Ons jongste is nu ook gevormd. In het begin was hij er totaal niet mee bezig, maar naarmate de datum dichterbij kwam werd het toch spannend. Leuk het uitdelen van de felicitatiekaartjes in de klas. Gezellig de familie die kwam, ook al kwam er nog maar één leeftijdsgenoot mee, dat heb je als je de allerjongste in de famile bent. De prachtige taart en het lekkere eten. De nieuwe pastoor zette een nieuw snelheidsrecord neer, zo vlug was de mis voorbij, zelfs de liedjes werden in een versneld tempo voorgezongen door hem, de pianist en de kinderen kwamen er als een echo achteraan. Daarna receptie en de familie bleef nog gezellig hangen, ook daarna thuis nog, ook al moesten ze nog ver. Maar het leukst van al vond jongeman zelf zijn gedroomde cadeau, een GSM. na lang beraad hadden we beslist dat hij er één mocht hebben en hij heeft hem van opa gekregen. Zijn tweede droom gaven wij; boeken van het stripfiguurtje Bones, een stripboek die manlief een keer van een amerika-reis meenam voor hem en waaraan hij verslingerd is geraakt. de serie bestaat uit 9 delen en hij heeft hem nu compleet, en in het engels en inmiddels al uitgelezen.
Het is weer voorbij. Lang naar uitgekeken, veel voorbereid en toch al voorbij. De familie maakte geen ruzie met de schoonfamilie, het eten was heel lekker en de sfeer zeer goed. Iedereen ging tevreden naar huis. Het feestvarken was dolgelukkig met de cadeautjes. Vooral centjes. En ze weet al wat ze ervoor wil. Leukst en belangrijk van al: papa is akkoord met de aanschaf van een spelconsole. Marijke
Gisteren mijn onderdanen stukgelopen, maar met succes. Ben eindelijk geslaagd. Nu duimen dat manlief het ook geslaagd vind, het is mijn eerste keer dat ik zonder hem iets uit kies voor een belangrijk evenement. ik heb besloten dat het nieuwe bewaard blijft voor mijn (voor altijd) kleine zus. Nu oudste zoon nog, gisteren nog zonder succes.
We zijn er geweest. Samen met zo'n 300.000 anderen. Weliswaar op de valreep want gisteren was de laatste dag. Het parcours was heel mooi. Vooral de hal met de feestelijk gedekte en versierde tafels bleef mij bij. Ook het japans paviljoen en enkele "schilderijen" waren spectaculair. Het parcours was wel heel lang. Gelukkig stonden er bankjes zodat dochterlief en ik konden zitten terwijl papa foto's nam om later van te genieten. Minder geslaagd vond ik alle standjes bij het buitengaan. Dat commerciële tintje zal wel nodig zijn om inkomsten te genereren, maar nodig vond ik het niet. Al met al een geslaagde zondagvoormiddag doorgebracht. Helaas gingen we binnen met goed weer en was de zon verscholen toen we buitenkwamen. Beetje pech dus, maar als ik de weerberichten hoor voor de volgende dagen komt het weer dik in orde. Marijke
Ik dacht even dat ik al gepost had, maar het was Marijke die mijn verhaal schreef. Haar beschrijving van die lastposten is ook op mij van toepassing. Toch is ze al een stapje verder, omdat ik mijn helemaal nog van nieuws 'moet' voorzien en D-Day nadert met rasse schreden. En de week erna trouwt mijn bloedeigen zus en ze komt ook naar het communiefeest, moet ik dan 2x in het nieuw? Geprobeerd om in Gent te geraken, gelukt. Te parkeren, niet gelukt. Weer uit Gent proberen te geraken, gelukt na veel (on)geduld, getoeter en nog veel meer oneerbaars en natuurlijk met lege handen. Enfin, de regering gaat waarschijnlijk vallen, mensen zitten dagenlang vast op een ander continent (waaronder de mijne, misschien), er zijn aardbevingen en wat al niet meer, dus waarom me druk maken?
Voor onze dochter organiseren we een lentefeest. Het jurkje voor haar en mama hangt in de kast, papa heeft een kostuum. Haartooi en handtassen: OK. Er ontbreekt echter nog steeds één ding. Of beter 2 dingetjes. Eentje voor de linkerkant en ééntje voor de rechterkant. Waar de meeste vrouwen verzot van zijn en grote voorraden van aanleggen, ontbreekt in mijn kast. En de zoektocht ernaar krijgt mythische proporties. 7 winkels al geprobeerd. Niets in mijn maat. Omdat dat onderdeel van mijn lichaam (te) klein en (te) breed is voor de gangbare maten. Rest nog een speciaalwinkel te bezoeken. Hopelijk vind ik er de tijd en de moed voor. Want anders zal ik naar het lentefeest moeten op blote voeten. Marijke
Een bruiloft en een communie in het vooruitzicht, betekende nieuwe kleren kopen. Meisjes springen waarschijnlijk een gat een de lucht als ze dat horen. Bij jongens ligt dat anders, althans bij de mijne. Ik besloot dan ook het onaangename met het aangename af te wisselen door heerlijke restaurantjes uit te kiezen (waar mijn boys wel van genieten), sightseeing te doen door Gent en te eindigen op de Sterrenwacht. gevolg was dat we maar drie kwartier tijd meer over hadden om een winkel binnen te stappen en toch nog met twee kledingstukken buiten kwamen. Jongste wilde dringend een nieuwe zwembroek, niet geschikt voor de feesten natuurlijk. ik greep een paar blauwe van de rekken en vroeg hem ook zelf te kijken en stuurde de oudste naar de voor hun geschikte afdeling om zelf te zoeken. jongste veraste me met een zeer hippe zelf uitgezochte die hij graag wilde. Door mijn kijken twijfelde hij, maar ondetussen heeft hij hem al ingewijd. Een gezellige dag, nu moeten we alleen nog een keer shoppen
Sinds zondagavond zijn we terug uit Kreta. Eén week doorgebracht in een super de luxe hotel. Het weer was niet echt prima op 2 dagen na. Overige dagen was er veel wind en bewolking. We huurden een wagentje voor enkele uitstappen naar typische griekse dorpjes. Het eten was lekker. Meer moet dat niet zijn als uitrustvakantie. Marijke
Ik waande me even een BV, toen de witte Limousine ons thuis ophaalde. De deur werd elegant voor ons opengehouden door een jongeman in maatpak. We genoten van onze rit in de schitterend glinsterende ruimte met een glas champagne. Door de ramen konden wij de nieuwsgierige gezichten van de passerende automobilisten zien maar zij ons niet. De limousine vervoerde ons naar ons evenement en bracht ons ook weer veilig thuis. Het was geen droom, maar een verrassing voor manlief die de kaap van 50 bijna gehaald heeft.
