Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag een trage duurloop van 12.600 meter gelopen in 1:12:02, hsm 112. Het grootste gedeelte van de training door een vers sneeuwlaagje gelopen. Best eens leuk maar voor mij hoeft dat maar een training en mag de baan er weer goed bij liggen. De benen hadden het nog niet graag, deze langere training, de vermoeidheid zit er nog goed in. Een herstelweek zal het deze week ook niet echt worden, ik wil nog wat opbouwen. Volgende week zal dan een rustige week worden in aanloop naar mijn laatste marathon van het jaar. Ik hoop dat het actief herstellen wat wil lukken en ik tegen zondzag hersteld ben. Morgen staat er een vijftien kilometer lange duurloop op het programma.
Vandaag een recuperatieloop van 10.600 meter gelopen in 1:02:33, hsm 108. Zeer traag begonnen, een eerste km tegen 7:10/km, daarna stilletjes aan versnelt. Mijn spieren en pezen waren zo stijf als beton, maar dan wel met barstjes in. De voetpezen en het scheenbeen hadden goed afgezien op het oneffen en hardbevroren parkoer. Ik ben wel tevreden over mijn wedstrijd, de laatste acht kilometer heb ik wel twee minuten teveel verloren. Het kwam grotendeels door het qua ondergrond zware parkoers, en de pijn in de onderbenen. Deze week loop ik een halfzware week als het weer het toelaat, hoop ik honderd kilometer te verzamelen. Morgen een trage duurloop van twaalf kilometer waarschijnlijk op een ondergesneeuwde ondergrond.
Rond negen uur kwamen we aan in het ijskoude Geldrop, -5° onder een blauwe lucht. Weer gezellig de ultracup-lopers terug te zien, ze waren met velen aanwezig om hun plaats te verdedigen. Carine ging de marathon meefietsen op de mtb om dat ik zo niet teveel op de weg moest letten. Want het is niet vanzelfsprekend in geldorp de juiste weg te volgen, draaien en keren in bos en hei. Veel gezichten die ik al lang niet meer gezien had, Johan Whatty die dit jaar progressie gemaakt heeft, met drie marathons onder het uur, ook Paul van Hiel kwam supporteren, hij loopt veel minder nu. Onder een deugd doende zon gingen we van start, de eerste twee kilometer waren een marteling voor de heup. Gelukkig kwam die los en kon ik blijven lopen, ik was niet te snel gestart en zag een achtal atleten voor me uit lopen. Na vijf kilometer (0:20:52) was ik al drie plaatsen opgeschoven, dan kwam Johan Whatty in het vizier. Die haalde ik snel bij, hij had de verkeerde schoenkeuze gemaakt, trialschoenen, maar het lag keihard bevroren. Niet gemakkelijk voor loper en fietser, carine moest haar rijkunsten aanspreken om van spoor te veranderen. Ik had nog een zeventig meter achterstand op Gert Mertens en probeerde het gat zo snel mogelijk te dichten. Ruim voor kilometer tien (0:41:25) had ik Gert bijgehaald, maar het had al veel krachten gekost om erbij te raken. Ik wist dat Gert voor een tijd onder de drie uur ging, en hoopte zolang als mogelijk mijn wagonnetje aan te pikken. Kilometer vijftien ( 1:02:00) nu had ik het al moeilijk om het tempo te volgen, geen superdag dus vandaag. In deze wondermooie omgeving om te wandelen, lopen en fietsen is het goed vertoeven zelf al zie je af. Heide en bos wisselenden zich af, draaien en keren, een kat zou haar jong niet terug meer vinden, gelukkig had ik twee gidsen. Kilometer twintig (1:23:13) ik volg nog altijd in het spoor van Gert, die maalt er niet om en zegt zo lang mogelijk aanklampen. Af en toe moeten we door een poortje, dat haalt de vaart er volledig uit, ik heb het moeilijk om telken terug in het spoor van Gert te komen. Finaal moet ik lossen nog voor kilometer vijfentwintig (1:44:29) Gert is iets versneld en ik zie hem stilletjes aan weglopen. Zelf zit ik a bloc dus versnellen zit er niet meer bij, en Carine gaat voor op rijden om de weg te wijzen. De voetpezen doen zeer van al die harde oneffenheden, aan kilometer dertig (2:06:51) is er al geen spoor meer te bekennen van Gert. We moeten nog door de zware strook van het hellegat, deze keer is het opletten om u enkels niet om te slagen, zo ruw en oneffen. Het vervolg van de tocht beloofd nu zwaar te worden de tijden gaan richting 5:00/km en er zit geen kracht meer in de benen. Momenteel loop ik nog op een vierde plaats, aan kilometer vijfendertig (2:31:25) blijft het lichtjes op en neer golven. Elke stap is een marteling, ik zit zo dood als een bevroren pier, cola en druivesuiker helpen me er niet boven op. Niet dat dit me verbaast de topconditie is nog veraf, maar we blijven er voor gaan blijven lopen, niet gaan wandelen. Kilometer veertig (2:57:46) hier lag in Kasterlee de eindmeet, nu heb ik nog 2.5 kilometer te gaan, we zijn er bijna. Ik finish in 3:08:44 een bevredigende prestatie, ik finish als vierde, dit tot mijn eigen verbazing.
Op naar de marathon van Geldrop, de temperatuur is rond -6°, bitter koud dus. Rond 08:00 vertrekken we richting Geldrop, voor mijn vierde marathon dit jaar. Een duik onder de drie uur zal er ook ditmaal niet inzitten, de vorm is nog niet goed genoeg. De drie marathons die ik in een maand loop, dienen het volume en de weerstand op te krikken. Pas daarna ga ik weer aan snelheidstrainingen denken, en aan tijden rond de 2:50:00 op de marathon. Vandaag is het een echte natuurmarathon, met de nodige glooiingen in het parkoers, 95% onverhard. Soms lopen we op single-tracks, waar je amper ziet dat er een wandelpad is. Het grootste gevaar schuilt zich in de bewegwijzering, er zijn zoveel loop en wandelroutes gepijlt. Een wegvergissing is hier scering en inslag, dus hoop ik op een klein groepje met een goede gids. Deze late namiddag volgt het relaas van mijn 58ste marathon, nog 43 marathons te gaan.
Vandaag een recuperatieloop van 8.250 meter gelopen in 0:43:44, hsm 108. De benen nog even losgooien voor de zware marathon van morgen, in Geldrop. Het zit zo, alle marathon zouden me op dit moment wel zwaar lijken, denk ik. Zelf vandaag bij dit rustig tempo, voelde het aan als of ik me moest weren. Toch hoop ik morgen op een goede dag en dat ik na de marathon een goed en voldaan gevoel heb. Waarschijnlijk gaat Carine me op de fiets vergezellen, zo is de kans dat ik misloop kleinen. Dat was een probleem dat ik vorig jaar had en dat me toch een paar minuten gekost heeft. Het is een ongelofelijk mooie omgeving 90% van het parkoer loopt door het bos en de hei. Binnen goed twee uur lopen Carin, Kenney en jorgi de vijf kilometer in lier, en kan ik eens supporteren. Ondertussen zie ik de plaatselijke atleten nog eens terug, dat is ook al veel te lang geleden.
Vandaag een trage duurloop van 10.150 meter gelopen in 0:48:34, hsm 119. Het was eigenlijk al iets te snel gelopen, soms had ik de indruk dat ik niet sneller kon. Natuurlijk is dat gewoon een perceptie, als het in de bovenkamer als trage duurloop geprogrammeerd staat. Toch had ik weer iets meer last van het scheenbeen, waarschijnlijk te wijten aan de dag shopping van gisteren. Ik moet dus voorzichtig en waakzaam blijven, als ik een herval wil vermijden, en dat wil ik natuurlijk. Het is nog altijd balanceren op een dunne lijn, niet teveel hooi op de vork, niet teveel willen versnellen. Zondag loop ik mijn vierde marathon van het jaar in Geldrop, dat op zich is al een succes. De planning is dertig kilometer aan 4:15/km te lopen en dan waarschijnlijk de muur tegen komen. Een eindtijd tussen de 3:05:00 en de 3:10:00 zal al een mooie prestatie zijn, de afstand is officieel 42.500 meter. Morgen een achttal kilometer loslopen, de rest van het gezin loopt in Lier de vijf kilometer, supporteren dus.
Vandaag een trage duurloop van 10.600 meter gelopen in 0:52:53, hsm 116. Toch wel een moeilijke start vooral die eerste kilometer in 6:00 rond, rond uit traag. Het was nu wel de bedoeling om traag te lopen, maar dit was echt door stijfheid. Een kleine prijs voor de snellere training van gisteren, de recuperatie is je dat nog niet. Na de tweede kilometer geraakte ik op gang en haalde ik de twaalf kilometer per uur. De achillespees was al iet minder gevoelig dan gisteren, het tempo lag dan ook een stuk lager. Morgen staat er eenzelfde training van rond de tien kilometer op het programma, rustig lopen wel te verstaan.
Vandaag een duurloop van 15.250 meter gelopen in 1:03:26, hsm 139. Het ging redelijk vlot, alleen de eerste kilometer was trager dan 14 km/uur, (4:28). Daarna ging het vlot onder de 4:12/km, zonder echt te moeten forceren. Ik voelde wel dat ik me moest reppen om het tempo te halen, maar was nooit buiten adem. Het enige spijtige was een knagend gevoel aan de rechter achillespees, dat word ijs leggen. Zoals al een paar keer aangehaald, de progressie is er traag maar gestaag, dus ben ik tevreden. Voor ik weer op mijn beste niveau zal zijn moet je er al snel drie maand bijrekenen. Gelukkig heb ik niet teveel dieptepunten, en kan ik het blijven opbrengen, om weer en wind te trotseren. Na spijkenisse, half december, gooi ik het over een andere boeg, genoeg getraind op volume en inhoud dan. Tegen dan word het tijd de snelheid wat aan te scherpen, en een paar crossen en kortere wedstrijden te lopen. De volgende drie dagen staan in het teken van actieve recuperatie, met morgen een trage duurloop van 10 km.
Vandaag een lange trage duurloop van 20.550 meter gelopen in 1:40:12, hsm 121. Het ging nog niet vanzelf, zoals het eigenlijk zou moeten, de quadriceps voelden licht pijnlijk aan. Ik had nochtans een lange warme thermische broek aan, de benen staan nog niet op scherp. Deze trainingen zou ik nochtans meer moeten doen, goed voor de weerstand en toch niet te vermoeiend. Het tet natuurlijk goed op als je twee twintiger en een dertiger per week kunt trainen. Dat zal voor 2011 zijn, een jaar waar ik weer op mijn beste niveau wil komen, stap per stap. Voor deze winter zal er een evenwicht tussen uithouding, weerstand en snelheid gevonden moeten worden. Maar eerst nog een zestal weken volumetraining zonder al teveel snelheid, eerst aan een sterk gestel werken. Zo staat er morgen een duurloop van vijftien kilometer op het programma, proberen de 14 km/uur aan te houden. De training van vandaag is 150 meter langer dan in de bijlage, de passage door het Merodese bos, met slechte ontvangst, Is de schuld daarvan, een bos met veel draaien en keren tussen de bomen.
Vandaag een trage duurloop van 15.500 gelopen in 1:21:17, hsm 114. De benen wisten nog van de training van gisteren, zware en gevoelige spieren en pezen. Het was dus de bedoeling om volume en recuperatie te trainen, wat zeker gelukt is. In het begin en na de training wel wat last van het scheenbeen, dus is het opletten geblazen. Opbouwen en progressie maken is de bedoeling, maar niet ten koste van alles. Het zal deze week dus wikken en wegen zijn wat kan en mag, en wat erover is. De bedoeling is deze week de 120 kilometer te halen en een marathon te lopen. Normaal moet ik dit aan kunnen zolang ik maar goed luister naar mijn lichaam. Morgen staat er een trage duurloop van 20 kilometer op het programma, volume training dus.
Vandaag een lange duurloop van 26.000 meter gelopen in 1:51:36, hsm 130. De benen waren nog niet volledig hersteld van de zware marathon van Kasterlee. Het ging weliswaar veel beter dan de vorbije zes dagen, het was ook de eerste volle training. Spijtig genoeg kwam ik een paar meters tekort om de 14 km/uur te halen, ongeveer 1 sec/km. De temperatuur was ook langs de lage kant en de wind een fractie voelbaarder de 14 dagen geleden. Toch was ik nu iets sneller en was de hartslag lager dan 14 dagen geleden, een lichte progressie. Het einde was wel minder dan de vorige lange duurloop, maar dat kwam door het gemis aan frisheid. Volgende week hoop ik de volgende stap te zetten, iets sneller en iets rapper lopen, sterker worden. Er staat volgende week-end een volgende marathon op het programma, de marathon van Geldrop. Deze is iets lichter dan Kasterlee, de afstand zal dit jaar meer dan twee kilometer schelen. Ik hoop op een eindtijd tussen de 3:05:00 en 3:10:00, daarvoor zal ik beter moeten doseren. Morgen staat er een vijftien kilometer lange trage duurloop op het programma.
Vandaag een herstelduurloop van 11.300 meter gelopen in 0:59:37, hsm 103. Het was nu niet direct nodig, deze herstelduurloop, maar ik hou me aan mijn planning. De rusthartslag was zelf zo laag als of ik nu al in topconditie ben met 35 hsm. Een van de kleine problemen is dat de ontstekingshaarden nog niet volledig voorbij zijn. Toch is er een probleem dat de rest zwaar overschaduwt, de vier kilo overgewicht. Vandaag kreeg ik het gezelschap van mijn zoon Jorgi die vijf kilometer losliep. Nu woensdag werd hij met zijn ploeg vlaams kampioen scholencross en hij had last van zware benen. Dus een rustige duurloop met zijn pa was welgekomen om actief te recupereren. Hij heeft zijn trainingen de laatste tijd verwaarloost en is zich ervan bewust dat het anders moet. Voor mezelf was deze hersteltraining welgekomen om morgen met frisse benen de lange duurloop aan te gaan.
Vandaag een trage duurloop van 12.600 meter gelopen in 1:01:25, hsm 121. Eindelijk de 12 km/uur gehaald vijf dagen na de marathon van Kasterlee. Het zat dus behoorlijk vast in de benen, vandaag zonder pijn de 12 km/uur gehaald. Er zit wel nog wat stijfheid in het getroffen scheenbeen, en een stijve heup. De voetpezen zijn ook nog wat gevoelig, maar alles gaat de goede kant uit. Het gewicht nog wat naar beneden krijgen en een paar maand blessurevrij en we zijn weer vertrokken. Nog heel wat werk voor de boeg dus, maar er voor werken hoort er nu eenmaal bij. Morgen een rustige trage duurloop om de benen nog wat beter te laten herstellen.
Vandaag een trage duurloop van 14.800 meter gelopen in 1:17:51, hsm 111. Zo kruipt het herstel langzaam voor uit, stapje voor stapje verdwijnt de pijn uit de benen. Het werk dat ik deze week voorgeschoteld krijg, help daar niet echt bij, zwaar werk deze week. Maar we mogen niet klagen het kan nog vele malen erger, dus gelukkig zijn met wat we hebben. De training van vandaag was zeer rustig en het tempo was vlot aan te houden. De pubis doet nog het meeste pijn, de andere ontstekingshaarden lijken onder controle. Voor de twee volgende weken lijkt het er op dat ik veel vrije tijd ga hebben, waarschijnlijk economisch of technish werkloos, dan zal ik de training wat kunnen opdrijven. Niet dat ik dit jaar nog mirakels verwacht, met een stevige basis het volgende jaar ingaan is voldoende. Morgen staat er een duurloop van twaalf kilometer op het programma, en dan week-end, ik zie er naar uit.
Vandaag een recuperatieloop van 11.000 meter gelopen in 0:58:45, hsm 110. De benen waren nog te zwaar en de spieren te stijf dus een recuperatieloop gelopen. Het herstel valt wat zwaarder uit dan verwacht, de bovenbenen lijken van beton. Een van de problemen is dat ik juist met de vroege sta en nooit fris aan een training begin. Maar als ik tegen volgende week zondag weer over al mijn mogelijkheden beschik is het goed. Voor morgen staat er een trage duurloop op het programma, de benen beslissen over de afstand.
Vandaag een herstelduurloop van 9.000 meter gelopen in 0:51:30, hsm 105. De benen deden nog evenveel pijn als gisteren, getuige daarvan de 6:35 op de eerste km. Gelukkig beterde het met de kilometers, ik voelde de pijn in de benen zo wegzakken. Met de laatste kilometer in vijf minuten rond, daar kon ik echt wel met leven. Ik hoop dat het zo verder blijft evolueren, en ik tegen zondag een kwaliteitstraining kan afwerken. Zondag tien dagen staat er een volgende uitdaging op het programma, de t'is voor niks marathon in Geldrop. Morgen staat er een uurloop op het programma, in één uur zoveel mogelijk meters verzamelen.
Vandaag een herstelduurloop van 7.000 meter gelopen in 0:43:00, hsm 105. De bovenbenen leken wel beton en meer als deze training kon er niet van af. Gelukkig is het deze week een afbouwweek, 90 kilometer lopen is ruim voldoende. Het zal nodig zijn na de toch wel zware marathon van Kasterlee, zeker het tweede deel. Met het scheenbeen gaat het gelukkig nog goed, ondanks de zware belasting in de modder. Alleen de voetpezen en de pubis hebben er geen deugd van gehad, de pijn is goed voelbaar. Ik veronderstel dat ik tegen donderdag, het grootste deel van het herstel achter de rug heb. De paar stappen die ik overgeslagen heb, zullen dan op het eerste gezicht niet teveel last bezorgen. Vandaag was het grootste probleem de pijn in de quadriceps, met een kleine foullee tot gevolg. Morgen hoop ik een paar procent te verbeteren, en zo elke dag wat sneller en langer. Tot ik de 12 km/uur haal en dan het schema weer oppikken, hopelijk gaat het vlug.
Er was snel volk aan de start in Kasterlee, maar een snelle wedstrijd zal het niet worden. De wateroverlast was te groot en het bleef maar miezeren, gelukkig was het redelijk warm. Ondanks het slechte weer kwam er veel volk aan de start en zat de ambiance er goed in. De start werd gegeven door oudwinnaar Jef Smits, en ze gingen er nogal vandoor de snelsten. Ik geraakte snel in het ritme, maar voelde al snel dat het iets te hoog gegrepen was, dit tempo. Toch ging ik het ritme zolang mogelijk het tempo vasthouden, maar op de onverharde wegen was het te zwaar. Om nog maar te zwijgen van de toestand in het bos, modder enkeldiep, soms meer als 500 meter na een. De eerste ronde kwam ik door in 1:24:35, maar de ronde was wegen onloopbaar een kilometer ingekort. Na de eerste ronde was het beste er af en de tweede passage door veld en bos, was ondoenbaar. Mijn foullee was gehalveerd en ik had geen grip meer in de modder, de taagste kilometer was 6:45. Dit om maar aan te geven dat het volledig op was, ik bereikte de finish als 28ste in 3:07:15. Toch ben ik blij dat ik de uitdaging aangegaan ben, ik heb nu een goede lange duurloop in de benen.
DE HEL VAN KASTERLEE.
Vandaag binnen een paar uur start de uitgeregende marathon van Kasterlee. We zullen het niet droog kunnen houden, de voorspelingen geven gans de dag regen. Er zou ook nog eens een stevige wind komen opzetten, maar de wedstrijd gaat door. Het word dus een ware veldslag, gelukkig loop ik met het idee, het is een lange duurloop. De mannen die gaan voor de winst zullen zeer tactisch moeten lopen, om het te halen. Zoals reeds aangehaald is mijn doel tussen de 3:15:00 en 3:30:00 te lopen. Wat gezien de actuele vorm en de staat van het in normale omstandigheden al zwaar parkoer is. Deze avond breng ik wel een verslagje uit, hopelijk met de nodige voldoening.
Vandaag een trage duurloop van 8.060 meter gelopen in 0:39:23, hsm 121. Het was een trage duurloop met op het einde een paar korte versnellingen. Die maakten duidelijk dat de grote vorm er belange nog niet is, niet onverwacht natuurlijk. Het word morgen een superzware wedstrijd, zeker voor degenen die nog niet in vorm zijn. Maar ook voor de protagonisten op de overwinning word het een uitputtingsslag. Spijtig genoeg hoor ik er dit jaar niet bij, ik hoop er volgend jaar weer mee te doen voor het podium. Dit jaar word het uitlopen van de marathon een doel op zich, ik schat de eindtijd tussen de 3:15:00 en de 3:30:00. Op voorwaarde dat ik na de dertig kilometer stand hou, we zullen er in elk geval voor gaan. Had het niet de marathon van Kasterlee geweest, was ik zeker niet vertrokken, zelf de halve niet. Ik heb nu eenmaal een nauwe band met deze wedstrijd en ben in de vorige zes editie's gefinisht. Op naar de zevende, en hopelijk houden de pezen en de wilskracht stand.
Vandaag een trage duurloop van 10.200 meter gelopen in 0:50:36, hsm 123. Zoals te zien aan het hartslaggemiddelde, was het iets zwaarder als voorzien. Met de wind die er stond is het moeilijk het tempo te regelen, wind mee te snel. Wind tegen is het beuken als een knotwilg op een open vlakte, best zwaar dus. Toch hield ik er een redelijk goed gevoel aan over, zeker tegen de wind, voelde ik kracht in de benen. Hoewel de training van woensdag nog in de benen zat, maar dat moet morgen al beter zijn. Ik zie er wel wat tegen op, om te starten onder deze zware omstandigheden, op een zwaar parkoer. Morgen staat er een losloopje van een achttal kolometer op het programma.
Vandaag een recuperatieloop van 11.100 meter gelopen in 0:58:06, hsm 112. De benen actief laten recupereren was de bedoeling, en daarin ben ik geslaagd. Het spreekt vanzelf dat de training van gisteren in de benen zat, de eerste aan 14 km/uur sinds lang! Nu is het taak om in zo optimaal mogelijke conditie aan de start van de marathon van Kasterlee te komen. De afstand heb ik eigenlijk nog niet in de benen, maar de basis moet breed genoeg zijn om uit te lopen. Het word hoogst waarschijnlijk in zeer zware omstandigheden gelopen, met de regen dat nog moet vallen. Ik heb spijt dat ik nog steeds geen trialschoenen heb wat altijd voordeel moet opleveren op zo'n parkoer. Morgen staat er een volgende rustige trage duurloop op het menu, om verder actief te herstellen.
Vandaag een duurloop van 13.000 meter gelopen in 0:55:23, hsm 139. De bovenbenen voelden nog wat pijnlijk aan, dus nog niet volledig hersteld van zondag. Een training volledig op karakter afgewerkt, het voelde nooit vlot en soepel aan. Het gaat traag maar gestaag voor uit, maar zolang er voor uit gang is, is het goed. De laatste kilometer ging in 3:47 en het ging niet van harte, maar ik kon de hartslag de hoogte in jagen. Er komt dus schot in de zaak, hoewel de diverse pijnpunten nog aanwezig zijn. Gisteren had ik eens een balletje getrapt, en dat voelde verschrikkelijk pijnlijk aan. De bil, heup, pubis en scheenbeen lieten zich goed gevoelen evenals het bekken bij het uitzwaaien van het been. Gelukkig valt de loopbelasting beter mee, dan het explosievere benenwerk, vandaag ging het dus beter. Er staan de volgende drie dagen kortere trainingen op het programma, om de benen actief te laten recupereren.
Vandaag een trage duurloop van 16.000 meter gelopen in 1:18:47, hsm 119. De kogel is door de kerk, de plus-dertiger van zondag, word een plus-veertiger. Ik heb mijn inschrijvingsbevesteging voor de marathon van Kasterlee gekregen. Eigenlijk komt deze marathon vier weken te vroeg, maar het is mijn favoriete marathon. De vorige zes deelnames heb ik al volbracht, dus deze zevende editie hoop ik ook uit te lopen. Het zal een van mijn traagste marathons worden, ik vat de eerste dertig km op als duurtraining. Daarna zal het harken worden om de finish te bereiken, zeker met de tweede doorgang in het bos. Vandaag waren de benen iets beter dan gisteren, het vaste stramien dus, minimaal twee dagen recup. Morgen staat er een duurloop van dertien kilometer op het programma, hopelijk haal ik de 4:20/km.
Vandaag een recuperatieloop van 10.200 meter gelopen in 0:54:22, hsm 110. De benen waren natuurlijk vermoeid van de lange duurloop van gisteren. Het was dus een logisch gevolg, een training in het teken van aktieve recuperatie. Zo zal het tot en met zaterdag rustig aan gaan, buiten woensdag dan staat er een duurloop op het programma. Deze rustige periode kondigd de eerste dertig-plusser aan die loop ik zondag. Het kilometervolume moet de hoogte in wil ik mijn oude niveau halen, de snelheid komt erna. Eerst de uithouding en de weerstand op punt brengen en daarvoor heb ik veel volumetraining nodig. Morgen staat er een rustige trage duurloop van vijftienkilometer op het programma.
Vandaag een lange duurloop van 26.060 meter gelopen in 1:53:38, hsm 134. Een deugddoende training die de conditie bevestigd, het gaat de goede kant op. Zo hard zelf dat ik even aan de marathon van Kasterlee dacht deel te nemen. Het is goed dat de inschrijvingen al een tijdje afgesloten zijn, anders had ik het risico gelopen. Maar het is beter rustig op te bouwen, ik ga nu al knalhard met in mijn vierde week al 108 kilometer. De training van vandaag liep als vanzelf onder de ideale omstandigheden, geen wind en een 8°. Aan het keerpunt van dertien kilometer klokte ik 0:58:15, daarna ben ik nog wat versneld. De laatste zes kilometer gingen sneller dan 14 km/uur, de laatste drie sneller dan 15 km/uur. Een onverwachte maar deugd doende evolutie, het gaat dus de goede richting uit. Van de kwetsuren heb ik weinig last gehad, ze waren wel voelbaar aanwezig, een wat stijfheid. Ik ben er nog altijd niet uit of ik dit jaar nog een marathon loop, waarschijnlijk niet, maar zeg nooit, nooit. Morgen een rustige recuperatie training, ik loop dan volgens het gevoel in de benen.
Vandaag een trage duurloop van 12.150 meter gelopen in 1:02:19, hsm 114. Het ging al heel wat beter dan gisteren, wat een goede nachtrust al niet kan verwezelijken. Met de rustpolsslag gaat het ook de goede richting uit een zeer goede score van 37 slagen per minuut. Alleen het lichaamsgewicht gaat zeer moeizaam naar beneden, nog vier kilo te gaan, pfff. De benen en de ontstekingen allerhande waren aan de beterhand, dus veel zit in het hoofd. Een wat beter gevoel kan een gans andere perceptie over eenzelfde fysiek weerstand geven. Voor morgen staat de zwaarste training van de week gepland, 24 km tegen 4:36/km of beter.
Vandaag een recuperatieloop van 13.000 meter gelopen in 1:10:49, hsm 110. De benen waren supervermoeid, en meer als deze recuperatieloop zat er niet in. Ik heb meestal een dipje voor ik een stap vooruit kan zetten, dus hoop ik op dat dipje. Natuurlijk kunnen er nog andere oorzaken zijn voor een loopdipje, overtraining b.v.. Het te snel opbouwen van de kilometers na een loopstop door een kwetsuur! Met dat traag lopen voelde ik het scheenbeen en de voetpezen bij elke stap. De eerste kilometer ging maar in 6:04, zo moeizaam ging het dus vandaag en veel versnellen zat er niet in. Het was een mentaal moeilijk te verwerken training, meer dan eens wou ik een kortere weg naar huis nemen. Gelukkig staat er een sterk hoofd op de schouders zelf als de benen niet meewillen. Morgen staat er een rustige trage duurloop van twaalf kilometer op het programma.
Vandaag een trage duurloop gelopen van 12.200 meter in 1:01:28, hsm 116. De training van gisteren is in de benen blijven hangen, het ging moeizaam vandaag. Ook het scheenbeen, voetpezen en bil lieten zich weer gevoelen, dus was het een rustige training. Al hoewel het in deze winderige omstandigheden, niet simpel is om niet te moeten knokken. Wind tegen was het alle hens aan dek, en voelde alles nog wat pijnlijker aan. Deze avond zal er coldpack aan te pas komen en lichte stretchoefeningen om alles weer in orde te krijgen. Zeggen dat er een lange trage duurloop van plus twintig kilometer op het programma stond. Gelukkig moest ik wegens tijdsgebrek een wat milderen, hoewel ik zeker ben de volledige afstand in de benen te hebben. Morgen staat er een ongeveer dezelfde training op het programma, nog wat verder herstellen dus.
Vandaag een duurloop van 16.200 meter gelopen in 1:09:57, hsm 135. Het was nochtans een zware werkdag geweest, al op om 04:30, en 9:30 lang werken. Dat zonder ook maar eens te zitten, of het moet tijdens het schof geweest zijn. Een mentale training was het dus ook, met zeer pijnlijke voeten gestart, bijna niet te doen. Na kilometer twee begon het iets te beteren, daarna kon ik aan versnellen denken. De conditie gaat verder de hoogte in, heel langzaam, een paar kilo minder zou natuurlijk helpen. Zo heb ik vandaag ook maar lichte last gehad van het scheenbeen, stilletjes aan geraak ik er van af. Het is toch nog opletten geblazen zolang de kwetsuur niet volledig genezen is. De rest is een kwestie van het juiste evenwicht te vinden en zo een ietje sterker worden. Morgen staat er een lange trage duurloop op het programma, wat gewicht proberen kwijt te spelen.
Vandaag een trage duurloop van 15.500 meter gelopen in 1:22:14, hsm 117. De training van gisterennammidag zat nog duidelijk in de benen, het duurde lang eer ik op toerental was. Een normale evolutie, gezien het moeilijke jaar dat ik doormaak, maar er is verbetering op komst. Al gaat het wel zeer langzaam de goede richting uit, met vallen en opstaan en keihard verder werken. Het zal afhangen van details eer alle stukjes weer op hun plaats vallen en veel geduld hebben. Vandaag was het de bekken streek, meer bepaalt de pubistakken, zowat ter hoogte van de billen. Met het scheenbeen gaat het iets beter, zelf deze trage training liet zich niet echt gevoelen, buiten de stijfheid in de pees. Ik heb daarjuist al eens gaan piepen op de wedstrijdkalender, en er is nog veel moois te beleven. Op de eerste plaats voor mijn oudste zoon Jorgi, wegwedstrijden en crossen, eenmaal sterk genoeg doe ik ook mee. Morgen is het opnieuw werkdag de vroegen, dus train ik in de namiddag een duurloop van 16 kilometer.
Gisteren waren we terug van Remscheid waar de jaarlijkse Röntgenlauf plaatsheeft. Voor elks wat wil daar in Duitsland van wedstrijden voor de jeugd, crossen en korte afstanden. De hoofdwedstrijden een halve en hele marathon, een ultra over 63 km en een 100 km op de röntgenroute. We waren met 17 afgezakt naar Lennep om er een verlengt week-end van te maken. Driemaal helaas was er niemand die kon of wou deelnemen aan de plaatselijke wedstrijden. Het hoofdmenu werd dus een culinair week-end met enkele wandelingen, en veel drinken. Een van de wandelingen ging over een kort gedeelte van de Röntgenroute, een kleine 10 km. Daar konden we ervaren hou zwaar het parkoers er wel was, met soms lange, soms venijnige klimmen. We kwamen onderweg de wedstrijdwandelaars en de eerste twee van de ultra's tegen. Verder hebben we niet zoveel van de wedstrijd meegemaakt, aangezien onze eet-marathon van start ging. Zelf heb ik er maar een maal getraind, vertrokken met een joekel van een kater, legde ik negen kilometer af. Ook om te trainen waren er geen kandidaten, dus heb ik gewacht tot we terug waren in Herenthout, voor de volgende training. Die ging gisterennamiddag over een afstand van 13.400 meter gelopen in 1:04:44, hsm 127. De laatste kilometer eens alle registers opengezet en ik haalde tot mijn eigen verbazing een km in 3:50. Het scheenbeen is dus aan de beterhand , alleen tijdens de versnelling nog wat lichte pijn gehad. De twee laatste trainingen zijn samengevoegd, doordat ik de training niet afgesloten heb op de garmin. Ik heb natuurlijk zaterdag voor het vertrek naar Lennep ook nog een rustige training afgewerkt. Een rustige trage duurloop van 10.100 meter gelopen in 0:54:26, met een hsm van 116. Voor vandaag staat er deze morgend een trage duurloop van vijftien kilometer op het programma.
