In ons "bed and breakfast adres" hadden we twee kamers: een voor de ouders en een voor onze dochter. Het ging om twee aanpalende "huisjes" met een aparte ingang via de tuin. Natuurlijk gingen we bij elkaar op bezoek. Zo keken manlief en dochter regelmatig tv samen, terwijl ik wat las in de andere kamer. Zo ook die avond. Alleen besloot ik onder de douche te gaan ipv te lezen. Toen dochterlief dus op bezoek wou komen hoorde ik haar niet kloppen. Helaas voor haar begon het te onweren. En stond ze op blote voeten. Tien minuten later liet ik een kletsnatte en terecht zeer boze dochter binnen. En beloofde ik op mijn blote knieën om zoiets nooit meer te doen. Marijke
Voor we op reis vertrokken had dochter al gevraagd of ze voor ons mocht koken op het appartement. Uiteraard waren we akkoord. En het resultaat was meer dan ok, het was super lekker. Ze toverde voor ons op tafel: penne met mozzarella, tomaat en pesto. In het stukje zuiden waar we waren smaakte dat fantastisch. Zeker een schotel die ze nog mag maken voor ons. Marijke
Het duurde toch wat lang vandaag voor hij erdoor kwam, heerlijk toch dat zonnetje! Ik heb meteen al de ramen buiten gewassen ook al is het zondag en dadelijk ga ik nog lekker in de tuin zitten genieten, want morgen kan hij weer weg zijn. Even wat broodnodige vitamientjes binnenkrijgen.
In een onbewaakt ogenblik heeft jongste mijn computerscherm aangepast. In pauzestand verschijnt er 'minimama' op het scherm
Tijdens onze rit door de Rhône vallei genoten we volop van de fruitbomen die in bloei stonden. Maar dank zij de zon staat onze "prunus" nu ook te pronken en tooit de magnolia zich met knoppen. Eindelijk lente! Marijke
De laatste dag ter plaatse was het heel mooi weer. Omdat zieke papa wou rusten besloten dochterlief en ikzelf te voet naar het dorp te gaan. Wegens het mooie weer had ze haar bikini mee. Eerst shopten we een beetje in het oude deel oa een plaatselijk likeurtje als kado voor de zieke. Na de maaltijd wou dochterlief eventjes op het strand zonnen. Rees de vraag: waar doe ik mijn bikini aan? Aan het strand vonden we een bord met "WC en douche". Dochter besloot daar naar toe te gaan voor de wissel. Hoewel ze haar bikini wel had aangetrokken, vond ze de geleverde service maar niets. De toiletten bleken vies en het toiletpapier werd door een oude meneer meegeleverd. Het aantal blaadjes werd geteld. Conclusie: als je wil zonnen en je weet niet waar je je bikini kan aantrekken, doe je dat het best al thuis of in ons geval: in de bed and breakfast waar we verbleven. Want daar is het tenminste proper. Marijke
Tijdens onze reis planden we op vrijdag een uitstap net over de Italiaanse grens naar de markt van Ventimiglia. De markt was heel uitgebreid met tal van kleding, handtassen, zeep en eetkramen. We keken onze ogen en onze portemonnee uit. Een handtas en verse pasta's waren ondermeer onze buit. Om de aankopen en het goede weer te vieren aten we op een terras aan de zee. Dochter bestelde pizza, voor mij was het "escalope milanese" en voor manlief spaghetti met zeevruchten. En dat had hij beter niet gedaan. Drie dagen lang is hij er niet goed van geweest. Maag- en darmklachten. De volgende uitstappen waren dan ook in gezelschap van een "man met kwakkelende gezondheid". Veel yoghurt en een dagje rust op zondag hielpen hem er weer bovenop. En nu met het lekkere belgische eten is het leed weer echt geleden. Marijke
Nu mijn 'partner' terug is moet ik wel volhouden om elke dag iets te schrijven. Het was een even niet meezit dagje vandaag. Geen onoverkomelijke, grote problemen maar van die irritante tijdrovende niets opleverende. pff, gelukkig morgen weer een nieuwe dag. Toch weer kunnen rijden met zoon, vandaag voor het eerst een parkeergarage in en uit en er ook parkeren. En jongste heeft zich voor het eerst geschoren, bijgestaan door ervaren grote broer. Als ik het zo opschrijf lees ik toch enkele leuke dingen :)
1248 km: zo lang was de terugweg vanuit Menton, Zuid-Frankrijk. 13 uur: zo lang duurde de terugweg, pauzes inbegrepen. 6: zoveel dagen waren we ter plaatse. 3: zoveel markten bezochten we, waaronder een heel grote markt in Ventimiglia. 3: zoveel logeeradressen hadden we nl een charme hotel, een appartement en een bed and breakfast. 3: aantal dagen dat mijn man zich niet zo lekker voelde. 16: aantal graden op een warme dag. 4: aantal grote uitstappen oa naar Monaco, Ventimiglia, Eze, Colle de belle barbe 5: aantal koffers bij vertrek 8: aantal koffers en zakken bij terugkeer x: aantal flauwe grappen die werden gemaakt tijdens de reis Marijke
We zijn terug van weggeweest. Enkele dagen er tussen uit naar Zuid-Frankrijk. Op de zes dagen dat we er effectief waren hadden we drie dagen mooi weer. De laatste dag kon dochterlief zelfs zonnebaden op het strand. En de zon deed echt deugd, al was het alleen maar om onze voorraad vitamine D aan te vullen. Intussen zijn de valiezen uitgepakt, de souvenirs geklasseerd, de was en de strijk en de boodschappen gedaan. Morgen moet ik terug gaan werken. Mooie liedjes duren niet lang. Marijke
Ik had beloofd om elke dag met zoon twee te gaan autorijden. Gisteren was ik laat thuis maar om 20.u waren we dan toch op weg. Het gaat steeds vlotter maar zoon blijft voor verrassingen zorgen. Op een t-splitsing zei ik hem rechtsaf te gaan en hij sloeg linksaf. hij had wel keurig zijn richtingaanwijzer naar links aangezet en gekeken. Op mijn reactie 'wat doe je nu' zei hij doodleuk je zei toch; 'naar rechts' .
Vandaag een 'opjaagsport' gedaan. Om 8.45u met jongste in kliniek voor een controlefoto, om 9.u afspraak arts. De wachtzaal geraakte al langer hoe voller. Om 10.00u was het aan ons, binnen 5 minuten weer buiten één pluspunt, de arts joeg zich niet op en legde alles rustig en duidelijk uit!
Daarna quality - tijd voor jongste we kwamen naar huis met zijn nieuwste speeltje; een scheerapparaat
Wij moeten nieuwe paspoorten hebben en daarvoor vulde manlief alvast een formulier in. Het moment om de lengte van de jongens weer eens te meten. Jongste 1.82, oudste 1.83, manlief 1.84 en zoon twee 1.85 :) ik ging er maar niet bij staan.
Vandaag een uurtje gezwommen, keren op de weg met zoon twee geoefend en dat ging prima. Heb meteen naar de rijschool gebeld om daar nog een les te volgen en te bekijken of de leerkracht het ziet zitten dat hij examen kan doen. We hebben nog 4 lessen te goed die we al betaald hadden, ook het examen hadden we al afgesproken maar zoon was nog niet zo ver.
Brr, gisteren veel te koud om buiten te fietsen. Sporten heb ik echter genoeg gedaan. Ik moest enkele flyers rondbrengen in de stad en aangezien het centrum afgesloten was vanwege een wielerwedstrijd en kermis zat er niets anders op mijn auto verder weg te parkeren en alles te voet te doen zo bleef ik lekker in beweging. Gisteravond was het tijd voor hersengymnastiek.Ons dorp had een Quiz georganiseerd. Maar liefst 32 groepen deden mee van minimaal 3 en maximaal 5 personen. Erg leuk en goede organisatie! Mijn hersenen werden op het einde te moe om nog na de te denken, maar dat zou niet veel aan de score veranderd hebben. Ons groepje eindigde op de 30ste plaats, mijn echtgenoot met de zijne op de 17de
Vandaag niet gefietst, te koud brr. Flink gekuist, is ook sporten. Vanmiddag heeft zoon twee, jongste en mij naar kledingzaken gereden. Het rijden was voor hem om te oefenen en jongste moest dringend nieuwe broeken om zijn steeds langere benen te bedekken.In de breedte groeit hij (nog) niet wat dus wel voor maatproblemen zorgt.
De volhouder wint. Weer op het blog en weer gefietst heb me nog niet zo lang geleden aangesloten bij een vereniging als vrijwilliger en kreeg vandaag mijn vuurdoop: een tekst voorlezen voor ruim 100 mensen. Ik dacht: help, een jaar terug zou ik nog volledig gepanikeerd hebben maar nu deed ik het toch, weliswaar met een klein hartje, en het is prima gegaan. Een schouderklopje voor mezelf.
vandaag niet buiten gefietst maar wel een uur op de spinningfiets gezwoegd en gezweet. Het was een tijdje geleden dat ik meegedaan heb en het was dus echt weer nodig. Puf om daarna op de 'echte' fiets nog een toertje te doen zat er nu nog niet in.
Tussen de bedrijven door nog even met zoon twee het autorijden geoefend. Gisteren namen we bewust een bochtige weg vandaag gingen we op het oefenterrein het fileparkeren inoefenen. hij kan het, enthousiast door zijn perfecte pogingen probeerde ik of ik het kon. Maar helaas; vroeger niet, nu niet, nooit niet?
Daar ging hij. Twee ronden lang op een bochtig circuit van ca. 2,5 km. En het was super super leuk! Althans het rijden zelf. Want de organisatie ter plekke liet blijkbaar nogal wat te wensen over. 3 uur lang heeft hij moeten wachten in de kou. Maar blijkbaar geldt: wie wil rijden moet lijden Marijke
Meer nog, zo blij als een kind dat in een snoepwinkel mag kiezen wat hij wil. Dat was mijn man vanmorgen. Want eindelijk kan hij zijn bongobon die hij kreeg voor kerst 2011 (!) inruilen. Hij heeft er lang naar uitgekeken en hard gestudeerd. Want hij wou per sé alle technische details kennen. Van de Ferrari waarmee hij straks op een circuit mag rijden. 4 hele ronden zijn hem beloofd. Benieuwd naar wat hij straks allemaal te vertellen heeft. Marijke
Want de examens zijn voorbij en nu kunnen we ontspannen. Morgen nog vlug een zomerkleedje kopen. En dan maar hopen dat het niet sneeuwt zoals vanmiddag. Marijke
één pluspunt, de arts joeg zich niet op en legde alles rustig en duidelijk uit!
