Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag een lange duurloop van 24.300 meter gelopen in 1:43:49, hsm 130. De gevreesde windstorm was nog niet van de partij, een wind van 2-4 beaufort was best te doen. Het herstel zet zich langzaam verder, vandaag dus ruim 24 kilometer aan 14 km/uur. De hinder in de rechter heup en hamstring blijft, het word moeilijk zes uur aan een stuk te lopen. Zonder volledige verkramping van het rechterbeen, toch zullen we het proberen. Nog een zes dagen om verder te herstellen, en dan komt de eerste ultra van 2010 er aan. Met de grens van 80 kilometer leg ik de lat misschien wat hoog gezien de huidige lichamelijke conditie. Toch hanteer ik deze afstand als waardemeter, om van een goede wedstrijd te kunnen spreken. Ik zal in elk geval een suprerdag moeten hebben om dat doel te halen, maar ik blijf er in geloven. Van de training van vandaag ben ik best tevreden gezien ik het deze week zo zwaar gehad heb. Toch was de frisheid er nog niet, maar ik kon toch al langer de gevraagde snelheid aanhouden. De training van dinsdag aanstaande word dus een zestal kilometer ingekort, de benen wat meer rust gunnen. Morgen staat er een trage duurloop van 16 kilometer op het programma, hopelijk beterd het weer, ook wat.
Vandaag een trage duurloop van 11.000 meter gelopen in 0:52:14, hsm 114. De benen beginnen langzaam te herstellen van de halfzware marathon in Apeldoorn. Eindelijk een trage duurloo van 12 km/uur zonder te moeten forceren. Op het einde van de training, de laatste vier kilometer zelf aan 13 km/uur. Morgen volgt dan een test over 24 kilometer, aan een tempo van 14 km/uur. Ik heb er waarschijnlijk de slechste dag uitgekozen, met een stormachtige wind. We zien wel wat we er van maken, het kan een veredelde wisseltempo worden.
Vandaag een trage duurloop van 10.050 meter gelopen in 0:46:06, hsm 118. De benen waren iets aan de beterhand, dus na drie kilometer wat tempo gemaakt. Het was weer een slap begin, maar eens op de piste ging het tempo crescendo. Tegen de wind in beuken en wind mee proberen herstellen, het ging voor deze korte training. Dit week-end hoop ik bevestiging te krijgen, van het feit dat de vroege er voor veel tussen zit. Nu dat ik kan uitslapen hoop ik elke dag wat beter te recupereren, zo dat Stein iets word. Morgen weer een korte training van tien kiklometer, wel aan een rustiger tempo.
Vandaag een recuperatieloop van 20.600 meter gelopen in 1:50:24, hsm 107. Een recuperatieloop uit noodzaak de vermoeidheid blijft meester van mijn lichaam. Halfweg begon het verval en ik haalde zelf nog geen 12 km/uur, nog nooit meegemaakt. Mijn hartslag blijft laag, maar de benen zijn van een ander, alleen de verzuring voel ik. Gelukkig heb ik de volgende twee dagen een korte training in het teken van verder herstel. Morgen is het ook de laatste maal deze week opstaan om 04:30, ook dat laat zich gevoelen. Tegen zondag hoop ik op frisse benen om een training van 24 kilometer af te werken tegen 14 km/uur. Dat moet kunnen zonder diep te gaan of het ziet er slecht uit voor Stein.
Vandaag een trage duurloop van 15.000 meter gelopen in 1:08:53, hsm 124. De benen zijn stilletjes aan het herstellen, zeer langzaam en met overal een wat last. Zo zijn het nu de schenen die het meest hinderen, dus loop ik met steunkousen. Ik behandel elke dag een of twee zones met volta-patch en probeer wat te stretchen binnen de pijngrens. Vandaag ging het al wat beter en haalde ik net de 13 km/uur, sneller ging nog niet. Nu sta ik er zelf wat van versteld dat de benen het zo laten afweten, de conditie moet nochtans prima zijn. Het is tenslotte een teken van goede vorm als het lichaam snel hersteld na een zware wedstrijd. De grote schuldige is het winterweer en meer bepaald de gladheid op de weg die roet in het eten heeft gegooid. Ook te weinig langere wedstrijden gelopen, en dus is het basistempo nog veel te laag. Morgen staat er een langere training op het programma, een trage duurloop van 20 kilometer.
Vandaag een recuperatieloop van 16.350 meter gelopen in 1:28:20, hsm 109. De benen voelden aan als lood, te weinig slaap, te vroeg op moeten voor het werk. Stramme heupen, pijnlijke bilspieren, voetpezen en onderrug, stramme rechterhamstring. Het was hard werken om voor uit te geraken, gelukkig was het droog, spijtig genoeg stond er wind. Ik kon echt niet versnellen, alles leek wel vast te zitten, het plezier in het lopen was ver weg. Een mooi zicht zal het ook niet geweest zijn een stijve plank, die zich zo snel mogelijk voort beweegt. Het is hopen op betere benen morgen voor een training van 15 kilometer.
Deze namiddag een trage duurloop van 9.700 meter gelopen in 0:52:30, hsm 115. Een volumetraining dient om de kilometers te verzamelen, toch al iets vlotter als deze morgend. Al was de eerste kilometer even traag, de pijn was al een stuk minder, en ik vond sneller wat tempo. Het was een zwaar weertje om in te lopen, zware regenval en een stevige wind, best pittig. Nat tot op het bot, met de laatste vier kilometer pal tegen de wind, was er wel wat tempoverlies. Het is dus al bij al een goede trainingsdag geworden, met voldoende kilometers een dag na de marathon. Morgen na het werk een trage duurloop van zestien kilometer, kwestie vanin het ritme te blijven.
Vandaag een herstelduurloop van 9.300 meter gelopen in 0:53:44, hsm 104. Een verlofdag na een marathon of ultraloop, heb ik gelukkig voorzien in het schema. Deze nacht van de pijn in de hamstring wakker geworden, deze doed zeer als ik lig. Zo erg dat ik er aan dacht de dokter op zoeken, maar als ik zit of sta heb ik weinig last. De eerste kilometer van de training was een hel, de pijn rond de billen was niet te harden. Gelukkig weet ik ondertussen al dat het snel beterd, naarmate de kilometers vorderen. Nu kreeg ik wel last van de kuiten die op punt stonden te verkrampen, maar ze hielden stand. Ik zal deze week elke avond mijn reeks stretch en krachtoefeningen moeten afwerken. Zo hoop ik toch door te kunnen trainen en de volgende weken conditioneel te verbeteren.
Zondagmorgend 07:00 op tijd wakker voor een licht marathon-ontbijt en de sporttas nog eens na te zien. Rond 08:30 vertrekken we richting Apeldoorn, Carine, Kenney en Jorgi gaan als trouwe supporters mee. Het is fris maar windstil, het lijkt een ideaal loopweertje te worden, alleen wat aan de frisse kant. Het moeilijkste punt richting Apeldoorn is de ring rond Eindhoven, waar ze nog vol op aan het werk zijn. Eenmaal voorbij Eindhoven komt er een dikke mistlaag opzetten, je ziet de omgeving amper nog, zicht 150 meter. Deze situatie verbeterd amper wanneer we Gelderland binnenrijden, van de mooie omgeving valt weinig te zien. Het is hier wel nog vol op aan het dooien en er ligt nog sneeuw in de heide en bossen rond Apeldoorn. In de sporthal waar de marathonlopers zich kunnen omkleden, valt op dat bijna alle lopers hun wedstrijdnummer reeds hebben. Op naar de start na een ritje met de pendelbus, er zijn veel Belgen die hun nummer niet ontvangen hebben. Maar op vertoon van je betalingsbewijs krijg je een nieuw nummer en chip, nu kunnen we richting startlijn. Er zijn veel bekende gezichten van de Marathon en ultracup 2009 aanwezig, voor de eerste wedstrijd tellende voor de M-U Cup. Het startschot weerklinkt,zoals verwacht voelen de benen niet super aan en verzeil ik rond de 80ste positie. De wedstrijd gaat over een ronde van 27.2 km en een ronde van 15 km, de atleten van de 27.2 starten gelijk met de marathon. Na een kilometer ben ik al voorbij een dertigtal atleten gelopen en beginnen de groepjes zich stil aan te vormen. Rond kilometer drie (0:11:33) vormt zich een groepje van een achttal atleten, waarnan ik alleen Jo schoonbroodt van ken. Het parkoer kan je halfzwaar noemen er zit weinig echt vlak tussen, maar ook geen steile klimmen, het gaat op en af. Tien kilometer ver (0:39:07), het gaat redelijk en ik kan een ruim deel van het kopwerk doen, er staat weinig wind. Het is wel redelijk koud, en de mist trekt langzaam op met de licht aanwakkerende wind, we lopen door bos en heide. Na 15 kilometer (0:58:08) hebben we de steilste klim op het enig stukje onverhard achter de rug, de groep is volledig uit elkaar. Ik volg als enige de sterkste van de groep, niet bijster slim want ik ga daarvoor in het rood, en moet hem op het vals plat laten gaan. Al de andere atleten van de groep hebben me binnen de twee kilometer bijgehaald, als zevende en laatste kan ik aanklampen. Nog voor halfweg marathon (1:22:44) loop ik alleen, het tempo van 4:00/km kan ik niet meer aan, en ik zoek een rustiger tempo. Voor het einde van de eerste ronde kilometer 27 (1:47:17) lopen er een paar atleten voorbij, de meeste zijn atleten van de 27.2 km. Ik voel dat het tempo alsmaar zakt, de hamstring en billen laten zich gevoelen en ook de maag speelt op, ik vrees de totale inzinking. Het blijft ook de tweede ronde op en neer gaan en rond kilometer 33 (2:13:32), loop ik maar 4:25/km meer, en zie serieus af. Daar staan gelukkig mijn supporters om me aan te moedigen, iets verder ga ik Jo Schoonbroodt weer voorbij en verdapper. Nog iets later komt de eerste vrouw me voorbij gelopen, ook dit tempo ligt me te hoog, gelukkig heb ik geen last meer van de maag. Kilometer 39 (2:38:53) ik loop weer tegen 4:10/km en de eerste vrouw loopt maar 100 meter voor mij, ik beslis er voor te gaan. Ik geraak er nog voorbij, en prijs me gelukkig dat de laatste kilometers minder zwaar zijn, ik finish als 20ste in 2:52:30. De balans is matig maar niet slecht, zeker gezien de problemen met het rechterbovenbeen, en het stevige parkoer.
Deze ochtend al vroeg op, na een redelijke goede nachtrust, goed kunnen doorslapen. Om halfacht een marathonontbijt bestaande uit twee mokken koffie en een boterham met choco, speculaas en banaan. De benen voelen nog altijd niet super aan de rechterbil en hamstring voelen zelf verkrampt aan. Binnen een uur zo rond 08:30 vertrekken we voor een autorit van ruim 2 uur richting Apeldoorn. Ik ben zelf heel benieuwd naar mijn resultaat op de marathon, een indicatie, de laatse training over de marathonafstand. Daardoor kan ik er van uit gaan dat een tijd onder de drie uur er in zit, als de hamstring stand houd. Liefst loop ik nog een paar minuten sneller, met een tijd onder de 2:55:00 zou ik zelf tevreden zijn. Het parkoer in Apeldoorn blijkt toch licht heuvelachtig te zijn, een verslag van de wedstrijd is voor deze avond.
Vandaag een los loop van 8.400 meter gelopen in 0:42:55, hsm 107. Een losloop cresendo gelopen, om de benen toch een klein beetje te testen. Het was een slechte indruk die ik er aan overhield, het liep moeizaam de training. Alles gespaart voor morgen, zullen we maar denken, en er ook in geloven. De eerste marathon van het jaar is altijd een twijfelgeval, in het hoofd en in de benen. Gelukkig loopt het meestal beter dan gevreest, en verdwijnen de muizenissen met het startschot. Een beetje positieve stress doet soms wonderen, en voor je het beseft is de wedstrijd voorbij. Morgen staat de Midwinter marathon van Apeldoorn op het programma, een die nog niet op mijn lijst staat.
Vandaag een recuperatieloop van 10.400 meter gelopen in 0:52:20, hsm 110. Op het nippertje in de categorie recuperatie die tot hartslaggemiddelde 110 gaat. Met het tweede gedeelte van de training tegen de wind in kon ik de hsm niet laag houden. De rechterhamstring en aductoren zijn aan de beterhand, maar nog niet volledig hersteld. Het word een dubbeltje op zijn kant,om tegen zondag fit genoeg te zijn voor een deftige marathon. Echter hoop doet leven en met 46 uur voor de boeg, die ons verwijderd van de start, is nog veel mogelijk. De hoop is nog levendig dat er tijdens de eerste M-U Cup wedstrijd een goede prestatie word geleverd. Morgen staat er een korte los loop op het programma, zo'n 7500 meter aan een rustig tempo.
Vandaag een recuperatieloop gelopen van 11.000 meter in 0:58:08, hsm 107. Hopeloos op zoek naar frisse benen, dus een recuperatieloop om dat doel te bereiken. Alleen word ik niet vrolijk van zo'n ingehouden training, die valt me mentaal moeilijk. Maar aangezien het stijve gevoel in de hamstring en pijnlijke aductoren geen verbetering vertonen, zat er niets anders op dan met een korte paslengte en lage pasfrequentie te trainen. Ik heb nu wel nog twee dagen om verder te herstellen en verder te werken aan de wedstrijd. De wedstrijd van zondag, de Midwintermarathon van Apeldoorn zal een indicatie geven voor de zes uur van Stein. Wat zijn momenteel mijn mogelijkheden, ik heb er weinig zicht op, buiten de verwachting onder de drie uur te finishen op de marathon. Morgen staat er een gelijkaardige training op het programma als vandaag, een tien kilometer lange recuperatieloop.
Vandaag een duurloop van 16.000 meter gelopen in 1:06:36, hsm 133. De rechterhamstring hield stand, het werd toch tijd dat de training er op zat. Een lichte verstijving van de hamstring na 15 kilometer, toch getest met een laatste aan 3:53/km. Ik kan de volledige paslengte nog niet halen, dus was het lopen met een hogere pasfrequentie. Het uiteindelijke resultaat van 4:10/km, laat toch ruimte voor een marathon onder de drie uur. Eigenlijk kan het tegen zondag alleen maar beter gaan, met drie rustige trainingsdagen in het verschiet. Of het moest zijn dat ik een reactie in hamstrings en aductoren krijg, na deze training. Morgen staat er een rustige trage duurloop van tien kilometer op het programma.
Vandaag een trage duurloop van 15.500 meter gelopen in 1:16:31, hsm 115. Een duidelijke verbetering tegenover gisteren van zowel het wegdek als de aductoren en hamstring. Niet dat het al volledig weg is de hinder, maar het was allemaal al een stuk minder gevoelig. De training die op het programma stond dus gewoon afgewerkt, met een redelijk gevoel. Er bestaat een kans dat de last in de hamstring en aductoren tegen zondag verdwenen is. Als het zo is, kan ik een stevige Midwintermarathon afwerken, en de ultracup 2010 goed inzetten. Op het einde van de training, zowat de laatste drie kilometer waren spieren wat aan het verkrampen. Het was dan ook met tegenwind en zoals reeds aangehaald alles gaat beter maar is nog niet volledig hersteld. Morgen word de tempoloop dan ook vervangen door een duurloop of trage duurloop, afhankelijk van het verdere herstel, van de pezen en spieren.
Vandaag een herstelduurloop van 11.150 meter gelopen in 1:00:52, hsm 102. Deze herstelduurloop was echt nodig om pezen en spieren actief te laten herstellen. Als adept van de actieve herstelling voor overbelastingsverschijnselen, zal ik er deze week gebruik van maken. Zo is het met de rechterhamstring slecht gesteld, gelukkig doetlopen geen pijn. Maar liggend in de zetel geraak ik niet recht als ik mijn been niet begeleid met mijn handen. Zitten en met traplopen voel ik een doffe knaging, liggend word dat een stekende pijn. Het zit dus zo zolang het glad blijft buiten en de hamstring niet hersteld, beperk ik de kilometers, en ook de snelheid zodat er alleen een herstel of recuperatieloop inzit. Vandaag was het glad op de baan en lag er verse en aangetrapte sneeuw te wachten rond het plaatselijke sportcomplex. De voorziene training van vandaag is dus gehalveerd en word niet opgehaald tijdens de rest van de week. Morgen staat er een trage duurloop van 15 kilometer op het programma, waarschijnlijk word het een 10 km lange recuperatieloop.
Vandaag een trage duurloop van 18.300 meter gelopen in 1:31:06, hsm 120. het was een duurloop met zware benen en pijnlijke spieren en pezen. Tot overmaat van ramp was het weer aan het sneeuwen en was het lopen op de sneeuw. Gisteren had ik de pezen en spieren al serieus op proef gesteld en vandaag dus weer. Met pijnlijke aductoren, buikspieren bilspieren en de rechter hamstring die tegenpruttelde. De meeste van die ongemakken zullen verdwijnen als sneeuw voor de zon, letterlijk en figuurlijk. Nog maar eens een smeekbede voor warmere temperaturen en een ijs en sneeuwvrij wegdek. Liefst vanaf maandag al zodat alles op tijd kan herstellen voor mijn eerste echte wedstrijd van het jaar. Morgen staat er een laatste trage duurloop van 20 kilometer op het programma, daarna afbouwen naar Apeldoorn.
Gisteren was het dan tijd om kennis te maken met de meeste atleten van de top-25 van de M-U Cup. Er was een loop over 2-uur voorzien, waar iedereen zijn tempo zou lopen, over ronden van 1950 meter. Deze organisatie was op korte tijd in elkaar gestoken, om de laureaten van de M-U iets te bieden, om te lopen, voor het etentje en de prijsuitreiking, daar de meesten van redelijk ver komen, proficiat aan Gert Mertens daar voor. Het zat dan nog eens tegen dat het volledige parkoer er ondergesneeuwd en glad bijlag. Van bij de start waren we met een groep van vijf weg, Gert Mertens, Gino Casiers, Johan Whatty en Ronny Eeckhout. Er werd aan een goed tempo gelopen zo'n 4:20/km, wat gezien de omstandigheden goed te noemen was. De eerste 90 minuten werd er heel wat verhalen en ambitie's voor het komende seizoen opgehaald. Het was een gezellige boel, ondertussen had Ronny zich laten uitzakken om zijn vrouw Conny Braeckman te vergezellen. Ronny was vervangen door Lucien Taelman die het eerste uur rustig had gelopen en het tweede uur meeging. Lucien opende de debatten het laatste half uur, nu begon het naar 15 km/uur en soms sneller te gaan. Wat zeker niet evident was op deze ondergrond, Gert en ikzelf gingen mee, zo haalden we de 28 km nog in 2 uur. Gert toonde de goede conditie door het nog gemakkelijk te halen in de spurt, al bij al een geslaagde loop.
Daarna ging het richting de colmar in Merksem, waar de teugels gevierd werden en er lustig gezondigd werd. Eten en drinken gingen er rijkelijk naar binnen, en de kennismaking liep verder, zoveel lopers, zoveel verhalen. Tussen de soep en de pattaten door was er nog de prijsuitreiking van Marathon en Ultra Cup van 2009. De mensen achter deze organisatie verdienen een dikke pluim voor hun inzet en vakkunde om alles in goede banen te leiden. In een niet alledaagse en zware sport als het ultralopen, zo staan er volgend jaar 40 wedstrijden op de M-U Cup. De avond werd in Braschaat afgesloten bij een gezzelige drink, veel verhalen en we kunnen spreken van een geslaagde afsluiter van 2009. Op naar een even geslaagd en nog spannender marathon en ultra cup jaar en succes aan alle deelnemers, verleg je grenzen!!
Vandaag een trage duurloop van 10.550 meter gelopen in 0:49:28, hsm 113. Wat last van de rechter hamstring, waarschijnlijk gisteren overbelast bij wegglijden. Er staat een kleine harde bol op de hamstring, hopelijk is het niet te erg. Als ik mijn rechterbeen veertig centimeter hef komt de pijn opzetten, bij het lopen gaat het. Ik heb wel niet ddorgetrokken, een kleine pijn invoelbaar, we zien morgen wat het heeft. Vandaag gewoon op de grote weg gelopen om ijs en gladheid te vermijden, heen en terug. Morgen staat er dus een twee-uurloop op het programma, als de hamstring hersteld is, loop ik vol uit.
Vandaag een recuperatieloop gelopen van 14.000 meter in 1:08:58, hsm 108. De bedoeling was een trage duurloop van 15 km te lopen maar na 7 km kei glad. Het werd dus een veredelde recuperatieloop, met de nodige voorzichtigheid om niet uit te glijden. Een eerste deel vlot gelopen geen spatje sneeuw of ijs op de weg, en de wind in het voordeel. Deze morgend heb ik na 200 meter rechtsomkeer gemaakt en me naar het werk laten voeren.µ Na het werk direct gaan lopen, tot in Herenthout was alles goed beloopbaar, ook altijd de grote baan. Daarna begon de miserie en begonnen de aductoren snel op te spelen, waarmee de buikspieren en aductoren licht pijn doen, waar ik de laatste dagen totaal geen last meer van had, net zoals de heup en bil opspeelde. Zoals reeds gezegd voor mij kan het niet snel genoeg lente worden, zodat we eindelijk vol uit kunnen gaan. Morgen staat een trage duurloop van 10 kilometer op het programma, en dan focussen op de wedstrijd van zaterdag.
Vandaag een tempoloop van 12.100 meter gelopen in 0:47:46, hsm 124. De benen waren goed vandaag, spijtig genoeg lag er twee centimeter sneeuw op de piste. Bij meer dan 15 km/uur begon ik wat door te slippen, dus hielden we het bij dezen snelheid. Het ziet er niet zo goed uit wat het weer betreft, de volgende dagen valt er elke dag verse sneeuw. Ik hoop dat de twee uur van Schoten doorgaan ondanks de slechte weersomstandigheden. De conditie heeft een boost nodig, een duwtje die ik alleen in wedstrijden te halen zijn. Eens lekker diep gaan, door de pijngrens, het melkzuur voorbij, alles geven en blijven gaan. Morgen staat er een rustige trage duurloop op het programma, 15 kilometer sneeuwploegen.
Vandaag een trage duurloop van 16.150 meter gelopen in 1:19:54, hsm 110. De benen voelden zwaar en vermoeid aan, de voetpezen waren iets minder pijnlijker. Mijn hartslagmeter op de garmin had weer kuren, tussen de lijnen door gemeten. Het was vandaag nog maar eens een vriesdag, leve de opwarming van de aarde. Totaal verkrampt door de koude, ook al zit het een beetje in het hoofd, en kleden we ons te warm. In elk geval is het totaal mijn ding niet, heef mij maar een lekker zonnetje en goed zweten maar. Dat zit er niet in de volgende dagen , dus op de tanden bijten en hopen op beter weer. Morgen staat er een zeer korte training op het programma, waarin ik wat tempo ga proberen maken.
Vandaag een trage duurloop van 21.100 meter gelopen in 1:43:35, hsm 113. Met een dag vertraging was hij er dan, mijn slechte dag, na een lange training. Ik sta deze week met de vroege, dus elke dag op om 04:30 en thuis om 15:30. Dan is de frisheid sowieso ver te zoeken, en als het dan nog berekoud is, is de goesting ver weg. Deze week word het puzzelen om mijn trainingen te kunnen lopen, als ik tijd heb loop ik de langere afstanden. Zoals vandaag de training gedaan die morgen gepland stond, een beetje schipperen. De benen voelden zwaar aan vandaag en de voetpezen deden serieus pijn. Het is zaak om de eerste twee kilometer op de tanden te bijten, daarna verbeterd het. De snijdende wind maakte het koudegevoel nog erger, en doet verlangen naar de zetel en de warme stoof. Morgen een trage duurloop van zestien kilometer, hopelijk met beter benen.
Vandaag een duurloop van 14.200 meter gelopen in 1:03:14, hsm 122. De benen waren verassend fris vandaag, na de training van gisteren had ik anders verwacht. Een trage duurloop werd dus een duurloop aan een tempo van 4:26/km. Het ging als vanzelf de pijntjes waren te verwaarlozen, en de hartslag bleef in de juiste zone. Ik heb er een stevige trainingsweek opzitten van 155 kilometer aan gemiddelde van 4:36/km. Dit komt al aardig dicht bij een goede trainingsweek,qua tempo want qua volume zit ik op schema. Volgende week sta ik met de vroege en dus word het een uiterst rustige trainingsweek.
Vandaag een lange duurloop-tempoloop van 42.300 meter gelopen in 3:00:57, hsm 130. De benen waren niet super, het weer ook nog niet je dat, maar toch had ik goesting in deze stevige training. Met de bedoeling een halve marathon in 1:28:00 te lopen en dan terug te keren om zo de volle marathon te lopen. Zo gezegt zo gedaan, na een mindere eerste kilometer vond ik snel het juiste tempo, en was vertrokken voor de lange tocht. De eerste drie kilometer gingen in (0:12:38) een goed begin, met de lichte wind in het voordeel, moest ik er voor gaan. Het ging alsmaar sneller, en de volgend blok van drie kilometer (0:12:05) was dan ook veel te snel, dus trager lopen. Langs het kanaal zit de wind opzij en tesamen met het slechte wegdek, loopt het iets minder goed, maar nog goed genoeg. De vijftien kilometer in (1:02:23), duidelijk op schema, maar de zware trainingsweken laten zich nu al gevoelen. Hoewel de hartslag mooi in de zone bleef en aan duurlooptempo zat, maar de benen lieten het wat afweten. Aan het keerpunt na 21.150 meter kwam ik door in (1:28:49), tussen de vijftien en de twintig kilometer, twee kilometer onverhard. Nu komt het er op aan karakter te tonen en de km-tijden niet te hoog laten oplopen, de pijn verbijten op training. Meer een mentale pijn dan een fysieke pijn, het loopt wat stroever maar in priciepe kan het nog harder. Na dertig kilometer (2:06:59) het zit er dus nog in om de marathon onder de drie uur te lopen op training. Spijtig genoeg krijg ik last aan de linkerhamstring en rechterbil, waardoor de paslengte automatisch wat korte word. Het tempo zakt daardoor wat in, en ik misreken me ook wat door om te rekenen naar 42 kilometer, niet echt slim. Zodoende doe ik er 57 seconden langer over dan uitgerekend,en ben ik net niet geslaagd in mijn opzet, onder de drie uur finishen. Toch tevreden dat ik dit op training kan en dat na toch wel zware trainingsweken, misschien haal ik de vereiste vorm op tijd!
Vandaag een trage duurloop van 15.400 meter gelopen in 1:14:49, hsm 116. Lichte last aan de quadriceps van het linkerbeen, een licht brandend gevoel. De rest van de ongemakken zijn ook aanwezig, die diverse overbelastingen lijken onder controle. Zo is de achillespees maar een licht zeurende hinder, die na twee kilometer volledig verdwijnd. Van de billen een de rechterheup mag ik ook niet klagen, ook die lijken aan de beterhand. De beide voetpezen zijn nog altijd gevoelig de eerste drie kilometer, daarna heb ik weinig last. Ondanks de zware trainingsweken en het slechte loopweer mag ik niet klagen. De conditie gaat opwaarts, het gewicht naar benenden, zeker nu de vries voorbij is. Het zweten gaat weer als in de beste dagen, iets meer drinken overdag zal de boodschap zijn. Morgen staat er nog een zware test op het programma, een tempo-duurloop van drie uur.
Vandaag een trage duurloop van exact 2:00:00 gelopen, hsm 120. Het eerste uur 12.200 meter afgehaspelt, het tweede uur 12.850 meter gelopen. Alleen last van de buikspieren, niet zoveel als gisteren, het tempo lag dan ook lager. Zo tikken de kilometers vlot aan, het zal weer een stevige week worden. Het word voorlopig ook de laatste echte opbouwweek, hierna volgen relatief rustige weken. Waar we de nodige frisheid proberen terug te vinden, en ook de snelheid kunnen opvoeren. Morgen staat er een rustige trage duurloop van vijftien kilometer op het programma.
Vandaag een blokken-tempo-loop van 21.100 meter gelopen in 1:29:29, hsm 133. De baan was op sommige plaatsen nog glad en dit is de reden waarom er geen blok van 15 km/uur is. Maar de benen zijn ook nog niet volledig hersteld van de ultraloop van zaterdag. Ook de lichte overbelasting die het lopen op gladde wegen veroorzaakt, wegen door. Zo had ik toch last van te stroeve aductoren, waardoor de paslengte niet volledig benut kon worden. Een marathontijd van onder de drie uur zit er toch al in, ondanks de nog niet optimale conditie. Zaterdag volgt waarschijnlijk een goede test, dan staat er een duur-tempoloop van drie uur op het programma. De beste blok van vandaag was, 12:09/3 km, en het traagste blok was in een tijd van 13:29/3 km. Niet echt slecht maar ik kon ook niet echt meer versnellen, alhoewel de hartslag nog veel ruimtehad. Dat komt dus door de fysieke ongemakken, en de vermoeidheid, de recuperatie is de barometer voor de vorm. Het is dus duidelijk dat de vorm nog verre van optimaal is, dat was dus ook niet de bedoeling. Morgen bouwen we de conditie en het volume verder op met een trage twee-uursloop.
Vandaag een trage duurloop van 21.100 meter gelopen in 1:44:22, hsm 115. Spekglad lag het erbij de eerste acht kilometer, eigenlijk onverantwoord daar op lopen. Maar het beterde met de minuut, dus gingen we maar door voor de afstand van een halve marathon. In de drie rondes van 6.250 meter zat een helling en 2.500 meter wind pal op kop, en ook in de rug. De wind was vrij pittig en constant, de helling bleef er glad bij liggen, de rest van het parkoer werd goed loopbaar. Het grootste pijnpunt, wat betreft overbelastingen, blijven de buikspieren en aanhechting aan de aductoren. Wat weinig kans op verbetering heeft als het er zo glad bij blijft liggen, ik wijt het aan de correcties om niet uit te glijden, toe. Het tweede deel van de week geven ze positieve temperaturen, geef mij maar een 15° en weinig wind. Morgen staat er een blokken-tempo-loop op het programma, als de staat van het wegdek het toelaat.
Vandaag een trage duurloop gelopen van 16.250 meter in 1:21:52, hsm 116. Het was een onder moeilijke weersomstandigheden gelopen trage duurloop. Ijs, sneeuw, gladheid en buien van sneeuw en smeltende sneeuw en regen. Maakten er uiterst onaangename trage training van, belastend voor de buikspieren. Ik denk zelf aan een beginnende pubalgie daar de pijn uitstraalt naar de aanhechting buikspieren- aductoren. Laat hopen dat het gewoon de zware trainingen zijn die wat doorwegen op het gestel. Ik heb deze morgend de inschrijving voor de zes uur van Stein gefinaliseerd. Er komen heel wat sterke atleten aan de start, de bijna voltallige Belgische ultraloopploeg. Waar ik spijtig genoeg niet meer bij hoor, maar ik maak me sterk dat een sterke prestatie in Stein, veel kan veranderen, maar de plaatsen worden duur, als men leest dat ze maar een ploeg van drie atleten afgevaarden. Wij de Ultra-atleten, moeten maar aantonen dat de Belgische ultraploeg meer vertegenwoordigers verdient. Voor zowel het wereldkampioenschap 24-uur in Braive-la-Gallarde (13 mei 2010), dan het wereldkampioenschap 100 km in Gibraltar (7 november 2010).