een kruis gemaakt op het BK. Er moet bijna een wonder gebeuren om zaterdag fit te zijn. En als ik al zou lopen, wat zouden de gevolgen dan zijn voor het komende zomerseizoen. De winter heb ik toch altijd maar als een verplicht nummertje ervaren. En ik wil er reeds snel staan. April kondigt zich aan met de eerste wedstrijden die ik op mijn kalender heb staan. De laatste keer dat ik gelopen heb terwijl ik niet fit was, was op het BK outdoor vorig jaar. Ik had me twee dagen voordien verrokken en twijfelde aan deelname. De dag zelf heb ik me héél goed opgewarmd en tegen niemand iets gezegd. Er werd traag gestart en iedereen keek naar mij. Ik dus maar op kop voor een trage en tactische race. Ik had er alle voordeel bij om zo lang mogelijk de musculaire explosie uit te stellen. Pas na 600 m viel Chris Eysackers aan. Ik pareerde, gevolgd door Frits De Baets. Bij het ingaan van de laatste rechte lijn ging ik zelf. Het was een schone spurt. Ik won met enkele lengtes maar na de meet, toen ik tot stilstand kwam voelde ik meteen dat het fout zat. De kramp was er volledig in gekropen. Ik was zelfs niet meer in staat om uit te lopen. (Op het podium ben ik nog wel geraakt!) Gevolg: een scheurtje en twee maanden out. De maanden waarin ik moest presteren bleef ik dus aan de kant. Daardoor miste ik ook mijn voorbereiding op het WK, maar daarover vertel ik wel een andere keer.
Het gaat van kwaad naar erger. Ik heb vandaag 40 minuutjes gaan duurlopen en het ging helemaal niet. Ik had een verschrikkelijk loom gevoel en ik was bijna constant duizelig. Ik ben daarna bij dokter Paul gepasseerd en die heeft bevestigd wat ik vermoedde, nl. een veel te lage bloeddruk. Waarschijnlijk het gevolg van mijn griep en de daar bij horende vermoeidheid. Ik voel me vandaag oud! Morgen weer platte rust en vrijdag een laatste test. Valt die tegen dan is mijn winter voorbij... Ik troost me met de gedachte dat ik weet dat ik er alles voor gedaan heb. Een hele winter hard trainen met het oog op een goeie laatste zomer bij de 45+. Het zou wat zijn moest ik me nog wat kunnen verbeteren op 800. Het zit er in want ik heb in de aanvang van het vorige zomerseizoen (voor mijn kwetsuur) ervaren dat ik al scherpe tijden kon lopen zonder top te zijn. Benieuwd wat het wordt? De eerste afspraken komen er reeds snel aan. Eind april het PK AC waarvoor ik me voor de eerste keer wil inschrijven en net daarna de interclub bij de seniors (FOTO=kampioen in 2007). Ik hoop daar nog steeds voor de 800 in aanmerking te komen, maar ik zal desnoods met plezier mijn plaats aan een opkomende jongere afstaan. Het zou voor mij echter een mooie kans op een scherpe tijd zijn én een goede test met het oog op wat daarna in de loop van de maand mei komt: het BK masters (Laatste week-end van mei, het BK valt elk jaar vroeger en vroeger!) en de interclub masters. Onze eigen lentemeeting kon voor mij niet slechter vallen. Drie dagen voor het BK. Het risico op kwetsuren is te groot en ik heb meer dan twee dagen recuperatie nodig.Ons clubje lijkt nu wel een lappenmand, hé! Kjell aan het herstellen van zijn kwetsuur. Jasper een maaginfectie en ik een buikgriep. Waar hebben we het aan verdiend? Rotwinter, ga weg!
De winter loopt op zijn einde. Oef, zou ik bijna zeggen, was het niet dat ik ziek ben. De buikgriep die ik van Moon heb overgekregen maakt me ontzettend moe. Het gerommel in de buik is eindelijk gestopt maar ik voel me allesbehalve fit. Op enkele dagen van mijn kampioenschap is dat geen leuk vooruitzicht. Ik heb er nochtans alles voor gedaan. Sinds het PK waar ik niet tevreden was over mijn prestatie ben ik er keihard tegenaan gegaan. Ik ben (was?) er klaar voor! Ik hoop alsnog fit te zijn tegen zaterdag en niet te veel last meer te ondervinden. Fit zal ik moeten zijn want ik zal het opnemen tegen Marc Masschelein(FOTO'S), mijn grootste rivaal op 800 meter. Hij zal er staan, dat weet ik. Temeer daar hij na het BK naar het WK in Clermont trekt. Nu, we zien wel... Jasper is ook ziek. Al een hele week heeft hij last van de maag. Hij kon dus een aantal dagen niet lopen. Van Rozanne, zijn zus, hoorde ik dat hij zelfs van zijn kot in Gent terug naar huis is gekeerd om de dokter op te zoeken. De winter is ook voor hem bijna gedaan, maar er stonden nog wel twee afspraken op de kalender. Blijkbaar zal Jasper passen voor het BK korte cross maar niet voor het BK universitairen. Moed Jasper! Eerst genezen en dan zien... Er komen nog genoeg wedstrijden.
Lopen in het donker doe ik écht niet graag. Ten eerste is het dan meestal winter en jullie weten ondertussen al wel wat ik over dat seizoen denk. Ten tweede is het gevaarlijk en wel om verschillende redenen. Je ziet niet altijd waar je loopt waardoor je een voet kan omslaan, struikelen of uitschuiven. Ten derde zien de anderen je ook niet altijd waardoor je een potentieel slachtoffer bent in het verkeer. Ten vierde vind ik het altijd moeilijk om snelheid in te schatten in het donker. Daardoor loop je ofwel te snel ofwel te traag. Soms kan je echter niet anders dan in het donker gaan lopen. Zo ver kwam het vandaag echter niet. Moon zit met buikgriep en ik heb er ook last van. Ik hoop dat het niet erger wordt met het oog op zaterdag. Een hele winter trainen voor die ene dag en er dan niet bij zijn door een stomme virus! Ik mag er niet aan denken. Vandaag was dus een dagje onverwacht rusten. Ik kreeg ook een mail van Christine die deel uitmaakt van de RAM in Kapelle-op-den-bos. Ze nam ook foto's op de cross van Machelen. Op de eerste zie je Noah sporten op de Gameboy en daarna Moon in de laatste 100m van zijn wedstrijd. Bedankt Christine! En hebben jullie ook naar 'Eeuwige roem' gekeken, de uitzending op Eén waarbij oud-kampioenen het tegen elkaar opnemen? Op een bepaald ogenblik vertelt Dirk Draulants een anecdote over uithouding. Om te relaxen gaat hij zelf altijd een eindje wandelen. Een collega van hem ging altijd lopen om te relaxen. Tot daar alles normaal, dacht ik. Alleen nam die kerel een landkaart mee, liep naar de ardennen, maakte een lus en hop, keerde terug naar huis. Een trip van zo'n 170 km. Of het waar is weet ik niet, maar je hebt dus blijkbaar lopen en lopen... En ik maar trainen en trainen voor zo'n 800 meterkes. Je zou voor minder de moed laten zakken! Alhoewel... hoe lang was die gast onderweg? Dat werd er natuurlijk niet bij verteld.
De lente komt er aan. Volgens de weerkundigen is die zelfs vandaag al begonnen. Tijd dus voor een eerste bilan, die van Moonieboy. In totaal liep hij 9 wedstrijden. Aanzienlijk minder dan veel van zijn mede-benjamins, maar Moon speelt ook nog voetbal. Reken naast de wekelijkse atletiektraining ook nog twee wekelijkse voetbaltrainingen en een match op zaterdagochtend , dan begrijp je meteen dat iedere week een cross een beetje van het goede te veel is! De 9 crossen die Moon liep zijn ook goed gespreid over de hele winter, met een licht overwicht naar de laatste twee maanden. Daarenboven mag je zo'n knaapje niet te veel druk opleggen, zou Magda zeggen. Vorige winter had hij met Kapelle-op-de-bos, Mechelen en Grimbergen drie op drie gewonnen toen het PK er aan kwam. Moon is toen letterlijk van faalangst ingestort. Die winter heb ik hem niet meer laten lopen. Ondertussen is hij beginnen voetballen en relativeert hij het sporten, het winnen en het verliezen. Waar voetballen al niet goed voor is, nietwaar? Hij vraagt nu zelf om te gaan lopen. Dit jaar dus negen wedstrijden en slechts één keer niet op het podium. Kijk zelf maar...
Kleine anecdote over gisteren in Machelen. Aan het podium vroeg de official wie het kaartje (dat achteraan het startnummer wordt bevestigd!) had ingevuld. Mijn papa antwoordt Moon. Waarop de official zich naar mij draait en vraagt hoe mijn zoon heet. Moon, zeg ik! Ah, neen hé, zegt de official, jouw zoon heet André. Had ik toch wel mijn eigen naam op dat kaartje gezet. Kan gebeuren wanneer vader en zoon dezelfde sport beoefenen, natuurlijk We hebben eens goed gelachen, maar toch een geluk dat ze mij daar kennen. (Magda is ook daar trainer!) Bij deze ook een pluim voor de organiserende club MAC. Een leuke cross met veel ambiance! Alleen denk ik dat de kleine toer nog langer was dan aangegeven. In Machelen liep ik ook enkele mensen die ik bijzonder apprecieer tegen het lijf. Eerst was er de aanwezigheid natuurlijk van Martine, Rudy en Jules (FOTO1). Ik ben peter van dochtertje Matilde (FOTO2) die er pas later in de namiddag bij was. Ze kwamen voor het eerst naar een loopwedstrijd kijken en de reactie van Martine op deze blog liegt er niet om. Ze was onder de indruk. Ik denk dat veel mensen het lopen als normaal ervaren maar zich een bult verschieten wanneer ze de competitie van dichtbij meemaken. Daarna was er collega-master Marnix Vandewattijne uit Geeraardsbergen. Zijn zoon liep mee bij de juniors. (FOTO3)Hij was de laatste tijd ziekjes maar werd nog mooi tweede. Deze winter won hij trouwens een wedstrijd voor de cross-cup en werd tweede in een andere. Daarna kwam ik begot Frits nog tegen. Hij liep mee bij de masters. Ik weet niet hoeveelste hij geeindigd is want de uitslag staat nog niet op de site van MAC. Volgende week zien we elkaar terug in Gent. Vanmorgen was er om 10 uur training in het vrijbroekpark. Ewoud, Filip en ik kregen een keiharde opdracht voorgeschoteld. Na de gebruikelijke opwarming en versnellingen moesten we tweemaal een 1600 m lopen met 5 min recuperatie tussen. Dat lijkt niks, hé! Het was bijzonder zwaar want met die felle rukwinden was het de kunst om niet te voortvarend te starten teneinde onderweg niet stil te vallen. Ik liep beide op kop. De eerste kwam ik alleen aan in 5.05. De tweede liep Filip vlot mee en bij het betreden van de laatste rechte lijn heb ik hem aangepord om nog aan te zetten, wat hij zonder aarzelen deed. De tweede was iets trager dan de eerste maar het scheelde slechts enkele seconden. Ewoud was trouwens maar net achter mij. Het was een goede training. Hopelijk word ik nu niet ziek, want thuis is het net een ziekenboeg. Hilde heeft een keelontsteking en sinds deze nacht is Moon ook ziek. Die heeft zijn bed vannacht ondergekotst. Had hij te veel gegeten gisterenavond op restaurant (FOTO4) of is het een beginnende buikgriep. Nog even afwachten, zeker?
De dag van de laatste cross was aangebroken. Ik had er de hele week naar uitgekeken. In de eerste plaats omdat het parcours was uitgetekend op mijn trainingsgrond, maar ook omdat ik benieuwd was naar de manier waarop Moon op de langere afstand zou reageren. Zoals voor elke wedstrijd waren we allebei zenuwachtig.(FOTO1) Zoals gewoonlijk vroeg Moon me hoe ik vond dat hij moest lopen. "Vanaf de start er in vliegen" vroeg Moon? Ik zou wat afwachten met die wind, zei ik. Maar ik voegde er meteen aan toe dat hij moest lopen op zijn gevoel. "Gewoon doen wat je voelt", en dat deed hij. De start was weer niet optimaal want hij werd opnieuw weggedrumd. Maar na de rechte lijn draaide hij als eerste de scherpe bocht in. Hij trok meteen door (FOTO2)en bij het aanvangen van de strook naast het trotoir bedroeg zijn voorsprong reeds een vijftal meter. (FOTO3) Tijdens het gekronkel in de speeltuin bleef de voorsprong maar groeien. Moon keek wel constant achterom (FOTO4)wat kon wijzen op twijfel. Toen moest ik de lopertjes laten gaan en spurtte ik terug richting stadion.Van daaruit kan je ze in de verte de strook rond de piste zien opdraaien. Een lange bange minuut. Ik voelde mijn hart ontzettend bonken en plots draaide daar een zwart en groen manneke aleen de piste op.(FOTO5) Ik heb me schor geroepen maar zijn voorsprong bleek groot genoeg om comfortabel naar de meet te snellen waar Magda (FOTO6)de startbriefjes verzamelde. Ze knuffelde Moon eens goed en wees hem de weg naar het podium. (FOTO7-8) Voor het eerst kreeg Moonie naast een medaille ook een beker. Een gouden, nog wel! Blij dat hij was. Hij heeft er nog een hele tijd mee rondgelopen. (FOTO9) Hij was wel enigszins ontgoocheld toen ik hem zei dat het geen echt goud was. Het eerste wat hij tegen Hilde zei toen we thuiskwamen was dan ook: "kijk mama, ik heb een gouden beker maar het is spijtig genoeg geen echt goud!"
Vandaag heb ik eindelijk mijn nieuwe DS trainers kunnen gaan halen bij Running Mate in Kampenhout. Het is al de versie 13 en mijn 10de paar ondertussen. Ik loop héél graag met de DS. Het zijn lichte schoenen en perfect voor een lichtgewicht als ik. Sommigen gebruiken ze zelfs als wedstrijdschoenen net vanwege het gewicht en de soepelheid. Ik heb ze reeds in alle kleuren gehad. Dit jaar zijn ze opnieuw blauw! Ik had ze reeds aangedaan om vanavond naar de Nekker te trekken maar het regende zo hard dat ik ze maar weer heb uitgetrokken. Kwestie om ze nog even nieuw te houden. Ik moest trouwens een pure snelheidstraining afwerken en ze voelden nog wat stroef aan. Ik zal ze eerst inlopen vooraleer ik ze voor meer specifieke doeleinden gebruik. Het waaide ook verschrikkelijk op de vlakte van de Nekker. Gelukkig bood de tribune nog een beetje bescherming. Tien keer 150 was het dagmenu voor Filip en voor mij. Ewoud werkte de 400en van dinsdag af en Kjell, Ruben en Joeri liepen 1000en. Jasper had reeds enkele dagen last van de maag en bleef wijselijk aan de kant. Morgen trekken we naar Machelen voor de laatste cross van het seizoen en zondagmorgen opnieuw afspraak in het Vrijbroekpark voor weer een sessie afzien. Ik kijk er al naar uit...
Ik heb vandaag opnieuw het parcours van Machelen goed bestudeerd. Moon loopt er zaterdag zijn laatste cross van deze winter. Het is een lange want 1280 meter. Bijna het dubbele van Betekom. Nu ja, ik denk dat dat absoluut niet in zijn nadeel speelt. Ik wil echter niets aan het toeval overlaten en heb iedere meter van het parcours afgelegd. Soms moest ik wel wat omwegjes maken want op sommige plaatsen worden zaterdag openingen gemaakt in de omheiningen. Mijn duurloop heb ik sneller dan gewoonlijk gelopen. Zo'n 11,5 ipv 10 km binnen dezelfde tijdspanne. En dat allemaal op die kleine rondes in het park van Machelen. Ik had achteraf een lichte keelpijn en nu is de schrik er in gekropen natuurlijk. Hilde zit al drie dagen met keelpijn en al drie dagen smeek ik haar om naar de dokter te gaan. Maar vrouwen weten het soms beter en overtuigd dat je aan een virale infectie niets kan doen wilde ze het met pijnstillers laten genezen. De aanhouder wint soms en door mijn aanhoudend gezaag is ze vanavond toch naar dokter Paul getrokken. Diagnose? Een bacteriële infectie en besmettelijk natuurlijk en dat op een week van mijn Belgisch kampioenschap. Verdorie toch! Maar bon. Ik heb ze in de kelder opgesloten tot ze genezen is. (Grapje...) Er rest me niets anders dan preventief te werken. Gorgelen en spoelen en dikwijls de handen wassen. Belachelijk? Misschien wel, maar wat wil je? Als sporter mag je niet veel meer doen, hé!
Vandaag had Moon voetbaltraining op Zennester. Altijd leuk om die gasten bezig te zien. Ik deed ondertussen mijn duurloop rond het veld. Kleine rondjes weliswaar maar zo kon ik Moon ook in het oog houden. Hij heeft weer een paar rake stampen gekregen. Dat komt er van als je snel bent, zeker. De meesten komen dan te laat en dan krijg je stampen. En bij de jeugd wordt daar in de matchen blijkbaar nog niet voor gefloten. Toen ik onlangs bij zo'n brutale fout mijn onvrede uitte tegen medesupporters kreeg ik een lakonieke "Voetbal is een contactsport, dat hoort er nu éénmaal bij"! Ik vind dat er persoonlijk over, zeker als je kind daar ligt te wenen. Als ik niet zeker wist dat Moon ontzettend veel verdriet zou hebben had ik hem al lang van de voetbalvelden weggehouden. Hij kan goed shotten, dat bewijzen zijn 22 doelpunten, maar hij kan nog beter lopen. En na elke training zit ik toch meer met de volgende loopwedstrijd in mijn hoofd dan met de volgende match. En dan komt een bestuurslid nog eens aan dat manneke vertellen dat hij moet voetballer worden en geen loper want met voetballen verdien je meer geld. Ik heb me dan laten verleiden tot enkele arrogante uitspraken in het genre van "voetbal is misschien geld, atletiek is eer!" En nog, "ik zie hier anders maar één echte kampioen rondlopen en da's geen voetballer!" Ik kan het niet terugnemen maar onnozele praat werkt blijkbaar besmettelijk. Bij deze Guy, mijn excuses, maar hou toch op met voetbal steeds opnieuw te promoten door over geld te praten want dat is volgens mij niet de essentie!
Het waaide voor de verandering weer eens hard op de Nekker. Er stonden 400-en op het programma in series van 2 met 100m tussen. Ik mocht van Magda geen kop doen en dus moest Filip elke keer in de laatste bocht met de neus pal in de wind. Ik heb er uiteindelijk toch maar een tweetal op kop gelopen. Het werd anders wel écht te zwaar. Adriaan heeft zich bezeerd halverwege de training. Ik hoop dat het niet te erg is! Voor mij liep het lekker vandaag. Ik heb niets moeten forceren en had dus ook geen enkele last achteraf. Moon had blijkbaar ook een leuke training. Sinds Bruno de touwtjes in handen heeft bij de jeugd loopt het elke week lekkerder voor de kinderen. Vandaag had Bruno de groepen per interesse verdeeld en niet per leeftijd. Spurters, kampers en lopers. Op die manier kan er iets gerichter worden gewerkt. Moon was in de wolken. Hij kon nog eens met Nathan(FOTO1=Moon en Nathan), die twee jaar ouder is trainen. Ik heb ze even in het oog gehouden en ik zag dat het goed was. Moon liep de 400en en 200en met een brede smile op het gezicht. Hij moest wel hard pompen om de twee jaar oudere jongens bij te houden maar hij genoot er duidelijk van en dat is toch het belangrijkste. Vermits het nog even wachten was op Boris die nog niet klaar was heb ik de spurters van Veerle even in het oog gehouden. Ik zag een gemengde groep korte spurtjes van ongeveer 50 meter trekken en ik moet eerlijk bekennen dat ik onder de indruk was van de versnelling die Sophie Daelemans demonstreerde. Ze klopte gewoon de jongens uit haar groep. Indrukwekkend! Ondanks alle probleempjes wordt er in onze club goed en hard gewerkt en dat begint zich dan ook in resultaten te vertalen. Neem bvb de estafetteploeg vorig weekeinde. Of Sofie Lauwers(FOTO2) die op de 800m een fenomenale progressie heeft gemaakt. Hopelijk kunnen ze zondag allemaal bevestigen in het Belgisch Kampioenschap cadetten en scholieren. Duimen maar...
Na Sebastian Coe was het voor mij even wachten op de volgende atleet die me op dezelfde manier zou begeesteren. Dertien jaren atletiek kijken zonder groot idool, da's lang. Ik had het wel ook altijd voor Said Aouita gehad maar hij vond in mijn ogen niet dezelfde genade als Seb Coe. Toen kwam Hicham El Gerrouj. Een stylist net als Coe. Soepel en zwevend over de piste, misschien zelfs nog meer dan Coe. Je kan echter moeilijk over de generaties heen gaan vergelijken maar de uitdrukking die beide op het gelaat hadden was dezelfde. Een goddelijke uitstraling. Het was net of die mannen nooit moeite deden. Buitengewone classe! Het soort loper waar de mensen voor naar een stadion komen. Ik herinner me een memorial Van Damme, mogelijk de laatste met El Gerrouj. Hij wint voor de Fransman Mehdi Baala (een uitstekende 1500m-loper!) die uitzinnig is van vreugde en op de grond valt. El Gerrouj helpt hem recht en op het gezicht van Baala enkel een blik van verafgoding (Wat is er mooier voor een atleet dan te kunnen zeggen: "Ik was tweede achter El Gerrouj!"). Zo groot was het respect van de concurrentie. Het palmares van El Gerrouj liegt er niet om! Olympisch kampioen op de 1500 en op de 5000m (voor Bekele) op de spelen van Athene. Zeven wereldtitels en 3 keer wereldatleet van het jaar. Hij bezit ook nog steeds de wereldrecords op de 1500 m (3.26,00), de mile en de 2000 m. Hij was dikwijls te zien op de memorial en ontgoochelde nooit. Elke keer liet hij zijn groot hart zien door scholen en Marrokaanse jongeren in ons land te bezoeken. El Gerrouj is nu trouwens ambassadeur bij Unicef. (http://www.youtube.com/watch?v=d54hG-bmGmg&feature=related en http://www.youtube.com/watch?v=3edgRcYN7Ts&feature=related
Ik ben André Lafère, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Drettiboy.
Ik ben een man en woon in Eppegem (België) en mijn beroep is Hoofdredacteur bij Feeling Wonen.
Ik ben geboren op 17/05/1959 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Geschiedenis (Eerste imperium), Tekenen, Lopen, muziek, westerns, fotografie, tuinieren....
Coach: Magda Ilands
Kiné:Peter Derijck en Steven Gillisjans
Sportdokter:Renaat Huysmans
Dokter:Paul Tassenoy
Het gaat van kwaad naar erger. Ik heb vandaag 40 minuutjes gaan duurlopen en het ging helemaal niet. Ik had een verschrikkelijk loom gevoel en ik was bijna constant duizelig. Ik ben daarna bij dokter Paul gepasseerd en die heeft bevestigd wat ik vermoedde, nl. een veel te lage bloeddruk. Waarschijnlijk het gevolg van mijn griep en de daar bij horende vermoeidheid. Ik voel me vandaag oud! Morgen weer platte rust en vrijdag een laatste test. Valt die tegen dan is mijn winter voorbij... Ik troost me met de gedachte dat ik weet dat ik er alles voor gedaan heb. Een hele winter hard trainen met het oog op een goeie laatste zomer bij de 45+. Het zou wat zijn moest ik me nog wat kunnen verbeteren op 800. Het zit er in want ik heb in de aanvang van het vorige zomerseizoen (voor mijn kwetsuur) ervaren dat ik al scherpe tijden kon lopen zonder top te zijn. Benieuwd wat het wordt? De eerste afspraken komen er reeds snel aan. Eind april het PK AC waarvoor ik me voor de eerste keer wil inschrijven en net daarna de interclub bij de seniors (FOTO=kampioen in 2007). Ik hoop daar nog steeds voor de 800 in aanmerking te komen, maar ik zal desnoods met plezier mijn plaats aan een opkomende jongere afstaan. Het zou voor mij echter een mooie kans op een scherpe tijd zijn én een goede test met het oog op wat daarna in de loop van de maand mei komt: het BK masters (Laatste week-end van mei, het BK valt elk jaar vroeger en vroeger!) en de interclub masters. Onze eigen lentemeeting kon voor mij niet slechter vallen. Drie dagen voor het BK. Het risico op kwetsuren is te groot en ik heb meer dan twee dagen recuperatie nodig.Ons clubje lijkt nu wel een lappenmand, hé! Kjell aan het herstellen van zijn kwetsuur. Jasper een maaginfectie en ik een buikgriep. Waar hebben we het aan verdiend? Rotwinter, ga weg!
