De electricien is langs geweest. De oorzaak van het probleem is de vaatwasmachine. Door een panne daar werden alle andere pannes veroorzaakt. Intussen werkt alles weer behalve de vaatwas. Dat wordt met de hand afwassen tot we een nieuwe hebben. Marijke
We hebben thuis een automatische poort. Even een druk op de afstandsbediening en ze opent keurig. Althans dat is de bedoeling. Gisteravond bij het thuiskomen ging het echter fout. Geen enkele beweging. Niets. Gelukkig is de dochter nog net klein genoeg om door de haag te kruipen.Op zoek naar een andere afstandsbediening. Helaas bracht dat geen soelaas. Terug binnen bleek dat er geen licht was in de gang. Even de zekeringenkast gecheckt en enkele zekeringen terug hersteld. Zo op het zicht was alles terug in orde. Behalve de poort dan. Die werd letterlijk op mankracht geopend toen papa thuis kwam. Om te bekomen van de problemen ging ik gezellig in bad. Helaas ontdekte ik op de harde manier dat er geen warm water was. Probleem met chauffage dus. Vandaag zou papa dus de chauffagist opbellen. Alleen bleek vanmorgen dat ook de afwasmachine, de wasmachine en de droogkast zonder stroom zitten. Weekendje vrij van wastaken dus. Maar het probleem is dus eerder electrisch van aard. Helaas reageerde de electricien nog niet op onze oproep. Het wordt dus wassen met koud water en dikke pulls dragen voorlopig. Marijke
Afgelopen weekend had Jongste een onverwacht logé en het bed had ik nog niet opgeruimd. Dat kwam mij even goed uit toen ik na een dagje zwoegen er niet aan toe was gekomen om mijn eigen bed op te maken. Ik vertelde zoon dat ik die nacht bij hem kwam slapen, waarop hij me nadenkend aankeek en vroeg: 'je hebt toch niet je regels?'
Hij leert nu springen. Na de hoepel en de trap. Wat gaat dat goed vooruit. "Spring eens" roepen we dan. En hij, huppel, huppel,...met zijn gebroken vleugeltje langs zijn zij. Zijn gezichtje glimt van trots. ik slik.
Hebben jullie gisteren ook zo genoten? Wij waren op bezoek bij goede vrienden van ons en konden tot half één 's nachts buitenzitten. Gezellig gekletst. Nog hartelijk gelachen om het verhaal van een der vriendinnen die op het werk tot de ontdekking kwam dat men haar beschouwde als lesbisch. Wat ze duidelijk niet is. Bovendien stelde ze ons net gisteravond haar nieuwe vriend voor. Gelukkig kon ze nu ook al een beetje, weliswaar, groen lachen met het verhaal, want eigenlijk was ze eerst heel boos geworden. De nieuwe vriend viel geweldig mee. We hopen dat het een blijver is. Marijke
Ik had al geschreven dat we een fantastisch bruiloftsfeest hadden. En toch mis ik iemand, miste hem niet op het feest, dat zou te ruimdenkend zijn geweest. Ik mis de immer spontane, energieke, sportieve ex. We kennnen elkaar vanaf onze puberjaren, lief en leed gedeeld. Hij komt uit een gezin van negen en zijn ouderlijk huis was een zoete inval, waar wij ook graag kwamen. Hij bleef de immer jeugdige, Zus niet. Zonder ruzie besloten ze ieder een eigen weg in te gaan. Tot voor kort kwamen ze nog regelmatig en zonder toestanden bij elkaar, ze delen dan ook samen twee kinderen. Tot hij besloot toch banden te verbreken om echt een nieuw leven te kunnen opbouwen met zijn nieuwe vriendin. Hij heeft het ons telefonisch uitgelegd. Op het feest waren al zijn broers en zussen aanwezig en ook zijn moeder. Deze kranige vrouw stond met haar 86 jaar 's avonds niet alleen trots temidden van haar kroost, ze was de hele dag aanwezig. Voor Zus is en blijft ze Moeder en heeft ze er nu gewoon drie.
Boeken die ik het minst graag lees zijn, strips. En toch doe ik het nu. Oudste en jongste hebben iets met Japan. Oudste heeft een voorliefde voor manga en die lees ik nu dus ook. Het lezen ervan is inderdaad even wennen en ook het vasthouden en de kleine letters, maar dat zegt meer iets over mij. De serie heet 'Death Note', zoon dacht dat het verhaal ook wel iets voor mij zou zijn. En het klopt wel, na de leesproblemen die ik moest overwinnen ben ik verkocht voor het verhaal.
wegens aanschaf nieuwe computer ben ik lange tijd alle gegevens kwijt geweest om te bloggen. En jawel, ik wist dat ik het jullie kon vragen maar telkens was er weer net iets anders belangrijker. Maar dankzij Ellen ben ik er terug. Niet vaak ,niet veel, maar we zorgen dan maar dat het goed is ! groetjes Sabine
Het feest waar we allemaal naar uitkeken was de (her)trouw van mijn zus. Vooral jongste keek er erg naar uit, meer nog dan naar zijn communie. En het was een fantastisch feest! Om 13.00u trouwden ze voor de wet, dus wij moesten al vroeg uit de veren, vanwege de verre reis.Manlief was zo verstandig geweest een hotel in de buurt te boeken. Daar reden we eerst naar toe om ons te kleden en daarna begon het feest. Dat jongste eventueel de pastoor, als die hulp nodig had mocht helpen wist hij al, maar het was een aangename verrassing dat hij het bruidspaar de ringen mocht aanbieden. Ik mocht een gedicht voorlezen en malief zong het ave maria. Voor hem ook de eerste keer en hij deed het geweldig, menig traantje werd weggepinkt. Het was een kloosterkerk en wij zaten dicht bij het bruidspaar. Voor mijn moeder was dat ook erg leuk, ondanks dat ze in een rolstoel zit en veel niet meer meemaakt. Daarna aten de familieleden samen, daarna receptie en daarna feest. Het was een oergezellige, ouderwetse (Hollandse) bruiloft. Min broer en ik met 'aanhang' deden een klein succesvol optreden. En niet te vergeten, de bruid zag er schitterend uit, in het lang in het bruin en haar lange zwarte haren opgestoken.Samen met broer bracht manlief tijdens de receptie onze auto naar het hotel en wij gingen na afloop met een taxi, zodat we nergens naar hoefden te kijken. Traditioneel kregen we op het einde sandwiches met kaas en vlees en koffie of thee en de langverwachte dag was alweer om. leuk was ook dat haar beide zoons de getuigen waren.Na een lang ontbijt en wat bliksem-familiebezoekjes gingen we weer naar huis, moe maar zeer tevreden.
Het was warm. Het was leuk. Het was een cadeau voor moederdag. Eerlijk gekregen van man en dochterlief. En het was een schitterend idee. De uitvoering smaakt naar nog. Eerst werd ik gevraagd mijn rug vrij te maken. Dan werd ik ingewreven met scrub en massageolie. Het leukste vond ik toch de daaropvolgende "hot stones". Op een niet al te warme meidag is die warmte echt welkom. Mijn eerste kennismaking met massage is gekeurd en goedbevonden. Marijke
Ons jongste is nu ook gevormd. In het begin was hij er totaal niet mee bezig, maar naarmate de datum dichterbij kwam werd het toch spannend. Leuk het uitdelen van de felicitatiekaartjes in de klas. Gezellig de familie die kwam, ook al kwam er nog maar één leeftijdsgenoot mee, dat heb je als je de allerjongste in de famile bent. De prachtige taart en het lekkere eten. De nieuwe pastoor zette een nieuw snelheidsrecord neer, zo vlug was de mis voorbij, zelfs de liedjes werden in een versneld tempo voorgezongen door hem, de pianist en de kinderen kwamen er als een echo achteraan. Daarna receptie en de familie bleef nog gezellig hangen, ook daarna thuis nog, ook al moesten ze nog ver. Maar het leukst van al vond jongeman zelf zijn gedroomde cadeau, een GSM. na lang beraad hadden we beslist dat hij er één mocht hebben en hij heeft hem van opa gekregen. Zijn tweede droom gaven wij; boeken van het stripfiguurtje Bones, een stripboek die manlief een keer van een amerika-reis meenam voor hem en waaraan hij verslingerd is geraakt. de serie bestaat uit 9 delen en hij heeft hem nu compleet, en in het engels en inmiddels al uitgelezen.
Het is weer voorbij. Lang naar uitgekeken, veel voorbereid en toch al voorbij. De familie maakte geen ruzie met de schoonfamilie, het eten was heel lekker en de sfeer zeer goed. Iedereen ging tevreden naar huis. Het feestvarken was dolgelukkig met de cadeautjes. Vooral centjes. En ze weet al wat ze ervoor wil. Leukst en belangrijk van al: papa is akkoord met de aanschaf van een spelconsole. Marijke
Gisteren mijn onderdanen stukgelopen, maar met succes. Ben eindelijk geslaagd. Nu duimen dat manlief het ook geslaagd vind, het is mijn eerste keer dat ik zonder hem iets uit kies voor een belangrijk evenement. ik heb besloten dat het nieuwe bewaard blijft voor mijn (voor altijd) kleine zus. Nu oudste zoon nog, gisteren nog zonder succes.
We zijn er geweest. Samen met zo'n 300.000 anderen. Weliswaar op de valreep want gisteren was de laatste dag. Het parcours was heel mooi. Vooral de hal met de feestelijk gedekte en versierde tafels bleef mij bij. Ook het japans paviljoen en enkele "schilderijen" waren spectaculair. Het parcours was wel heel lang. Gelukkig stonden er bankjes zodat dochterlief en ik konden zitten terwijl papa foto's nam om later van te genieten. Minder geslaagd vond ik alle standjes bij het buitengaan. Dat commerciële tintje zal wel nodig zijn om inkomsten te genereren, maar nodig vond ik het niet. Al met al een geslaagde zondagvoormiddag doorgebracht. Helaas gingen we binnen met goed weer en was de zon verscholen toen we buitenkwamen. Beetje pech dus, maar als ik de weerberichten hoor voor de volgende dagen komt het weer dik in orde. Marijke
Ik dacht even dat ik al gepost had, maar het was Marijke die mijn verhaal schreef. Haar beschrijving van die lastposten is ook op mij van toepassing. Toch is ze al een stapje verder, omdat ik mijn helemaal nog van nieuws 'moet' voorzien en D-Day nadert met rasse schreden. En de week erna trouwt mijn bloedeigen zus en ze komt ook naar het communiefeest, moet ik dan 2x in het nieuw? Geprobeerd om in Gent te geraken, gelukt. Te parkeren, niet gelukt. Weer uit Gent proberen te geraken, gelukt na veel (on)geduld, getoeter en nog veel meer oneerbaars en natuurlijk met lege handen. Enfin, de regering gaat waarschijnlijk vallen, mensen zitten dagenlang vast op een ander continent (waaronder de mijne, misschien), er zijn aardbevingen en wat al niet meer, dus waarom me druk maken?
Voor onze dochter organiseren we een lentefeest. Het jurkje voor haar en mama hangt in de kast, papa heeft een kostuum. Haartooi en handtassen: OK. Er ontbreekt echter nog steeds één ding. Of beter 2 dingetjes. Eentje voor de linkerkant en ééntje voor de rechterkant. Waar de meeste vrouwen verzot van zijn en grote voorraden van aanleggen, ontbreekt in mijn kast. En de zoektocht ernaar krijgt mythische proporties. 7 winkels al geprobeerd. Niets in mijn maat. Omdat dat onderdeel van mijn lichaam (te) klein en (te) breed is voor de gangbare maten. Rest nog een speciaalwinkel te bezoeken. Hopelijk vind ik er de tijd en de moed voor. Want anders zal ik naar het lentefeest moeten op blote voeten. Marijke
Een bruiloft en een communie in het vooruitzicht, betekende nieuwe kleren kopen. Meisjes springen waarschijnlijk een gat een de lucht als ze dat horen. Bij jongens ligt dat anders, althans bij de mijne. Ik besloot dan ook het onaangename met het aangename af te wisselen door heerlijke restaurantjes uit te kiezen (waar mijn boys wel van genieten), sightseeing te doen door Gent en te eindigen op de Sterrenwacht. gevolg was dat we maar drie kwartier tijd meer over hadden om een winkel binnen te stappen en toch nog met twee kledingstukken buiten kwamen. Jongste wilde dringend een nieuwe zwembroek, niet geschikt voor de feesten natuurlijk. ik greep een paar blauwe van de rekken en vroeg hem ook zelf te kijken en stuurde de oudste naar de voor hun geschikte afdeling om zelf te zoeken. jongste veraste me met een zeer hippe zelf uitgezochte die hij graag wilde. Door mijn kijken twijfelde hij, maar ondetussen heeft hij hem al ingewijd. Een gezellige dag, nu moeten we alleen nog een keer shoppen
Sinds zondagavond zijn we terug uit Kreta. Eén week doorgebracht in een super de luxe hotel. Het weer was niet echt prima op 2 dagen na. Overige dagen was er veel wind en bewolking. We huurden een wagentje voor enkele uitstappen naar typische griekse dorpjes. Het eten was lekker. Meer moet dat niet zijn als uitrustvakantie. Marijke
Ik waande me even een BV, toen de witte Limousine ons thuis ophaalde. De deur werd elegant voor ons opengehouden door een jongeman in maatpak. We genoten van onze rit in de schitterend glinsterende ruimte met een glas champagne. Door de ramen konden wij de nieuwsgierige gezichten van de passerende automobilisten zien maar zij ons niet. De limousine vervoerde ons naar ons evenement en bracht ons ook weer veilig thuis. Het was geen droom, maar een verrassing voor manlief die de kaap van 50 bijna gehaald heeft.
