Geen fantasyboek maar toch zogoed als in één ruk uitgelezen. Het verhaal van een meisje dat letterlijk in een kiemvrije bubbel leeft omdat ze anders dood zou gaan. Het verhaal ook van de buurjongen met een niet zo gebruikelijke thuis. De stijl is afwisselend maar voornamelijk toch e-mail conversaties. Verder staan er diagrammen in het boek en bedenkingen onder meer over boeken die het meisje leest Hoewel ik in het begin de gelijkenis met "Me before you" groot vond, gaat dit naar het midden en einde toe veel minder op. Heb het met veel plezier gelezen.
Als je naar de carwash gaat moet je 1 eur betalen om naar de stofzuigers te gaan. Evenwel ligt vlak na de ingang ook de uitgang van de automatische wasstraat. Gevolg? Net toen ik een euro had ingestoken en de bareel voor mij openging, kwam er een auto uit de automatische wasstraat. Die blokkeerde mijn doorgang en ik zag de bareel terug dicht gaan. Er zat niets anders op dan wachten tot de doorgang vrij was en dan opnieuw betalen. Want de auto verdiende wel een stofzuigbeurt.
Af en toe ontmoet ik tijdens het werk anderstaligen. Vandaag was het een Française die Engels wou spreken. Zij vond mijn Engels goed, ik vond haar Frans veel beter...
De auto was ik in een zelf was straat. Er is echter 1 klein probleem. De auto heeft een hoog dak en mijn armen kunnen niet tot halfweg het dak. Daarom mag ik meestal een lange borstel gebruiken. De laatste keer was echter veel leuker. In plaats van een borstel kwam een vriendelijke jongeman mij helpen. Die geste werd in dank aanvaard.
Het toneel was leuk met toch nog een onverwachte plotwending op het einde. De vriendin speelde fantastisch en de rest van de groep deed het ook goed. De nababbel was deugddoend. En als bonus vonden de vriendinnen nog een datum die voor ons allen past voor een vrouwen alleen uitstap. Waar naartoe : onbekend, maar eigenlijk doet dat er niet toe als het gezelschap zo goed is.
Dat is de titel van het toneel dat we vanavond gaan bekijken. Een bonus is dat een goede vriendin meespeelt. Bovendien hoorde ik al goede kritieken en ontmoeten we alle leden van "de bende". Ik kijk al uit naar vanavond.
Terwijl ik thuis aan de computer zat viel de elektriciteit uit. Weg licht, weg filter van het aquarium, weg koelkast. De computer was gelukkig opgeladen, dus ik kon verder werken op batterij. Toch keek ik de zekeringenkast na en probeerde ik nog een aantal lichten in de gang en in de living. Geen enkel werkte. De buren zaten ook zonder elektriciteit dus was er een groter probleem. Een uur later sprong het licht weer aan. Aquariumfilter schoot weer in gang, ik had 's middags warm eten, de koelkast werkte weer en de batterij was nog niet plat. Vis en ik gelukkig.
Mijn man wou ciabatta's opwarmen in de oven. Toen hij ging kijken of ze klaar waren kwam hem een enorme rook tegemoet. Bleek dat hij de microgolfoven had aangezet in plaats van de oven. Broodjes oneetbaar en een dag later nog steeds een brandlucht in huis. Gelukkig voor ons had hij maar de helft van de broodjes opgewarmd. De andere helft werd zonder incidenten klaargemaakt.
Ik ben een lezer. Van veel genres gaande van detectives, vlaamse auteurs, chick-lit, historische verhalen, young adult tot fantasy. Alleen lees ik veel vlotter een boek uit als het fantasy is. Zeker als de heldin een vrouw is. De boeken van Sarah Maas gaan er dan ook in als zoete koek. Momenteel lees ik "Assassins blade" de voorloper op de "Throne of glass" serie. En ik kan nu al voorspellen dat het niet lang zal duren eer ik het einde ken...
Het hing al een tijdje in de lucht. Maar werd dan weer wat vooruitgeschoven. Vandaag was plots wel het geschikte moment. Het theoretisch rijexamen werd met succes afgelegd. We kunnen dus nu op zoek naar een rijschool in de buurt.
Dit boek kreeg ik als nieuwjaarsgeschenk van mijn schoonmoeder. Het bleef een tijdje liggen maar uiteindelijk las ik het dan toch. Het vertelt een jaar uit het leven van Indische jongens die in Engeland op zoek gaan naar werk. Ze zijn afkomstig uit alle lagen van de bevolking en laten een heel verleden achter zich. Een probeert het met een studentenvisum, een met een gearrangeerd huwelijk, een is volkomen illegaal. Pas na een vijftigtal bladzijden boeide het verhaal mij. Omdat vanaf dan één voor één het verleden van elk wordt verteld. Het lezen wordt ook bemoeilijkt door de vele Indische termen die worden gebruikt: de originele woorden voor kledij, eten, gebeden,... Er is wel een verklarende woordenlijst. Ik gebruikte die niet altijd omdat je zo opgehouden wordt en voortdurend uit het verhaal gaat. Al met al ben ik wel blij dat ik het boek las.
Eindelijk lukte het me nog eens om de rebus van de Gezinsbond op te lossen. Wel met de hulp van een lijst "moeder-kind"citaten. Vooral het laatste woord was moeilijk. Eer ik doorhad dat het getekende een zwerm bijen was en niet: vlinders, vliegen, bijen... Het resultaat? Moeders arm dekt zo warm. Wel mooi, maar niet echt een gebruikelijk gezegde.
Vandaag had ik minder geluk bij het parkeren. Toen ik na een dikke twintig minuten rondrijden een open slagboom zag naast de ingang van het gebouw waar ik moest zijn reed ik binnen. Vlak er na ging de slagboom weer omlaag. Maar goed ik was binnen en kon mij melden aan het onthaal. Daar was de receptioniste niet zo blij toen ik meldde waar mijn wagen stond. Zij voorspelde grote problemen bij het wegrijden. Gelukkig voor mij bleek die voorspelling niet te kloppen. Want mijn gastvrouw kon met één telefoontje het uitrijden regelen. Bijna alsof ze met een toverstaf zwaaide. Zodat ik weg reed als een prinses...of toch minstens met dat gevoel
het was een hele klus maar tot mijn grote tevredenheid is de kelder nu eindelijk weer bewoonbaar. Niet dat we in de kelder moeten wonen natuurlijk maar we kunnen ons er weer in voortbewegen. Een vierdaagse klus, een hele stapel dozen oud papier en een aanhangwagen containergerief werd het. Elke dag loop ik nu wel even naar beneden om te genieten zolang het duurt.
Dat bleek tijdens mijn laatste strijkbeurt. Ik zette eerst het stoomstrijkijzer naast de houder waardoor het op het laminaat terechtkwam. Laminaat+ warm ijzer = niet goed want laminaat kan niet tegen die hitte. Even later streek ik over mijn vinger. In zo'n geval is de juiste reactie: water, al de rest komt later. Maar als je later dan je strijkijzer van het hemd haalt, ja dan heb je een nieuwe versiering in de vorm van een schroeiplek... De rest van de week laat ik het ijzer aan de kant.
Mama, kan je wat cursussen voor het tweede trimester gaan halen in de winkel? Euh, ja zeker. Gewapend met een lijst betrad ik de winkel. En kijk, een aantal anderen hadden dezelfde lijst. Dus schuif ik gezellig aan, blij met de steun en komen we tot een stapel boeken. De anderen gingen naar de kassa maar ik twijfelde nog. Zo klopte de opgegeven prijs niet met het totaal dat ik bekwam bij het hoofdrekenen. En kijk, er ontbrak ook nog een naam van het lijstje. Ik haalde er de winkeljuffrouw bij. En die verwees naar nog een andere stapel boeken. Hoewel de opgegeven titel niet klopte, klopte wel de naam . En het was vast en zeker die cursus. De andere dames stonden nog aan de kassa. Die waren blij dat ze de verkeerde, betaalde boeken nog konden ruilen. Samenwerking loont.
Deze film uit de oude doos bekeken we gisteren. En was best de moeite waard. Dustin Hofman vertolkte overtuigend een vrouw in een soap. Het plot van de film was niet al te voorspelbaar. Bovendien was het leuk om de kledij uit die tijd nog eens te zien. Ook een groot voordeel: geen geweld en geen deprimerend einde. Wat mij betreft mag er elke zaterdagavond zo'n film worden geprogrammeerd.
