Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag een korte trage duurloop van 8.200 meter gelopen in 0:39:14, hsm 113. De benen wat los gaan lopen en het gevoel in die benen ondervinden, meestal voelen die sterk aan de dag voor een marathon. Nu voelden ze eerder vermoeid aan, de ademhaling was ook al niet wat het moest zijn, die dekselse valling. Ik hoop nog altijd op redelijke benen voor morgen, hoewel een tijd net onder de drie uur voldoende is voor morgen. Maar om onder de drie uur e lopen zijn goede benen ook welkom, normaal moet een gemiddelde van 4:10/km el kunnen. Veel zal afhangen van de omstandigheden, het weer, de tegenstand, kanik in een groepje lopen, de vorm van de dag. Het verslagje van de marathon zal maar tegen maandag op deze blog staan, wan ik blijf een weekend aan zee.
Vandaag een duurloop van 10.900 meter gelopen in 0:47:30, hsm 124. Er stond nog heel wat wind vandaag wat deze training indelen niet vanzelfsprekend maakte. Met de wind mee, dan maar aan duurloopsnelheid gelopen, in de plaats van de gelande versnellingen afwerken. De benen voelden niet super aan maar ik kon toch een redelijk tempo ontwikkelen, een gemiddelde van 4:21/km gehaald. Straks staat de laatste werkdag op het programma, en daarna kan ik me focussen op de marathon van Oostende. Een marathon die niet vol uit dient gelopen te worden, maar meer een finetuning is voor de marathon van Brussel volgende week. Morgen staat er een korte recuperatieloop op het programma en rond 14:00 richting oostende voor een marathon-weekend.
Vandaag een trage duurloop van 10.710 meter gelopen in 0:51:25, hsm 112. De benen voelden vandaag toch iets beter aan en de hartslag lag ook iets lager voor het geleverde tempo. Er stond wel nog heel wat wind zodat de training iets te hoog lag om te kunnen spreken van een recuperatietraining. Maar de benen zullen niet te fel afgezien hebben van deze training, ik moet ook denken aan de recuperatie tenslotte. Het weer lijkt wel de goede kant op te gaan, met de beste dag op zondag, ideaal want dan loop ik de marathon van Oostende. Morgen staat er een trage duurloop van tien kilometer op het programma, met na vijf kilometer enkele versnellingen.
Vandaag een tempoloop van 15.400 meter gelopen in 1:02:58, hsm 134. De benen waren nog niet super en de vraag was zou ik de drempel van de tempoloop (4:05/km) zou halen? Met de hakken over de sloot dus, en ik was zelf niet te slecht begonnen 4:29 over de eerste kilometer. Het was de rechter- heup, knie en achillespees die tegenstribbelden, de hartslag was bijna continue te laag voor een tempoloop. Maar sneller gaan ging niet, hoe ik ook trok en sleurde het gingg niet harder, de valling doet er natuurlijk ook geen goed aan. Ook de omstandigheden waren niet top, met een kille wind, niet ideaal met die loopneus en het snot en rochel gedoe. Dus al bij al zal ik maar tevreden zijn en hopen dat het vanaf nu in stijgende lijn gaat, het zal nodig zijn om in Brussel onder 2:50:00 te lopen. Vanaf morgen begint de serieuze afbouw naar de marathon van Oostende toe, met een recuperatieloop van tien kilometer.
Vandaag een trage duurloop van 15.400 meter gelopen in 1:14:14, hsm 114. Een rustig duurloop, maar zonder een goed gevoel in de benen, de verkoudheid is nog niet helemaal uit het lichaam. Het begin was weer met uitermate stijve benen, het duurde tot de vierde kilometer eer ik het juiste tempo had. Daarna ging het aan 4:45/km, zonder al te veel moeite, maar niet zo vlot als ik nu zou mogen verwachten. Na de training naar de kinesist, om de rechterachillespees te laten behandelen, vandaag hebben we vooruitgang geboekt. De achillespees is pijnlijk op een bepaalde plaats, iets verder is niets te voelen en lijkt de achillespees kengezond. Op zoek dan maar naar de triggerpoints die in verband staan met de achilles, twee plaatsen in de kuit waren overgevoelig. Zo overgevoelig dat ik het niet kon houden van de pijn, maar eens deze los gemasseerd waren was de achilles minder gevoelig. Morgen staat er een duur of tempoloop van vijftien kilometer aan marathontempo op het programma.
Vandaag een trage duurloop van 15.200 meter gelopen in 1:13:15, hsm 115. De benen waren niet super, maar dat hoefde niet echt, een duurtraining om kilometers te verzamelen. Het is de bedoeling dat ik deze week wat van de verloren kilometers van verleden week op haal. Omdat de week totaal kilometers al een tijdje op een laag pitje staan, kan ik nu zonder veel inspanning de kilometers ophalen. De vermindering is er gekomen door het kaduuke rechterbeen, dat is nog altijd niet beter, maar blijft stabiel. Ook is de marathon van Oostende volgende zondag een tussendoortje, ik had er evengoed de halve marathon kunnen lopen. Het is de bedoeling de eerste drie trainingsdagen van deze week een vijftien kilometer meer te lopen dan het schema van 100 km/week. Morgen staat er dus een trage duurloop van vijftien in plaats van tien kilometer op het programma.
Vandaag een lange duurloop van 28.200 meter gelopen in 1:57:42, hsm 129. De training wat langer dan voorzien aan een tempo om onder de drie uur te lopen op de marathon. Het zwaarste van de kleine griepaanval is verdwenen, alleen nog de nare nadelen, teveel snot een korte ademhaling. Ook de benen die nog wwat zwaar aanvoelen, de hartslag daar en tegen bleef echt goed in de zone, dus een verantwoorde training. Na een moeilijke eerste kilometer (04:50) om het tempo er in te krijgen, met de eerste helft een lichte tegenwind. Ging het in het juiste tempo, maar ik had nooit het gevoel dat het vanzelf ging, het was hard werken om tempo te houden. Voor mijn eigen had ik een tempo van 4:12/km voor op gesteld, een tempo dat ik toch nog vlot zou halen. Ik had wat cola en druivesuiker mee om de innerlijke mens te versterken, en echt zwaar kreeg ik het niet echt, alleen dat gevoel as minder. Halfweg na 14.100 meter had ik een gemiddelde van 4:14/km, maar ik ging een negatief split lopen, het tempo zat dus goed. De terugweg was met lichte wind in de rug, en dus was iets versnellen niet te zwaar voor de benen, alleen die concentratie houden. Zelf het tempo op peil houden is zowat het moeilijkste dat er is, de gedachten iets te ver laten afdwalen en tempoverlies is een feit. De focus houden was dus nodig, iets wat daarbij van nut was, was de kniepijn die opkwam bij 14 km/uur, niet leuk wel van nut.
Voor morgen staat er een trage duurloop van tien kilometer op het programma, vijf kilometer meer kan ik ook lopen, we zien wel.
Vandaag een trage duurloop van 16.620 meter gelopen in 1:20:57, hsm 112. Een iets langere trage duurloop om te eten hoe het lichaam gaat reageren op langere afstanden. Hoewel ik niet boven de trage duurloopgrens ging was ik toch wat vermoeid, de valling geeft nog problemen. De training van vandaag weer gelopen zonder de rechterknie in te tapen met kenesiotaping. Ik denk dat het tegen volgende week zondag toch weer allemaal op plooi moet komen en de marathon ga lopen in Oostende. Morgen staat er een echte test op het programma, een vijventwintig kilometer lange duurloop.
Vandaag een trage duurloop van 10.000 meter gelopen in 0:45:58, hsm 117. Het eerste testloopje om te zien hoe het verzwakte lichaam reageert op de griepaanval. Pas deze namiddag voelde ik een opstoot van energie en besliste dan maar om de tesloop te doen. Deze kon elk moment ofgebroken worden en zou niet meer als tien kilometer lang mogen zijn. Het waren de voorwaarden die ik mezelf had opgelegd, en niet in ademnood geraken of spastische hoestbuien krijgen. Ik ben dus all the way kunnen gaan en de tweede ronde van vijf kilometer zelf wat kunnen versnellen. De knie was ook niet ingetaped, aangezien ik tijdens de rustdagen geen hinder meer ondervond. Helaas krijg ik tijdens het lopen nog af en toe een waarschuwing dat de knie nog altijd wat verzwakt is. Met de benen daarentegen ging het redelijk goed, ik ko het tempo stelselmatig opdrijven, de benen waren sterk genoeg. Voor morgen staat er een trage duurloop van vijftien kilometer op het programma, als er geen terugval is.
Een onsteking van de bovenste luchwegen, met een griepbeeld, luide de diagnose bij de huisdokter. De kuur is drie dagen volledige rust en vijf dagen medicatie slikken, en geen antibiotica kuur. Het zal dus hopelijk allemaal nog allemaal meevallen wat betreft de conditie, hoewel er voorlopig nog geen verbetering is. Als alles min of meer op zijn plooi is gekomen tegen zaterdag, ga ik een trage duurloop proberen. Dan is het afwachten hoe het lichaam reageert, om de geplande trainingen weer te kunnen hervatten. Morgen moet ik weer naar de kinesist om de linkerachillespees en voetwreef te laten behandelen. De benen en overbelastingsblessures kunnen er maar wl bij varen, bij de drie verplichte rustdagen.
Vandaag een verplichte rusdag, door een grieperig gevoel, neus potdicht, keelpijn, spierpijn, buikkrampen en pijnlijke bronchen. Ik zal er hoog waarschijnlijk een paar dagen uitliggen, tot de bronchen weer adem-en pijnvrij zijn. Misschien moet ik een antibiotica kuur volgen, wat altijd nefast is voor de conditie, hopelijk blijft het vormverlies binnen de perken. Zelf denk ik dat drie rustdagen zeker geen ramp moeten betekenen, het lichaam moet zo snel als mogelijk herstellen. Voor volgende week zondag staat er een marathon op het programma die ik kan aanpakken als training. De marathon van Oostende staat niet in de marathon en ultra cup, en ik was niet zinnens vol uit te gaan. Morgen kan ik wat meer informatie verstrekken over mijn actuele gezondheidstoestant.
Vandaag een trage duurloop van 13.200 meter gelopen in 1:04:17, hsm 114. Zoals verwacht waren de benen slechter dan gisteren, reken daarbij een goede valling met verstopte neus en pijnlijke keel. Iets dat waarschijnlijk zondag al in het lichaam zat en het slechte gevoel accentueerde, maar dat is maar gissen. Deze morgend om 04:30 op, om 05:15 moeten we aanwezig zijn, en dat tot 15:00, negen uur werken en een half uur pauze. Naar huis rijden loopkledij aantrekken en de trining aanvatten, best wel zwaar en ik vraag mezelf soms af, waarom! Omdat als ik niet loop, het gevoel heb iets gemist te hebben, en na een douche doet het zo deugt om beloont te worden met een voldaab gevoel. Ik zou alles kunnen op noemen wat pijn deed, maar laat stellen meer als anders en dan nog een mottig gevoel door de valling. Toch ruim alles gedaan wat op het schema voorschreef, de pijn verbijtend ook omdat ik weet dat het later op de week weer beter word. Na de training en de douche, naar de kinesiste om de pijnpunten onder handen te laten nemen, ze verstond het niet det ik daarmee een marathon kon lopen. Morgen staat er een duurloop van vijftien kilometer op het programmaa, het tempo zal bepaald worden door de staat van de benen.
Vandaag een recuperatieloop van 12.270 meter gelopen in 0:59:56, hsm 110. De benen waren niet te stijf om er weer tegen aan te gaan, de recuperatiedrank heeft zijn nut. Ook hier blijft het verder uittesten om echt uitsluitsel te krijgen, is het echt de samenstelling van de recuperatiedrank of het placebo effect. Meerdere dagen ongeveer tot en met vrijdag zullen al een beter zicht geven, zeker nu ik met de vroege sta, dan heb ik het aaltijd zwaar. Niet vandaag want een recupdag genomen op het werk, maar vanaf morgen moet ik er om 04:30 uit voor negen uur arbeid. De training van vandaag ging dus redelijk vlot, wel wat last van de rechterknie en rechtervoetwreef en rechterachillespees. Toch was deze last ook iets minder dan veertien dagen geleden na de marathon, hopelijk blijft het positief evolueren. Er stonden maaar tien kilometer op het schema, maar aangezien het goed ging ben ik wat langer door gegaan, niet te zot gedaan. Morgen staatt er een traage duurloop van tien kilometer op het programma, en daarna een bezoekje aan de kinesiste.
Vandaag was het tijd voor mijn negende wedstrijd van de marathon en ultracup, de Beekse Marathon in Hilvarenbeek. We vertrokken op tijd Carine mijn vrouw en ik, het was ruim een uur rijden, wel allemaal binnendoor, zo was de gps ingesteld; Het verliep vlot tot in Kasterlee daar moesten we een ommetje van ruim een kilometer maken, het rond punt richting turnhout onderbroken. In Turnhout kwamen we vast te zitten achter een file met paardentrailers, die op weg waren naar een of ander wedstrijd. Eens voorbij deze file werden we door de gps een boslaan van ruim drie kilometer ingestuurd, een geasfalteerde smalle weg. We moesten rechts afdraaien en daar stonden we voor een, gesloten hefboom en op slot gedaan, rechtsomkeer dan maar zeker. Een goede zes kilometer verder moesten we weer een bosweg in, weer een kilometer of drie lang, met zeker tien verhoogde snelheidsdrempels. Zo kwamen we amper veertig minuten voor de start van de marathon in Hilvarenbeek aan, maar juist op tijd om alles gedaan te krijgen. Het afhalen van de nummers, me omkleden, nog een grote boodschap, en de drankflesjes gereed maken, op tijd is goed genoeg. Vandaag werden er verschillende afstanden gelopen, vijf kilometer, tien kilometer, een halve marathon en natuurlijk de marathon. Het parkoers ging over vier ronden, de eerste vijf kilometer, de tweede 16.100 meter, de derde 8.900 meter, de vierde 12.200 meter. Al de afstanden vertrokken om 11:00, lekker gezellig druk aan de start dus, met veel jonge atleten en ervaren rotten voor de lange afstanden. Ik vertrok van op de tweede lijn om niet te hard vvan stapel te lopen, na een kilometer zou ik wel versnellen en zien hou de benen zijn. En zo ging het ook voor de vijfde kilometer (0:19:30) had ik zeker vijftig aatleten ingehaald, daar kreeg ik te horen dat ik tweede liep. Op de eerste plaats liep de ongenaakbare Bram van rijswijck die voor het parkoerrecord ging (2:23:21)? geen spek voor mijn bek. Maar ik ben hier om punten te sprokkelen voor de marathon en ultra cup, proberen mijn tijd van in de Maas en Waal te verbeteren (2:51:34). Dat zit er wel niet echt in want ik heb niet echt een goede dag vandaag, het word werken om die 04:00/km zo lang mogelijk aan te houden. Kilometer tien gaat in (0:39:54) niet echt vlot dus, er lopen twee atleten van de dertig kilometer voorbij en ik kan niet aanpikken. Ik zal de lange stukken tegen de wind in voor mijn rekening moeten houden dus, toch probeer ik weer naar die 04:00/km te gaan. Het is dus werkkendag geblazen, het parkoer loop ook niet echt vlot, klinkers, beton, asfalt en onverhard alles krijgen wwe te verwerken. Aan een lus waar we rond een kegel 180° moeten draaien kan ik de achterstand en voorsprong op de atleten voor en achter me inschatten. Bram ligt niet zoveel voor op mij en gaat zeker niet voor het wedstrijdrecord, Lucien Taelman loopt een minuut achter mij als derde. Kilometer twintig (1:19:47) mijn tweede tien kilometer ging op een seconde na even snel als de eerste tien kilometer, niet slecht dus. Maar de benen staan toch gespannen en de vraag is wanneer ga ik kraken, om maar het slechte gevoel weer te geven, geen superdag vandaag. De doorkomst half marathon heeft een verassing in petto, Bram van Rijswijck stapt uit de wedstrijd, ik loop zowaar op kop van de marathon. Met mijn slecht gevoel is dat een goede oppepper, ik ga proberen de volgende ronde op schema te blijven, dat word zware kost vandaag. Gelukkig geeft de maag geen krimp met de nieuwe isotone dorstlesser enn het vloeibaar voedsel die ik voor het eerst uitprobeer in wedstrijd. De wegen en fietspaden liggen hier meestal bol en dat is een gesel voor mijn rechtervoet wreef, elke stap voel ik de pijn aanzwellen. Na dertig kilometer kom ik door in (2:00:57) dus een minuutje teveel verloren, maar ik krijg te horen dat Lucien ook uit de wedstrijd is gestapt. Ik heb bijna vijf minuten voor op de derde, Wim Driessen dat moet volstaan om deze marathon op mijn naam te schrijven nog 12.200 meter te gaan. Het is nu kwestie van niet volledig te kraken en zo snel als mogelijk de finish te bereiken, toch simpel een marathon lopen, of niet? De kilometertijden lopen nu wel op en het gaat richting 14 km/uur, geen tijd onder de 2:52:00 vandaag dat is nu al een zekerheid. Ik heb voor de laatste ronde begeleiding van een motard gekregen, en word onderweg aangemoedigd door atleten en toeschouwers. Kilometer veertig gaat in (2:44:18) nog 2.200 meter te gaan en ik win mijn tweede marathon, dit maal als vijftigjarige, best knap. Mijn begeleider valt in panne met zijn moto, gelukkig draaien bij mij de benen nog rond, ik finish in 2:53:41 als eerste, niet slecht. Op naar de volgende marathon word een tussendoortje want die telt niet mee voor de maraton en ultra cup, goed alles verder uit testen.
Vandaag kan ik nog niet echt oordelen over de isotone drank en het vloeibaar voedsel, alleen dat alles binnen gebleven is, op zich al een succes. Het definitieve oordeel over de aanvullende voedingssupplementen volgt dan ook zoals belooft na de brussels marathon. De eerste bevindingen zijn dat ik er gisteren tijdens de marathon met slechte benen, het verval iets minder snel is doorgezet dan anders. Met een resultaat dat er mocht wezen mijn tweede marathonoverwinning, hoewel dat meer te maken had met externe factoren.
Vandaag loop ik mijn tiende wedstrijd voor de marathon en ultracup in Hilvarenbeek. De Beekse marathon, ik heb er nog nooit gelopen, en het is altijd leuk een nieuwe marathon aan het lijstje toe te voegen. Het zou mijn 77ste marathon moetten worden, en voor de eerste maal ga ik me tot een uur voor de wedstrijd klaarstomen. Eten en drinken tot een uur voor de wedstrijd, voeding voor sporters geen boterham met choco, speculoos en banaan deze keer. Ook tijdens de wedstrijd word het drink en voedingspatroon gewijzigd, alles drastisch niet stap per stap, om tte wennen. Ik hoop dat de maag alles accepteert, en dat het zijn werk doet, het verschil zou zich op het einde van de marathon laten voelen. De laatste tien kilometer iets vlotter doorkomen, en nog meer na de marathon, door een vlotter en beter herstel. Het princiepe blijft hetzelfde, hard werken en trainen moeten het gewenste resultaat opleveren, de voeding en de drank een paar procentjes. Na vandaag kan ik al een eerste oordeel vellen, maar om een deffinitiief oordeel te vellen word het wachten tot na de mBrussels marathon. Deze avond kan je reeds een verslag v erwachten over de wedstrijd, en mijn eerste bevindingen van de nieuwe aanpak.
Vandaag een recuperatieloop van 7.000 meter gelopen in 0:34:21, hsm 107. Een korte recuperatieloop de dag voor een marathon, het zit al diep in de gewwoontes ingebakken. Niet overdrijven gewoon proberen de 12 km/uur te halen aan zo'n laag mogelijke hartslag. Tijdens deze training alleen last aan de voetwreef, de rest van de overbelasingen gaven geen krimp. Morgen ga ik eens zondigen tegen een van de vuistregels, een volledig gamma aan producten uit proberen tijdens de marathon. Apart heb ik deze producten al eens uitgeprobeert op training, voedingsupplementen voor de wedstrijd. Een nieuwe isotone dorstlesser en aanvullende voeding tijdens de marathon en een recuperatiemix voor na de wedstrijd. Ik hoop dat mijn maag al deze producten kan verwerken onder wedstrijdomstandigheden, morgen weten we meer. Normaal ben ik niet graag het proefkonijn, maar ik geloof in deze producten, en zal de naam bekendmaken na de verschillende testen. Ook de volgende twee marathons ga ik die verder testen, maar dan moet de test van morgen toch redelijk goed uitvallen.
Vandaag een duurloop met versnellingen van in totaal 10.200 meter gelopen in 0:45:23, hsm 120. De benen waren redelijk goed vandaag en de versnellingen gingen gemakkelijk, wind in de rug weliswaar. Een minder aspect is dat de voetwreef serieus pijn doet tijdens het lopen, al geprobeert met ijs te leggen, maar de pijn blijft. Met de knie gaat het wat beter, veel pijn voel ik niet meer, de knie begint wel nog te miezeren vanaf 14 km/uur. Ik hoop dat de kwetsuren nog wat mogen herstellen tegen zondag, voor mijn negende wedstrijd in de M-U Cup, De Beekse marathon. Morgen staat er een korte losloop van zes kilometer op het programma en veel rust natuurlijk.
Vandaag een recuperatieloop van 10.200 meter gelopen in 0:49:19, hsm 109. De actieve rust training van vandaag ging redelijk vlot buiten de eerste twee kilometer, waar het er wat verkrampt aan toe ging Een rustige hartslag voor het behaalde tempo, zeker in vergelijking met de voorbije weken. Ik heb een verlengt weekend van vijf dagen, dus ik zal normaal voldoende moeten kunnen rusten. De volgende twee dagen staan er amper vijftien kilometer op het programma, dus zullen de benen volledig kunnen herstellen. Morgen staat er een trage duurloop van negen kilometer, met een paar versnellingen op het programma.
Vandaag een tempoloop van 12.200 meter gelopen in 0:48:24, hsm 141. Ik had gisteren en vandaag iets meer last van de achillespees, maar dat is normaal na een stevige behandeling. Het werd vandaag dus een tempoloop om te zien hoe ver ik sta met de recuperatie, nog niet top, maar zeker niet slecht. Een eerste kilometer van 04:31 was iets te traag, dus legde ik er de twweede kilometer de pees op 03:47, meteen de snelste van de training. Na goed vier kilometer keerde ik dan tegen de wind in en toen werd het knokken om het tempo te handhaven. Toch altijd onder de vier minuten kunnen blijven en de laatste vier kilometer wind in de zij en in de rug, kam het nog goed. De knie zeurt wel aan dit tempo, maar het pijnlijkste is de rechter voet wreef, die bleef ik van de eerste tot laaatste kilometer voelen. Al bij al een nuttige training aarvan ik snel kan herstellen, en die leert dat de paslengte en soepelheid moeten verbeteren. Het blijft daarvoor wachten tot de knie er weer boven op is en de pijn in de wreef weggeëbd is, pijn en souplesse gaan niet samen. Voor morgen staat er na een bezoek aan de kinesiste een recuperatieloopje van tien kilometer op het programma.
Vandaag een trage duurloop van 12.000 meter gelopen in 0:57:10, hsm 117. Nog wat last van stijve spieren, maar het tempo toch iets hoger, om te zien of de benen het al aankunnen. De rechter-knie, -achillespees en -heup hielden goed stand, toch voelde ik me niet comfortabel lopen. Het was nochtans goed vijf graden frisser dan gisteren, maar ook de ademhaling was eerder zwaar. Een gevolg van de vorm van het moment, hoop ik althans, want overdreven veel of hard word er niet getraind. Vandaag voor de eerste maal naar de sportkiné geweest voor een behandeling aan, vooral de achillespees. De manuele massage was best pjnlijk, ik moest de pijn echt verbijten, nadien voelde de achillespees meer ontspannen. Ook een paar oefeningen meegekregen en de raad na elke training of wedstrijd de pees te koelen met ijs. Morgen staat er een duurloop van tien kilometer op het programma, eens voelen of de therapy wat uit doet.
Vandaag een trage duurloop van 15.600 meter gelopen in 1:15:58, hsm 112. De training van vandaag was de langste voor deze week, de marathon van zondag buiten beschouwing gelaten. Ik had minder last van de knie dan gisteren, wat normaal is gezien het vandaag ontwikkelde tempo van goed 12 km/uur. Een groot probleem blijft de rechtervoetwreef de spanning van de schoen is voldoende om pijn te voelen, laat staan bij het lopen. Waarschijnlijk is er niet veel aan te doen, buitn wat stretchoefeningen en ijs leggen en voor het slapen gaan wat zalf smeren. Morgen staat er een recuperatieloop van tien kilometer op het programma, benieuwd of ik mij aan het schema kan houden.
370
Vandaag een lange tempoloop vaan 25.000 meter gelopen in 1:41:34, hsm 140. De benen waren nochtans niet super vandaag en het was werken geblazen om het gevraagde tempo te halen. Aan een snelheid boven de 14 km/uur is de pijn aan de knie duidelijk voelbaar, zelf goed ingetaped met kenesiotape. Een ander probleem is de wreef van de rechtervoet die serieus pijn doet en dat bot het tempo wel af, voelbaar bij afzet en landing. De training werd volledig in het Merodese bos gelopen vijf ronden van vijf kilometer, twee ronden aan 15 km/uur. Het was dus nog niet super, toch al bij al tevreden met het gemiddelde van mijn laatste marathon gelopen. Ik heb ook een isotone hydratatie drank uit geprobeerd tijdens deze training en de maag accepteerde het goed. Misschien test ik het een van mijn volgende wedstrijden wel uit, en andere artikelen van hetzelfde merk. Als de testen bij mij goed verlopen heef ik de naam van het merk wel vrij, maar eerst zeker zijn dat het werkt. Nu zal het er op aan komen volledig gerecupereert te zijn tegen volgende zondag voor de Beekse marathon. Morgen staat er een recuperatieloop van vijftien kilometer op het programma, de langste training voor volgende week.
Vandaag een trage duurloop van 15.000 meter gelopen in 1:13:23, hsm 112. Rustig gelopen zonder forceren en de knie voelde op zijn best aan over de laatste veertien dagen. Het was maar een lichte miezering die voelbaar was geen enkele pijnscheut of dergelijke gevoeld. Een kort verslag van de huisdokter betreffende het bloedonderzoek gekregen met twee serieuse werkpunten. Nog net geen risico patient wat cholesterol betreft, zowel de totale als de slechte is te hoog de goede iets te laag. Een licht dieet met minder vetten, vooral varkenvlees, en voor bereide maaltijden, vermijden. Meer vis en meer plantensterolen, minder tot geen snoep meer en nog meer fruit en groenten eten. Een andere richtlijn meer bewegen zal wel niet op mij van toepassing zijn, hoop ik toch, want ik sport gemiddeld een uur per dag. Het ander probleem was een fel tekort aan vitamine D, waar de zon in grote mate leverancier is, ook vette vis bijvoorbeeld. Dat tekort kan de oververmoeidheid en de pijnlijke spieren verklaren, dus dat word het volgende voedingsupplement die ik moet nemen. Een tekort aan vitamine D zorgt ook voor een verminderde werking van de bijnier en de schildklier, waardoor een vertraagt metabolisme. Hopelijk is alles binnen enkele weken eer op peil en kan het loopniveau en levenskwaliteit weer een beetje omhoog. Morgen staat er een duurloop of tempoloop van eenentwintig kilometer op het programma de benen en knie eens testen.
Vandaag een duurloop van 10.400 meter gelopen in 0:45:57, hsm 123. Met zware en vermoeide benen toch proberen de moeite te doen om het vooropgestelde tempo te lopen. Ik was duidelijk weer oververmoeid, maar heb nog niets negatiefs vernomen van de uitslag van mijn bloed. Dus ga ik er van uit dat er niet ernstig aan de hand is, en het gewoon een najaaarsvermoeidheid is. Een harde noot om te kraken deze korte training, de benen branden, de longen waren verschroeid. Maar toch de doelstelling gehaald, en dus ben ik best tevreden de week na een goede en sterke marathon. Voor morgen staat er een trage duurloop van vijftien kilometer op het programma.
Vandaag een lange trage duurloop van twintig kilometer gelopen in 1:35:21, hsm 115. Gelopen zonder kenesiotape rond de overbelaste knie, en dat was geen goede zet, de knie was zeer gevoelig. Nochtans de volledige afstand in het Merodese bos gelopen, met de fiets naar het bos gereden en dan pas lopen. Vier ronden van vijf kilometer, de paden lagen er mooi droog bij, alleen de stroken waar veel dennenappels liggen liep het minder vlot. Het golft er lichtjes maar het is overwegend vlak en de paden liggen goed aangestampt, en goed beschermt tegen de wind. Na een zware werkdag blijft het een zware training, twintig kilometer lopen, ik voel me zo al vermoeid de laatste tijd. Ik hoop dat ik wat wijzer word als ik de bloedresultaten heb, natuurlijk is het gevoel wat dubbel, tijdens de wedstrijden gaat het goed. Toch zijn er signalen dat er het een en ander mis is, teveel overbelasting kwetsuren, ondanks het terugschroeven van de trainingskilometers. Morgen staatt er een duurloop van tien kilometer op het programma, de benen en het lichaam wat rust gunnen.
Vandaag een duurloop van 15.400 meter gelopen in 1:03:21, hsm 132. Ik heb gisteren de koe bij de horens gevat, zoals ze dat bij ons zo mooi zeggen. Een afspraak bij de huisdokter, bloed laten controleren, een afspraak laten maken voor een inspanningstest. Ook negen beurten kinésitherapy voor het rechterbeen in het bijzonder de rechterachillespees. Het steeds vermoeid zijn ook laten onderzoeken, hartslag en bloeddruk waren in orde, het bloedonderzoek moet duidelijkheid scheppen. De training van vandaag ging redelijk vlot, de derde dag na de marathon, 14.5 km/uur halen is redelijk goed. Ook de knie lijkt de inspanningen goed te verteren en de pijn minderd met de dagen, tevreden met de recuperatie. Een laatste kilometer aan ruim 15 km/uur om de training af te sluiten, dan wel iets meer pijn in de knie. Morgen staat er een lange trage duurloop van twintig kilometer op het programma, in het Merodese bos.
Vandaag een trage duurloop van 12.300 meter gelopen in 0:58:26, hsm 116. Het ging al wat beter met de knie dan gisteren, voeg daarbij deze zomerse temperaturen en je weet het!! Een mooi en aangenaam loopweertje, niet te diep gaan maar toch wel doorlopen. De tweede dag na een marathon is altijd de slechtste dag, zo was het vandaag zeker niet. Een goed onderhouden tempo vanaf kilometer twee en ik kon de snelheid goed vasthouden. Wat meizering in de knie en pijnlijke voetpezen en gevoelige rechterachillespees, maar het was te doen. De benen zijn natuurlijk nog wat stijf en vemoeid, maar dat mag, zo kort na de marathon. Morgen staat er een duurloop van vijftien kilometer op het programma, we zien wel wat de benen aankunnen.
100
Vandaag een recuperatieloop van 10.400 meter gelopen in 0:53:16, hsm 107. De knie was zo goed als niet op temperatuur te krijgen en de training afgewerkt juist onder de pijngrens. Op het einde leek het wat te beteren, maar het is al beter geweest, een eerste kilometer al hinkend aan 06:01. Later kreeg ik er toch wat vaart in, toch zijn de benen niet totaal verzuurt, zoals soms na een zware marathon. De gemiddelde hartslag is zelf goed om van een herstelduurloop te kunnen sprreken, alleen waren de laatste kilometers iets te snel. Ik hoop dat ik de trainingen verder kan zetten deze week desnoods aan een lager tempo om de knie wat te sparen. Morgen staatt er na het werk een trage duurloop van tien kilometer op het programma.
Vandaag was het tijd voor het tweede deel wedstrijden, van de Marathon en Ultra Cup. De Maas en Waal Rabomarathon was het decor voor mijn achtste wedstrijd in dit regelmatigheidscriterium. Er stonden heel wat goede atleten aan de start, dus hoopte ik niet de ganse wedstrijd alleen te moeten lopen. Maar nog meer hoopte ik dat het lichaam stand ging houden, verleden week hield ik het een halve marathon vol. Ik geloofde toen sterk in een tijd onder de drie uur, maar een halve en een volledige marathon zijn niet te vergelijken. Nico Serroen ging er van bij de start vandoor voor een nieuw wedstrijdrecord te lopen, daar achter een voor mij onbekende atleet. Daarachter een groep met Ralph Priebisch, Bart de Grove, Jo van Dorpe, Johan Whatty, en ikzelf mooi volk bijeen dus. Het ging me toch te traag (3:55) en ik versnelde met bart en Johan in mijn spoor, de knie voelde wat stijf aan, en die wou ik testen. Met kilometers van 3:43, 3:44, 3:42, 3:50, kwamen we bij de tweede, Johan liet ons wijselijk lopen na de derde kilometer. Een doorkomst na vijf kilometer in (0:18:54) dat was iets van het goede teveel en ik besliste rond 04:00/km te lopen. Van kilometer zes tot zesentwintig moeten we langs het water met de wind in het nadeel lopen, dus moet ik me wat sparen. Ik loop nu wel alleen en kan mijn tempo aan het gevoel dat ik heb, aanpassen, het grootste probleem is die rechterknie. Die zal gans de marathon golven tussen zeuren en af en toe een pijnscheut, maar er viel natuurlijk wel met te lopen. Als je op een vlakke baan loopt met wind tegen is het precies vals plat, en dan ga je iets meer op kracht lopen, nadelig voor de knie. Kilometer tien (0:38:51) en de laatste vijf kilometer aan (0:19:57) het ideale tempo had ik nu vast, om een supertijd te lopen. Maar de knie had al een paar serieuse pijnsignalen gegeven en het tempo moest nog wat zakken, wat ik ook deed natuurlijk. Aan kilometer twaalf haalde Jo Van Dorpe me bij er op en er over, ik laat het niet aan mijn hart komen en maal rustig kilometers. Spijtig genoeg is de hartslag op mijn RCX5 verstoort soms loop ik met een hartslag boven de 190, terwijl ik maximaal 160 haal. Kilometer vijftien (0:59:20) de laatste vijf kilometer gingen aan 04:06/km gemiddeld, nog altijd niet slecht gezien de schuine tegenwind. Ik voel me ook niet vermoeid, maar als ik wat sneller prbeer te lopen voel ik de knie protesteren, dus hou ik me aan de 4:06/km. De kenesio taping rond de knie zit iets te strak en als ik het been wat te ver plooi voel ik deze trekken, de ankerpunten komen los. Kilometer twintig (1:19:39) de laatste vijf kilometer aan 4:05/km gemiddeld, daar zit de laatste kilometer voor veel tussen. Ralph is komen aansluiten met Maarten Paulissen, ik beslis zo lang mogelijk te volgen, Maarten kan niet overpakken, dus help ik. Ik en Ralph lopen elk op tour op kop om het tempo er in te houden, dat iets sneller lopen laat de knie opspelen maar het gaat nog. Tot kilometer vierentwintig lukt het, een vijfhonderd meter geleden is Maarten moeten lossen, nu is het mijn beurt, dus weer alleen. Het tempo wat laten zakken, tot de pijnscheuten verdwijnen, de kenesiotape hangt al half te fladderen maar heeft nog steun. Kilometer vijfentwintig (1:39:43) de laatste vijf kilometer aan (0:20:04) nog altijd een totaal gemiddelde van 15 km/uur. Nog een kilometer wind tegen en dan de wind in de rug en het gaat eigenlijk nog prima aan dit tempo, een jaarsbeste zit er in. Ondertussen zijn de snelheidsduivels van de halve marathon vertrokken en een eerste trio snelt me voorbij tegen 18 km/uur. Ze zijn sterk bevoordeeld vijf kilometer wind tegen en zestien kilometer wind mee, ik probeer het tempo er in te houden. Kilomeer dertig (1:59:45) de laatste vijf kilometer aan (0:20:02) de wind draagt daar toe bij, want de eerste tekenen van verval zijn er. Toch zit ik nog op een schema van 2:48:40, maar na dertig kilometer komt er altijd verval dus een tijd onder 2:52:00 zou mooi zijn. Regelmatig loopt er een halve marathonloper me voorbij en telkens probeer ik lichtjes te versnellen voor een paar honderd meter. Kilometer viifendertig (20:20:13) een laatste vijf kilometertijd die wat op loopt (0:20:28), maar het blijft een aanvaardbaar tempo. Ik krijg regelmatig de opmerking van voorbij lopende atleten en toeschouwers langs de kant, hoofd omhoog dan kan je beter ademen. Sind een zware whiplash in 2002 is dat een deel van de loopstijl geworden het hoofd zwaar doorzakken met het vorderen van de kilometers. Aan kilometer zevenendertig, doe ik een beginnersfout ik laat het tempo zakken om de losghangende kenesiotape te verwijderen. Daarna geraak ik moeilijk in het ritme en verlies kostbare seconden, het beste is er ook af en dus word het knokken voor wat ik nog waard ben. Kilometer veertig (2:41:34) de laatste killometer was wel tegen 4:30 en hoewel de benen niet verzuurt zijn eerder geblokkeert. Gelukkig is het maar 2.200 meter meer, de voorlaatste kilometer gaat in 4:34, en voor de laatste 1.200 meter moet het nog lukken. Ik kan er zelf nog een sprintje uitpersen en finish in een mooie 2:51:34 op de vijfde plaats, en kan best tevreden terugblikken op een goede marathon.
Vandaag los gaan lopen goed voor 7.000 meter gelopen in 0:33:53, hsm 109. Toch wat verbaast over mijn gemiddelde hartslag 109, het ging dan ook vlot vandaag. Ik hoop dat de benen morgen even goed aanvoelen, alleen de rechterknie en rechtervoetwreef wat minder pijnlijk. Die rechter voetwreef is weer iets nieuw, ik dacht gisteren dat ik mijn nestels wat te hard had aangespannen. Maar ik had er gisteren gans de dag last van, en bij het lopen net iets meer, hopelijk speelt het morgen niet teveel op. Ik ga dus voor een tijd onder de drie uur, hoewel ik er van overtuigd ben dat het best moeilijk gaat worden. De trainingen zijn niet verlopen zoals het moest, en alleen de halve marathon van verleden week heb ik als referentiepunt. Als ik niet te zot doe en berekend loop moet het wel mogelijk zijn, nipt onder de drie uur te fiishen, duimen maar!!!
