Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Zaterdagmiddag het is 12:20 wanneer we richting Lier vertrekken voor de eerste natuurloop dit loopseizoen. Het is redelijk rustig op de baan, en dus bereiken we vlot de parking, daar is het wel zoeken naar een plaatsje. Dus is het redelijk druk, want het is een grote parking hier, dat word waarschijnlijk een recordopkomst. Deze organisatie die vijf wedstrijddagen voorziet voor een zeer democratische prijs van 2.50 per wedstrijd, verdient het, als je een abonnement neemt voor de vijf wedstrijden kost het 10 en krijg je een gratis t-shirt.
Veel bekende gezichten natuurlijk en nog maar eens een pak felicitaties voor mijn prestatie in Kasterlee. De meeste atleten gunnen me dat succes, omdat ik er zo hard voor werk en veel karakter toon als het wat minder gaat. De tien kilometer start samen met de tien mijl aan het Zaat, de vijf kilometer vertrekt in de Posthoornstraat. We vertrekken in twee grote groepen richting start, jorgi, Kenney en mijn vrouw Carine doen de vijf kilometer. Voor de 10 km en de 10 mijl zijn er een pak sterke atleten komen opdagen, zelf een toptien plaats is hier niet vanzelfsprekend.
Voor de beide afstanden staan we toch met een kleine 500 atleten aan de start, een paar wagens staan in de weg. De organisatie heeft geinvesteerd in een startpistool, dus worden we tussen de slecht geparkeerde wagens op gang geschoten. Slecht gestart, het lijkt wel een veldloop, ik ben op de tweede lijn vertrokken en loop in ongeveer 60ste positie het smal jaagpad op, na amper 300 meter moet ik al 50 meter goedmaken op het tweede groepje waar ik normaal loop. Dan maar naast het jaagpad in de ongelijke graskant voorbij een atleet of 35, dan goed in het rood lopend waar ik moet zijn.
Ik schuif direkt mee met Dirk Vets, ondertussen zijn Gunter Geens en Toth Tivadar er al lang van onder gemuist. Eric Caluwaerts, Geert Steegmans en Maarten van der Donck lopen 100 meter voor ons uit, onbereikbaar. Na drie kilometer (0:10:32),(hsm max 161 ) lopen we met vijf, ik en Dirk en drie atleten die ik niet ken, Maarten Pardaens Stijn Vaerbroeck, Jeroen D'espalier drie jongere atleten, Maarten trekt door ik en Dirk volgen, onbezonnen van mezelf. Nog voor km zes ( 0:20:17) moeten we Maarten laten lopen, 1500 meter verder moet ik Dirk laten lopen, mezelf opgeblazen.
Gelukkig ben ik een marathonloper en herstel ik nog redelijk, ik ben maar halfdood, en kan aanpikken bij Jeroen en Stijn. Kilometer negen (0:31:24) Jeroen en Stijn lopen naar Dirk ik moet lossen op km 10 iets later moeten we een steile grasberm op. Er volgt nog een graspad van goed 300 meter ik kraak, terwijl Dirk, Stijn en Jeroen samen komen, draaien we wind op. Gelukkig staat er bijna geen wind, maar in de open vlakte voel je zelf de 2 beaufort blazen, het parkoer word licht golvend. Ik zie de drie mannen 150 meter voor me uitlopen, maar kan geen vuist maken op kilometer 12 kom ik door op 0:43:40.
Als ik nu 15 km/uur kan aanhouden loop ik in juist boven het uur, dus maar blijven knokken, achter mij de grote leegte. Buiten de 10 km-atleten die we vol op aan het passeren zijn, dankbare mikpunten om iets of wat snelheid te houden. In de weg lopend als er bochten zijn, maar ook zij gaan tot het uiterste om hun opdracht te vervullen, chapeau. Kilometer 15 passeer ik in 0:54:13, oef een tijd onder dhet uur zit er in, en de tiende plaats heb ik vast, opdracht geslaagd. De laatste 1130 meter volgens mijn forerunner duren een eeuwigheid, sneller als wat ik nu loop kan ik niet.
In de laatste honderden meters moeten we een paar moeilijke bochten nemen, ik verlies daar nog kostbare seconden. Zelf een loslopende hond moet ik al lopend proberen te vermijden of ik lig op mijn donder, maar daar is de piste. Ik finish als tiende en eerste master 40+, ik weet niet of ik tevreden moet zijn, een slecht ingedeelde wedstrijd gelopen. Maar strikt genomen, alles op een rij gezet, twee weken na een slopende marathon, kan ik alleen tevreden zijn. Ondertussen de collega's feliciteren en wat bijpraten en twee bekertjes sportdrank, doet de rest van het gezin zijn verhaal.
Carine, Jorgi en Kenney waren gestart op de vijf kilometer, en ze waren uiterst tevreden over de geleverde prestatie's. Mijn vrouw Carine finishte als vierde vrouw op de vijf kilometer in een mooie 0:23:00, ver uit haar snelste tijd dit jaar. Jorgi finishte als 44ste in een tijd van 0:23:25, als derde kadet, hij heeft ooit al sneller gelopen maar is tevreden. Kenney finisht als 49ste in 0:23:46, wat gezien zijn huidige vorm goed is, hij is tevens de tweede miniem op de vif km. Dus iedereen tevreden naar huis, een opsteker voor de volgende zware trainingsdagen in weer en wind.
Vandaag een trage duurloop van 20.110 meter gelopen in 1:33:48, hsm 119. Het was zwaar om te vertrekken, met die regen en koude, killing killig. Maar goed ingeduffeld met een warme muts een warme lange broek en regenvestje. Het verstand op nul, en weg was ik voor een rustige 20 kilometer. De benen waren niet super na de wedstrijd van gisteren in Lier. Op een gezappig tempo de eerste drie kilometer, dan lichtjes versnelt. Deze week een goede trainingsweek van 122 kilometer afgewerkt 2 weken na de zware marathon van Kasterlee. Deze namiddag rustig losrijden op de ergometer.
Vandaag gaan we met het gezin lopen in de eerste van de vijf natuurlopen in Lier. Er is keuze uit drie afstanden vandaag, een vijf kilometer, een tien kilometer en tien mijl. Jorgi en Kenney lopen er tesamen de vijf kilometer, als uithoudingstraining voor de volgende crossen. Ze moeten dus de volledige afstand tesamen lopen, ik ben eens benieuwd of ze dat kunnen zonder ruzie. Carine loopt er na haar rugproblemen, de tien kilometer mee op recreatieve basis, niets forceren. Ook hier ben ik benieuwd of dat gaat lukken en de competitiesfeer, haar geen tempo hoger laat lopen. Zelf loop ik er de tien mijl als wedstrijd en hoop onder het uur te finishen, in de top-tien. Deze late namiddag mag je al een verslagje verwachten, van hopelijk vier tevreden atleten.
Vandaag een trage duurloop van 12.330 meter gelopen in 0:58:11, hsm 118. De training progressief gelopen, dus elke blok van drie kilometer sneller gelopen. Ik had wel last van de linkerbil en rechterdij, maar het was zekers doenbaar. Het zal morgen toch een stuk sneller en beter moeten gaan om onder het uur te lopen in Lier. Een tijd onder het uur, zal zeker nodig zijn om een top-tien plaats te bemachtigen. Deze namiddag een half uur losfietsen op de ergometer, en dan rusten.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
17.650
0:30:00
35.300
75
73
540
Deze namiddag een half uur op de ergometer goed voor 17.650 meter, hsm 73. Lekker rustig rondpeddelen met de weerstand op 75 watt, ontspannen dus. Alleen de onderrug en de linkerbil nog wat aandacht schenken, een warmtecompress leggen. Het word nu aftellen naar zaterdag 13:30 dan is het de 10 mijl van Lier.
Vandaag een trage duurloop van 12.320 meter gelopen in 0:59:46, hsm 114. De benen zijn vermoeid, de normale terugslag na een hoogtepunt op de marathon. Ik moest goed op het tempo letten want het zakte snel weg, De hartslag was ook moeilijk onder controle te houden, rap boven de 120. Zo was het moeilijk om ontspannen te lopen, ik moest van alles in de gaten houden. Morgen staat er nog een rustige trage duurloop op het programma van 12 kilometer. De onderrug baart me ook zorgen, paar keer wakker van geworden. Straks een warmtecompress leggen, om zo de onderste rugspieren wat te laten ontspannen.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
38.750
1:00:00
38.750
75
78
1080
Deze namiddag één uur op de ergometer goed voor 38.750 meter, hsm 87. Met de weerstand op 75 watt, één uur lang geven, een training op zichzelf. Het vat is dus nog niet af, deze training is ook minder belastend dan lopen. Dus kom ik vandaag uit op twee uur training, dat moet voldoende zijn om de conditie op peil te houden.
Vandaag een tempoloop van 17.120 meter gelopen in 1:08:16, hsm 136. De bilspieren deden nog pijn van de training van gisteren, er zat precies een knoop in. Het werd dus een zeer gecontroleerde tempoloop tegen 4:00/km. Ondanks het gecontroleerd lopen liep de hartslag geleidelijk op. De pijn in de bilspieren verminderde met het vorderen van de kilometers. Er stond toch precies een begrenzer op 15 km/uur en niet meer. Toch redelijk tevreden na de lange (gespannen) duurloop van gisteren.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
18.840
0:30:00
37.680
75
86
540
Deze namiddag een half uur op de ergometer goed voor 18.840 meter, hsm 86. Met de weerstand op 75 watt, de benen goed los rijden en op het einde een sprintje. De benen voelen nog vrij goed aan na een zware driedaagse loop training, met 61.700 meter gelopen. De volgende twee trainingsdagen worden een stuk rustiger, zaterdag is het immers wedstrijddag.
Vandaag een lange duurloop van 26.560 meter gelopen in 2:01:15, hsm 122. Het had wat om het lijf, om te kunnen gaan lopen deze morgend, drie pogingen. De eerste keer lag ik op mijn gat nog voor ik de oprit verlaten had, gelukkig zonder erg. De tweede poging begon ik te schaatsen na drie passen gelopen te hebben. Het was dus driemaal scheepsrecht, nog niet volledig zonder gevaar, maar ik ben thuis geraakt. De benen gingen redelijk tot ik langs het Albertkanaal liep, sommige ijsplekken waren nog niet geheel verdwenen. Een moeilijke oefening, 200 meter doorlopen dan een stukje glad, over 50 meter. Het loopt enorm verkrampt, die schrik om te vallen, als je dan nog af en toe een verwitteging krijgt. De dijen doen er pijn van, hopelijk niet overbelast, het zal nog wel meevallen. Straks nog een half uurtje op de ergometer, dan weet ik het direkt.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
18.730
0:30:00
18.730
75
86
540
Deze namiddag een half uur op de ergomete, goed voor 18.730 meter, hsm 86. Met de weerstand op 75 watt, voelen of de dijen schade opgelopen hebben. Het was een positieve test voor de dijen die gaven geen krimp, gelukkig maar. Een lichte verekking kost me twee dagen training, bij overbelastig mag ik geen snelheid trainen. Laat nu juist morgen een tempoloop van 16 kilometer op het programma staan. Normaal was het zelf een interval dat op het programma staat, maar ik zit nog niet fris genoeg. Ik hoop volgende week te kunnen intervallen, ik heb wat meer snelheid nodig voor de crossen.
Zondag 11:30 onder een blauwe hemel en een stralend winterzon vertrekken we richting Arendonk. Het is een van de verdere verplaatsingen voor een cross in de Antwerpse Provincie een goede 40 kilometer. Er is weinig verkeer op de baan dus bereiken we vlot onze bestemming, de parkeer ruimte is wel gering. Op ruim 800 meter van de start, we begeven ons naar de tent van ACHL om ons in te schrijven voor de cross. Kenney bij de miniemen, Jorgi bij de kadetten, en ikzelf bij de masters, het parkoers ligt en prachtig bij.
Stilletjes aan beginnen de clubgenoten mij te feliciteren met mijn knappe prestatie op de marathon van Kasterlee. Ook andere bekende en minder bekende atleten en supporters feliciteren me, ik moet dikwijls het verhaal over doen. Ondertussen gaan Kenney en Jorgi het parkoer verkennen en zich opwarmen, de jongste reeksen lopen reeds hun cross. Soms een moment van vreugde maar ook momenten van verdriet, zo valt een leidend meisje amper vij meter voor de aankomst. Die jonge jongen en meisjes geven het beste van zichzelf, en sommigen gaan echt diep, mooi om te zien die inzet.
Het is berekoud, het blijft de ganse dag rond het vriespunt, en er staat een strakke wind die het nog kouder doet aanvoelen. Kenney is al aan de beurt, hij heeft het moeilijk om zich warm te houden, gelukkig gaat alles vlot tijdens de cross. Kenney start redelijk goed, het pak blijft redelijk samen de eerste 300 meter, maar veel opschuiven zit er niet in. Na een verdienstelijke wedstrijd eindigd Kenney op een 22ste plaats, er waren 28 atleten die finishten. Echt tevreden is hij niet over zijn wedstrijd, hij had last van bevroren tenen en kon door de koude amper ademen.
We moeten ons direkt naar de start begeven want Jorgi is nu aan de beurt, er zijn immers maar twee reeksen tussen. Jorgi vertrekt iets minder goed, als voorlaatste uit de start, maar remonteert de eerste 300 meter vier atleten. De benjamins moeten twee b-ronden lopen goed voor 2.730 meter, de eerste ronde blijft Jorgi in zijn positie. Spijtig geeft hij slechte benen vandaag, en de tweede ronde verliest hij nog drie plaatsen, toch geeft Jorgi zich volledig. Hij finisht tenslotte op een 30ste plaats op 33 finishers, ook Jorgi is niet tevreden van zijn wedstrijd, volgende keer beter?
Het begint lichtjes te sneeuwen, rap de verwarmde tent opzoeken, en een lekkere tas verse tomatensoep met balletjes. Ook hier krijg ik nog heel wat felicitaties en schouderklopjes voor mijn overwinning in de marathon van Kasterlee. De meesten kunnen niet geloven dat ik hier ook ga starten, maar je moet het ijzer smeden als het heet is. Buiten is het allerminst heet, het zijn nu felle sneeuwbuien die alles wit kleuren, buiten het modderige parkoers. Ik heb niet veel goesting om warm te lopen, maar besluit uiteindelijk het toch maar te doen, om blessures te voorkomen.
De heerlijk warme tent verlaten is een straf op zich, ik loop amper 400 meter warm met een paar versnellingen. Terug naar de warme tent, en de wedstrijdkledij aan, alleen de lange trainingsbroek doe ik extra aan, te koud. Het is vijf minuten voor de start, de meeste atleten wachten zo lang mogelijk, maar nu is er geen ontsnappen meer aan. Het startschot weerklinkt, daar gaan we, er zijn zekers een goede vijftig atleten beter gestart dan mij, een inhaalrace begint. Na een ronde bevind ik me al in 25ste positie, maar het veld ligt al goed open, nu is het van klein groepje naar klein groepje.
Het ligt er op sommige plaatsen echt drassig bij, ik krijg ijs-tenen van het ijskoude water, en in de bochten verlies ik terrein. Gelukkig zijn er lange rechte stukken waar ik veel goed maak, de benen voelen prima aan, alleen iets minder krachtiger dan. Toch ruk ik op naar een 13de plaats bij de masters,dat in de laatste ronde, maar in de laatste lijn gaan er nog twee over mij. Ik ben toch zeer tevreden over mijn wedstrijd zeven dagen na de marathon, ben ik al redelijk hersteld, en haal 16 km/uur. 7.350 meter in 0:27:34 op dit modderig maar goed beloopbaar parkoer, nu rap naar de tent om op te warmen.
De trip naar huis is lang en gevaarlijk, lichte slippartijen, gelukkig is mijn vrouw Carine een goede chauffeur. In Kastelee loopt het bijna mis af, een tak van een boom begeeft het onder het gewicht van de verse sneeuw. De tak valt gelukkig 50 meter voor de wagen en er is geen tegenligger, we vragen ons af of we een engelbewaarder hebben. In Herentals zijn we er echt van overtuigt, een wagen kan niet direkt stoppen op een zijweg van de hoofdbaan. Zijn wagen schuift een meter door, Carine stuurt de wagen juist tussen een teggenligger en de onverlaat, we leven nog, oef.
Vandaag een trage duurloop van 18.020 meter gelopen in 1:25:27, hsm 116. De rechterkuit, voetpezen en quadriceps deden wat lastig na de cross van gisteren. Maar het bleef allemaal goed te doen, steunkousen en wat reflexspray en de baan op. Het lag er op sommige plaatsen vervaarlijk bij, ijsplekken en natte sneeuw. Over het algemeen was het toch goed beloopbaar, en het werd een rustige training. Na een 15 kilometer begonnen de benen wat pijn te doen, maar toch de volle 18 kilometer gelopen. Deze week ga ik het kilometer totaal wat opdrijven, als de benen niet te veel protesteren. Zaterdag staat er een wedstrijd over tien engelse mijl op het programme in Lier. Het is dus de ideale week om wat meer te lopen, binnen zeven weken is het weer marathon.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
17.510
0:30:00
35.020
75
81
540
Deze namiddag 30 minuten op de ergometer goed voor 17.510 meter, hsm 81. Met de weerstand op 75 watt, eens voelen waar de pijntjes zitten. De linkerkuit en het rechterscheenbeen vragen tog wat verzorging. Vanavond een vochtig verband rond de kuit en plastiek folie er rond. Een steunkous met een volta-patch pleister op het scheenbeen kleven. De beide voetpezen krijgen ook een voltapatch pleister opgekleeft. Morgenvroeg hoop ik dan fit genoeg te zijn voor de volgende trainingen.
Het word een beslissing van het laatste moment, of we naar Arendonk gaan. Namelijk de staat van de secondaire wegen, word er gestrooid of niet. Gelukkig hebben we tot 11:00 de tijd om een beslissing te nemen, hopelijk lukt het. Het is de bedoeling dat we daar met drieen gaan crossen, in Arendonk, Carine is nog gekwetst. Kenney start er als jongste eerst, om 13:32 bij de miniemen '97 over een afstand van 1530 meter. Jorgi komt als tweede aan de beurt, om 13:57 bij de kadetten die moeten een afstand van 2730 meter. Als laatste ben ik aan de beurt, ditmaal niet bij de senioren, maar bij de masters om 15:25. Voor eenmaal vertrekken ze voor de senioren, en lopen we over een afstand van 6680 meter. De bedoeling is ruim bij de eerste helft te finishen, het is de eerste keer sinds Kasterlee dat ik echt ga doortrekken en alles uit de benen halen wat er in zit.
Vandaag een trage duurloop van 15.180 meter gelopen in 1:13:29, hsm 110. Gisteren was het de wind, vandaag de koude, sneeuw en hagel, die de training harder maakte. Het decor ziet er wel mooi winters uit, maar geef mij maar de zon en een 20°. Het ging al bij al redelijk, de benen zijn nog niet volledig hersteld, maar toch. Dat volledig herstellen na een vol uit gelopen marathon duurt drie weken. Ondanks de korte afstand die ik morgen ga lopen, een kleine zeven kilometer. Zal ik aan een week totaal van iets meer dan honderd kilometer komen. Ik moet mijn bijnamen toch wat eer aan doen, het trainingsbeest en beul van de Kempen. Deze namiddag terwijl ik naar de cyclocross zie, een half uur op de ergometer.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
25.690
0:40:00
38.535
75
85
720
Deze namiddag 40 minuten op de ergometer goed voor 25.690 meter, hsm 85. Met de weerstand op 75 watt, nog eens goed doortrekken en de benen testen. Die gingen goed, het herstel vordert wonderwel, morgen een zware modderige cross. Ik start met weinig ambitie, zoals in elke cross, de afstand is me wat tekort en de snelheid te hoog.
Vandaag een duurloop van 16.570 meter gelopen in 1:14:19, hsm 124. Ondanks de hevige wind is het me gelukt een duurlooptraining te doen. De kracht komt stilletjes aan terug in de benen, de pijn is bijna helemaal weg. Ik had niet gedacht dat ik vandaag onder de 4:30/km ging geraken Maar alles komt terug op zijn plooi, dankzij het therapeutisch lopen, gaat het sneller, het herstel. Wat de meeste sportartsen bij een overbelasting aanraden, rustig binnen de pijngrens joggen, Dan is er meer bloedcirculatie in de grote en witte spiergroepen, waar ontsekingen zich meestal nestelen. Hetzelfde kun je doortrekken na een marathon, de verzuring gaat rapper de spieren verlaten als je rustig bezig blijft, dan als je niets doet, natuurlijk zijn sporten met gesloten belasting van de grote spiergroepen nog meer aangewezen, zoals fietsen en zwemmen, waar de pezen en gewrichten minder belast worden. Deze namiddag een half uur op de ergometer, voor een goede doorbloeding onder geringe belasting.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
24.970
0:40:00
37.455
75
89
720
Deze namidag 40 minuten op de ergometer goed voor 24.970 meter, hsm 89. Met de weerstad op 75 watt, eens wat meer snelheid maken, om de benen te testen. Nog wat pijn aan de schenen als ik goed doortrek, op deze lage weerstand. Het herstel begint te vlotten, tegen zondag hoop ik ruim 15 km/uur te halen. Dat zal dan tijdens de 6.680 meter lange veldloop van Arendonk (masters) moeten gebeuren.
Vandaag een lange trage duurloop van 22.390 meter gelopen in 1:50:43, hsm 116. Het was moeilijk in gang geraken, maar na een kilometer of vijf, ging het vlotter. Toch mentaal moeilijk zo'n eerste lange training na de marathon, alleen tegen en met de wind. Maar dat zijn de trainingen die je mentaal harden, zekers als de benen niet hersteld zijn. De laatste 1.400 meter zat er zelf nog een versnelling in, en het viel redelijk mee. Stilletjes aan verdwijnt de pijn uit de bovenbenen, nu nog de frisheid en kracht terugvinden. Voor zondag in Arendonk zal ik in elk geval niet bij de senioren meelopen, de masters starten vroeger.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
11.550
0:20:00
34.650
75
88
360
Deze middag 20 minuten op de ergometer goed voor 11.550 meter, hsm 88. Met de weerstand op 75 watt, rap nog even losgefietst, want nog een drukke namiddag. Na 18 maand op arbeidsongeval, is het weer tijd om werk te zoeken. Het word dan weer wat zoeken en tasten om alles geregeld te krijgen, maar zo ver zijn we nog niet. Zo lang ik de tijd heb om overdag te trainen zal ik er van genieten, maar het werk gaat voor.
Vandaag een trage duurloop van16.190 meter gelopen in 1:17:26, hsm 114. De benen zijn nog in de herstellingsfaze, dit was het maximum dat ik eruit kon persen. Gelukkig zijn het alleen de benen die niet gerecupereerd zijn van de marathon van Kasterlee. De hartslag bleef al redelijk goed in de juiste zone, de voetpezen zijn snel hersteld. Zou het dan toch nog goed komen met die voetpezen, het herstel vlot zo goed, normaal ten minsten een dag of drie pijn. Het was toch al lang geleden dat ik zo diep ben geweest tijdens een wedstrijd. Dat wijst er op dat het met de conditie redelijk goed zit, hoewel ik drie kilo te veel weeg. Of ik zondag ga starten in de veldloop van Arendonk staat nog altijd niet vast. Laat staan of ik start bij de senioren of de masters, de benen moeten nog een pak beter worden.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
16.360
0:30:00
32.720
75
73
540
Deze namiddag een half uur op de ergometer goed voor 16.360 meter, hsm 73. Met de weerstand op 75 watt, op souplesse ronddraaien, benen sparen. Het gevoel in de benen word weer wat beter, nog een paar dagen rustig trainen. Toch had ik dit niet verwacht, zo'n pijnlijke benen, maar die overwinning was ook totaal onverwacht.
Vandaag een herstelloop van 13.430 meter gelopen in 1:18:58, hsm 101. De benen waren zo mogelijk nog slechter dan gisteren, elke stap was een marteling. Maar ja ik ben waarschijnlijk sadistisch aangelegd en dertien kilometer is dertien kilometer. Gelukkig herstellen de voetpezen goed, die zijn bijna in dezelfde staat als voor de marathon. Ik hoop toch dat het vanaf morgen alsmaar beter gaat lukken, want zondag staat er een cross te wachten. Daar in Arendonk start ik alleen maar als ik goed hersteld ben, volledig herstellen van de marathon duurt drie weken. De pijn die ik al twee dagen voel neem ik er wel graag bij na mijn schitterend resultaat in Kasterlee.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
16.100
0:30:00
32.200
75
76
540
Deze namiddag een half uur op de ergometer goed voor 16.100 meter, hsm 76. Met de weerstand iets hoger dan gisteren namelijk 75 watt, toch nog pijnlijk, voor de quadriceps, maar een lichte beterschap is al voelbaar, minder pijn. Het nadeel van een superdag is dat je langer in het rood kunt lopen en dieper kunt gaan. Als er dan nog een groot doel verwezenlijkt word vergeet je de pijn sneller. De tempoloop die morgen op het programma stond, zal veranderen in een recuperatieloop.
Vandaag een recuperatieloop van 10.430 meter gelopen in 0:58:42, hsm 105. Alles deed serieus pijn vandaag het was een zware dag gisteren in Kasterlee. Het zal een paar dagen duren voor ik weer fit ben om de strijd aan te gaan. Deze nacht bijna niet geslaapt en als een gebroken mens opgestaan. Straks op een heel licht verzetje een kwartiertje losfietsen.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
10.130
0:20:00
30.390
70
71
336
Deze namiddag 20 minuten op de ergometer goed voor 10.130, hsm 71. Een rustige training met de weerstand op 70 watt, om de doorbloeding te activeren. De quadriceps deden enorm pijn maar het verminderde na vijf minuten. Morgen een looptraining van twaalf kilometer als de benen het willen!
Het verslag van de marathon van Kasterlee (deel 2).
Ondertussen zijn we kilometer achttien al voorbij 1:09:32, het blijft pittig tot kilometer twintig op en af de heuveltjes. Bart neemt ons nu op sleeptouw, je voelt zo dat hij hier het verschil wil maken, Gino moet meter per meter prijs geven. Nu neemt Guy Hooyberghs die zevende zal finishen op de halve marathon over, bart volgt ik probeer ook te volgen. Ik voel dat het tempo te hoog ligt en minder vaart, op de halve kom ik door in 1:20:00 rond, het beste is er af. Geert probeert me moed in te spreken, je tempo blijven lopen in het bos kan je nog minuten goedmaken of verliezen.
Nog voor kilometer 24 in 1:32:40 komt Jan Hendrickx tot bij mij gelopen, we gaan samen jacht maken op de eerst twee. Nid heeft op dat moment 1:30 voorsprong op ons gevolgt door Bart, 45 seconden voor ons uit, Bart is veruit de sterkste. Op kilometer 27 passeren we in 1:43:12 in de verte zien we Bart over Nid gaan, we zien nid zelf kort stoppen om te stretchen. Ik en Jan zijn hier in het voordeel, tegen de wind in lossen we elkaar goed af, dat zijn krachten die we nog nodig zullen hebben. de muurgrens in de marathon of kilometer 30, hier komen we voorbij in 1:54:49, een zeer mooie tijd zit er in vandaag.
Hier lopen we nid voorbij die nog eens kortstondig stopt om te stretchen, een podiumplaats ligt voor het grijpen. De eerste plaats lijkt gaan vliegen, Bart de Grove heeft blijkbaar een van zijn superdagen en loopt verder uit. Jan en Geert blijken nog in een eerste plaats te geloven er zijn meer dan een atleet gesneuveld in de hel van Kasterlee. De heuvelzone en de modderige bospaden kondigen zich weer aan, hier moet het dus gebeuren de strijd om plaats 2 twee en drie. Jan neemt het eerste gedeelte van het bos voor zijn rekening, het is al een tijdje beginnen motregenen en we hebben weinig grip.
Kilometer 33 bereiken we in 2:07:04, in de modder verliezen we kostbare seconden die we bergaf in halen. Jan lijkt nog minder grip te hebben dan ik, geert maakt me dat wijs en bevoorraad me nog eens van eten en drinken. Op het tussenstuk zegt hij dat ik op kop moet lopen in het bos, maar er volgt nog een lichte klim op de asphalt. Kilometer 36, 2:19:16 zijn we nu al onderweg, Jan pakt fors over op de klim en ik moet me reppen om bij te blijven. Nu loopt jan weer op kop in het bos en er is een hele tijd geen plaats om over te nemen zo slecht ligt het hier.
Dan gebeurt het, Jan en ik lopen rechtdoor terwijl we links af moeten slagen, Geert roept ons de vergissing toe. Ik lig nu op kop en er is nog een lang stuk van een kilometer modderbrij voor de boeg, ik neem risicoen Jan geeft 5 meter toe. Achter de bomen door versnel ik op de gladde natte stroken ik heb 15 meter op jan in de helft van de zware modderstrook. Nu kan Geert voorbij Jan rijden met de fiets en begint me onmiddelijk te coachen, kilometer 39, in 2:31:30. Op een lang stuk zien we de orange trui van Bart door de bomen, een minuut bedraagt mij achterstand volgens Geert.
Op de zware klim van de hoge mouw halveer ik mijn achterstand, Geert blijft coachen en peptalk verkopen en het helpt. De benen staan op ontploffen, maar de winst heeft nog nooit zo dichtbij geweest, het zwaarste is achter de rug. Ik heb nog zo'n 20 seconden achterstand, maar er is nog een lang stuk vals plat op asphalt tussen twee bossen in. Op die 300 meter moet ik zekers 10 seconden goed maken om kans te hebben op de overwinning, maar de benen doen zo'n pijn, Geert roept kom vandaag ben je de beste, voor dit moment heb je al die jaren hard getraind.
We draaien het bos weer in nog een kilometer op glibberige natte bospaden, hier moet je het doen roept Geert, komaan. Op een goede kilometer van de finish ga ik over Bart, ik trek zo hard ik kan door, bij het uitkomen van het bos, nog een kilometer. Bart kraakt langzaam, maar de verzuring zit me tot achter de oren, ik heb 50 meter de overwinning is binnen. Het lijkt wel een droom, maar het is de realiteit de speaker roept, Frankie Leus winnaar van de marathon van Kasterlee. Dit is totaal onverwacht in een goede tijd zeker gezien de omstandigheden gefinisht in 2:44:29, Bart komt 27 seconden later binnen.
Jan Hendrickx maakt het podium kompleet met een tijd van 2:45:10, Nid Rumphakwaen heeft mooi stand gehouden als vierde. Het duurt drie kwartier voor ik aan de douches kom, om de pijn en het vuil van het lichaam te spoelen, voor het podium. Ik kom volgend jaar graag terug al was het maar om mezelf daar te zien hangen, samen met Jan, Pedro, Jef en Dirk. Bedankt aan iedereen voor de aanmoedigingen onderweg en op deze blog.
Het verslag van de marathon van Kasterlee (deel 1).
Het is zondagmorgend 06:30, als ontbijt eet ik twee sneden brood met choco en een banaan. Ik heb nog een opgezwollen gevoel van de dag ervoor, iets teveel tussendoortjes naar binnen gespeeld. Dat gaan nog veel bezoekjes naar de toilleten worden om een goed strak gevoel te hebben. Gelukkig geraak ik de volgende 45 minuten van een groot deel van de overlast kwijt. Om 08:15 vertrekken we richting Kasterlee, in Kasterlee is het al de drukte van de grote dagen.
Gelukkig is er genoeg parking voor de 1300 atleten die de halve of volledige marathon gaan lopen. Eerst naar de tent de wedstrijdnummer gaan ophalen, de levensgrote foto's van de winaars van de vier voorbije editie's hangen hier te pronken met naam en tijd, ik grap, zie je mij hier volgend jaar al hangen? Terug naar de realiteit en de sporthal, om de wedstrijdkledij aan te trekken en nog een laatste behoefte te doen. Nu zit alles weer strak en ben ik gereed voor de zware maar wondermooie natuurmarathon van Kasterlee.
Het is een hele opgave om aan de start te geraken, zoveel bekende gezichten, zoveel verschillende verhalen. Aan de start krijg ik toch een bang hartje als ik zie wie hier allemaal de marathon komt lopen, een overzicht. Jan Hendricks, Paul Mertens, Bart de Grove, Nid Rumphakwaen, Mark Jorissen en topfavoriet Jan Daems. Het word een loodzware opgave tussen al dat looptalent een podiumplaats te behalen, maar we laten de moed niet zakken. Er staan 1300 atleten te wachten op de start, maar door deze massa banen een auto en lijnbus zich een weg.
Na deze onderbreking nemen de lopers hun plaats weer in aan de startlijn, het aftellen begint gevolgt door het startschot. Ik mis volledig mijn start, ik kan ook niet rapper dan dit zonder me op te blazen, een achttal marathonlopers is sneller weg. Na 1.500 meter is mijn begeleider Geert ook op het parkoer met de fiets, hij roept direkt rustig en in je tempo blijven. Aan kilometer drie in 0:10:49 kan ik bij de grote groep met de favorieten voor de marathon aansluiten, iedereen is er. Alleen Nid Rumphakwaen is er vandoor, mee geglipt met de snellere halve marathon atleten, altijd een serieus risico.
Na zes kilometer in 0:22:00 komen we op het onverhard, hier heeft de wind vrij spel, en ik prijs me gelukkig in zo'n grote groep te kunnen schuilen, het is een groep van 15 atleten waaronder zeven marathonlopers, in de verte zien we Nid lopen. Ik blijf rustig in het midden van de groep, en zie dat er toch een van de favorieten niet mee is, Paul Mertens. Na negen kilometer in 0:33:44, beginnen de eerste half marathonlopers uit de groep te waaien, op den duur zijn we nog met negen. Wel zitten er nog 7 atleten van de marathon in de groep, de topfavorieten jan Hendrickx, Bart de Grove en Jan Daems geven ver uit de beste indruk, zelf voel ik me ook goed, dit tempo kan ik lang volhouden, maar het zwaarste moet nog komen.
Aan kilometer twaalf 0:45:52 krijgen we de eerste beklimming op asphalt, hier test ik elk jaar hou het nu echt zit met de benen. Ook dit jaar geef ik er een lap op, niet dat ik veel sneller loop dan 16 km/uur, maar het is een lange beklimming goed 350 meter. Niemand maakt aanstalten om me te volgen, dus laat ik me in de afdaling weer inlopen, maar de test was geslaagd. Ik laat me wat uitzakken en Geert geeft me een uitbrander, verspilde krachten roept hij, ik begrijp zijn reactie. Geert houd in de gaten of ik genoeg drink en eet onderweg, het eten bestaat uit druivesuiker, het drinken water en sportdrank.
De eerste bosstrook komt er aan het ligt er zeer vettig bij dikwijls moeten we het bospad verlaten en achter de bomen door. Een paar maal ontsnap ik aan een valpartij, hier zou ik liever op kop lopen, dan zie je tenmiste waar je, je voeten zet. Aan kilometer vijftien in 0:57:56 voeg ik de daad bij het woord en ga de tweede bosstrook met de gevreesde hoge mouw voor mijn rekening nemen, en het groepje toch wat proberen uit dunnen, het gaat nu iets sneller maar dit deel ligt ook iets beter. Op de hoge mouw trek ik goed door, alleen bart en Gino decock van de marathonlopers en één halve marathonloper volgen.
Binnen drie uur is het zo ver de marathon van Kasterlee, de hel van Kasterlee. Een van de hoofddoelen van mijn loopseizoen, en laatste marathon van het jaar voor mij. Ik hoop dat de organisatie het parkoer gekeurd heeft en aangepast indien nodig. Het zal er ongetwijfeld zeer vettig bijliggen, maar spikes zijn geen optie voor een marathon te lopen. Met 1250 man gaan we aan de start staan, waarvan 350 de marathon zullen lopen. Spijtig dat ze daar geen aparte start voorzien, want het is en blijft een hele meute. De ambitie is op het podium te geraken, zoals dat elk jaar de ambitie is. Het is me wel nog maar éénmaal gelukt, met een tweede plaats in 2005. De andere drie editie's ben ik vierde geeindigd, net naast het podium dus. Vandaag staan er zekers twee kleppers aan de start, Jan Daems driemaal het podium, waarvan éénmaal winaar, van de eerste editie, en Paul Mertens runner-up verleden jaar. Reken daarbij elk jaar een paar minder gekende maar daarom niet minder sterke atleten bij en het word weer een zware opdracht om het podium te halen, maar we gaan er alles aan doen....
Vandaag een losloop van 8.330 gelopen in 0:41:01, hsm 109. De eerste drie kilometer waren uitermate traag, zoals gepland. De volgende drie kilometer al een stuk vlotter, het ging redelijk. Het laatste deel rustig uitgelopen, ik had verwacht dat de hartslag wat sneller en lager ging zakken, nog niet 100 % gerecupereerd. Maar morgen is het D-day de wedstrijd waar ik naartoe gepikt heb. Morgen zullen we weten of de planning in orde was.
Een dag voor de marathon van kasterlee, elke morgend een gezondheidsrapport. Deze morgend viel het mee met de pijn in de onderrug, een wat stijfheid meer niet. Het warmtecompress en de spierontspanner hebben hun werk goed gedaan. Met het rechterbeen ging het ook iets beter had ik de indruk, alleen de heup. Het ziet er al bij al positief uit voor zondag, was er niet die neusverkoudheid die opkomt. Maar als het daar bij blijft, een iets meer snot wegsnuiten kan er nog wel bij. Het weer daar en tegen laat het serieus afweten, ze geven vandaag nog regen. Dat is er iets teveel aan om het parkoer beloopbaar te krijgen, zeker de boswegen.
Vandaag een trage duurloop van 10.300 meter gelopen in 0:48:32, hsm 116. Het was een trage duurloop met zes versnellingen van twehonderd meter. De benen voelden minder goed aan dan de twee laatste dagen, zie hartslag. Waarschijnlijk ligt het aan een lichte vermoeidheid, deze nacht slecht geslapen. De grote goesting om te gaan lopen was er ook niet, en verbeterde niet tijdens het lopen. Normaal doe ik deze namiddag nog een 20 kilometer op de ergometer.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
20.000
0:34:46
34.516
75
74
625
Deze namiddag 20.000 meter op de ergometer goed voor 0:34:46, hsm 74. Met de weerstand op75 watt, rustg ronddraaien, wat voldoende leek om de pijn in de benen te voelen. Eigenlijk begrijp ik het niet goed ik zou superfit moeten zijn, maar het gevoel is anders dan fit zijn. Morgen staat er enkel de 8 kilometer loslopen op het programma, voor de rest goed rusten.
Twee dagen voor de marathon van Kasterlee, elke morgend een gezondheidsrapport. Laten we met de deur in huis vallen, die onderrug is nog altijd redelijk pijnlijk. De remedie is warmtecompress aanleggen en verstevigende rug-oefeningen. De rest van de problemen lijken in meer of mindere mate goed te zullen komen. Aan het rechterscheenbeen zal ik de volgende twee dagen steunkousen moeten dragen. Met de linkervoetpees gaat het ondertussen weer een iets beter, 35 kilometer, pijnvrij lopen moet lukken, een volledige marathon pijnvrij lopen is al lang geleden. Vandaag staat er een trage duurloop met een vijftal versnellingen over 200 meter op het programma. Ook een 20 kilometer op de ergometer (hometrainer), deze keer gewoon losfietsen.
Vandaag een trage duurloop van 10.470 meter gelopen in 0:48:16, hsm 113. De trage duurloop cresendo gelopen, alleen de laatste kilometer vertraagd. De linker-voetpees kwam bijna in kramp, geen idee door wat dat kwam? Gelukkig ging het snel over, en kon ik gewoon verder lopen, zonder last. Deze namiddag twintig kilometer op de ergometer, rustig ronddraaien.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
20.240
0:30:00
20.480
75
92
540
Deze namiddag 30 minuten op de ergometer goed voor 20.240 meter, hsm 91. Ik kon het niet laten de benen nog eens te testen op de ergometer, aard van het beestje? Eens goed door gefietst en voelen waar de pijnpunten zitten, zonder de gewrichten te belasten. Het rechterbeen is en blijft problematisch, het scheenbeen en de quadriceps deden pijn. Morgen gaan we dat rechterbeen inpakken tijdens de training, een trage duurloop met een vijftal versnellingen.
Vier dagen voor Kasterlee, elke morgend een gezondheidsrapport. Deze morgend is de onderrug minder stijf dan de vorige morgenden. De voetpezen voelen beter aan, het rechteronderbeen is beter. Het lijkt wel de goede nieuws show, en de drie rustige dagen komen er aan. Zo staat er vandaag een trage duurloop van tien kilometer op het programma. Met het weer lijkt het al bij al mee te vallen, rekening houdend met de tijd van het jaar. Als het effectief niet meer regend tot de marathon van Kasterlee, zondag komt het in orde.
Vandaag een tempoloop van 15.330 meter gelopen in 0:58:09, hsm 140. Het ging zeer vlot vandaag zolang ik niet tegen de wind op moest boksen, alleen is dat zwaar. Zekers de vijfde ronde stemd tot tevredenheid, goed tempo kunnen houden, wel meestal wind mee. Maar ik loop wel tegen 85% van mijn maximum aan, dit zou ik een uur moeten kunnen aanhouden. Dat word mogelijk iets voor volgend jaar, daar moet ik nog veel snelheid en weerstand voor trainen. Ik denk wel dat ik tijdens een wedstrijd over 10 mijl onder het uur kan lopen, op dit moment.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
21.560
0:35:00
36.950
75
80
630
Deze namiddag 35 minuten op de ergometer goed voor 21.560 meter, hsm 80. Met de weerstand op 75 watt soepel rondpeddelen, alleen de laatste tien minuten vol. De benen geven weinig afval na de tempoloop van deze morgend, goede recuperatie? Het zal toch maar morgenvroeg zijn dat ik de naweeen van de trainingen van vanddaag zal kunnen inschatten.
Vijf dagen voor Kasterlee, elke morgend een gezondheidsrapport. De lage rug blijft voor problemen zorgen, drie keer ben ik wakker geworden. Ik moet dan van positie veranderen en de pijn gaat dan weg, best lastig. Voor de rest gaat het beter de voetpezen herstellen goed na een training. Het word een routine, het stretchen van de kuit en achillespezen, de volta-patch. Het rechter onderbeen is ook aan de beterhand, de kuit voelt goed aan. Straks staat de laatste tempotest voor de marathon op het programma. Morgenvroeg weet ik dan precies waar de kleine pijntjes zitten, en heb ik vog ruim drie dagen om er van te herstellen.
Vandaag een trage duurloop van 15.620 meter gelopen in 1:16:34, hsm 113. Deels gelopen in het bos met veel waterplassen en lange stroken modder. Kwestie om zondag niet voor verrassingen te staan en wat moddergevoel te hebben. Zekers in de bochten is het nodig de techniek wat bij te schaven, zo glad is het. De onderrug ondervond weinig last tijdens het lopen, de kuit was pijnlijk. Ik had het onderbeen goed ingetaped en een steunkous er over gedaan. Het gevoel was veel minder goed dan gisteren, de vorm van de dag zal bepalend zijn.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
20.000
0:32:58
36.400
75
79
593
Deze namiddag 20 kmiloeter op de ergometer in 0:32:58, hsm 79. Met de weerstand op 75 watt, de laatste tien minuten goed doorgegeven. Dit om te testen in welke conditie de benen zijn, hersteld of herstellende? Het staat buiten kijf dat de benen nog herstellende zijn dat is voor donderdag tot zaterdag. Morgen staat er een vijftien kilometer lange tempoloop op het programma.
Zes dagen voor Kasterlee elke morgend gezondheidsrapport. We beginnen met de onderrug, deze is stijf en verkrampt. Het is uit de onderrug dat de kracht moet komen in de modder en de beklimmingen, en op de landwegen en boswegen zal het vettig liggen. De rechterkuit en bij gevolg het rechteronderbeen voelen niet 100% aan. De beide voetpezen zullen een last blijven zolang ik loop, gelukkig is de grootste last te bestrijden met stretchoefeningen en volta-patch. Ik heb nog zes dagen om een beter fitheids gevoel te krijgen. De weersverwachting voor Kasterlee deze week zijn.
Vandaag een lange duurloop van 21.190 meter gelopen in 1:34:55, hsm 124. Gisteren was het wroeten in het zand, vandaag knokken tegen de wind. Geef mij dan maar wind, In het mul zand zal ik dan wel lekker liggen zonnen. Het gevoel in de benen was al iets beter dan gisteren, waar bleef die kramp? De langste training voor deze week zit er op, de marathon van Kasterlee niet mee gerekend. Woensdag ga ik nog een tempoloop van een uur doen, om de benen te testen. De rest van de trainingen worden trage duurlopen of recuperatielopen.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
20.000
0:35:20
33.982
75
76
636
Deze namiddag 20.000 meter op de ergometer in 0:35:20, hsm 76. Met de weerstandop 75 watt, rustig de verzuring uit de benen fietsen. De quadriceps voelden toch licht pijnlijk aan, de voetpezen zijn weer ok.
Mol 09-11-2008, zondagmorgend 11:00, het weer valt reuze mee, het is droog. Zo komt de zon er af en toe door, de eerste wedstrijden gaan al van start. Er is ontzettend veel volk komen opdagen, natuurlijk is het grootste deel gewoon Vlaams volk Maar toch Internationaal volk. Hollands, Duits, Engels en Frans, best leuk die andere gewoontes. Kenney moet al gaan warmlopen met de andere miniemen van achl, acclimatiseren in het zand.
Terwijl Kenney zich klaar maakt voor de wedstrijd, gaat Jorgi onder begeleiding van Carine opwarmen. Kenney staat gereed aan de start, de knal, hij vertrekt iets beter dan verleden week, een lichte aarzeling. Zo een lichte aarzeling kost toch een paar plaatsen, in de wedstrijd houd hij goed stand. Kenney verliest geen plaatsen maar maakt ook niets goed, hij loopt met twee ander atleetjes. Na 1600 meter de lange spurt in het zand, Kenney begint op kop met de wind op kop en eindigt, laatste van de drie, nog veel te leren, hij finisht in 0:06:22 als 33ste op 40 finishers.
Snel naar de start om Jorgi zijn wedstrijd te zien, ondertussen klaagt Kenny over zijn voetpees. Het zand belast de voet extreem, hij mankt en zal in de loop van de dag nog dikwijls moeten stretchen. Ondertussen is Jorgi gestart, hij zit goed in het pak, weliswaar achteraan maar zekers niet bij de laatsten. De afstand bij de benjamins is 2600, dus doen ze een rondje van 1000 meter meer als de miniemen. Het gaat Jorgi niet echt voor de wind, ook hij kan geen plaatsen meer goedmaken, ook geen zandloper. Jorgi moet niet spurten voor zijn plaats en finisht 51ste van de 57 finishers, middelmatige prestatie.
Nu hebben we tijd voor wat sandwiches en wat drinken, af en toe naar de wedstrijden zien. Wat opvalt is dat er veel afzien van van het klimmetje in het mulle zand, daar moet ik straks zesmaal door. Toch heb ik er vertrouwen in de uithouding is goed, alleen heb ik schrik voor mijn onderrug en voetpezen. Het is 14:30 tijd om ook wat op te warmen, het loopt nogal stroef in het mulle zand, en de voetpees begint te protesteren. De moraal gaat al een streepje naar beneden, en ik moet mijn spikes nog aantrekken, hopelijk hou mijn voet stand. Het is iets voor drie er staan al een ganse rits vedetten klaar, daar hangt toch nog een pak minder kilo's aan.
Aan de start zet ik me op de tweede rij, ik wil niemand in de weg lopen, de camera loopt de startrij nog eens af. Het startschot weerklinkt, ik ben direkt allerlaatste, in de 200 meter lang aanloopstrook door het zand, verlies ik steeds meer terrein, het gevoel is echt niet goed, ik loop vol uit maar kom niet vooruit in dat zand. Het bochtige maar beter beloopbaar stuk komt er nu aan, de onderrug doet zeer maar ik loop door. Ik word nog verder op achterstand gelopen, al 50 meter, allerlaatste, gelukkig krijg ik veel aanmoedingen. We draaien weer naar het strand de klim in het mulle zand, daar verlis ik niets op de voorlaatste, blijven volhouden.
In de afzink voel ik de pijn in de voetpezen en onderrug pas goed, terwijl aan het einde van de eerste ronde mijn achterstand oploopt tot 100 meter, dat word een eenzame en pijnlijke tocht en toch denk ik niet opgeven. Bij elke volgende klim maak ik wat goed van mijn achterstand, twee atleten moet ik toch voorbij kunnen. Op het einde van de vierde ronde word ik voorbij gelopen door de twee zwarte atleten, en loop ik de voorlaatste in. Die stop en geeft op, hier loop ik weer laatste in de wedstrijd onderweg zie ik wel dat er meerdere atleten opgeven. Gelukkig loop er nog iemand van vabco Mol voor me uit de voorlaatste klim moet ik erbij zijn, het moet.
In de klim loopt pieter me voorbij ik versnel en loop 70 meter mee en heb de voorlaatste te pakken. In de laatste ronde spellen we een paar keer haasje over, ik wacht nu tot de klim om weg te lopen. Ondanks de pijn in de voeten probeer ik mijn tempo te houden op de klim, ik zal niet als laatste eindigen. Bijna boven krijg ik nog meer verkramping, in mijn al verkrampte loopstijl, maar ik heb een mooi gat geslagen. Moe en als voorlaatste bereik ik de finish, dit was echt mijn dagje niet, gelukkig is het volgende week een marathon.
Zoals ze in het frans een baaldag noemen, un jour sans. Een dag zonder, kracht, dash, uithouding, en mentale weerstand. Vier rondjes knokken om de laatste plaats te ontlopen. Loop ik er een voorbij en geeft die dan direkt op, weer laatste. Nog een halve ronde knokken, en de rode lantaarn kwijtgespeeld aan een atleet uit Mol, zelf geen gemiddelde van 15 km/uur gehaald. Vraiment un jour sans!
Rond 10:00 vertrekken we met zijn allen richting recreatiepark Zilvermeer. Kenney loopt er bij de miniemen en jorgi gaat crossen bij de kadetten. Carine moet nog altijd passen voor de wedstrijden, met een barstje in de onderste wervel. Ikzelf loop mee bij de senioren, in de zelfde wedstrijd als de vedetten van de crosscup. De omloop is 1550 meter lang de helft in los standzand, met nog een flinke helling in het zand. Het doel is hetzelfde als verleden week, niet gedubbeld worden en een paar atleten acter mij houden. Een verslagje en de uitslag mag je deze avond op dit blog verwachten, tot dan.
Vandaag een recuperatieloop van 12.380 meter gelopen in 1:00:37, hsm 107. De benen wat laten herstellen van de geleverde arbeid van de voorbije dagen. Niet mijn favoriete training, eigenlijk geniet ik te weinig van dit gezond tempo. Ik vind dat de tijd niet vooruitgaat, dat ligt ook aan het parkoer van 850 meter. Een gravelpiste en een grasstuk rond twee voetbalvelden en een tennisveld. Hopelijk heb ik morgen frisse, herstelde benen, dat ik in het Molse zand kan ploegen.
Vandaag een duurloop gelopen van 13.330 meter in 0:54:36, hsm 130. Pittige training de dag na een lange duurloop, maar ja, no pain no gain. In het begin van de training, de eerste twee kilometer last van stijve spieren. Daarna ging het goed tit kilometer tien, dan was het weer zwoegen. Toch zeer tevreden over de laatste twee trainingsdagen, het ging redelijk goed. Zo gaat dat, als de benen en het hoofd willen moet de rest volgen.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
17.660
0:30:00
35.320
75
76
540
Deze namiddag een half uur op de ergometer goed voor 17.660 meter, hsm 76. Met de weerstand op 75 om de benen wat te sparen na het geweld van de drie laatste looptrainingen. Het was ook licht voelbaar tijdens het fietsen, dus morgen alleen een herstelloop van 12 kilometer. Zondag staat er een zware cross op het programma in Mol.
Vandaag een lange duurloop van 26.370 meter gelopen in 1:59:15, hsm 123. Het was de laatste lange duurloop voor de marathon van Kasterlee, volgende week. De training verliep beter dan verwacht, in een ferme negatief split gelopen. Een goed teken de dag na een tempoloop, ik had eerder een training tegen 4:45/km in gedachten. Natuurlijk loopt de hartslag goed op de tweede helft van de training, met wat meer klimwerk. Nu moet ik de hiel wat sparen, want volgende week staat er de zware uitgeregende marathon op het programma.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
19.090
0:30:00
38.180
80
86
576
Deze namiddag een half uur op de ergometer, goed voor 19.090 meter, hsm 86. De weerstand op 80 watt en progressief versnellen, voelen hoe de benen reageren. Het ging redelijk goed met de benen, lichte hinder in de adductoren, en onderrug. De duurlooptraining van morgen zal afhangen van het gevoel in de benen. Een omschakkeling naar een trage duurloop zit er in, maar dat zien ik nog wel.
Vandaag een tempoloop van 16.110 meter gelopen in 1:02:38, hsm 137. Niet zo tevreden over de training van vandaag, het was de bedoeling 16 km/uur te lopen. Dit lukt me al een tijdje niet meer op training, hoewel er genoeg ruimte was, gezien de gemiddelde hartslag, maar de benen willen niet echt mee. Dat bewijst dat de topvorm er nog niet is, ik heb te weinig snelheid. Ik zal wat meer interval moeten trainen, dat is dan voor na de marathon van Kasterlee. Vandaag heb ik trouwens mijn nieuwe schoenen ingelopen, de asics cumulus 10. Die zou een betere stabiliteit en demping moeten hebben dan zijn voorhanger de cumulus 9. Het is in elk geval een goede neutrale loopschoen, maar ik moet er nog wat meer kilometers met doen voor een difinitief oordeel, de eerste indruk was positief. Morgen staat er een lange trage duurloop op het programma van goed 24 kilometer.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
17.520
0:30:00
35.040
80
81
576
Deze namiddag 17.520 meter gereden op de ergometer goed voor 17.520 meter, hsm 81. Met de weerstand op 80 watt rustig ronddraaien, met naar het einde toe een versnelling. Resultaat! de benen voelen moe aan en zijn nog niet hersteld van wat? de marathon, de cross? Het zal eerder aan de te snelle opbouw liggen, zodat ik nu een klein dipje heb in de paats van te verbeteren.
Vandaag een duurloop van 16.140 meter gelopen in 1:10:54, hsm121. Ik had last van zware benen, het leek of ik tegen mijn limiet zat aan te lopen. Gelukkig vertelde de hartslag een heel ander verhaal, ik zat in de juiste hsm-zone. Door dat de benen moe aanvoelen laat ik vandaag de training op de ergometer vallen. Morgen staat er een tempoloop van 16 kilometer op het programma.
Vandaag een lange trage duurloop van 22.520 meter gelopen in 1:46:43, hsm 113. De benen waren wat stijf deze morgend, moeizaam op gang getrokken voor een lange tocht. Het sombere weer maakte het niet plezanter op, en ik had vandaag nog heel wat te doen. Gaandeweg verbeterde het en ging het tempo automatisch wat omhoog, tesamen met de hartslag. De onderrug was bijna de ganse rit pijnlijk, de voetpezen hadden 10 minuten nodig om te wennen. Ondanks het minder goede gevoel had ik de indruk te kunnen blijven lopen, de gedachten laten varen!! Toch maar wijselijk beslist om te stoppen na goed 22 kilometer, in deze overgangsweek.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
17.500
0:30:00
35.000
75
76
540
Deze namiddag een half uur op de ergometer goed voor 17.500 meter, hsm 76. Met de weerstand op 75, de benen wat losfietsen na de lange trage duurloop van deze morgend. Het is de ideale recuptraining omdat de gewrichten niet zwaar belast worden.
Deze avond heb ik mij nog eens opgeofferd, mijn vrouw zag het niet zitten allen te lopen. Jorgi had pijn aan zijn kuiten, Kenney had nog last van zijn hiel, dus bleef ik over. Een herstelloop van 4980 meter gelopen in 0:26: 43, aan een gemiddelde hsm van 98. Zo kom ik wel aan mijn kilometers deze week.
Zondag 02-11-2008, het is 11:00 en iedereen is gereed om te vertrekken richting Bonheiden. Rond 11:35 komen we aan op domein Berentrode, al gauw vinden we de blauw-witte vlag van Herentals. Dit is de plek waar alle atleten van achl zich verzamelen en inschrijven voor hun respektievelijke wedstrijd. Het weer is ideaal af en toe een opklaring en bovenal het is droog, het parkoer ligt er trefelijk bij. Trainer Hans gaat de miniemen opwarmen, Kenney en Jorgi gaan mee om het parkoer te verkennen.
Ondertussen worden de eerste wedstrijden voor de allerkleinsten op gang geschoten, er is veel volk. Zo een vijftig tot zeventig atleetjes per wedstrijd, de cross leeft weer, het word een recordopkomst. Na een kwartier hebben de miniemen en cadetten hun opwarming achter de rug, het volk blijft maar komen. Kenney mag zijn nieuwe spikes aantrekken, het gevoel is niet al te goed, Kenney heeft nog last van zijn hiel. Keurig op schema, en aan een duizelingwekkend tempo volgen de wedstrijden elkaar op, wat een organisatie.
De eerstejaars minimen jongens staan alras aan de start, de startplaats is een voetbalveld breed, plaats genoeg. Het startschot weerklinkt, Kenney mist zijn start compleet, en draaid als voorlaatste op na de eerste bocht. Maar 1600 meter om zoveel mogelijk plaatsen goed te maken, stelselmatig schuift hij moeizaam op. Kenney kan normaal beter starten dan start hij half in het pak en behoud zijn plaats, nu moet hij sterk finishen. Ook een sterke spurt zit er niet in, zijn rechterhiel doet te zeer, Kenney finisht op een 40ste plaats.
Hij is wat teleurgesteld over zijn wedstrijd, het word nog hard werken om zijn niveau weer te halen. Ondertussen heeft Jorgi zich al naar de start, hij lijkt relax en weet dat het voor hem een inhaalrace word. De Cadetten worden op gang geschoten, hier starten de jongens die geboren zijn in 1994 en 1995. Jorgi start zowaar even zwak als zijn broer, en komt als voorlaatste na de eerste bocht, die start toch.
Gelukkig heeft de jorgi een goede uithouding, zodat hij zijn tempo gemakkelijk kan volhouden tot de meet. Op de 2.600 meter kan hij zes leeftijdsgenoten inhalen en sterk finishen als 55ste op 62 atleten. Jorgi zelf is content met zijn prestatie, hij weet al dat hij nu meer op snelheid zal moeten trainen, om beter te doen De vrouw Carine mag spijtig genoeg niet mee doen, een barstje in een van de onderste wervels. Daar door mag ze alleen trage looptrainingen doen op een onverharde ondergrond, maar genezen is belangrijker.
Ondertussen sta ik aan de start bij de senioren, veel snel volk die zo aan de crosscup kan meedelen. Met namen als, Willem Van Hoof, Atelaw Bekele, Kim Ruell, Stefan Van Den Broeck, en Tom Van Rooy. Ik ben ver uit de oudste deelnemer, de andere vier masters zijn minder dan 40 jaar, dus masters 35. Driemaal is scheepsrecht ook ik draai op als voorlaatste, compleet gemist die start, dan maar een inhaalrace. De eerste ronde geraak ik voorbij twee atleten, voor mij een langerekt peleton, hier en daar een breuk.
De derde ronde beginnen de jongere atleten met te weinig uithouding, vaart te minderen, zo loop ik er nog drie voorbij. Het gaat goed, zonder super te zijn loop ik gaten van dertig meter dict tot de volgende atleet, er op en er over. De laatste twee ronden versnel ik weer, de afstanden tussen de lopers is al wat groter, toch loop ik er nog een paar voorbij. Van achter in het bos ligt het wat vettig, en er zijn een paar lussen met moeilijke bochten in het parkoer. De laatste ronde, ik ben juit voorbij twee jongere atleten gelopen, de volgende ligt honderd meter voor, dit word moeilijk.
Tenslotte versneld iedereen in de laatste ronde, ik voel me eigenlijk nog fris maar rapper lopen gaat niet, alles geven! Zo wat halverwege de laatste ronde ben ik tot op vijftig meter van de atleet voor mij gekomen, zal het nog lukken? De laatste 500 meter gaan in ik heb de indruk dat mijn voorligger verzwakt en ik zet alles op een lang gerekte sprint. Het lukt zowaar, niet zonder moeite finish ik als 46ste, in een tijd van 0:32:46, spijtig genoeg is het afgelopen . Uiteindelijk heb ik een goed gevoel aan de cross van vandaag overgehouden, ik kom wat snelheid tekort.
Maar niet gedubbelt en 17 jongere atleten achter mij gelaten, puur op mijn uithouding en weerstandstraining. Binnen veertien dagen de laatste marathon van het jaar, dan kan ik weer wat meer snelheidstraining inlassen.
Straks vertrekken we richting Bonheiden voor de eerste Antwerpse cross van het seizoen. Spijtig genoeg zal het volledige gezin niet kunnen aantreden in Bonheiden, zoals we gewend zijn. Carine haar onderrug en hamstringklachten zijn nog niet volledig achter de rug en mag voorlopig niet lopen. Kenney bij de eerstejaars miniemen gaat het cross seizoen openen over een afstand van 1610 meter. Jorgi mag voor het eerst aantreden bij de cadetten, en loopt over een afstand van 2600 meter.
Ikzelf om niet te moeten wachten tot de laatste wedstrijd van de dag, zal starten bij de senioren. De wedstrijd gaat over een afstand van 9.140 meter, en een pak sneller dan bij de masters. Het word niet simpel om de laatste plaats te ontlopen, en niet gedubbeld te worden door de eersten. Maar we gaan onze huid duur verkopen, en goed doserend zo snel mogelijk lopen en de laatste ronde versnellen. Deze avond een verslag en de uitslagen op deze blog.
Vandaag een trage duurloop van 16.070 meter gelopen in 1:14:58, hsm 116. De gemiddelde hartslag ligt zo'n twee slagen te hoog, gezien het gelopen tempo. Er is wel een logische verklaring voor, ik ben met een zweetjasje gaan lopen. Een zweetjasje, is een grijze vuilniszak die boven het loopshirt aangedaan word. Daarboven nog mijn gewone regen-loopvest en je kan begrijpen dat de romp niet kan afkoelen. Met deze gegevens rekening houdend, heb ik dus een normale trage duurloop afgewerkt. Als het zo fris, kil en nat is, is het niet echt gevaarlijk, met een zweetjasje te lopen. Wel moet men in de loop van de dag twee liter water drinken, om het lichaamsvocht op peil te houden, het is als lopen bij een mooie lentedag. De laatste zeven dagen een totale afstand van 144.810 meter gelopen.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
19.640
0:30:00
39.280
80
84
576
Deze middag een 30 minuten op de ergometer goed voor 19.640 meter, hsm 94. De eerste 15 minuten aan mijn normaal tempo dan 15 minuten met hoge trapfrequentie. Het was maar om lekker moe teworden, hoewel het op de ergometer nog meevalt. Nu lekker relaxen en uitrusten want morgen staat de eerste cross op het programma. Ik zal er meedoen bij de senioren, en hopen dat ik niet laatste eindig!
) lopen we met vijf, ik en Dirk en drie atleten die ik niet ken, Maarten Pardaens
ARAC veldloop 23-11-2008.
