|
Soms is de auto geen vriend van manlief en mij ook al is het onze eigen schuld. Manlief moest voor zijn werk naar het buitenland en ik zou hem wegbrengen naar het station. Was het door de duisternis, het onverwachte, de haast, de stress of toch door het zwaaien naar zoon die uit zijn slaapkamerraam keek? Het doet er natuurlijk niet toe maar we schrokken enorm van de klap waarmee manlief tegen de geparkeerde vrachtauto van buurman reed. Veel tijd om erbij stil te staan hadden we op dat moment niet er moest een trein en vliegtuig gehaald worden. Dan maar met mijn auto vertrekken gelukkig zonder problemen. Die vrachtauto hadden we daar niet verwacht normaal staan er geen auto's op die plek het was ook nog donker en de sensoren detecteerden geen obstakel vanwege de hoogte vd vrachtauto. Helaas is de schade aan onze auto enorm en rijden we al enkele weken met een vervangauto. Het is natuurlijk maar blikschade en onze eigen schuld maar toch heeft de buurman een terechtwijzing gekregen dat hij daar parkeerde terwijl ervoor zijn huis plaats genoeg was en dat zijn auto die geen enkele schade heeft niet verlicht was. Maar ik kan er ook wat van, de beheerder van het tankstation waar ik altijd tank zei tegen me dat hij boos op me was. En terwijl ik hem verbaasd vragend aankeek vertelde hij dat ik de slang niet goed had teruggehangen wat consequenties voor hem had omdat de pomp na een tijdje automatisch word geblokkeerd. Of ik niet had gezien dat het lampje op de pomp nog brandde, daar keek ik dus nooit naar maar vanaf nu wel. Dat is me in al die jaren nog nooit overkomen gelukkig bleken er voor mij geen extra kosten, de schade voor hem was beperkt en we zijn nog steeds vrienden. En deze week was ik weer eens de handrem vergeten, ik wilde de boodschappen in de auto doen maar mijn auto stond niet op zijn plek. Een geluk dat ik niet recht ingedraaid was op de parkeerplek mijn auto was daardoor niet rechtuit gebold maar al draaiend en kwam ik er snel achter dat die auto die zo raar geparkeerd stond de mijne was.
10-11-2016, 12:43
Geschreven door Ellen 
 Reageren (1)
|
