Mijn vakantie met de fietsvrouwen is alweer voorbij gevlogen. Het was het tiende jaar dat we samen weggingen en dat moest gevierd worden. We deden dat met een mooi t-shirt met opdruk voor iedereen en we bleven een dagje langer en dit keer op hotel. Een hoevehotel waarvan de eigenaar een uitmuntende kok is. Wat een verwennerij voor een vrouw! Ook hadden we een jarige, ze werd 60 en dat moest natuurlijk ook gevierd worden. Stiekem pakten we haar helm die we met lolly's versierden we plukten veldbloemen en bestelde voor bij het ontbijt een fles champagne. Een triest minpunt was dat we met 10 waren in plaats van met 11. één van ons was op een fietstocht juist voor ons vertrek hard gevallen met een hersenschudding tot gevolg. Gelukkig kon ze er wel bij zijn op het afsluitingsetentje en gaat het de goede kant op met haar.
Oude liefde van manlief nieuwe liefde van jongste. En daarom gingen ze samen naar het concert van David Gilmour in Tienen ook al was het ver en waren ze het diep in de nacht pas weer thuis. Het was geweldig zeiden ze.
Jammer genoeg zijn manlief daar niet geraakt. De zoons wel en met een beetje afgunst luister ik naar hun verhalen alleen hun nachtelijk thuiskomst uur zou toch niets meer voor mij zijn.
We zijn er weer aan begonnen. Jongste heeft vandaag weer voor het eerst gereden na lange tijd. En het viel niet tegen even starters onzekerheid maar verder ok.
Het is bouwverlof zekers. De bouwvakkers zijn allemaal op vakantie in onze straat en hebben al hun materiaal meegenomen. Gevolg is dat wij net onze poort uit kunnen en 's morgens vroeg gewekt worden door ijverige machines die af en aan rijden bij verschillende buren die een soort van collectief gesloten hebben om tegelijk te beginnen werken aan hun huis. Ons anders zo'n rustige buurt is verdwenen hopelijk niet voor lang.
Al mijn moed heb ik verzameld en ben eraan begonnen. De Grote Opkuis. Als eerste is de foto-kast aan de beurt. Er komen foto's tevoorschijn waarvan ik de afbeelding totaal niet kan thuis brengen. Verwonderd zie ik ook hoe jong we toen waren en zo lang is dat niet geleden, toch?
Een middagje Brussel met de jongste werd succesvol afgesloten met het vinden van een kot. We hadden er heel wat gezien maar gelukkig niet te snel beslist deze viel namelijk onverwacht in onze schoot. Super content naar huis en zoon twee besliste ondertussen om het kot van oudste over te nemen. Oudste is als alles naar wens verloopt in september klaar.
Het aquarium is verbonden met een tijdklok zodat de filter en warmtepomp af en toe (vooral 's nachts) niet werken. Blijkbaar ben ik toch niet zo'n techneut als ik dacht want de tijdklok sloeg nooit af. Gelukkig kon mijn man de klok wel goed afstellen.
De krant valt altijd rond 7.30u in de brievenbus. Het eerste wat ik 's ochtends doe is hem lezen met een kopje koffie erbij daarna kan mijn dag goed starten. Als hij dan eens niet in de bus valt is het een gemis. Manlief geeft dan een seintje naar de krant, krijgen doen we hem dan niet meer maar ons abonnement wordt met een dag verlengd. De laatste tijd was het vaak mis en blijkbaar heeft de postbode een waarschuwing gehad. Deze morgen vond ik namelijk een lieve brief in de brievenbus dat onze krant vandaag wat later alsnog nog bezorgd zou worden. Ze had er namelijk te kort. Nu vond ik het briefje samen met de krant in de bus omdat ik wat later opgestaan was na een avondlijke fietstocht gisteravond. Mijn dag zou nu helemaal goed begonnen zijn als mijn zoon niet net had verteld van het drama in Nice.
Om de buurvrouw die voor de poezen en vissen komt zorgen niet in de problemen te brengen kuiste ik het aquarium. Toch weeral twee uren mee bezig geweest. Als bonus dook er bij de kuis een vis op die al een tijdje zoek was. Bovendien kreeg ik de filter en de warmtelamp aan de praat. Niet slecht voor een technische leek.
Een beetje tegen mijn gevoel in las ik dit boek in het Nederlands en niet in het Engels. Voor de rest heb ik niet veel aan te merken, integendeel. Ik vermoed dat het record van 'The longest ride" intussen gebroken is. Dit fantasy verhaal over "De Anderen" leest als een trein en is er voor de liefhebbers van Twilight en Harry Potter. Veel spanning, verrassende personages en een twist op het einde. En ik raadde de aard van "Tess" net voor ze het onthulden. Ben er best fier op. En nu ga ik dus zo vlug als kijken deel 2 en deel 3 bestellen om mee te nemen op reis. Tenminste: als ik ze zo lang onaangeroerd op het nachtkastje kan laten liggen.
Zoveel bladzijden las ik op 2 dagen Het boek "The longest ride" van Nicholas Sparks had mij in de ban. Twee liefdesverhalen, 4 levens die worden verteld. De ontknoping is geloofwaardig binnen het verhaal maar zal in het echte leven niet zo vaak voorvallen. Leerde ook nog iets bij over de "stierenrijders" in Amerika. Voor de liefhebbers van een goed liefdesverhaal. En blijkbaar wordt het verfilmd. Ben benieuwd.
Omwille van de examens konden dochterlief en ik niet kijken naar onze favoriete Netflix serie. "Once" houdt ons stevig in de ban. En nu halen we de schade in. Een paar afleveringen per dag.
Is altijd een goede combinatie, zeker als je het combineert met de verjaardag van een goede bekende. Omdat ik nog met de wagen moest rijden beperkte ik het tweede deel van de titel tot een minimum. Gelukkig, want daardoor verliep het opstaan na een korte nacht toch nog redelijk goed.
Het hoort bij de vakantie. En liefst zo vlug mogelijk. Want eerst moeten oude boeken en cursussen plaatsmaken voor de nieuwe kunnen worden geplaatst. En het leverde dochterlief een hele dag werk op. Maar de klus is geklaard. En ze geniet nu van een opgeruimde kamer.
Het zouden mooie wolken op een zomerse dag kunnen zijn. Maar dat is niet het geval. Het zou om een heel grote zwerm vogels kunnen gaan die de lucht helemaal bedekt. Maar dat is niet het geval. Het zou een sombere bui kunnen zijn die even het goede humeur verpest. Maar dat is niet het geval. Het is wel een ingewikkelde instelling op de smartphone die werd aangebracht door mijn man. Het is een instelling die toelaat alle foto's van de familie die ooit gemaakt werden te zien met één buisklik. Het zou ook moeten toelaten toegang te krijgen tot heel veel muziek. Als alles goed werkt in elk geval. We houden onze vingers gekruist.
Na de breiles had ik niet enkel een stuk pull over. Het gebreide deel stond mij ook niet aan. Dus trok ik een deel uit en heb nu nog een groter stuk pull over... Maar wel met het goede oogmerk om het de 2de keer beter te doen dan de eerste keer...
In de supermarkt was ik op zoek naar mijn gebruikelijke deodorant. Helaas nam de dame voor mij het laatste exemplaar. Ook goed, dacht ik, ga ik wel eens voor iets nieuws. Wie weet welk een ontdekking ik nog kan doen. Maar misschien drukte mijn gezicht toch meer teleurstelling uit dan ik dacht. Want de dame zei onmiddellijk: "Hier mevrouw, neemt u het maar. Voor mij maakt het niet uit dewelke". Ze werd bedankt met een stralende glimlach. Ik ben blijkbaar toch een groter gewoontebeest dan ik dacht...
