Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag een trage duurloop van 15.480 meter gelopen in 1:16:39, hsm 112. De naweeen van de donderdag training zitten nog in het lichaam, wat zich voor al vertaald door vermoeidheid. Ook de pezen en spieren hebben te lijden onder de vele kilometers en de warmere temperaturen. Toch hoop ik dat het lichaam zich verder hersteld, door wat meer te kunnen rusten vandaag. Ik hoop morgen mijn training af te kunnen werken aan 13 km/uur, wat zeker niet evident is gezien de vermoeidheid. Deze namiddad rustig in de zetel wat relaxen en naar het tennis, wielrennen en europees kampioenschap atletiek kijken. Morgen staat dan de zwaarste en langste training op het programma tweeenvijftig kilometer lopen.
Vandaag een trage duurloop van 15.110 meter gelopen in 1:12:03, hsm 115. De schrik zat er goed in nog voor de trining begon, zo was de kuit overdag al tweemaal in kramp geschoten. Gelukkig maar een gedeelte kuitkramp die ik met gewoon wat stretchen er uit kreeg, een gevolg van teveel vochtverlies gisteren. Maar buiten de eerste kilometers had ik enorm zwware benen, dat beterde gelukkig snel en ik kon een goed tempo onderhouden. De meeste problemmen had ik aan de rechterzijde, de achillespees, heup en knie deden lastig en he verbeterde niet met kilometers. Ook de quadriceps voelden branderig aan, dus is het nu rusten en veel water drinken om de spieren wat te laten herstellen. Zoals reeds gezegt staat zondag de zwaarste training in aanloop naar de zes uur van Aalter binnen drie weken. Het zal mijn eerste wedstrijd als vijftig-plusser worden, toch altijd iets speciaal overstappen naar de volgende bushalte. Morgenvroeg staat er een rustige trage duurloop van vijftien kilometer op het programma.
Vandaag een lange duurloop van 24.050 meter gelopen in 2:00:00, hsm 125. Het was eigenlijk veel te warm om te lopen vandaag, het verschil met gisteren was meer dan 5°. Ook was het een warmte met een hoge vochtigheidsgraad, en het lichaam was al zeer vermoeid. Vandaag moest ik er weer om 04:30 uit en dat sloopt een mens dan nog een werkdag van 9u30min. Ik had een halve liter water mee en wat druivesuiker, maar dat zou ruim onvoldoende blijken. Na twaalf kilometer begon ik het al moeilijk te krijgen en ik moest dan nog twaalf kilometer terug naar huis. Het water dat ik mee had was al zo warm als de omgevingstemperatuur en het was niet meer verfrissend. Aan kilometer 20 ging het licht uit ik moest nog twee kilometer lopen om aan de sp2rt in Herenthout te zijn. Daar kreeg ik een fris glas water en werden twee flesjes bijgevult met water om de laatste twee kilometer door te komen. Eens thuis ging ik onder de tuindouche staan en nam ik een duik in het verfrissend zwembad, dat had ik nodig. Mijn lichaaamsgewicht was onder de 69 kilo gezakt, dus moet ik flink wat aanvullen met water, sportdrank en cola. Ook hopen dat twee dagen genoeg zijn om te herstellen, want zondag staat er een ultraduurloop training op het programma. Morgen staat er een trage duurloop van vijftien kilometer op het programma, nog meer kilometers verzamelen.
Vandaag een extensieve interval van in totaal 20.000 meter gelopen in 1:22:12, hsm 138. Het beloofde een zware bevalling te worden, met vermoeide benen en een vochtige warmte een interval afwerken. Eerst 500 meter inlopen en daar voelde ik al dat het zwaar ging worden, de quadriceps en de knieen lieten zich gevoelen. Ik wou zolang als mogelijk een goed tempo onderhouden, maar na twaalf kilometer was het echt wel op. Zware darmkrampen waren een verwittiging en moesst ik het tempo en de hartslag vrpliht laten zakken om de krampen te milderen. Een paar maal dacht ik er aan om de training af te breken, maar elke keer kon ik wel iets verzinnen om toch door te zetten. Ik zwete ook overmatig en het leek wel of ik in de regen had gelopen, het zweet druipte van de kleren, en had geen drinken bij. Terug thuis kon ik ternauwernood de wc-pot bereiken om de darm te ontlasten, de weegschaal gaf na de training 69.8 kg aan. Dat is een vochtverlies van ruim drie kilo, dus moet ik heel wat drinken om het lichaamsvocht aan te vullen, ik zit al aan twee liter. Morgen staat er een lange trage duurloop van vierentwintig kilometer op het programma, het mag dan echt traag gaan.
Vaandaag een lange trage duurloop van 23.100 meter gelopen in 1:50:09, .hsm 116. De benen voelden iets vermoeider aan dan gisteren, maar het goede weer maakte veel goed, aangenaam lopen. Ik moest na een paar kilometer het tempo wat laten zakken, omdat de hartslag boven de 12 slagen per minuut ging. Om drie uur uittikken en direkt gaan lopen, ik had mijn loopgerief mee naar het werk genomen omdat ik ongeveer twee uur wou lopen. Als ik eerst nog naar huis moet rijden en mij omkleden zijn we snel een uur verder, dus wel wat tijd gewonnen. De eerste kilometers doen de voetpezen wel wat pijn, ik had de eerste drie kilometer gezelschap van een collega per fiets. Ideaal om er wat tempo in te houden, in totaal heb ik vier maal een brug overgelopen, goed voor de quadriceps aan te sterken. Een van de pijnpunten waar nog dient aan gewerkt te worden, die zwakkere quadriceps die nog altijd wat voos aanvoelen. Voor morgen staat er een intensieve interval op het programma acht maal twee kilometer snel, met 500 meter rustig tussen.
Vandaag een trage duurloop van 16140 meter gelopen in 1:15:38, hsm 117. Het ging beter dan verwacht, zeker al omdat de training doorging na een werkdag, dan heb ik het altijd moeilijker. De rechterheup was het enige waar ik echt last van had, ook de beenspieren voelden wat stijf aan. Best normaal de dag na een ultratrining, afgewerkt in de nattigheid en de felle wind, het tempo lag wel niet echt hoog. Een tempo die vandaag toch goed lag, al helemaal als je de gemiddelden, hartslag en tempo aan elkaar vergelijkt. Het lichaamsgewicht lag dan wel iets te hoog na de trainings arbeid van de afgelopen tien dagen, 222 kilometer gelopen. Voor morgen staat er een lange duurloop van ruim twintig kilometer op het programma, in deze topweek van 165 kilomter.
Vandaag een ultra duurloop van 45..090 meter gelopen in 3:27:13, hsm 125. Ik had weer een mooie dag uitgekozen voor een ultratraining, gans voormiddag regen en veel wind. De eerste 22.500 meter wind en regen rechtsachter in de flank en rug, dat beloofde voor de weg terug. Pas aan kilometer drie kwam ik op het juiste tempo, gezien het windvoordeel ongeveer 4:25/km. Natuurlijk ging ik vandaag niet vol uit gaan, maar ging ik zoeken naar een confortabel tempo voor een zes uur. Ondanks de vermoeide benen was dit een ideaal tempo, de hartslag bleef goed onder de 130 slagen per minuut. Gelukkig ben ik het gewoon van alleen te lopen, want dit zijn lange en een beetje saaie trainingen, gelukkig heb ik muziek mee. Muziek voor het vertier, cola verdunt met water om de dorst te lessen en het verloren vocht aan te vullen. Dextrose suiker om het energie peil hoog te houden, de eerste tien kilometer (0:44:48), een ietsje te traag uiteindelijk. Niet voor de volle afstand natuurlijk, maar tot halfweg mag het gemiddelde rond de 4:25/km zijn met de wind mee. Echt versnellen wil ik wel niet, want het is niet de bedoeling me murw te lopen, wel de uithouding wat verbeteren. Het draaid redelijk vlot tot kilometer twintig (1:28:43) dus toch een snellere tien kilometer (0:43:55) 53 seconden sneller. Na deze twintig kilometer volgt vijf kilometer onverhard, langs het Kempisch kanaal, na Geel Ten Aard, 2.5 km heen en terug. De weg terug begint dus met 2.5 km onverhard en een stevige tegenwind, het is altijd schrikken als je langs het kanaal tegenwind hebt. Zolang het meer in de flank blijft is het nog te doen, maar de wind zwaait dikwijls pal op de neus, het regent er ook ferm op los. Nog voor kilometer dertig (2:14:43) begint de rechterheup lastig te doen, de rechterachillespees al iets langer, maar het is te doen. De derde lap van tien kilometer ging in (0:46:00) dus al wat verval, de wind is nog wat aangewakkert, en de km-tijden gaan omhoog. Ik zoek naar de goesting om me wat te herpakken, want de hartslag zakt onder de 120 slagen per minuut, dus ik heb nog wat over. Na zevenendertig kilometer komt de verlossing, mijn vrouwtje Carine is daar met de mtb, en dan kan ik iets meer uit de wind lopen. Kilometer veertig (4:02:38) de laatste blok van tien kilometer ging in (0:47:55) en nog aaltijd teisteren regenvlagen, lijf en leden. Met nog vijf kilometer te gaan word het toch uit zien naar het einde van de training, Carine vloekt ook nog eens na een felllere regenbui. Ik finish deze ultraduurloop van vijfenveertig kilometer in 3:27:13, nog een zware trainingsweek in het verschiet, het is pompen of verzuipen.
Vandaag trage duurloop van 15.160 meter gelopen in 1:12:09, hsm 113. De benen
voelden nog niet super aan, toch ging het volgens de hartslag zeer goed, deze
hsm aan dat tempo, het was lang geleden. Het word ook stilletjes aan tijd dat
er verbetering op komst is, anders zal het verval in 2012 wel wat groot
zijn. Ik heb ook nog niet veel van mijn doelen kunnen waarmaken, om een
juister beeld te geven, nog geen enkel van de doelen bereikt in 2012. Een
goede zomer, nazomer en herfst kan nog veel goedmaken, hopelijk begint de
heropstanding tijdens de zes uur van Aalter. Nog een paar maand blessure vrij
blijven en dat moet wel lukken, de chronische ontstekingen onderdrukken en
sterker worden. Morgen staat er een eerste testloop naar de zes uur van
Aalter in de steigers, een krappe ulraloop van vijfenveertig kilometer
Vandaag een lange duurloop van 20.630 meter gelopen in 1:29:58, hsm 130. De benen waren redelijk goed vandaag en ik kon een goede lange duurloop afwerken, zonder afzien. Het was nochtans niet vanzelf sprekend, dat de benen goed zouden reageren na al die trainings arbeid van de voorbije dagen. Liefst 167 kilometer over de laatste zeven dagen, wat me uiteindelijk moet doen inzien dat de basisconditie goed is. De rechterheup en rechterachillespees zeuren wel een klein beetje, maar eenmaal in rust verdwijnt ook dat zeuren. Ook de hartslag bleef redelijk binnen de perken, maar ik voel de algemene vermoeidheid wel, ik slaap ook niet goed. In combinatie met de volle werkweek en een zare trainingsweek is het wellicht normaal dat het lichaam de vermoeidheid voelt. Nog een dag de late en dan is het week-end in aantocht, misschien kan ik dan wat beter herstellen, alhoewel zondag staat er 45 km op het schema. Voor morgen sstaat er dan weer een trage duurloop van vijftien kilometer op het progrmma, blijven doorgaan tot we het kunnen.
Vandaag een lange traage duurloop van 24..520 meter gelopen in 1:58:25, hsm 122. De benen waren nog niet hersteld van de trainingen van de voorbije dagen, maar dat is ook niet de bedoeling. Fare Fatigue, zoals de Italiaanse ex-wielrenner het zo mooi kon zeggen, letterlijk met vermoeide benen leren lopen. Een denkbeeldige grens wat verleggen, want de grootste weerstand zit in het hoofd, een mens kan meer verdragen dan algemeen aangenomen. Het is wel het aftasten van die grenzen die enig risico inhouden, maar als je kwetsuren kan vermijden word je er sterker van. In mijn geval is het de degradatie van het lichaam zo goed mogelijk te vertragen, de jaren beginnen slijt te brengen aan het gestel. De tweede helft van de training liep de hartslag iets te snel op, maar met ruim 154 kilometer over de laatste zeven dagen best normaal. Voor morgen staat er weer een zware training van twintig kilometer op het programma aan een duurloop tempo van 4:35/km.
Vandaag een tempoloop van 15.320 meter gelopen in 1:01:46, hsm 142. Dat was nog eens goed diep gaan, de benen waren er eigenlijk nog niet aan toe, maar ik heb het toch maar gedaan! Ik heb de training dan nog een stuk ingekort, tot tweemaal toe zelf, ik was van plan om er 20 km te lopen, maar die benen, man! Ook de 16 kilometer heb ik nog een 700 meter afgesneden, om de benen toch wat te sparen, de verzurig was te groot. Maar ik ben uiterst tevreden met deze training, en het duurde even voor ik weer op adem kwam, mijn lichaam leek wel een bron. Het zweet bleef maar komen, maar tien minuten en een verkwikkende douche later was ik helemaal voldaan, mooi toch zo afzien. Natuurlijk is het snelle herstel die je doet beseffen dat je in prima conditie bent en daarvoor doen we toch, al die inspanningen. Ondertussen heb ik al twee reactie's gekregen op hoe de andere marathon en ultra cup lolers hen trainingen indelen, zie de reactie's. Morgen staat er een lange trage duurloop van vierentwintig kilometer op het programma, zo ontspannen mogelijk lopen.
Vandaag een lange trage duurloop van 22.160 meter gelopen in 1:46:48, hsm 123. En voor de vierde dag op rij een twintigplusser, met daarbij een marathon, de uithouding en weerstand moeten dringend omhoog. De benen geraken ook moeilijk hersteld, na de zware marathon van schimmert, maar drie halve marathons is niet ideaal als herstel. Het is ook uiterst moeilijk te combineren zo'n marathon en ultra cup en dan nog een paar andere mooie wedstrijden lopen. Maar bovenal is het moeilijk om een volledig seizoen, een redelijke conditie te onderhouden, dat is een moeilijke planning. Nochtans zijn er atleten die nog een zaarder seizoen succesvol afwerken, spijtig genoeg geven ze weinig gegevens vrij over hun doen en laten. Bij mij is het zo hard mogelijk trainen en hopen dat ik de goede kant van de dunne lijn aan houd, de balans tussen vorm en kwetsuur. Het was vandaag zoegen in het begin om toch een deftig tempo aan te houden, het is dus weer een negatief split geworden. Voor morgen staat er een tempoloop of duurloop op het programma van goed zestien kilometer, hopelijk zijn de benen dan iets beter.
Vandaag een trage duurloop van 21.020 meter gelopen in 1:45:31, hsm 117. De benen voelden niet zo goed aan als gisteren, dus de eerste helft van de training was aan recuperatietempo. Na een kilometer of twaalf overschakelen naar een hoger tempo, zoals steeds is de tweede dag na een marathon de zwaarste. Vanaf morgen zou het beter moeten gaan, hoewel ik toch mijn twijfels heb, zonder ook maar een dag recuperatie na de marathon. Het zou wel eens iets langer kunnen duren, zo waren de quadriceps weer wat gevoeliger dan gisteren tijdens de training. Nog een geluk dat ik de laatste twee ronden niet meer aangedrongen had in de child learn marathon, dan was ik hervallen. Ik moe nog serieus wat aansterken voor ik mijn niveau va een paar jaar terug kan bereiken, en in minder dan een maand word ikvijftig. Morgen staat er weer een lange trage duurloop op het programma van ruim twintig kilometer, verder kilometers afmalen.
Vandaag een lange trage duurloop van 21.030 meter gelopen in 1:38:34, hsm 126. Minder dan achttien uur na de marathon stond er een training van 21 kilometer op het trainingsprogramma. Het op gang geraken duurde welgeteld twee kilometer daarna ging het aan een deftig tempo en verder in een negatief split. Er stond nog iets teveel wind vandaag, maar het was een vlak parkoer met enkele stroken vals plat soms iets steiler, maar alles verhard. In niets te vergelijken met het parkoers van gisteren in Schimmert, dat was met twaalf zware heuveltje een stuk zwaarder. De quadriceps waren licht gevoelig, maar er is sprake van verbetering, de rechterheup en achillespees is een paar andere mouwen. Op deze pijnpunten zal gewerkt moeten worden, want volgende week word een zware trainingsweek met 160 km op het programma. Het was een goede voorbereiding op deze zware week, dit zwaar week-end met een heuse dubbeldekker van 63 kilometer. Morgen staat er een lange trage duurloop van twintig kilometer op het programma, de eerste dag van de zware week.
Vandaag stond er nog eens een marathon op het wedstrijdlijstje, het zou mijn 75ste marathon kunnen worden, als ik uitloop ten minste. De lucht was dreigend en er stond een strakke wind, het had de voorbije dagen geregeld geregend en op een voor 60 % onverhard parkoer! Aan de start stonden veel namen van de toppers in de marathon en ultra cup, De leider Rudy Van Daele, maar ook de winnaar van verleden jaar Gert Mertens. Ook de recordhouder op dit parkoer, Bart de Grove was van de partij en zal de wedstrijd ook domineren vanaf de eerste meters. Ikzelf had er geen goed oog in, de benen voelden al gans de week slecht aan en een parkoer als deze is onverbiddelijk, een halfzware marathon. Dus was ik van plan om niet te snel te starten en keek de kat uit de boom van bij de start, ik nestelde me in het spoor van Gert Mertens. Na een eerste modderige passage, draaiden we met nog steeds rugwind een licht hellende asfaltweg op nog eens 500 meter verder, gaat het bergaf. Ik laat me naar benenden vallen zonder echt in te houden en loop zomaar ineens op de tweede positie, Bart heeft al 150 meter voorsprong. Beneden aan de helling komt Patrick vandebeek in mijn spoor hangen, we moeten voor de eerste maal de zwaarste helling op, met tegenwind. De benen doen al pijn als we de uitloper vals plat nemen, wind pal op de neus in een open landschap, dit word een zware marathon. Toch nemen we serieus gas terug op de hellingen om niet te vroeg te ontploffen, na vijf kilometer (0:20:30) wat een goed tempo is. In een smalle onverharde afdaling word het trickie, vier ruiters te paard laten weinig ruimte, we moeten serieus brullen om wat ruimte te krijgen. Na vijf en een halve kilometer lopen drie en een halve kilometer wind in de rug of bergaf, daar gaat de snelheid weer omhoog. De eerste ronde van zeven kilometer (0:28:38), de verdeling over een ronde gaat als volgt ik loop vijf km op kop, Patrick twee km. Het zijn wel twee zware kilometers voor patrick met een zware helling en continu tegenwind, dus heb je zeer weinig recuperatie dan. Kilometer tien (0:40:37) een heel goede tijd en eigenlijk volledig onverwacht, natuurlijk komen de drie zwaarste kilometers er nu aan. Het is echt krabben om boven te geraken zonder teveel snelheid te verliezen, mijn beurt van vijf kilometer zit er op na twaalf km. Nu in het spoor hangen en twee kilometer herstellen, er is een slecht geplaatste drankpost waar Patrick over neemt, het gaat vanzelf dus. Een klim die begint op het asfalt dan draaien we linksaf daar waar de drankpost is en waar Patrick het tempo maakt, gaat het verder omhoog op het onverhard, en in het onbeschutte gedeelte, een korte afdaling en weer omhoog, echt een rot stuk om tempo te maken, super zwaar. De tweede ronde gaat in (0:28:44) amper zes seconden trager als de eerste ronde, de tijd na veertin kilometer is 0:57:22, nog steeds goed. Ik heb het tempo weer de hoogte ingejaagd, met de wind in de rug en meer naar beneden dan omhoog is dat de aangewezen tacktiek. Een vraag wanneer gaat het minder, dit kan ik geen volledige marathon aan, bergop en tegen de wind in spelen de quadriceps toch wat op. Maar voor de rest kan ik mijn ding nog doen ondanks mijn mindere conditie en dat is tempowerk leveren, het gaat me beter af dan bergop lopen. Na de zes uur van Steenbergen heb ik veel te weinig kilometers kunnen trainen en dat zal zich vandaag zeker wreken, onder deze omstandigheden. In elk geval kan ik in de derde ronde nog tempo maken en loop met een afdaling van 600 meter mij snelste km van vandaag 3:49. Nu nog een zware helling voor mijn beurt en dan weer even proberen recupereren in het spoor, we lopen 150 meter achter de winaar van de halve marathon. Ik kan de laatste kilometer van de derde ronde weer aan mijn vijf kilometer tempo beginnen, de derde ronde gaat in (0:28:45) perfekt dus. Aan het begin van de vierde ronde gaat het iets minder met Patrick en moet een klein gaatje laten, het gaat nochtans ook wat minder met mezelf. De voeten en de rechterachillespees doen zich voelen en de afzet is minder krachtig aan het worden, de eerste zware klim van ronde vier krijg ik het al enorm moeilijk, maar de volgende is nog te doen. Nu komt het stuk vol in de wind met een zware klim in, normaal had ik nu mijn twee kilometer recuperatie, nu natuurlijk niet. Op het einde van het zwaarste stuk komt Patrick weer aansluiten en ik kan met enige moeite aanpikken, proberen zolang mogelijk stand te houden. De vierde ronde gaat in (0:30:11) en 28 kilometer in (1:56:16), inn het begin van ronde vijf mis ik de drankpost en verlies twintig meter. Het is he einde van de droom om ondr de drie uur te finishen, ik kan wind mee het gat van vijftien meter niet meer dichtlopen, het is op. Veel te weinig karakter en dan maar spaarzaam zijn om de quadriceps zeker niet meer te forceren, alles doet nu pijn, zeker mentaal. Een supergroot verval zeker als het weer bergop gaat ik hou nog stand op de derde plaats tot voorbij kilometer dertig, dan gaat het snel. Dirk Swaelens en Gert Mertens lopen me op korte tijd voorbij, de vijfde ronde gaat in (0:33:47), kilometer vijfendertig in (2:30:03). Een tijd onder de drie uur gaat duidelijk niet lukken en ik beslis om nog twee kilometer te lopen en aan de eerste zware helling te wandelen. Ik was de vorige twee drankposten al gestopt om een bekertje cola en een bekertje water te drinken, en dan weer op gang trekken. De tweede van die kilometers was die met een steile bergaf op asfalt in en daar haal ik toch nog 4:19/km, maar het is genoeg geweest. Op de zwaarste helling wandel ik van beneden tot boven, wel met een stevige pas er in, hier loopt vincent Meers me voorbij, 6de plaats nu. Ik hoop ruim onder de 3:10:00 aan te komen en jog nu rustig verder, door de zware stukken rustig te doen voelt de quadriceps beter aan. De rechterheup en de beide voeten daarentegen doen ongelofelijk veel pijn, het oneffen onverhard zit hier voor veel tussen natuurlijk. Met de laatste kilometer voor de boeg en de wind in de rug kan ik stilletjes aan weer versnellen, ik finish als zesde in 3:08:30. Al bij al tevreden, al zat er duidelijk meer in, maar de dingen zijn wat ze zijn, de wind, modder en heuveltjes waren er voor iedereen.
Vandaag een recuperatieloop van 8.420 meter gelopen in 0:42:19, hsm 113. De benen voelden nog steeds vermoeid aan, ondanks het rustige tempo en de dag verlof. Een zware voormiddag, opgestaan rond 08:00 en vast gesteld dat de rolluik nog naar beneden was. Het tandwiel had het begeven en een goed uur nodig gehad om het te herstellen, gelukkig had ik alles bij de hand. Ondertussen bleef het maar regenen, en de oudste zoon had een mondeling examen om 10:40, hem dan maar met de auto naar shool gedaan. Daarvan geprofiteerd om de boodschappen in Herentals te doen, en Jorgi opgepikt om 11:30, om 12:15 gaan lopenen daarna eten. Tussen het kuisen door snel dit berichtje posten, ik had beter kunnen gaan werken want van rusten is niet veel in huis gekomen. Nog een goed half uurtje rust en dan ga ik anderhalf uurtje platte rust nemen, daarna is het ver tijd om aan het avondeten te beginnen. Een rustige dag zal het niet worden dus, maar ik hoop dat tegen morgenmiddag de frisse benen terug zijn, die heb ik eht wel nodig.
Vandaag een trage duurloop van 10.350 meter gelopen in 0:51:25, hsm 115. Gelukkig was het vandaag mijn laatste werkdag van deze vroege week, ik begin de vermoeidheid te voelen. Het gaat me alsmaar slechter af dat vroege begin uur en dan nog anderhalf uur langer werken en daarna nog trainen. De benen voelden zwaar aan, het was ook onweerachtig warm hoewel dit niet te zien was aan de lucht. Gisteren moest ik na het werk nog naar de arbeidsgeneeesheer in Antwerpen en kon maar laat trainen. Ik had daarna de moed niet meer om een berichtje te schrijven en viel bijna in slaap achter het scherm van de computer. Het begin van de tempoloop was ook enorm zwaar en de eerste twee kilometer geraakte ik amper op kruissnelheid. Vanaf kilometer drie ging het wat beter en bleven de km-tijden onder de vier minuten en in totaal tegen 15 km/uur. Morgen staat er een korte los loop van zeven kilometer op het programma en in de namiddag platte rust.
Vandaag een trage duurloop van 15.170 meter gelopen in 1:13:50, hsm 117. De benen voelden een tikje minder vermoeid aan dan gisteren, ik voel me nochtans even moe. Het is redelijk zwaar maar dat is niet echt anders, gewoon was het al een tijdje geleden. Maar we zitten in helft dus deze week gaan we ook weer overleven, zwaar een voltijdse job en deze zwware hobby combineren. Gelukkig was het vandaag droog en waren de temperaturen aangenaam, dat scheelt al een slok op de borrel. De rechterachillespees deed ook weer lastig en met de quadriceps ging het dan weer beter dan gisteren. Morgen word een drukke dag, na het werk naar de arbeidsgeneesheer in Antwerpen en daarna nog even tijd zoeken voor de training. Het zal al rond 19:00 voor ik de korte tempoloop van tien kilometer aan kan pakken, dan eten en slapen meer ruimte is er niet.
Vandaag een trage duurloop van 14.210 meter gelopen in 1:09:39, hsm 120. Na een lange werkdag voelden de benen alles behalve fris aan, niet moeilijk als je om 04:30 op moet staan. Terwijl ik dit berichtje tik vecht ik tegen de slaap, een ellendig gevoel die vermoeidheid van te weinig slaap. Deze avond al ik er vroeg in liggen zodat ik me toch iets frisser voel, en tegen zaterdag weer fris en monter ben. Vandaag was het een volledige training in de regen, dat houd een mens wel wakker, maar geef mij maar het zonnetje. Ik heb voor de eerste maal gelopen zonder ondersteuning voor de quadriceps en had de indruk dat die sneller vermoeiden. Met de rechter achillespees gaat het slecht, zeker als ik ga lopen na een werkdag, die negen uur rechtstaan doen er geen goed aan. Het zal moeten beteren met de dag om een iet of wat trefelijke prestatie te lopen in Schimmert nu zaterdag. Morgen staat er een trage duurloop van dertien kilometer op het programma, lekker rustig ontspannen lopen.
Vandaag een lange duurloop van 24.080 meter gelopen in 1:39:31, hsm 142. Het ging moeilijk worden om er een tempoloop van te maken, de benen voelden nog vermoeid aan. De eerste helft had ik wind mee dus daar moest ik onder de 4:00/km geraken om een gemiddelde tempo van 4:05/km te halen. Een eerste kilometer in 4:37 voorspelde niet veel goeds, een 20-tal seconden te traag om goed te zijn, rekening houdend met de wind. Vanaf kilometer twee ging het onder de 4:00/km, en de hartslag zat nog goed, het gevoel daarentegen was al veel minder. De volgende twee kilometers waren de beste ven deze training tweemaal 3:51/km dankzij de rugwind en het iets dieper gaan. Ik koos om toch iets te vertragen en een comfortabeler gevoel te hebben, terwijl 03:50/km met wind mee zeker moet kunnen. Gewoon aanvaarden dat het soms minder gaat als je de vijftig naderbij ziet komen, nog vijf weken en het s zover de volgende categorie. Na twaalf kilometer had ik een tijd van 0:48:24, een minuut of twee te traag maar dat is niet zo erg, alleeen komt nu twaalf kilometer. Twaalf kilometer met tegenwind, een wind die nog wat aanwakkert, of denk ik dat alleen maar omdat de vermoeidheid de overhand neemt. De kilometer tijden liggen tussen de 4:10 en 4:15/km, en het is soms best zwaar dit tempo te onderhouden, maar het lukt nipt. Met de quadriceps gaat het beter maar er is zeker heel wat spierverlies opgetreden en mijn sterkste been is mijn sterkste been niet meer. Ik beslis de laatste kilometers niet vol uit te gaan maar gewoon het tempo te onderhouden tot het einde van deze training. Na en iets te zwaar uitgevallen training, finish ik toch nog onder de 1:40:00, wat zeker niet slecht is, maar het kan ook beter.
Vandaag een trage duurloop van 12.380 meter gelopen in 0:58:36, hsm 121. Het is dus geen recuperatieloop geworden, daarvoor stond er wat teveel wind, ik had ook een zweetvestje aan. De eerste kilometers had ik rugwind en daarom ging het tempo snel de hoogte in, iets te hoog voor een recuperatieloop. Een iets te zware week qua hartslag dus, en de benen voelen het ook wel, al die kilometers met tegenwind. Nog een week tot de Child learn marathon de volgende wedstrijd op het programma, een zonder veel ambitie. Morgen staat er een lange duurloop of tempoloop van vierentwintig kilometer op het programma.
Vandaag een duurloop van 14..400 meter gelopen 1:03:19, hsm 139. Ik ben dieper moeten gaan als om dit tempo te kunnen lopen, zeker de stukken met tegenwind vielen zwaar uit. Maar nu ik bezig was wou ik niet teveel afzwakken, het flyersgevoel van wind mee moest plaats ruimen voor de knokkersstijl wind tegen. De quadriceps hielden stand, hoewel ze nog zeer gevoelig zijn berg op of wind tegen, was ik best tevreden. Voor de training was mijn laatste bezoek aan de kinésist om de quadriceps te conditioneren naar de Child learn marathon toe. Een halfzware marathon die waarschijnlijk te vroeg komt om al onder de drie uur te geraken, gezien de aard van het parkoer. Het zal mijn zesde wedstrijd voor de marathon en ultra cup moeten zijn, zo ben ik halfweg met vier marathons en twee ultra's. Voor morgen stat er een recuperatietraining van dertien kilometer op het programma, wat herstellen van de geleverde inspanningen.
Vandaaag een lange trage duurloop van 21.130 meter gelopen in 1:38:39, hsm 126. Een rustige halve marathon onder een lente zonnetje en een graad of vijftien, meer moest dat niet zijn, De benen voelden goed aan en het temmpo was wat het moest zijn, beter kon ik het niet verzinnen. Zelf de quadriceps voelden al redelijk goed aan, hoewel het, het enigste deel was dat de vermoeidheid voelde. De mp3 speler in de oren en de muziek luid en kilometers malen, het is plezant als het weer mee zit. Spijtig genoeg is de weg naar de topconditie nog lang en zwaar, de vraag blijft of ik er nog ga geraken dit jaar. Ik zou een drietal maand blessure vrij moeten kunnen blijven om de conditie ten top te kunnen drijven. Voor morgen staat er een duurloop van veertien kilometer op het programma, na een laatste bezoek aan de kinésist.
Ronde
Duur
Afstand
(km)
Gem. HF
(hsm)
1.
00:05:24
1.00
105
2.
00:04:50
1.00
117
3.
00:04:35
1.00
122
4.
00:04:35
1.00
121
5.
00:04:29
1.00
124
6.
00:04:31
1.00
125
7.
00:04:33
1.00
127
8.
00:04:36
1.00
126
9.
00:04:39
1.00
126
10.
00:04:42
1.00
130
11.
00:04:39
1.00
127
12.
00:04:42
1.00
129
13.
00:04:42
1.00
131
14.
00:04:44
1.00
136
15.
00:04:47
1.00
138
16.
00:04:42
1.00
140
17.
00:04:34
1.00
122
18.
00:04:28
1.00
120
19.
00:04:33
1.00
144
20.
00:04:33
1.00
157
21.
00:04:35
1.00
145
Zoals te zien in de tabel van de gemiddelde hartslag, had de hartslagmeter zin kuren
Vandaag een tempoloop van 15.120 meer gelopen in 1:01:44, hsm 144. Het was een moeizame training onder de neergutsende regen, de kleren en schoenen waren doordrenkt. Ik was eerst nog bij de kinésist langs geweest, om de quadriceps van het linkerbeen onder handen te laten nemen. Daarna had ik de quadriceps ingetaped met kenésiotape, en de rest van de benen ingespoten met reflex-spray. Met goede moed vertrokken ondanks de regen, maar het mocht dus niet baten de benen voelden nog niet hersteld aan. Een eerste kilometer in 4:27 voorspelde niets goed, de tweede ging in 03:57 en dat was meteen de snelste van deze training. Daarna was het knokken om toch wat tempo te houden, geen souplesse en geen kracht in de benen, dan kan het niet snel gaan. Voor morgen staat er een langere trage duurloop van twintig kilometer op het programma, hopelijk gaat me dat beter af.
Vandaag een trage duurloop van 15.150 meter gelopen in 1:13:12, hsm 119. De benen voelden al wat soepeler aan dan gisteren dus gekozen voor een wat langere afstand. Het was iets warmer en droger als gisteren en daat maakt het lopen zeker aangenamer. Met de quadriceps ging het iets beter als gisteren, maar de rechterachillespees blijft pijn doen. Een chronische ontsteking en zolang de pijn draagzaam blijft loop ik verder, tijdens het lopen verminderd de pijn. Voor morgen staat er een tempoloop van vijftien kilometer op het programma, na een bezoekje aan de kinésist.
Vandaag een trage duurloop van 12.130 meter gelopen in 0:59:48, hsm 117. De benen waren natuurlijk nog vermoeid van de wedstrijd van gisteren in Nijlen, een halve marathon. Het moet gezegt, de quadriceps voelen al minder pijnlijk aan dan verleden week, als ik ging trainen na het werk. Een groot verschil in de weersomstandigheden is er ook niet volledig vreemd aan, een dikke tien graden frisser is het nu. Ik wou vandaag ook niets forceren, twaalf kilometer rustig lopen en de snelheid verlagen indien ik me te vermoeid zou voelen. Het was dus goed te doen met tijden net onder de 12 km/uur, na de training moest ik nog bij de kinesist langs. Voor de gekende behandelingen van de quadriceps, ultrasone, warmte in de diepte en en relaxerende massage, de vermoeidheid er uit krijgen. Moren staat er een trage duurloop van twaalf kilometer op het programma, de gemiddelde hartslag mag niet boven de 120 hsm.
Deze namiddag gestart in de halve marathon van Nijlen, onder ideale omstandigheden, 12°, 2-3 bft, en het was gestopt met regenen. Er stond veel volk aan de start, het is wl zo dat de vijf kilometer en de tien kilometer gelijk met de halve marathon van start ging. Het was bang afwachten hoe de quadriceps gingen reageren op het snellere werk, de eerste kilometer in 3:45 stelde ma gerust. Na 1400 meter werd ik aangetikt op de hielen door een testeronbom, die onverlaat maakte dan nog van zijn kloten en begon te dreigen. De volgende keer dat ik voor zijn voeten liep, zouhij mijn schoenen uitstampen en ze in de gracht kieperen, ik dacht er het mijne van. Ik plaatste een versnelling om de quadriceps nog wat meer te testen maar de volgende groep was al te ver voor, de 2de km in 3:41. Het was wel iets te snel, na de kwetsuren en de trainingsloze periodes kan ik die snelheid niet al te lang aan houden, dus hield ik in. Rond kilometer vijf zat ik weer in het groepje en zette ik me achterin en volgde gewoo het tempo, dat lag rond de 3:55/km, ideaal dus. Na acht kilometer aan een stuk met tegenwind nam ik de groep op sleeptouw, maar alleen maar omdat het tempo wegzakte. Ik wou zolang ik kon onder die vier minuten de kilometer lopen, tot kilometer dertien kon ik het tempo maken, toen zakte ik weg. De overgebleven atleten van de groep liepen me allemaal voorbij en ik verloor meer en meer terrein, met kilometers aan 4:03. Nog een ronde te gaan, ik kon mijn tempo handhaven en wist dat ik ruim onder de vooropgestelde tijd zou blijven, content dus. De laatste ronde had ik weer wat meer last van de verkramping in de quadriceps, maar de achillespezen voelden nog pijnlijker aan. Ook de rechterheup verkrampte wat, mijn loopstijl doet er natuurlijk geen goed aan, maar ik kon volhouden tot het einde. In de laatste honderden meters liep ik nog emand van de groep voorbij de meet was 50 meter te dicht om de volgede nog voorbij te gaan. Uiterst tevreden met mijn tijd van 1:22:09 op een afstand van 20.870 meter op mijn Polar RCX5, dus tegen 3:56/km gelopen. Mijn functionele loopshirt gaan afhalen en twee trappisten drinken en wat nakaarten over het loopseizoen, een geslaagde dag.
De kogel is door de kerk, ik ga het er toch op wagen en ga deze namiddag de halve marathon van Nijlen lopen. Natuurlijk met de nodige voorzichtigheid, als de quadriceps te hard protesteren, minder ik de snelheid. Binnen twee weken staat er een halfzware natuurmarathon op het programma, dus moet ik nu een vlakke halve aankunnen. De afstand op zich is geen probleem, wel een wedstrijdtempo ontwikkelen, voor vandaag ben ik tevreden met een tijd onder 1:30:00. Zo'n tien minuten boven mijn normale halve marathon wedstrijden, dus de lat leg ik niet te hoog, gezien de kwetsuur aan de quadriceps. Tegen de avond volgt er een verslag van de wedstrijd op deze blog, hopelijk met goed nieuws over de wedstrijd en quadriceps.
Vandaag een recuperatieloop van 12.400 meter gelopen in 1:03:59, hm 109. De hartslag goed laag kunnen houden, nu ja aangepast aan het recuperatie tempo, best tevreden. Het was lang geleden dat ik de hartslag zo laag kon houden, spijtig genoeg waren de quadriceps nog gevoelig. Maar eigenlijk mag ik content zijn dat ik de trainingen kan afwerken, zo had ik vrijdag 140 km verzamelt in zeven dagen. Voor de halve marathon van Nijlen stel ik de beslissing uit tot morgenvroeg, dan hoop ik dat de benen nog iets frisser zijn. Het zou waarschijnlijk beter zijn om de wedstrijd te lopen, zodat ik eindelijk op snelheid kan lopen, in wedstrijd lukt dat beter. De vraag is of de quadriceps stand gaan houden als ik het tempo moet forceren, als ze stand houden is het een stap vooruit in de revalidatie. Voor morgen is het dus een halve marathon in wedstrijdverband of een duurlooptraining van vierentwintig kilometer.
Vandaag een duurloop van 13.200 meter gelopen in 0:58:55, hsm 129. De benen waren zo vermoeid na het werk dat ik er niet echt in geloofde dat een duurloop zou lukken. Toch gingen we het proberen om zo vlot mogelijk te lopen, en de quadriceps waren al wat prikkelbaarder dan gisteren. Zolang het niet erger werd ging ik er voor blijven gaan, het liep nooit echt vlot maar ik kon een mooi tempo aanhouden. Voor de eerste keer sinds het hervatten van de trainingen bleef de hartslag zo goed als in de juiste zone voor de geleverde arbeid. Op het vals plat blijven de quadriceps iets gevoeliger dan op het vlakke, hopelijk kom ik rap van de kwetsuur af. Het is dringennd nodig dat ik weer aan de snelheidstrainingen toe kom, dat is de enige manier om het niveau op te krikken. Ik ben er nog altijd niet uit of ik zondag in de halve marathon van Nijlen ga starten, de benen moeten frisser zijn dan nu. Langs de andere kant, tijdens een wedstrijd kan je altijd iets meer dan op training, maar er is meer kans dat de kwetsuur verergert. Morgen staat er een recuperatieloop van twaalf kilometer op het programma, de hartslag mag niet boven de 120 hsm.
