Naar goede jaarlijkse gewoonte bezoeken we tijdens de Gentse feesten een theatervoorstelling. Dit jaar is ons oog gevallen op de musical 'Anna" van Kamer 58. En het is heel goed meegevallen. De drie hoofdrolspelers (Anna, Sam en Peter) hebben een mooie stem. Het ensemble danste vol energie op mooie choreografieën en de inhoud van het stuk zat goed in elkaar. We hebben er van genoten met ons drietjes Marijke
Yes. We kregen een kaartje van de dochter. "Het is leuk maar ook eng om terug op een paard te gaan zitten als je bang bent geweest". Daar kan ik inkomen. Gelukkig hebben ze haar een kalm, ervaren paard gegeven. We zijn nu een beetje gerustgesteld en kijken uit naar de verdere nieuwtjes op vrijdagavond. Marijke
We hebben onze dochter gisteravond uitgezwaaid. En het was geen probleem. Toch niet voor haar. "Dag dag mama, tot vrijdag". Slik. Ze worden groot en blijven niet aan mama's rok hangen. Gelukkig maar. Zo wil ik het ook. Maar toch. We zullen haar missen deze week. En hopen dat we een kaartje krijgen. Een kleintje is genoeg. Zelfs "Alles ok hier" is genoeg. We gaven haar voor alle zekerheid de gefrankeerde enveloppe mee. Nu maar hopen dat ze die gebruikt. En dat we haar vrijdag gezond en wel kunnen afhalen. Van dat paardrijkamp waar ze nu is. Marijke
Tijdens onze laatste bijeenkomst spraken we over zedenleer/godsdienst. Daar moest ik even aan terugdenken toen puberzoon een tijdje geleden 's nachts, ik was nog met oudste aan tv kijken, naar beneden stormde. Hij was totaal in paniek vond dat zijn lichaam zo raar deed, hij beefde over gans zijn lichaam en kreeg zichzelf niet onder controle. Hij werd pas rustig toen ik hem beloofde de huisarts te bellen. De vervanger kwam zonder problemen en constateerde wat ik ook dacht, angstaanval, hyperventileren. Na een goed gesprek bleek dat zoon moeilijk om kon gaan met verdriet van anderen. Tijdens de godsdienstlessen waren ze al een paar weken op rij bezig over ernstige ziektes en hoe de patienten en hun familie daar mee omgingen. Steeds moesten enkele klasgenoten de les verlaten, omdat ze het moeilijk kregen en het was juist daarmee dat zoon het zo lastig had, het is een zeer hechte klasgroep. Voor die nacht kreeg zoon medicatie om te kalmeren en omdat hij de examens nog moesten beginnen iets om te ontspannen. Normaal ben ik geen voorstander voor medicatie, maar dat hij zich zo rot moest voelen ging te ver. Het bleef toch een hele periode in hem hangen en een paar keer heeft hij bij mij geslapen, wat ik ook het liefst had. Een onaangename ervaring, gelukkig heeft hij nu een welverdiende vakantie en een goed rapport gehaald.
men maakt met de resterende woorden een gedicht, een tekst, een slogan,...
men brengt het originele artikel met alle geschrapte woorden en het gemaakte gedicht mee naar de bijeenkomst."
Hierboven de bijdrage van Marijke over onze volgende opdracht.
Mag ik hieruit besluiten dat 1. wij de volgorde van de te gebruiken woorden willekerig mogen veranderen? Als ik mij niet vergis was dit NIET zo in het voorbeeld van " de Standaard".
2. wij slechts één artikel mogen kiezen? Aangezien alles wat van de gekozen bladzijde niet gebruikt wordt toch in het zwart staat, dacht ik dat wij de inhoud van verscheidene artikels van eenzelfde bladzijde konden gebruiken om er één gedicht van te maken!
Wel dan ga je met dochterlief en een vriendinnetje in een bioscoopzaal lekker griezelen bij een verhaal over vampieren en weerwolven. En griezelig was het meer dan de andere verhalen uit de serie. Maar goed. Nadien zorgden waterbalonnen voor de nodige verkoeling voor dochter en vriendinnetje in de tuin. Marijke
Wat wogen ze zwaar de laatste voetstappen richting lagere school. Een school waar onze kinderen zich goed gevoeld hebben. Waar wij als ouders veel bereikt hebben voor de extra zorg die onze kinderen nodig hadden. Een goede samenwerking, een mooi afscheid. Jongste is klaar voor een nieuw begin, maar eerst een welverdiende vakantie.
Ik wil de mensen wat vertellen zomaar wat Van geluk en ongeluk dat ik afwisselend heb gehad Misschien dat zij zich daarin herkennen nu en dan In het blije of in het boze 'houwen van'
Want hoezeer wij mensen onderling verschillen De vorm van hoofd en handen, benen, buik en billen Of we clever zijn of dom of arm of rijk In de dingen waar het om gaat zijn wij gelijk
Zij zullen andere ogen hebben dan de mijne 'n ander huis misschien andere gordijnen Ze eten ander brood, ze drinken andere drankjes Er staan ook andere boeken op hun boekenplankjes
Ze hebben andere stoelen, tafels, andere bedjes Andere spulletjes en ruzietjes of pretjes Of ze luisteren naar andere orkestjes En ze doen wat minder suiker op de besjes
Of zij houden zoveel meer dan ik van water Hebben bovendien ook meer dan ik een kater Kijken tien maal meer dan ik op hun horlosies Of beteugelen veel strenger hun emoties
Hebben met de paas meer eitjes in hun doppen Laten Sinnieklaas waarschijnlijk langer kloppen Hebben overal gereserveerde plaatsen Houden meer dan ik van winter en van schaatsen
Zijn luidruchtiger of misschien heel stilletjes Zo zijn er honderdduizend van die verschilletjes Maar of je clever bent of dom of arm of rijk In de dingen waar 't omgaat zijn we gelijk.
De electricien is langs geweest. De oorzaak van het probleem is de vaatwasmachine. Door een panne daar werden alle andere pannes veroorzaakt. Intussen werkt alles weer behalve de vaatwas. Dat wordt met de hand afwassen tot we een nieuwe hebben. Marijke
We hebben thuis een automatische poort. Even een druk op de afstandsbediening en ze opent keurig. Althans dat is de bedoeling. Gisteravond bij het thuiskomen ging het echter fout. Geen enkele beweging. Niets. Gelukkig is de dochter nog net klein genoeg om door de haag te kruipen.Op zoek naar een andere afstandsbediening. Helaas bracht dat geen soelaas. Terug binnen bleek dat er geen licht was in de gang. Even de zekeringenkast gecheckt en enkele zekeringen terug hersteld. Zo op het zicht was alles terug in orde. Behalve de poort dan. Die werd letterlijk op mankracht geopend toen papa thuis kwam. Om te bekomen van de problemen ging ik gezellig in bad. Helaas ontdekte ik op de harde manier dat er geen warm water was. Probleem met chauffage dus. Vandaag zou papa dus de chauffagist opbellen. Alleen bleek vanmorgen dat ook de afwasmachine, de wasmachine en de droogkast zonder stroom zitten. Weekendje vrij van wastaken dus. Maar het probleem is dus eerder electrisch van aard. Helaas reageerde de electricien nog niet op onze oproep. Het wordt dus wassen met koud water en dikke pulls dragen voorlopig. Marijke
Afgelopen weekend had Jongste een onverwacht logé en het bed had ik nog niet opgeruimd. Dat kwam mij even goed uit toen ik na een dagje zwoegen er niet aan toe was gekomen om mijn eigen bed op te maken. Ik vertelde zoon dat ik die nacht bij hem kwam slapen, waarop hij me nadenkend aankeek en vroeg: 'je hebt toch niet je regels?'
Hij leert nu springen. Na de hoepel en de trap. Wat gaat dat goed vooruit. "Spring eens" roepen we dan. En hij, huppel, huppel,...met zijn gebroken vleugeltje langs zijn zij. Zijn gezichtje glimt van trots. ik slik.
Hebben jullie gisteren ook zo genoten? Wij waren op bezoek bij goede vrienden van ons en konden tot half één 's nachts buitenzitten. Gezellig gekletst. Nog hartelijk gelachen om het verhaal van een der vriendinnen die op het werk tot de ontdekking kwam dat men haar beschouwde als lesbisch. Wat ze duidelijk niet is. Bovendien stelde ze ons net gisteravond haar nieuwe vriend voor. Gelukkig kon ze nu ook al een beetje, weliswaar, groen lachen met het verhaal, want eigenlijk was ze eerst heel boos geworden. De nieuwe vriend viel geweldig mee. We hopen dat het een blijver is. Marijke
Ik had al geschreven dat we een fantastisch bruiloftsfeest hadden. En toch mis ik iemand, miste hem niet op het feest, dat zou te ruimdenkend zijn geweest. Ik mis de immer spontane, energieke, sportieve ex. We kennnen elkaar vanaf onze puberjaren, lief en leed gedeeld. Hij komt uit een gezin van negen en zijn ouderlijk huis was een zoete inval, waar wij ook graag kwamen. Hij bleef de immer jeugdige, Zus niet. Zonder ruzie besloten ze ieder een eigen weg in te gaan. Tot voor kort kwamen ze nog regelmatig en zonder toestanden bij elkaar, ze delen dan ook samen twee kinderen. Tot hij besloot toch banden te verbreken om echt een nieuw leven te kunnen opbouwen met zijn nieuwe vriendin. Hij heeft het ons telefonisch uitgelegd. Op het feest waren al zijn broers en zussen aanwezig en ook zijn moeder. Deze kranige vrouw stond met haar 86 jaar 's avonds niet alleen trots temidden van haar kroost, ze was de hele dag aanwezig. Voor Zus is en blijft ze Moeder en heeft ze er nu gewoon drie.
Boeken die ik het minst graag lees zijn, strips. En toch doe ik het nu. Oudste en jongste hebben iets met Japan. Oudste heeft een voorliefde voor manga en die lees ik nu dus ook. Het lezen ervan is inderdaad even wennen en ook het vasthouden en de kleine letters, maar dat zegt meer iets over mij. De serie heet 'Death Note', zoon dacht dat het verhaal ook wel iets voor mij zou zijn. En het klopt wel, na de leesproblemen die ik moest overwinnen ben ik verkocht voor het verhaal.
wegens aanschaf nieuwe computer ben ik lange tijd alle gegevens kwijt geweest om te bloggen. En jawel, ik wist dat ik het jullie kon vragen maar telkens was er weer net iets anders belangrijker. Maar dankzij Ellen ben ik er terug. Niet vaak ,niet veel, maar we zorgen dan maar dat het goed is ! groetjes Sabine
Het feest waar we allemaal naar uitkeken was de (her)trouw van mijn zus. Vooral jongste keek er erg naar uit, meer nog dan naar zijn communie. En het was een fantastisch feest! Om 13.00u trouwden ze voor de wet, dus wij moesten al vroeg uit de veren, vanwege de verre reis.Manlief was zo verstandig geweest een hotel in de buurt te boeken. Daar reden we eerst naar toe om ons te kleden en daarna begon het feest. Dat jongste eventueel de pastoor, als die hulp nodig had mocht helpen wist hij al, maar het was een aangename verrassing dat hij het bruidspaar de ringen mocht aanbieden. Ik mocht een gedicht voorlezen en malief zong het ave maria. Voor hem ook de eerste keer en hij deed het geweldig, menig traantje werd weggepinkt. Het was een kloosterkerk en wij zaten dicht bij het bruidspaar. Voor mijn moeder was dat ook erg leuk, ondanks dat ze in een rolstoel zit en veel niet meer meemaakt. Daarna aten de familieleden samen, daarna receptie en daarna feest. Het was een oergezellige, ouderwetse (Hollandse) bruiloft. Min broer en ik met 'aanhang' deden een klein succesvol optreden. En niet te vergeten, de bruid zag er schitterend uit, in het lang in het bruin en haar lange zwarte haren opgestoken.Samen met broer bracht manlief tijdens de receptie onze auto naar het hotel en wij gingen na afloop met een taxi, zodat we nergens naar hoefden te kijken. Traditioneel kregen we op het einde sandwiches met kaas en vlees en koffie of thee en de langverwachte dag was alweer om. leuk was ook dat haar beide zoons de getuigen waren.Na een lang ontbijt en wat bliksem-familiebezoekjes gingen we weer naar huis, moe maar zeer tevreden.
