Vandaag vertrekt onze dochter met een hoop vriendinnen naar Kiewit. Tot zondagmorgen verblijft ze dan op de weide van Pukkelpop. Maar ze beloofde wel elke dag een bericht te sturen.
Onze groep van 25 bestond uit 10 koppels en 5 jongeren tussen 15 en 20 jaar. Allemaal vriendelijke, behulpzame mensen die begaan waren met elkaar. Er was 1 koppel op huwelijksreis en 1 koppel heeft zich zelfs verloofd tijdens de reis. De man deed zijn aanzoek in Bangkok, in het reuzerad. Verder had de gids leuke uitspraken zoals "parasolleplu", "maak geen zorgen, alles komt goed" en de meest geruststellende "alles is veilig, er is nog nooit iets gebeurd....tot nu" en dan lachte hij zelf het hardst om de grap. Een ding zullen we niet missen: de muggen. Ondanks de antimuggenstick werd iedereen in de groep duchtig gestoken. Dank zij een tip van de gids konden de beten worden verzacht met "gele olie", beter bekend als "tijgerbalsem". Onze dochter en een ander meisje uit de groep waren de kampioenen in het verzamelen van muggenbeten. Maar fier op die kampioenstitel waren ze niet...
Terwijl jongste begint af te tellen is zoon twee zich aan het voorbereiden op zijn vakantie. Het verloopt nog niet zo vlot omdat hij eerst nog aan het werken is voor morgen. Morgen houd het speelplein een groot bal en de afgelopen drie dagen zijn alle moni's uren aan het stuk bezig met de opbouw. ik ben even wezen kijken en kreeg een rondleiding. Het ziet er allemaal erg leuk uit. ze verwachten zo'n 300 kinderen van 4 t/m 12 jaar dus alles moet tiptop op kindermaat zijn. Er zullen buiten de moni's nog zo'n 50 vrijwilligers meewerken, ik dus ook bij de EHBO.
In Thailand waagden we ons aan een authentieke thaimassage. Laat ons zeggen: het deed deugd...erna. Want op het moment zelf heb ik wel eens op mijn tanden moeten bijten wegens beetje hardhandig. En raar maar waar: het meest pijn deed het op de wreef van mijn linkervoet. Van alle plaatsen om af te zien.. In ons laatste hotel boekten we met onze laatste centen nog voor alle drie een oliemassage aan het zwembad. Zeer rustgevend en nadien kon de olie worden afgespoeld door een sprong in het zwembad. Dochterlief en ik lieten ook wat visjes aan onze tenen knabbelen. En dat kriebelde en kriebelde. De eerste minuten was het gegil en gelach voor gans de avondmarkt. Nadien vonden we het zeer ontspannend. En genoten we van eeltvrije voeten.
De meeste en verste verplaatsingen tijdens onze rondreis in Thailand gebeurde per bus. Een grote bus van 54 plaatsen met maar 27 man/vrouw/kind aan boord. Heel comfortabel ondermeer ook omdat onze persoonlijke "busboy" zorgde voor zeer goedkope koele drankjes aan boord. Maar op geregelde tijdstippen werden we, dankzij de inspanningen van onze gids, vervoerd op meer authentieke manieren. Zo reden we in een ossenwagen, een tuktuk, een fietstaxi en fietsten we zelf in Chang-Mai. Een stukje op de rug van een olifant was er ook bij. Aangezien er ook veel water is in Thailand namen we voor korte verplaatsingen: een vlot, een smalle rivierboot, een snelle "James bond" boot. En omdat de toeristen zich niet zouden vervelen zorgde de gids voor een DJ tijdens onze avonduitstap met vlot. De bevallige vrouwelijke bemanning danste gezellig de "Macarena" mee.
Want in Thailand aten we gestoomde rijst, rijstporridge, gele rijst, gekookte rijst. Het eten bestond meestal uit buffetten: altijd wel een schotel met kip, een schotel met gefrituurde of verpakte vis, schotel met groenten. Dessert was meestal watermeloen en ananas, al waren lychees, ramboetan en mango soms ook van de partij. In de hotels was er gelukkig voor ons westerlingen wel vaak een westers ontbijt. En feest was het helemaal als de bus stopte bij een 7/11 waar frisco's met echte belgische chocola werd verkocht.
Dat zei iemand tegen me toen ik vertelde dat jongste voor het eerst alleen op vakantie ging. Ik had er echter geen moeite mee om hem te laten gaan alleen zijn eerste sms'je was verontrustend: "Sziget is gesloten verdacht pakketje gevonden". De politie was met een onderzoek bezig en hij zou me op de hoogte houden. Niet dus, dan hem toch maar voor middernacht ge-smst met de vraag of hij al op het eiland mocht. En gelukkig was hij er al uren alleen een plaatsje voor zijn tent op te zetten had hij niet meer gevonden, de groep die een plaats vrij zou houden voor hem hadden geen woord gehouden. Gelukkig kon hij bij iemand vd 'buscompagnie' slapen en de volgende dag vond hij een eigen plekje. Daarna volle bak genieten van zijn muziek en ik laat hem gerust stuur echt geen sms'jes meer loslaten nietwaar.
Inderdaad de Thaise naam voor tempel is Wat. Na de Liggende Buddha bezochten we 's anderendaags de tempel van de Smaragden Buddha (die eigenlijk van jade is), het Koninklijk paleis en de drijvende bloemenmarkt. We mochten ook een boot op en konden zo de bebouwing langs de wal zien. Heel veel krotten maar volgens de gids was de grond waarop de krotten stonden wel wat geld waard. Een beetje een dubbel verhaal dus. s' Avonds aten we in een restaurant op het 78ste verdiep met uitzicht op Bangkok. In dat appartementsgebouw was op het 85ste verdiep nog een uitzichtsplatform dat 360° ronddraaide. Prachtig uitzicht maar het eten in het restaurant beviel niet iedereen. Zelf had ik nergens last van maar iemand van de groep deed zich tegoed aan de zeevruchten en betaalde daar 's anderendaags in de bus de tol voor. Tja, zeevruchten zijn al delicaat en als ze dan liggen wachten op toeristen bij een temperatuur van 30 graden...
Om ons de jetlag te besparen had de Thaise gids er niet beter op gevonden dan ons na de landing onmiddellijk op uitstap te sturen. We mochten wel eerst een uurtje naar ons hotel om ons wat op te frissen. Maar daarna was het, moe of niet, op naar de tempel met de Gouden Buddha en de tempel met de Liggende Buddha. Vooral die laatste was indrukwekkende: 46 m lang en volledig in (blad)goud. Nadien trokken we nog naar de overdekte chinese markt. Daar overweldigden de geuren mij: zweet, vlees, vis, exotische bloemen, fruit, alles door elkaar. Schrijnend vond ik wel dat er ook oudere mensen sliepen op de markt: tussen al het volk en uitgestalde waar in, op een veldbed of een kleine matras. Als eerste kennismaking met Bangkok en het Verre Oosten kon het tellen.
We vertrokken op dinsdag morgen 18 juli 2016 om 6.30 uur Belgische tijd en kwamen toe in Thailand op woensdag rond 7 uur Thaise tijd. Er is momenteel wel een tijdsverschil van 5 uur (Belgische tijd + 5 uur is Thaitijd). We maakten wel een tussenlanding in Doha, al zagen we niet veel van die luchthaven, zelfs al hadden we een kleine drie uur overstaptijd. De reis verliep redelijk rustig. Al moet worden gezegd dat de handbagage van manlief niet 5 maar 11 kg woog. Hij kan dan ook nooit kiezen tussen al cameralenzen en neemt er dus meer dan 1 mee. Dat werd dus handbagage herverdelen aan de check-in balie. De handbagage van dochterlief werd dan weer aan een extra veiligheidscontrole onderworpen. Blijkbaar wordt er lukraak een reiziger uitgekozen bij wie extra wordt gecontroleerd en dan controleren ze liever de bagage van een jong meisje neem ik aan... Lange vliegreizen laten wel toe veel films te kijken. Zo'n vijftal passeerden de revue eer we definitief landden in Bangkok Tussenin krijg je nog wat eten en tracht je te slapen.
Wanneer begon het digitaal fototijdperk? ik ben bezig al de fotos in te plakken en moest daarvoor terugkeren naar het jaar 2000. Ik heb nu 1 jaar afgerond hoeveel nog te gaan?
Mooie langharige zwart witte kattin met een pluimstaart om u tegen te zeggen. Ronken als de beste als ze bij één van de baasjes 's avonds op schoot ligt. Kampioen in het over het klavier van de computer lopen als je probeert te werken. Spelen met de wol als je probeert te breien. Vuile poten zetten op propere dossiers om zo de aandacht te trekken. Beetje moppersmurf spelen als je vacht moest ontklit worden. Kopjes geven om te bedelen om aandacht. Opgekruld erbij komen liggen om samen een middagdut te doen. Uren buiten zitten in zomernachten en ons geroep om binnen te komen negeren, maar superlief doen als je dan toch binnen komt. In regen en wind met geen stokken buiten te krijgen. Dol op een stukje maatjesharing en schooien aan tafel. Negen jaar en twee maanden was je bij ons en genoten we van je unieke karakter. We zullen je heel hard missen.
Mijn vakantie met de fietsvrouwen is alweer voorbij gevlogen. Het was het tiende jaar dat we samen weggingen en dat moest gevierd worden. We deden dat met een mooi t-shirt met opdruk voor iedereen en we bleven een dagje langer en dit keer op hotel. Een hoevehotel waarvan de eigenaar een uitmuntende kok is. Wat een verwennerij voor een vrouw! Ook hadden we een jarige, ze werd 60 en dat moest natuurlijk ook gevierd worden. Stiekem pakten we haar helm die we met lolly's versierden we plukten veldbloemen en bestelde voor bij het ontbijt een fles champagne. Een triest minpunt was dat we met 10 waren in plaats van met 11. één van ons was op een fietstocht juist voor ons vertrek hard gevallen met een hersenschudding tot gevolg. Gelukkig kon ze er wel bij zijn op het afsluitingsetentje en gaat het de goede kant op met haar.
Oude liefde van manlief nieuwe liefde van jongste. En daarom gingen ze samen naar het concert van David Gilmour in Tienen ook al was het ver en waren ze het diep in de nacht pas weer thuis. Het was geweldig zeiden ze.
Jammer genoeg zijn manlief daar niet geraakt. De zoons wel en met een beetje afgunst luister ik naar hun verhalen alleen hun nachtelijk thuiskomst uur zou toch niets meer voor mij zijn.
We zijn er weer aan begonnen. Jongste heeft vandaag weer voor het eerst gereden na lange tijd. En het viel niet tegen even starters onzekerheid maar verder ok.
Het is bouwverlof zekers. De bouwvakkers zijn allemaal op vakantie in onze straat en hebben al hun materiaal meegenomen. Gevolg is dat wij net onze poort uit kunnen en 's morgens vroeg gewekt worden door ijverige machines die af en aan rijden bij verschillende buren die een soort van collectief gesloten hebben om tegelijk te beginnen werken aan hun huis. Ons anders zo'n rustige buurt is verdwenen hopelijk niet voor lang.
Al mijn moed heb ik verzameld en ben eraan begonnen. De Grote Opkuis. Als eerste is de foto-kast aan de beurt. Er komen foto's tevoorschijn waarvan ik de afbeelding totaal niet kan thuis brengen. Verwonderd zie ik ook hoe jong we toen waren en zo lang is dat niet geleden, toch?
Een middagje Brussel met de jongste werd succesvol afgesloten met het vinden van een kot. We hadden er heel wat gezien maar gelukkig niet te snel beslist deze viel namelijk onverwacht in onze schoot. Super content naar huis en zoon twee besliste ondertussen om het kot van oudste over te nemen. Oudste is als alles naar wens verloopt in september klaar.
