Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag een lange trage duurloop van 22.700 meter gelopen in 1:50:16, hsm 118. De benen voelden goed aan ondanks de zware trainingsweek en er kon dus een lange duurloop vanaf. 22..700 meter tegen ruim 12.3 km/uur gelopen zonder het gevoel te hebben dat ik er hard voor moest werken. Het was ook iets beter om te lopen vandaag, de wind was net iets minder hard, dan tijdens de lange duurloop van gisteren. Zo heb ik het jaar afgesloten met de teller op 6076 kilometer en daarmee ben ik best tevreden, het was een moeilijk loopjaar. De rechterheup, rechterachillespees en rechterknie zijn redelijk gehavend en verzwakt, en het was dus niet altijd gemakkelijk. Toch nog een topvijf plaats in de marathon en ultracup uit de brand kunnen slepen, wat gezien de kwetsuren onverhoopt is. Maar vanaf morgen vatten we een nieuw jaar aan en de doelen zullen wedstrijd na wedstrijd bekeken worden. Ik hoop wel een zo hoog mogelijke marathon en ultracup notering nastreven, dus acht marathons en vier ultras lopen. Morgen word het een korte training, hoelang hangt af van de tijd die ik heb na het wakker worden en voor de nieuwjaarsronde;
Vandaag een lange duurloop van 21.400 meter gelopen in 1:30:44, hsm 132. Het ging knokken worden vandaag, want er stond een stevige bries, en ruim 21 kilometer alleen. De benen waren dan ook niet super vandaag, en ik stond er alleen voor, tegen de wind in knokken voor wat ik vandaag waard ben. Ik probeerde mijn gedachten te laten verdwalen om te genieten van het loopje en de zware omstandigheden tee vergeten. Maar zelf wind mee kreeg ik de grote molen niet rond en dan is het niet gemakkelijk om positief te blijven, met wat te wachten staat. Normaal zou ik tegen zestien per uur moeten kunnen flyen met deze strakke wind in de rug, maar niets was minder waar. Ik zal zelf niet onder de 04:00/km geraken je kan je dan voorstellen hoe het is als je 5 bft moet confronteren, dat word afzien. Niemand geeft ook verklaart dat het gemakkelijk moet gaan tijdens de opbouw, de grote conditie is natuurlijk nog ver af. Eens ik opdraai tegen de wind is het snel duidelijk dat een gemiddelde van onder de 04:10/km er vandaag niet gaat inzitten. Dan maar denken dat het de ideale krachttraining is, tien kilometer tegen de wind in, het rechterbeen voelt duidelijk zwakker aan. Kwam dan plots in me op dat als ik 21.400 meter loop vandaag, ik een week van 130 kilometer kan realiseren, zo gedacht, zo gedaan. De laatste zes kilometer zijn grotendeels met wind in het voordeel, het tempo gaat dan vanzelf de hoogte in, en het is genieten dus. Voor morgen staat er een lange trage duurloop van 21.000 meter op het programma, rustig kilometers malen om deze week 140 km te halen.
Vandaag een trage duurloop van 17.150 meter gelopen in 1:24:00, hsm 113. Verder kilometers malen om die basis zo breed mogelijk te maken, het is de basiss voor een gans jaar. Rustig opbouwen en normaal komt alles dan in zijn plooi, als het lichaam de belsting kan verwerken. De periode van het jaar is zeer slecht gekozen, want voor een zwaardere loper als mezelf verlies ik nu geen gewicht. In tegendeel ondanks de vele kilometers kom ik nog gewicht bij, normaal geraak ik tijdens de zware weken op wedstrijdgewicht. Er volgt dus na de feestdagen een verplichte regimeperiode om dicht tegen mijn wedstrijdgewicht te zitten tegen de marathons. Het is een aanslag op de gewrichten de combinatie van vele kilometers en het overgewicht en dus zo goed mogelijk te vermijden. Normaal zou deze te warme wintermaand moeten helpen om op gewicht te blijven, maar het eten bevat teveel calorieen. Meer dan ik op een dag knn kwijtspelen met ruim tachtig minuten lopen per dag, mijn metabolisme is moeilijk op gang te brengen. Voor morgen staat er een duurloop van twintig kilometer op het programma, tegen 4:10/km.
Vandaag een duurloop vvan 14.300 meter gelopen in 1:03:42, hsm 127. Het was met zware benen dat ik op pad ging en toch hoopte ik,om een duurloop te lopen. De eerste twee kilometers ware veel te traag en ik had niet direkt he gevoel dat ik kon versnellen. Een van de nadelen als je fors aan het opbouwen bent, de recuperatie is niet in evenwicht met de zware trainingen. Je moet een klik kunnen maken en door de muur gaan om de gevraagde tempo's te kunnen lopen. Vanaf kilometer drie zat het tempo er goed in en kon ik de verloren tijd goedmaken en mijn tempo behouden. Zelf met de tegenind was het geen probleem om op tempo te blijven, natuurlijk was het zwaarder, maar het ging. Om finaal nog ruim de vooropgestelde tempos te halen, en dat doet nog meer deugt als het in het begin te zwaar was. Morgen staat er een trage duurloop van vijftien kilometer op het programma, gewoon kilometers malen om een stevige basis aan te leggen.
Vandaag een lange trage duurloop van 30.800 meter gelopen in 2:29:24, hsm 121. De kaap van de 6000 kilometer voor het jaar 2012 vandaag gehaalt, en daar ben ik zeer tevreden mee. Het was niet de bedoeling vandaag de eerste dertig-plusser te lopen in aanloop van de maarathons in 2013. Maar door een verkeerde inschatting van een nieuw stuk parkoers ging ik toch op 25 kilometer uitkomen. Dus maar een grotere lus gelopen, het ging toch redelijk, ondanks de wedstrijd van gisteren en de zware benen. Er moeten ook nog een pak kilootjes af om in topvorm aan 2013 te kunnen beginnen, dan zijn lange trage duurlopen welkom. Gisteren was ik na de wedstrijd wat ontgoocheld over mijn prestatie en nog meer over het gevoel in de benen. Laat me dat nu maar rechtzetten, in een periode van opbouw je snelste wedstrijd van het jaar lopen, al was het maar 9.8 km. Dat is altijd een flink resultaat, die snelheid heb ik gewoon niet meer in de benen en die twee eerste kilometers onder de 3:40, waren te snel en het is dus normaal dat ik niet verder kon lopen met het gevoel van, nu heb ik superbenen, ik ga nog eens spurten. Ik hoop wel volgend jaar regelmatig een kortere wedstrijd tegen 16 km/uur te lopen, op een afstand tot de tien engelse mijl. Vandaag was het gewoon rustig kilometers malen zonder veel te forceren, de afstand op zich was al uitdaging genoeg. Morgen staat er een duurloop van veertien kilometer op het programma, ik hoop onder de 4:35/km te blijven, als de benen mee willen.
Vandaag was het een thuiswedstrijd, georganiseerd door de HAC, een onderafdeling van ACHL. Het is op één kilometer vaan mijn deur, dus willen we deze wedstrijd altijd meenemen, wat niet altijd lukt. Driemaal de Kerstcorrida al gemist door kwetsuren, gelukkig kon ik dit jaar wel deelnemen aan deze zwaar bezette wedstrijd. Meestal moet je lopen tegen 16 km/uur om in de topvijftig te geraken, in de meeste wedstrijden is dit goed voor een toptien plaats. Jorgi en Kenney liepen de jogging van 3.200 meter, en Kenney hoopte stiekem op een toptien plaats en een snelheid van 17 km/uur. Voor Jorgi die sinds twee jaar niet meer loopt voor wedstrijd, maar puur uit amusement, is goed finishen voldoende. Kenney zal zevende eindigen en de 17 km/uur grens halenen finishen in 0:11:12, Jorgi haalt de finish in 0:13:18. Om drie uur is het mijn beurt om te lopen, er stat weer heelwat snel volk aan de start, en het is drummen om een mooi plekje. Ik zet me op de tweede rij in de hoop snel te kunnen starten, de start loop mis de aftel en het startscchot zijn nit synchroon. Het is drummen naar voor en ik word voorbijgelopen aan alle kanten, de eerste kilommeter in 0:03:39 is nochtans niet te zwak. De benen zijn echter al vol gelopen en dat slecht gevoel in de benen is voor de volledige afstand, volledig verzuurt. Nochtans gaat het de tweede kilometer iets sneller 0:03:37, maar dat is 500 meter bergaf en de tweede 500 meer in de rug. Ik kan nergens gewoon aanpikken en ik leg me er bij neer, toch loop ik voor wat ik waard ben en hoop de 16 km/uur te halen. De tweede van de drie rondjes loop ik alleen, op het einde van de tweede ronde hoopik te kunnen aanpikken bij snellere atleten. Het lukt en met nog twee kilometer te gaan, haal ik Marc Raets bij, normaal moet ik een halve minuut sneller zijn. Mijn benen blijven pijn doen en ik kan Marc niet afschudden, ik finish als 45ste in 0:36:36, opdracht volbracht.
Vandaag een trage duurloop van 15.500 meters gelopen in 1:13:06, hsm 121. De benen zijn nog super vermoeid en morgen staat de volgende wedstrijd op het programma. Fare fatigue is de filosofie achter deze trainingen, in vermoeide staat wedstrijden en trainingen combineren. Voor een korte periode natuurlijk, maximaal tien dagen, in dit geval duurt het zes dagen, van zaterdag tot en met donderdag. En dat voel ik in de rechterheup en rechterknie, die geen tijd hebben om te herstellen, tussen de trainingen door. Daarom ook gekozen voor een korte periode van fare fatigue, om het rechterbeen niet total loss te lopen. Morgen word het superzwaar al hoewel de afstand maar 9.800 meter bedraagt, wil ik de 16 km/uur halen. Ook Jorgi en Kenney lopen de Kerstcorrida van Herenthout, beide lopen ze de 3.200 meter.
Vandaag een lange trage duurloop van 21.100 meter gelopen in 1:43:56, hsm 121. Met benen die vierkant draaiden, toch de 12 km/uur gehaald, puur op karakter gelopen. Veel goesting en plezier was er niet bij, ook al omdat mijn ipod de geest had gegeven. Zonder muziek zijn die lang trainingen net iets lastiger dan met een mooi melodietje in de oren. Het rechterbeen was ook alles behalve mee gaande, het was meer een pijnlijk aanhangsel. Maar af en toe moet je met je neus tegen de muur lopen om sterker te worden, alles mag niet vanzelf gaan. Dat deed het vandaag dus niet en word het veel platte rust tussen de trainingen om het lichaam te laten herstellen. Het waren dan ook drie zware dagen in de opbouw, zaterdag een 10 mijl wedstrijd, zondag een lange trage duurloop, van 26 km en vandaag een halve marathon, zaterdag was mijn tien mijl goed voor besttijden vanaf 5 km tot de 10 mijl in 2012. Morgen staat er een trage duurloop van vijftien kilometer op het programma, de hartslag onder de 120 hsm houden. Want woensdag staat de volgende wedstrijd, de Kerstcorrida in Herenthout al op het programma, 9.8 km lang.
Vandaag een lange trage duurloop van 26.100 meter gelopen in 2:02:11, hsm 128. De benen voelden nog wat stijfjes aan na de wedstrijd van gisterennamiddag in Lier. Het is een zware test voor het rechterbeen, nog niet hersteld van de vorige loop, en een training van twee uur. Natuurlijk gaat de eerste kilometer veel te traag (05:27), zeker als je er rekening mee houd dat de wind in de rug zit. En het is een stevige bries, toch duurt het tot kilometer vier voor ik het tempo haal wat ik gemiddeld na halfweg wil. Zo staat er nog heel wat te doen om de verloren tijd op te halen, gelukkig word ik gedragen door de wind. Het komt wel goed zeker tot aan het keerpunt gaat het vlot, langs het kanaal gaat het zelf richting 14 km/uur. Maar het rechterbeen heeft het zwaar, de dag na een wedstrijd is dit tempo wat teveel van het goede. Halfweg na goed dertien kilometer keer ik in 0:58:04, maar pas nu komt het zware gedeelte er aan, het gaat boenken. Al van de eerste meters voel ik dat de wind ongemeen strak staat langs het kanaal, ik moet heel wat snelheid inleveren. De rechterheup en rechterknie, doen zelf lichtjes pijn, het is niet alleen van de stijfheid, maar meer een ontstekingsreactie. Ik geef wwat ik in me heb zonder te forceren natuurlijk, dat is ook niet aan te raden na de wedstrijd van gisteren. Eens weg van het kanaal is het weer wat beter te doen, de wind word wat gebroken maar staat nog in het nadeel. De laatste drie kilometer probeer ik toch wat te herstellen de tweede helft loop ik in 1:04:07, goed voor 2:02:11 loopplezier.
Gisteren stond de natuurloop van Lier op het programma, het regende al sinds 11:00 pijpestelen. We vertrokken op tijd naar lier met gans het gezin en de twee shelties, omdat we gehoord hadden dat de inschrijving chaotisch was. Carine ging supporteren en wandelen met de Shelties, Jorgi en Kenney lopen de vijf kilometer en ikzelf de tien engelse mijl. Eens daar aangekomen ging ik direkt naar de inschrijving en alles verliep supervlot, binne de vijf minuten drie wedstrijdnummers. De regen bleef ondertussen maar neergutsen en de tent stond redelijk vol met schuilende atleten, waarvan een paar bekende gezichten. Om 13:30 werd de start gegeven, alle atleten naar buiten, en al snel ondergeregend, bleek de startorde veranderd, wij als allerlaatste. Rap nog tien minuten schuilen in een tentje op het middenplein van de atletiekpiste, ik ril als een espenblaadje, zo koud heb ik het. Tien minuten later starten de atleten van de tien mijl, mijn start is alles behalve schitterend ik zit twee groepjes na waar ik normaal loop. Ik heb nu wel de superconditie nog niet voor een snelle wedstrijd te lopen, maar dat is toch een groepje te ver, een inhaalrace dus. Die eerste kilometer is normaal de snelste nu een stuk trager (0:03:51) en ik voel me al nu al niet te best, is het de koude geweest. Nu heb ik het alles behalve koud, en ik blijf niet hangen als ik iemand ingehaald heb, er op en er over, tegenwind of niet. Soms word ik ingehaald maar dan pik ik aan en eenmaal op snelheid neem ik over, ik kan immers niet in het rood lopen. Daarvoor heb ik niet genoeg snelheid, na vijf kilometer (0:19:04), de rechterknie en rechterheup houden stand, dat is het voornaamste. Ik blijf de meeste stroken op kop beuken, maar we rapen alleen de atletenn op die uit de vorige groepen moeten lossen. Het parkoer is toch sterk gewjzigd, buiten een moeilijke lange s-bocht beter zelf beter als vroeger, het tweede deel is hetzelfde gebleven. Na negen kilometer heb ik eindelijk de twee die al verscheidene kilometers als mikpunt dienen te pakken, op een lang stuk wind tegen. Er op en erover blijven beuken tegen de wind in en maar een atleet die uit de wind kan lopen, lossen er drie, ik blijf over met Davy Vos. De tien kilometer komen we door in (0:38:10), ondanks de stroken met tegenwind even snel als de eerste vijf kilometer. Ik blijf het tempo bepalen en Davy is al blij dat hij in het spoor kan blijven, ondanks de twintig jaar verschil, is de oude locomotief niet versleten. Het blijft snel gaan, zelf sneller als de eerste tien kilometer, we halen een gemiddelde van 16 km/uur nu, even snel als de groep voor ons. Die we op de lange stukken langs het kanaal kunnen zien, de vijftien kilometer gaat in (0:56:56), ik zit ruim op schema voor de 1:02:00. In de vijftiende kilometer van 3:41 heb ik een gaatje van een kleine veertig meter kunnen slagen, nu is het nog volhouden tot de finish. De laatste kilometer is het nog wat draaien en een strook van vijftig meter in de modder, al hoewel dat nog mee viel voor vandaag. En een laatste ronde op de piste, ik moet zelf nog spurten omdat het verschil toch kleiner word, ik finish als twaalfde in 1:01:33. Blij en tevreden, alleen de laatste drie kilometer lichte stijfheid gevoeld in het rechterbeen en Davy vijf seconden kunnen voorblijven. Nog meer tevredenheid dat mijn twee zonen nog eens een wedstrijd hebben gelopen Kenney finishte zelf zesde en eerste scholier.
Vandaag stond er geen training op het programma, maar ik ben er wel slechter aan toe, dan op een trainingsdag. Dit is pas een aanslag op de heup, knieen, achillespees en beide voetpezen, een dagje shoppen in Maastricht. Het was een ganse dag slenteren, winkel binnen, winkel buiten, niets voor mij en mijn vermoeide onderste ledematen. Maar ook deze dag zullen we trotseren en gewoon verder aan, wat de Maya's ook mogen beweren. Voor morgen staat de wedstrijd in Lier op het programma, eindelijk gaan mijn zonen Jorgi en Kenney nog eens een wedstrijd lopen. Alleen dat al maakt het de moeite om er naar uit te zien, ik hoop dat ze beide een goede en snelle wedstrijd kunnen lopen. Zodat het vuur en de liefde voor het lopen terug keert, ik gok er op dat de Kenney de snelste van de twee zal zijn. Ikzelf hoop op een tijd rond 1:02:00 op de tien mijl, dat zou al een stap in de goede richting zijn, en alles wat beter is, is bonus.
Vandaag een lange trage duurloop van 21.800 meter gelopen in 1:44:27, hsm 118. De laatste vijf dagen 97 km gelopen in 7:20:10, aan gemiddelde van 13.222 meter per uur. Mooie cijfers en eigenlijk van het goede teveel, en dus volgt er morgen een niet verplichte rustdag. Het zwaartepunt lag vandaag langs het Albertkanaal, zeven kilometer wind tegen zonder beschutting. Dat was een aanslag op de rechterknie en de rechterheup, het staat dan ook gelijk aan vals plat, zolang tegen de wind in lopen. De laatste zes kilometer waren dan met wind in de rug en daar kon ik dus van profiteren om sterk te eindigen. Ik zal dus de gevraagde 115 km/week halen als ik vanaf zaterdag het schema weer opneem. Met nog een wedstrijd van 16 kilometer en een lange trage duurloop van 24 kilometer op het programma.
Vandaag een tempoloop van 15.400 meter gelopen in 1:01:19, hsm 140. De benen waren fris genoeg om er een tempoloop van ruim één uur uit te persen. Ik had het eerlijk gezegt niet verwacht dat de benen dat tempo op training zouden aan kunnen. Maar ik heb me niet teveel vragen gesteld en het tempo gelopen dat er in zat, gewoon vol uit. Al blijkt dat niet uit de gemiddelde hartslag, dat komt door de trage aanvangskilometer. Nu hoop ik zaterdag in Lier een goede dag te hebben en een tijd rond 1:02:30 te lopen op de 16.090 meter. Dat moet er wel inzitten mits een snellere eerste kilometer, en hopelijk een fatsoenlijk groepje om in te lopen. Vandaag heb ik weinig last gehad van mijn rechterbeen, of het moeten de laatste drie kilometers geweest zijn. Een lichte verkramping op het einde van training van zowel de heup als de knie, geld misschien als signaal om het rustiger aan te doen. Toch uitermate tevreden van de training van vandaag, het ging veel sneller dan ik verwachte, nu nog goed recupereren. Morgen staat er een lange trage duurloop van twintig kilometer op het programma, rustig wat kilometers malen.
Vandaag een lange trage duurloop van 21.300 meter gelopen in 1:42:30, hsm 117. De benen waren al iets beter dan gisteren, dat was nodig voor deze langere training. Ondertussen heb ik de kilometers die ik normaal vrijdag moest lopen ingehaald en kan dus vrijdag een rustdag inlassen. Een test ook want zaterdag loop ik een wedstrijd over tien engelse mijl in Lier, normaal loop ik de dag voor een wedstrijd. Nu niet en dus kan ik vergelijken of de benen daar goed op reageren, ik hoop het in elk geval. Vandaag voelde ik natuurlijk het fors opdrijven van de kilometers, de voorbije drie trainingen 59.8 kilometer gelopen. Er staan nog twee lange traingen op schema voor deze week, donderdag twintig kilometer en zondag zesentwintig kilometer. Tel daarbij twee snellere trainingen met een daarvan de wedstrijd in Lier aanstaande zaterdag en het is een week die kan tellen. Gelukkig zit er toch een rustdag in, maar voor de rest zal het een goede test voor het rechterbeen zijn, in bijzonder de heup. Morgen staat er een duurloop van vijftien kilometer op het programma, ik hoop tegen veertien kilometer per uur te lopen.
Vandaag een trage duurloop van 17.400 meter gelopen in 1:24:27, hsm 118. Aan de hartslag is onmiddelijk te zien dat deze trage duurloop zwaar uitgevallen is. Het zal nu wel elke week wat beter gaan want er volgen nu drie weken met een forse opbouw. De rechterheup en de rechterknie hadden het zwaar te verduren vandaag, het draaide dan ook vierkant Nochtans is er overdag en s'avonds al een spectaculaire verbetering van de knie en heup merkbaar. Een paar weken geleden werd ik nog driemaal wakker per nacht of moest ik om het half uur van positie wisselen in de zetel. Het is merkbaar beter soms kan ik gewoon doorslapen of maximaal eenmaal wakker van de kramp in die rechterheup. Bij het lopen komt de krampen nog opzetten als de vermoeidheid begint toe te slagen, maar minder erg dan 14 dagen geleden. Deze week zullen de kilometers verdeeld worden over zes trainingsdagen, daar ik vrijdag een rustdag wil inlassen. Vandaag was dat al 2.400 meter langer dan voorzien, morgen nog eens zeven kilometer en dan zien we wel. Zaterdag staat er een wedstrijd over tien mijl op het programma, dat word tevens de enige snelheidstraining van de week. De rest past in de planning als basistraining voor de marathons en ultra's van volgend jaar, als het lichaam mee wilt. Morgen staat er dus een lange trage duurloop van eenentwintig kilometer in de plaats van de trage duurloop van veertien op het programma.
Vandaag een lange duurloop van 21.100 meter gelopen in 1:27:27, hsm 135. Een halve marathon met andere woorden, de benen voelden niet super aan dus meer als een duurloop zit er niet in. Maar de afstand aan het gemiddelde marathontempo is al meer dan voldoende voor de training van vandaag. Al is het altijd plezanter als het wat beter gaat dan verwacht, vandaag was het dus een iets mindere dag. De eerste kilometer aan 04:45 was al een serieuse indicatie dat moet minstens vijftien seconden sneller gaan. Het was ook zo dat de wind de eerst vijf kilometer in het voordeel was, en dan moet je het verschil kunnen maken. Ik was al tevreden als de kilometers rond de vier minuten bleven, de rechterknie voelde ook wat stijfjes aan. De hartslag de hoogte injagen ging ook al niet zeker als ik tegen de alsmaar steverige bries in moest lopen. Een groot gedeelte van het elf kilometer lang tussenstuk ging tegen de wind in, de laatst vijf wind mee. Nochtans werden de benen niet moe, maar veel sneller lukte niet, dus bleef ik in deze zone lopen, zonder veel moeite. Ik denk dat ik maar een kilometer sneller dan 15 km/uur gelopen heb en buiten de eerste kilometer de rest sneller dan 14 km/uur. Zo is de eerste week opbouw naar de marathons en ultra van 2013 afgewerkt, goed voor ruim 100 kilometer. Voor morgen staat er een trage duurloop van veertien kilometer op het programma, rustig verder opbouwen.
Vandaag een duurloop van 14.100 meter gelopen in 1:06:35, hsm 117. Er stond wederom een stevig briesje, maar het waren heerlijke temperaturen voor de tijd van het jaar. Het was dan ook nog eens lekker droog, wat kan een mens meer verlangen dan daarin een goed uurtje te lopen. De goesting was dan zelf nog niet over, maar ik moet me toch min of meer aan mijn schema houden. Ook de benen vonden het ideale omstandigheden en het ideale tempo, en dat in een kort loopshortje, zalig. Toch had ik matig last van het rechterbeen, maar ik probeerde om daar niet op te focussen, maar aan het plezier van het lopen. Een gemoedstoestand waar ik gemakkelijk in verzeild geraakte, en dat was toch al een tijdje geleden. Het ging zo vanzelf dat ik er de laatste drie kilometer wat meer tempo in wou krijgen, wat ook aardig lukte. Ik kan dus alleen tevreden zijn over deze training, waarin ik eindelijk nog eens in de runners high belande. Morgen staat er een lange duurloop of tempoloop van twinttig kilometer op het programma, dat word weer werken.
Vandaag een duurloop van 12.450 meter gelopen in 0:51:49, hsm 128. De vooropgestelde snelheid ruimm gehaald maar de rechterheup deed zich voor het eerst sins de inspuiting serieus voelen. Met de rechterknie daarentegen ging het iets beter dan de voorbije dagen, het gaat duss allemaal wat op en af. Een duurlooptraining dat toch de nodige voldoening heeft, ondanks ik deze training niet pijnvrij heb kunnen afwerken. Deze namiddag of morgen gaa ik op zoek naar het schema dat een paar jaar terug op mijn maat is geshreven door Jan Ledegen. Het was de eerste maal dat ik volledig gestructureerde marathontraining op mijn maat gekregen had, en deze beviel me goed. Morgen staat er een trage duurloop van dertien kilometer op het programma, volledig in het teken van km's verzamelen.
Vandaag een trage duurloop van 17.150 gelopen in 1:22:26, hsm 115. Een rustige training in koude omstandigheden, er was wel minder wind dan gisteren en dus aangenamer lopen. De benen zijn nog niet gereed om lange trainingen te lopen die normaal op donderdag gepland staan. Het word de volgende weken een verplicht nummer om de opbouw naar 140 km/week te kunnen verzekeren. Deze week staat nog in het schema als aanloopweek naar het marathon en ultra schema voor volgend jaar. Ik had vandaag nog het meest last van mijn rechterknie, dat kan nog even duren eer zo een lopersknie volledig hersteld is. Met de rechterheup gaat het iets beter na de inspuiting van verleden vrijdag, dat word ook een lang genezingsproces. De rechterachillespees met de chronische ontsteking zal niet genezen zolang ik loop, onder controle houden is de boodschap. Morgen staat er een duurloop van twaalf kilometer op het programma, ik hoop tegen 4:20/km te lopen.
Vandaag een tempoloop van 12.150 meter gelopen in 0:48:03, hsm 139. Het werd dus een gewone tempoloop en geen interval of wisseltempoloop, of nog een blokken tempoloop. De eerste kilometer van 04:10 was een goede voorbode, maar de eerste helft was voornamelijk wind mee. Een voordeel waar ik van moest profiteren, want het tweede deel zal een stuk zwaarder aanvoelen. Tot kilometer zes ging het redelijk goed om ruim de 15 km/uur te halen, daarna was het harken en krabben. De koude wind was een groter nadeel dan alleen wind, de koude sloeg op de longen en de ademhaling werd moeilijker. Het zal gewoon nog een paar weken duren voor er een paar procentjes bij dat rechterbeen bijkomen. Ondertussen stap ik elke dag een uur met een enkelgewicht rond de rechterenkel om het been wat aan te sterken. Morgen staat er een trage rustige duurloop van zestien kilometer op het programma, tegen 12 km/uur.
Vandaag een trage duurloop van 14.350 meter gelopen in 1:09:04, hsm 118. De benen voelden minder vermoeid aan dan gisteren het geval was, maar super fris is nog ver af. Het doel dat ik gesteld had, namelijk 12.5 km/uur te lopen, heb ik juist niet gehaald, ik wou ook niet forceren. Een duidelijke veranderig sinds de inspuiting in de rechterheup, is dat de pijn veranderd is in een vermoeidheidsgevoel. De volgende weken volgt een flinke opbouw van de kilometers, en van de conditie, maar het voornaamste een brede basisconditie kweken. Het was vandaag weer ijskoud maar droog, toch blijft het opletten voor ijzelplekken, het minste vocht vriest direct aan. Voor morgen staat er een tempoloop van twaalf kilometer op het programma, ik weet nog niet onder welke vorm.
Vandaag een trage duurloop van 13.350 meter gelopen in 1:04:55, hsm 121. De benen waren nog wat vermoeid van de lange tempoloop van gisteren, dus kwam ik moeilijk uit de startblokken. Het was niet alleen de training van gisteren maar ook te weinig slaap dat het lichaam sloopt, amper vier uurtjes geslapen. Vraag me niet waarom, maar ik kon de slaap niet vatten, en lag te woelen en te zweten in bed, alleen tussen 02:00-06:00 lukte het. Natuurlijk voeld dan alles niet zo fris aan het rechterbeen heeft dan nog een groter handicapt, tegenover het linkerbeen. Het resultaat was een traage duurloop aan het juiste tempo, maar een veel te hoge hartslag voor de geleverde arbeid. En stilletjes aan de rechtse kant die zich liet gevoelen eerst de knie, dan de achillespees en tenslotte de rechterheup. Uiteindelijk was ik tevreden als ik weer thuis aangekomen was, het was een training met een niet al te best gevoel. Morgen staat er een trage duurloop van veertien kilometer op het programma, hopelijk geraak ik aan 12.5 km:uur.
Vandaag een lange tempoloop van 20.300 meter gelopen in 1:22:03, hsm 142. Het was moeilijk te geloven maar tussen kilometer een en vier ging het als vanzelf, wel met wind in de rug. Ruim tegen 16 km/uur tarte ik het betonnen fietspad zonder ook maar iets van hinder te ondervinden. Als of ik in een droom zat gewoon zalig vlammen zonder aan iets te moeten denken, ik liet me dragen door de wind. Na kilometer vier was het liedje gezongen en was het werken om tempo te houden met lichte hinder in de rechterknie. Ik liep nog redelijk beschut maar de kilometer tijden moesten er toch aan geloven, hoe hard ik ook mijn best deed. Het was na amper zes kilometer dat de veer al brak, hoewel dat ook overdreven is, ik was tevreden met het tempo. Maar onder de vier minuten zou ik niet meer geraken, de rechterheup hield stand en ik voelde er echt niets mis aan. Een half mirakel twee dagen na de inspuiting, terwijl het zes tot acht weken kan duren voor het volleig ingewerkt is. Zalig lopen ondanks de lichte pijn in de rechterknie en rechterachillespees, ik moest dan ook serieus knokken tegen de wind in. Het mooie er aan is dat de laatste vijf kilometer weer met de wind van achter kan lopen en dat besef deed me verder strijden. Strijden om zo dicht mogelijk bij die vijftien kilometer per uur te geraken, wel voelde ik sil aan de vermoeidheid wat toenemen. De laatste vier kilometer gingen gemiddeld tegen vijftien kilometer per uur, alleen de laatste 1300 meter waren er teveel aan. Een lichte spanning in de rechterheup was gelijk aan de roep om het kalmer aan te doen, gelukkig zat de training er op tijd op. Morgen staat er een trage duurloop van taalf kilometer op het programma, in de eerste opbouw week naar de volgende marathon.
Vandaag een lange tempoloop van 20.300 meter gelopen in 1:22:03, hsm 142. Het was moeilijk te geloven maar tussen kilometer een en vier ging het als vanzelf, wel met wind in de rug. Ruim tegen 16 km/uur tarte ik het betonnen fietspad zonder ook maar iets van hinder te ondervinden. Als of ik in een droom zat gewoon zalig vlammen zonder aan iets te moeten denken, ik liet me dragen door de wind. Na kilometer vier was het liedje gezongen en was het werken om tempo te houden met lichte hinder in de rechterknie. Ik liep nog redelijk beschut maar de kilometer tijden moesten er toch aan geloven, hoe hard ik ook mijn best deed. Het was na amper zes kilometer dat de veer al brak, hoewel dat ook overdreven is, ik was tevreden met het tempo. Maar onder de vier minuten zou ik niet meer geraken, de rechterheup hield stand en ik voelde er echt niets mis aan. Een half mirakel twee dagen na de inspuiting, terwijl het zes tot acht weken kan duren voor het volleig ingewerkt is. Zalig lopen ondanks de lichte pijn in de rechterknie en rechterachillespees, ik moest dan ook serieus knokken tegen de wind in. Het mooie er aan is dat de laatste vijf kilometer weer met de wind van achter kan lopen en dat besef deed me verder strijden. Strijden om zo dicht mogelijk bij die vijftien kilometer per uur te geraken, wel voelde ik sil aan de vermoeidheid wat toenemen. De laatste vier kilometer gingen gemiddeld tegen vijftien kilometer per uur, alleen de laatste 1300 meter waren er teveel aan. Een lichte spanning in de rechterheup was gelijk aan de roep om het kalmer aan te doen, gelukkig zat de training er op tijd op. Morgen staat er een trage duurloop van taalf kilometer op het programma, in de eerste opbouw week naar de volgende marathon.
Vandaag een trage duurloop van 12.300 meter gelopen in 0:59:29, hsm 115. Ik was er niet zeker van dat lopen zou lukken en begon dus zeer voorzichtig, om alles warm te laten draaien. Wat niet evident is met deze temperturen, daarom had ik een thermo-loopbroek aangedaan om de heup warm te houden. Zitten en liggen is nog best pijnlijk en ondanks de pijnstiller juist voor het slapen gaan ben ik meer dan eens wakker geworden. Maar de verwachting is dat het elke dag een ietsje beter zou gaan, als ik dat ook kan zeggen van de knie en achillespees ben ik tevreden. Geef me tien procent meer kracht in het rechterbeen en ik ben zeker dat tijden onder de 2:50:00 op de marathon weer kunnen. Aan mijn linkerbeen twijfel ik niet die staat vijftien procent sterker dan het rechterbeen, het is dus werken aan dat rechterbeen. Natuurlijk word het met het vorderen van de jaren, alsmaar moeilijker om weer na een evenwichtig uitgebalanceerd lichaam te komen. De training van vandaag heeft me wel de hoop gegeven dat ik een deel van dit evenwicht weer kan herstellen, mits hard werken. Vanaf kilometer drie probeerde ik het tempo te lopen dat ik zou moeten lopen tijdens een trage duurloop en de ook hartslag laag houden. Morgen probeer ik de training af te werken die het trainingsschema vermeld, een duurloop van twintig kilometer aan 4:15/km.
Vandaag een toertje in Herentals gedaan eerst bij de chirurg een inspuiting in de heup gekregen. Het kan zes tot acht weken duren voor alles ingewerkt is in het rechterheupgewricht, dus zal ik nog wat geduld moeten oefenen. De eerste 24 uur zeker niet lopen, het heupgewricht doed nu trouwens pijn alsof ik net een marathon gelopen heb. Een gevoel van overdruk in het heupgewricht heeft hetzelfde zwaar gevoel als na een zware inspanning een gewricht in kramp. Het zou dus stilletjes aan beter moeten gaan en de pijn moet stilletjes aan verdwijnen, het zal er ook voor zorgen dat mijn knie geneest. De eerste indruk is dat de overbelasting aan de patellapees er komt door de pijn in de rechterheup waardoor mijn bekken gekanteld is. Een beetje proberen letten op de loopstijl, bekken achteruit kantelen, rug rechten en schouder licht achteruit en de voeten recht voor uit. Het tweede tussenstation was voor een bloedcontrole om te zien dat de waarden in een positieve zin evolueren. Daarbij gaat de meeste aandacht naar de goede vetten en een betere balans van het cholesterol gehalte, hoe minder vet in het bloed, hoe beter het transport geregeld word in de bloedcellen, en daar een beter doorbloeding van de spieren, waardoor ontstekingen minder kans hebben. Een volgende check-up was er aaan de rechterachillespees in vorm van een echo, er zijn geen microscheurtjes te zien, zeer belangrijk. Wel is er een belangrijke plaatselijke ontsteking, maar geen bursitis, dus ook hier is het een zoektocht naar de oorzaak van de ontsteking. Ik heb al de opinie van de kinesiste, die denkt dat het triggerpunt rechtsboven de rechterkuit zit zelfmassage van de kuit na elke training. Rekoefeningen voor en na de training, en de rechterachillespees een drietal keren koelen met ijs is de boodschap die ik moet onthouden. Het valt dus al bij al nog mee maar het blijft nodig er elke dag aan te werken om de zwakke punten te versterken en een beter balans te hebben. Morgen staat er een rustige inlooptraining op het pogramma, het rechterbeen zal dicteren hoe lang en hoe hard het mag gaan.
Vandaag een trage duurloop van 12.200 meter gelopen in 0:59:04, hsm 112. Het ijzelde op een deel vaan het parkoer en het was opletten om niet onderuit te gaan, zeker in de bochten. Ik had me goed warm aangekleed, lange broek, lange shirt, regenvest en zweetvest, handschoenen en muts. Wat na vijf kilometer veel te warm bleek, handschoenen en muts uit en regenvest half open was al wat beter. De benen voelen wat pijnlijker aan als we verkrampt lopen met een ei in de broek uit schik plat op de buik te gaan. Gelukkig waren de laatste drie kilometers vlot beloopbaar en durfde ik weer wat vrijer lopen, zonder schrik. Al bij al ben ik tevreden met deze training, het ging redelijk vlot ondanks de winterse toestanden. Voor morgen is er een rustdag ingelast, s'morgens de spuit in de rechterheup, bloedonderzoek en een echo van de rechterachillespees.
Vandaag een tempoloop gelopen van 12.150 meter in 0:49:42, hsm 134. De benen herstellen traag maar zeker van het zware ultra en marathonseizoen, voel ik ook tussen de trainingen. Ik heb al minder last van opkomende krampen in de rechhterknie en rechterdij, die bovenal s'nachts opkomen. Het supergevoel heb ik nog niet in de benen, de kracht die nodig is om een grotere paslengte te hebben ook niet. De knie is in het begin van de training nog te stijf en als ik bergop of tegen de wind in loop, licht pijnlijk. Vrijdag na de spuit in het dijbeen hoop ik op nog een spectaculaire verbetering, zodat ik weer op mijn niveau kan trainen. Morgen staat er een trage duurloop van twaalf kilometer op het programma, tegen goed 12 km/uur.
Vandaag een trage duurloop van 12.300 meter gelopen in 0:58:22, hsm 119. Het was fris en er stond een stevig briesje, eerste zes kilometer tegen, dat kwam goed uit. De eerste helft wou ik rustig aan doen en dat gaat vanzelf als er wat meer tegenstand is. Eens aan het keerpunt met de wind in de rug versnelt naar een rustig duurlooptempo. Nu zijn de benen nog niet volledig hersteld en doet de rechterkant nog wat lastig en voelt het zwaar aan. Toch het tempo gelopen dat ik voorop gesteld had en in de huidige omstandigheden is dat een succes. Morgen staat er een duurloop van twaalf kilometer tegen veertien kilometer per uur op het programma.
Vandaag een trage duurloop van 12.750 meter gelopen in 1:03:40, hsm 109. Het was de eerste training in de sneeuw sinds februari en dan is het weer wat aanpassen om niet onderuit te gaan. Een laagje van twee centimeter verse sneeuw veranderde snel in een blubber met ijswater, niet echt aangenaam. De benen waren ook niet super ook al omdat de paslengte ingekort werd om een vaste voet aan de grond te krijgen. Na de derde kilometer was de loopstijl volledig aangepast aan de gladde ondergrond en ging het wat vlotter. Toch is dit echt mijn weertype niet, geef mij maar 25° en het zonnetje, maar dat zal nog een paar maanden wachten zijn. De rechterknie, rechterheup en rechterachillespees baren nog steeds zorgen , ik kan blijven lopen rond de pijngrens. Vandaag had ik enkel de rechterachillespees beschermt met een tape, de rechter knie en heup waren onbeschermt. Ik heb voor morgen een iets vlottere trage duurloop over twintig kilometer in de aanbieding staan .
Vandaag een duurloop van 24.300 meter gelopen in 1:42:55, hsm 136. Ik vertrok in de gietende koude regen en geraakte maar niet opgewarmt met een te trage eerste kilometer tot gevolg. Het duurde tot kilometer zes eer ik het iets of wat warm kreeg, en toen was het al gestopt met regenen en scheen de zon. Een beetje balanceren op een koord, zo voelde het aan de zoektocht tussen wat snelheid en zo weinig mogelijk pijn. De eerste 12.150 meter waren met de wind mee en dus moest ik in de eerste helft mijn looptempo bepalen. Een eerste helft gelopen in 0:51:40, na een u-bocht had ik de wind vol in de snoet maar ik wou zolang mogelijk mijn tempo houden. Natuurlijk ging de hartslag iets omhoog en begon het rechterbeen te protesteren onder het gebeuk tegen de vrije wind. Het verstand op nul en wat afzien, maar het ging toch voldoende snel er zat zelf een negatief split in en dat tegende wind in. Maar ik moest de laatste vier kilometer nog wat versnellen, het lukte om een negatief split te lopen, tweede helft in 0:51:15. Dus toch wel content van de training gezien de omstandigheden vooraf gaande en tijdens de training, genoeg karakter getoond. Voor morgen staat er een rustige trage duurloop van twaalf kilometer op het programma. en een week van tachtig kilometer.
Vandaag een trage duurloop van 15.050 meter gelopen in 1:13:55, hsm 113. De benen waren weer tien procent beter als gisteren, het is te zeggen dat de pijnervaring mider was. Hoewel er niet veel tijd tussen de twee trainingen zat, maar ook geen zware wekdag is het herstel beter. Alleen de rechterheup deed nog iets te zeer om volledig te kunnen genieten van deze koude omstandigheden. Zolang het alleen de koude is, is het goed, moeilijker word het als er neerslag bij komt te kijken. Morgen staat er een lange duurloop van vierentwintig kilometer op het programma, om aan een weektotaal van honderd kilometer te raken.
