Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 61 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag een trage duurloop van 12.250 meter gelopen in 0:59:06, hsm 127. Een negatief split gelopen training, eerste zes kilometer in 0:29:50 gelopen. Daarna ging het tempo de hoogte in en de volgende 6.250 meter in 0:29:16 gelopen. Na de eerste twintiger van gisteren, een goed teken, het herstel gaat al iets vlugger. Met het scheenbeen gaat het ook de goede kant op, maar ik zal deze met ijs moeten blijven behandelen. Ook de buikspieren lijken me iets minder stijf en pijnlijker, hout vasthouden en hopen dat alles geneest. Ik voel wel dat echte snelheidstrainingen uit den boze zijn, bij een te bruske versnelling blokkeer ik volledig. Veel geduld, dat is wat ik nodig heb, alleen veel geduld heb ik niet, gelukkig wil het lichaam niet mee met mijn wil. Morgen een korte hersteltraining, en dan richting Remscheid, naar een zware ultraloop gaan zien!
Vandaag een lange trage duurloop van 20.300 meter gelopen in 1:44:21, hsm 124. Weer een grens verlegd in afstand en looptijd, ik begon er rustig aan tegen goed 11 km/uur. De laatste zes kilometer een cresendo tempo, om de training te eindigen onder de 1:45:00. Het zwaarste deel van de week zit er op, als ik de laatste zeven dagen neem totaliseer ik 97 kilometer. Ik besef dat het teveel van het goede kan zijn, dus ga ik er de drie volgende dagen de rem op zetten. Het lichaam wat laten herstellen, om dan terug op te bouwen, met vallen en opstaan, zoals in het leven. De laatste zes kilometer stemmen me hoopvol omdat de zeurende pijn in het scheenbeen verdween. Hopelijk gaat het nu de goede kant op en kan ik een brede en goede basis leggen voor 2011. Morgen staat er een training van twaalf kilometer op het progamma, een rustige trage duurloop.
Vandaag een duurloop van 15.200 meter gelopen in 1:09:26, hsm 132. Het ging wat vlotter als gedacht, de training kunnen afwerken tegen 13 km/uur. Alleen wat last van het scheenbeen, de heup, bil, pubis en voetpezen voelden goed aan. Dus twee dagen recuperatie na een iet zwaardere training inlassen blijkt nodig. Ook de hartslag krijg ik niet de hoogte in het begin van de training, de benen zijn nog niet sterk genoeg. Tegen het einde als ik naar de 14 km/uur ging, klom de hartslag wel richting 150 hsm. De conditie gaat er dus heel langzaam op voor uit, dat komt omdat ik niet op snelheid mag trainen. Trainen op snelheid zou nefast zijn voor al de overbelastingen, en zou weer een loopstop betekenen. Morgen ga ik misschien voor de langste training van deze week, als de benen goed hersteld zijn.
Vandaag een trage duurloop van 13.100 meter gelopen in 1:08:18, hsm 118. Het ging al wat beter dan gisteren, ik zal na een zwaardere training een paar dagen moeten recupereren. Niet dat het fantastisch liep, maar alles was een iet beter minder pijn, lagere hsm, hoger tempo. Een fractie beter, is nog altijd beter dan stagneren, laat staan achteruitgaan. Kleine hapjes moeten de grote honger stoppen, dat die honger er is, is al heel wat. Het scheenbeen word na de training onder het ijs gelegt en in de namiddag worden de pezen gestretcht. Een ritueel dat nog zeker een maand herhaald zal worden, om de genezing te bevorderen. Morgen staat er een iets pittigere training op het programma, vijftien kilometer tegen 12 km/uur.
Vandaag een trage duurloop van 12.000 meter gelopen in 1:04:09, hsm 119. Het was zwaar vandaag, de training van gisteren zat nog in de benen, en dat heb ik gevoeld. De nacht was al niet zoals moet, als ik probeerde recht te komen uit mijn bed, deed allse zowat pijn. Zeker de streek rond het bekken, de pubis, de billen, de aductoren, ik geraakte amper recht. Na een vijftal minuten was het ergste leed geleden, maar echt normaal is die toestand niet. Ik weet dat ik mijn lichaam zwaar belast om terug te komen, maar die stijfheid, en die pijn? Dus toch maar op pad gegaan en na twee kilometer komt alles wat losser en gaat het joggen redelijk. Het was dit maal de zware benen die een iets hoger ritme tegen werkte, toch de training afgewerkt. Ik hoop dat het morgen iets vlotter gaat, dan staan er dertien kilometers op het programma.
Vandaag een lange duurloop van 18.000 meter gelopen in 1:19:59, hsm 136. Het was lang geleden dat ik zo weinig last had van het scheenbeen, hoopgevend! Ik was er nochtans niet gerust in, deze week verliep alles behalve vlot en pijnloos. Dan doet het dubbel zoveel deugt als ik mijn doelstellung haal, dat was 4:30/km. Op het einde nog wat versnelt om de 18 km af te ronden binnen de opgezette tijd. Nu komt het er op aan de rek en verstevigings-oefeningen blijven af te werken. Het koelen van de overbelastingskwetsuren en mobiliteits-oefeningen van de heup af te werken. Een hele verademing nog eens over het uur te kunnen gaan, zonder pijn en aan een redelijk tempo. De volgende weken blijven opbouwen, zo kan het dat ik volgende week een halve marathon loop. We trekken dan een week-end naar Lennep, waar ik normaal de Röntgenlauf had afgewerkt. Nu hou ik het bij een halve marathon, aan het tempo dat ik vandaag gelopen heb. Het is tenslotte op een veel zwaarder parkoers te doen alsmaar op en af, daar in Lennep. Zo hoop ik me stil aan weer een loper te voelen, spijtig genoeg staat Kasterlee al voor de deur.
Vandaag een recuperatieloop van 8.200 meter gelopen in 0:44:51, hsm 108. De hartslag voor de eerste maal deze week onder de 110 hsm gemiddeld gekregen. In de tabel van Garmin connect staat wel 122, maar de eerste twee kilometer is veel te hoog gemeten. Als je weet dat ik bij een eerste kilometer aan 10 km/uur nooit aan hsm 100 kan geraken. Nu gaf de garmin een gemiddelde hsm van 166 aan, de tweede kilometer nog een hsm van 151. Waarna het gemiddelde zakt naar hsm 110, ik vind het lastig om mee te werken, en dit voor een duur gadget. De benen voelden wat minder vermoeid aan, dit is bijna uitsluitend te wijten aan het feit dat ik na het slapen ben gaan lopen. Terwijl ik deze week altijd na het werk ben gaan lopen, en dat scheelt hem een pak, zeker met de hudige conditie. Een conditie die ondanks deze moeilijke week weer een stapje voorwaarts heeft gemaakt. Dit kan ik analiseren uit de verbeterde rustpols, die stilletjes aan weer onder de hsm 40 gaat. Morgen volgt een volgende test 1:20:00 lopen zo goed als ik voor het moment kan.
Vandaag een trage duurloop van 10.100 meter gelopen in 0:50:04, hsm 134. Wat meteen opvalt is de hoge hartslag aan dit tempo, de vermoeidheid zit in de benen. De linkervoetpees doet ook serieus pijn, en het rechterscheenbeen blijft zeuren. Het was zwoegen om vooruit te raken, met een eerste kilometer amper onder de 6:00/km. De versnelling ging niet vanzelf en de hartslag was te hoog voor het geleverde tempo. Morgen een korte recuperatietraining om het lichaam wat te laten herstellen.
Vandaag een trage duurloop gelopen van 12.200 meter in 0:55:42, hsm 122. Het was de beste training deze week, alhoewel het nog knokken is om voor uit te geraken. De hamstrings en de voetzolen laten zich om ter hardst gevoelen, om nog te zwijgen van het scheenbeen. Een geluk dat ik hier aan verslaafd ben, het zouden anders redenen genoeg zijn om de loopschoenen niet vast te gespen. Ook de redenen om wel te gaan lopen zijn talrijk en de balans slaat gelukkig over naar het lopen. Ik voel me ook beter als ik ga lopen, zelf al is het tijdens de trainingen zwoegen om voor uit te geraken. Langs de andere kant zou een complete rust van een achtal weken ook goed zijn om totaal te herstellen. Maar dan zou het zeker een jaar in beslag nemen om weer wat niveau te halen, dus proberen we gewoon voort. Voor morgen staat er een korte trage duurloop op het programma, hopelijk gaat het dan nog wat beter.
Vandaag een uur en tien minuten cardio-training, 10 minuten op de crosstrainer. Dan 51:39 op de loopband goed voor tien kilometer rond, aan een hsm van 136. Met de benen ging het iets beter dan gisteren, maar ze voelden nog vermoeid aan. Het hartritme ging iets te snel omhoog, en na 6.500 meter ging de snelheid onder de 12 km/uur. Om de cardiotraining af te sluiten een tien minuten op de ergometer, goed wat toeren maken. Daarmee ben ik meteen al aan mijn puntentotaal voor deze week, na 2:35 cardiotraining. Morgen een korte trage duurloop, als het scheenbeen niet teveel protesteerd.
Vandaag een recuperatieloop van 8.200 meter gelopen in 0:43:58, hsm 112. Een recuploop die veel te zwaar aanvoelde, ik draaide volledig vierkant, stijf. Het was echt de meters aftellen, de hielen en hamstrings deden nog het meest pijn. Over het rechterscheenbeen kan ik kort zijn, geen enkele verbetering waar te nemen. Zelf met de ademhaling had ik het moeilijk vandaag, een trainingsdag die veel verteld. Twee zware dagen na een kan ik nog niet aan, vandaar de complete blokkering. Ik zal dus geduldig moeten zijn en dit jaar niet teveel meer plannen, maar dag na dag zien. Morgen staat er een uur cardiotraining op het programma, hopelijk voel ik me tegen dan beter.
Vandaag 1 uur en tweeendertig minuten cardiotraining gedaan één uur op de loopband. Twintig minuten op de crosstrainer en twaalf minuten op de ergometer een goede duurtraining. De hartslag lag gemiddeld boven de 130 slagen, tijdens het lopen zelf 136 slagen gemiddeld. Na de zware uurloop van gisteren waren de benen niet te fris en heb ik maar 11.700/uur gehaald. Zo scoorrde ik vandaag in totaal 42 punten en mijn weektotaal zou maar 73 punten mogen bedragen. Een lachertje voor een duuratleet en trainingsbeest als ik, als je dan nog telt dat ik maar op halve kracht train! Morgen loop ik normaal een korte afstand na het werk, niet te lang en niet te rap. Ik moet er weer stilletjes aan in beginnen te geloven, want ik heb een wedstrijdnummer voor volgend seizoen aangevraagt.
Vandaag een duurloop van 13.410 meter gelopen in 1:00:00, hsm 138. De volledige afstand gelopen op de piste, een uur exact was het idee. Ik ben uiterst tevreden over het resultaat, spijtig genoeg was het niet pijnvrij. Alles was binnen de perken, maar genezen is het niet, het scheenbeen, de pubis. De hamstring, de heup, de nek, een oude kreupele vent die zijn lot niet wil aanvaarden. Het deed dus deugt nog eens een uurtje volle bak te kunnen lopen, met de fysieke beperkingen. De fitness is er wel aan ingeschoten, maar als de reactie aan het scheenbeen niet te slecht is ben ik tevreden. Ik probeer een paar keer per dag aan het stretchen van de verschillende zwakke spiergroepen en pezen te denken. Het enige waar ik niet aan toekom is de buikspieren versterken, de pubis doet teveel pijn. Morgen begin ik een nieuwe week op de fitness, het idee is de punten te verzamelen in drie dagen. Zo kan ik nog vier echte looptrainingen inlassen, hoewel de gehavende spieren en pezen zullen beslissen.
Vandaag nog eens naar de fitness geweest voor 9 km lopen en 16 minuten ergometer, en 16 minuten crosstrainer. In totaal goed voor 1:18:30 cardiotraining, dus de 9 km op de loopband gelopen in 0:46:30, goed getraind. Zo is de omvang iets toegenomen in tijd, morgen volgt nog een korte cardiotraining, aangezien ik al mijn punten bijna heb. Het lopen op de loopband is iets minder belastend dan buiten, alleen de temperatuur en de hogere vochtigheidsgraad maken het zwaarder.µ Vandaag moest ik na 25 minuten onder de 12 km/uur lopen om binnen het hsm-schema te blijven. Het aparaat regelt zelf de snelheid, als u hsm buiten de hartslaglimieten dreigt te gaan, frustrerend soms. De twaalf minuten op de crosstrainer waren dan iets minder intensief, en geëindigd met twaalf minuten voluit fietsen. Ik had het gevoel een goede training achter de rug te hebben, en is het dat niet wat telt?
Vandaag een trage duurloop van 12.150 meter gelopen in 1:00:09, hsm 129. Of het verstandig was laat ik in het midden, het heeft in elk geval deugt gedaan. Het scheenbeen laat zich nog gevoelen, dus was het beter niet te gaan lopen. Ongelofelijk hoeveel conditieverlies er op zit, dit leek me een zware training. Ik had nooit een supergevoel, het was sleuren om het tempo vast te houden. Maar dit hebben we weer gehad en ik hoop dat het scheenbeen stand houd. Normaal moet ik morgen gaan fitnissen om mijn punten van deze week te halen!
Vandaag een duurloop van 6.100 meter gelopen in 0:27:26, hsm 137. Ik had er wel direkt spijt van dat ik me niet heb kunnen houden aan mijn voornemens. Maar ja ik heb ervan genoten zo hard te lopen als ik kon maximaal een dertig minuten. Het voelde allemaal stijf aan, en er was een lichte pijn waar te nemen, waar, overal! De kwetsuur aan het scheenbeen, het pijnpunt zit nu een tiental cm lager en meer op het bot. De nekspieren deden pijn, de rug wat geblokkeerd en de pubis brande als een nieuw kacheltje. Zoals reeds aangehaald ik lijk wel totaal versleten, maar ik leg me er niet zomaar bij neer. Ik haalde vandaag toch een 4:30/km goed voor ruim 13.3 km/uur, een kleine geruststelling. Morgen word het zeker een cardiotraining in de fitness, want op de baan lopen is nog te zwaar.
Vandaag een trage duurloop van 8.100 meter gelopen in 0:43:33, hsm 121. Ik kon het niet laten om het scheenbeen eens te belasten, en de toestand opmeten. Het joggen lijkt in elk geval meer belastend dan op een loopband te lopen. Dus zal het de volgende dagen op de loopband te doen zijn, als het scheenbeen het toelaat. Toch iets meer gevoeligheid in het scheenbeen vandaag, toch was het best te doen. Alleen is mijn loopconditie onder alle peil, ik ben een modale jogger voor het moment. Niet verwonderlijk natuurlijk, dit jaar heb ik nog niet veel kunnen opbouwen, te dikwijls gekwets. Hopelijk komt het nog allemaal in orde, ik heb er toch mijn twijfels over, het word een zware dobber. Zelf na zestien looploze dagen voel ik me een wrak bij het opstaan, een oude gekraakte mens. Morgen dus cardiotraining op de fitness, een mens moet in beweging blijven.
Vandaag een goede veertig minuten cardiotraining, waarvan 0:30:35 op de loopband. In die tijd zes kilometer gelopen aan een gemiddelde hsm van 136, zeer hoog voor mij. Het scheenbeen lijkt aan de beterhand maar is toch nog gevoelig, toch wel beter dan veertien dagen geleden. Een voordeel, is in de fitnesszaal loop je op de loopband aan een vooraf gestelde snelheid binnen de hsm zone. Je kan ook stoppen als je wat last begint te krijgen, het is er warm en de omstandigheden blijven hetzelfde. Toch zie ik er naar uit buiten te gaan lopen in weer en wind, we zijn toch allemaal een beetje zot (van lopen). Na de loopband nog een twaalf minuten op de crosstrainer, ik zit momenteel aan de helft van mijn punten. Als het scheenbeen geen reactie heeft ga ik morgen 40 minuten op de loopband, binnen de hsm-zone lopen.
Vandaag een dik uur cardiotraining, 10 minuten wandelen met stijgingspercentage van 19.5 %. Daarmee ging mijn hartslag niet hoog genoeg, dan 32 minuten op de crosstrainer, aan hoge weerstand. Ik kon het niet laten dus maar op de loopband, zeer rustig gestart, en tot 12.4 km/uur gegaan. Zo bereikte ik mijn hsm-limiet, na 22:05 gestopt met vier kilometer op de teller, en een lichte steek in het scheenbeen. Daarna nog twaalf minuten op de hometrainer, alles samen goed voor 1/4 van de te behalen fitnesspunten. Het spreekt voor zichzelf dat dit te weinig is om de conditie te onderhouden, ik zou toch zes dagen moeten trainen. Morgen ga ik terug fitnessen, of ik op de loopband ga staan zal afhangen van de reactie op deze training.
Vandaag nog maar eens naar de fitness voor een goed half uur cardiotraining. Het was 32 minuten op de crosstrainer op het hoogste toegelaten hartslagritme. Daardoor ruim de beoogde aantal punten behaald, in de plaats van 83, had ik 91. Ik moet normaal zeker een volume van boven de 100 punten halen, maar ik volg het schema. Het spijtige is dat ik nog altijd redelijk veel last heb van allerlei kleine en minder kleine blessures. Zeker de buikspieren en de heup en bil baren me zorgen, de pijn blijft na 16 looploze dagen. Met het scheenbeen gaat het toch wat beter, de pijnperiodes worden korter, en de intensiteit minder. Volgende week nog een weekje cardiotraining, en hopen dat ik stilletjes aan weer aan lopen mag denken.
Vandaag nog eens een uurtje cardiotraining gedaan op de fitness. Alles aan een hoge intensiteit zodat ik wel het gevoel heb gesport te hebben. Een dikke 50 minuten op de crosstrainer was eigenlijk ruim voldoende voor de te behalen punten op de kaart, toch nog een klein kwartiertje op de ergometer. De basisconditie lijkt nog meer dan oké, maar echt wijzer over de staat van paraatheid, krijg ik natuurlijk alleen als ik ga lopen, het is echter nog te vroeg om een poging te wagen. Hoewel ik geen pijn meer heb in het scheenbeen, krijg ik af en toe nog een signaal. Meestal een kortstondige steek, als ik de pees wat teveel belast, bij bruuske bewegingen. Voor morgen staat er nog een cardiotraining op het programma, zondag nog een rustdag.
Vandaag stond er een goed uur cardiotraining op het programma, 42 minuten crosstraining. Het ging redelijk goed en ik kon dicht bij de maximaal voorziene hartslag blijven van 138 hsm. Bijgevolg kon ik redelijk wat punten scoren, van miserie maar een hartslagband van de go-fit gehuurd. Zo werd alles netjes geregistreerd, na de crosstrainer nog 18 minuten op de ergometer gezeten. Dit onderdeel gaat me duidelijk minder goed af, ik krijg ook wat last van de bil tijdens het fietsen. Het is eerder een drukpijn dan een ketsuur, maar ik neem geen risico, als het opkomt stop ik. Van het scheenbeen heb ik weinig last, toch durft er af en toe een pijnscheut door trekken. Een signaal dat het scheenbeen nog altijd herstellende is, en ik nog veel geduld zal moeten oefenen. Het kriebelt al serieus om weer eens in de vrije natuur te kunnen lopen, veel beter dan binnen trainen.
Vandaag 20 minuten op de crosstrainer gestaan, en er dan de brui aan gegeven. Het hoofd en de benen waren er niet meer bij, na het overlijden van mijn moeder deze nacht. Toch kan het zijn dat ik morgen ga trainen als mijn hoofd er naar staat.
Vandaag nog eens naar de fitness geweest, voor een uurtje cardiotraining. Goed 35 minuten op de crosstrainer en 25 minuten op de ergometer. De hartslagmeters blijven hun kuren krijgen, lastig als je in een bepaalde zone moet trainen. Of als je punten moet scoren en de geleverde arbeid word niet geregistreerd, indien niet in juiste zone. Ik voelde het in de benen dat ik een paar dagen niet ging trainen, zware benen. morgen ga ik weer een uurtje trainen na het werk, een zware week met de vroege.
Deze keer drie volledige rustdagen op een rij, op sportief gebied dan toch. Het lichaam wat verder laten herstellen, alle pezen en spieren wat ontlasten. Alleen de rekoefeningen worden tijdens de drie dagen onderhouden, De spieren wat soepel krijgen, want ik ben nogal een stijve hark geworden. Van af maandag hernemen we de fitness, en gaat de cardiotraining verder. Ondertussen knap ik allerlei klusjes waar ik door het lopen niet aan toe kwam. De eerste zeven looploze dagen zijn dus een feit, en dat valt zwaar te verwerken. Ik heb dan ook de eerste afkickverschijnselen, en voel me totaal futloos.