Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag een duurloop van 16.400 meter gelopen in 1:09:36, hsm 131. De benen waren al voldoende hersteld voor een duurloop van 14 km/uur, de recuperatie is dus oké. Het gaat de goede kant op om binnen tien dagen de vijftig kilometer van Bottrop te betwisten. Een lekker weertje vandaag met een zonnetje en niet teveel wind, was het toch aangenaam lopen. Alleen dat rechterbeen wil niet mee doen aan de goed nieuws show, maar dat proberen we te onderdrukken. We denken positief en gaan er alles aan doen om de laatste twee wedstrijden van de marathon en ultracup tot een goed einde te brengen. Normaal is het na de Bottropper lauf en de marathon van Kasterlee gedaan en laten we het lichaam herstellen. Morgen staat er een trage duurloop van twintig kilometer op het programma, zeer rustig lopen om actief te herstellen.
Vandaag een trage duurloop van 15.340 meter gelopen in 1:13:20, hsm 118. Het ging al stukken beter dan gisteren en ik kon gemiddeld ruim 12.5 km/uur lopen. De recuperatie is dus toch nog in orde, de laatste zes kilometr zelf aan 13 km/uur gemiddeld. Ik voelde dat er al wat meer kracht in de benen zat, en kon vanaf kilometer drie ruim 4:45/km aanhouden. De rechterknie en rechterachillespees waren wel nog wat gevoelig maar minder erg dan tijdens de training van gisteren. Een geruststelling dat ik het nog twee zware wedstrijden ga kunnen rekken, tot ik genoeg wedstrijden voor de M-U cup heb. De mogelijkheid is groot dat ik nog een top-vijf plaats uit de brand kan slepen, wat na zo'n pechjaar nog sterk zal zijn. Morgen staat er een duurloop van vijftien kilometer op het programma, hopelijk met een gemiddelde van onder de 4:30/km.
Vandaag een herstelduurloop van 12.500 meter gelopen in 1:09:43, hsm 103. Nog maar een bewijs dat de recuperatie minder vlot is als men gewoon suikers naar binnen werkt. Met de recuperatieshake van herbalife gaat het echt vlotter en je krijgt geen vet binnen. Het rechterbeen was nog goed pijnlijk, de knie nog het meest, ik ben vannacht verscheidene keer wakker geworden van de pijn. Ik hoef niet te vertellen dat de kilometers traag vooruit gingen, de eerste duurde zelf 06:30, het ging alles behalve vlot. Maar ik ben al tevreden dat ik 12.5 kilometer kan lopen de dag nadat ik het zo zwaar gehad heb op een marathon. Voor morgen staat er een soort gelijke training op het programmaa, twaalf kilometer aan een iets sneller tempo.
Vandaag was het decor voor mijn tachtigste marathon, in Etten-Leur, de Oers Brabant Marathon. Geert en Annick van de Herenthoutse sportwinkel sport2, kwamen me ophalen met drie is het plezanter. Annick ging er de tien kilometer lopen en Geert ging er de halve marathon lopen in voorbereiding van de hel van Kasterlee. Het was nog aan het vriezen toen we vertrokken maar de lucht was helderblauw en er stond bijna geen wind. Traditioneel waren er veel belgen aanwezig, de meeste waren Kempenaren en dus goede bekenden en enkele snelle lopers. Ik wou vandaag een tijd van rond de 2:55:00 lopen zonder te diep moeten gaan, binnen veertien dagen moet ik een vijftig kilommeter lopen. Na de start van de tien kilometer met Annick was het tijd om ons in het startvak te begeven en nog wat over de verwachte eindtijden te praten. De start werd goed op tijd gegeven en ik geraakte maar slecht uit de startblokken en moest eerst een eerste groepje laten lopen. Nog voor de eerste kilometer moest ik ook een tweede groepje laten lopen, het duurde tot kilometer drie eer ik dat groepje weer bjhaalde. Er op en erover en op de brug doortrekken naar het eerste groepje dat ik moest laten lopen, ik geraakte duidelijk in het juiste ritme. Ik zat nu weer in de groep die geleid werd door Bart de Grove en daar zou ik zo lang mogelijk bij proberen blijven, hoelang? Na zes kilometer versnelde Bart weg van het groepje ik twijfelde, maar ging er finaal toch maar achteraan, het ging nog goed. Zo'n 150 meter voor ons liep er nog een redelijk mooi groepje en na kort overleg gingen we er rustig proberen naar toe lopen. Ik heb maar een keer de kop moeten overnemen en toen zei Bart dat hij het wel ging dichtlopen en ik alleen maar moest volgen. Rond kilometer acht waren we er bij en het ging nog redelijk vlot, maar ik besefte wel dat ik mijn rechterbeen overbelaste aan deze snelheid. Aan kilometer tien kwamen we door in (0:38:58) en de mannen waren niet van plan om gas terug te nemen, en mijn heup begon al te zeuren. Maar nu ik al zover mee gegaan was ging ik zo lang mogelijk proberen volgen, ik moest wel rekening houden met een serieuze terugval. Juist voor half marathon (1:22:12) moest ik het groepje laten gaan, maar ik had een goede halve marathon gelopen, nu nog finishen. De veer was gebroken en het rechterbeen was fel aan het achteruit gaan, de heup, de knie en achillespees deden serieus pijn. Ook straalde die pijn uit naar de hammstrings, en dat maakte dat de foullee een stuk korter, en de kilometertijden gingen omhoog. Ik werd voorbij gesnelt door een tiental atleten en nergens kon ik aanpikken, de km-tijden gingen richting 04:30, het mocht niet trager. Als ik onder die drie uur wou blijven moest ik dit tempo aanhouden, het was nu geen plezier meer die trage kilometers afmalen. Gelukkig ben ik sterk in het hoofd en kan ik goed relativeren, nog zes kilometer te gaan, en ik mag nu 5:00/km lopen om onder de drie uur te finishen. Met nog vijf kilometer te gaan gaat de eerst vrouw me voorbij, een oude rakker in het publiek roept me toe volg dat, het is het schoonste dat je deze marathon gaat zien. De hinde gaat er inderdaad met nog een souplesse vandoor, ik lig al vijftig meter achter, maar probeer nu gelijke tred te houden. Op kilometer 38 loop ik er net achter, en plaats een versnelling om het gat te slaan, ik hou dat tempo aan tot kilometer veertig. Nog twee kilometer te gaan de Hollandse klinkers zijn een geseling voor het rechterbeen de heup in het bijzonder, waar blijft de meet. Uiteindelijk finish ik in 2:56:23 op een 23ste plaats maar wel als eerste vijftig-plusser, het is echt zwaar geweest vandaag. Annick geeft haar tien kilometer gelopen in ee nettotijd van 0:58:55, Geert loop zijn halve marathon in 1:26:56 als zestigste. Het was de eerste marathon na de testen met de herbalife producten, en het verval was nu wel veel groter, dus toch maar proberen met herbalife de volgende wedstrijden.
Vandaag lopen we de marathon Brabant in Etten -Leur, nummer tachtig in de rij. Ik loop deze herfstklassieker voor de achtste maal, dus heeft het parkoers geen geheimen meer voor mij. Het is een goed georganiseerde marathon, met veel publiek in het centrum zelf, daarbuiten is het minder. De bedoeling is deze marathon aan te vatten als tempotraining voor de vijftig kilometer van Bottrop binnen 14 dagen. Een verslagje en het resultaat mag je in de late namiddag of avond verwachten, ik hoop op een tijd onder de drie uur te finishen.
Vandaag een herstelloop van 7.440 meter gelopen in 0:36:55, hsm 107. De koude was goed voelbaar, het duurde tot en met kilometer drie eer dat de handen verwarmt geraakten. Het was best fris voor de blote benen en het duurde wel even voor ik wat gevoel had, en wat snelheid. Natuurlijk was het vandaag de bedoeling om even los te lopen, maar dat gaat best als ik wat doorloop. De laatste drie tot vier kilometers gingen dan in het juiste ritme om een wat beter gevoel te krijgen. Morgen staat mijn tachtigste maarathon op het programma, de bedoeling is om onder de drie uur te lopen.
Vandaag een duurloop met versnellingen gelopen in 0:48:55, hsm 123. De kaap van de 5.000 kilometer gehaalt in 2012 met de training van vandaag, een respektabel aantal. Een training die begon met de eerste helft tegen de wind in, dat kwam goed uit want ik wou versnellen in het tweede gedeelte. Het liep wel redelijk stroef en dat verbeterde eens ik met de wind in de rug kon versnellen, tegen een gemiddelde van ruim 14 km/uur. Ik hoop dat ik hiermee klaar ben voor de Brabant Oers Marathon in Etten-Leur van aanstaande zondag, daar ga ik toch van uit. Morgen staat er nog een lossloopje van een zestal kilometer op het programma, en hopelijk wat rust wat niet evident is.
Vandaag een recuperatieloop van 10.400 meter gelopen in 0:51:08, hsm 108. Een training op hartslag gelopen, deze stond dan ook volledig in het teken van actieve recuperatie. Het ging me weer niet zo goed af, dat verplicht inhoudend lopen, niet echt mijn stijl, maar noodzakelijk. De rechterachillespees deed zich weer fel gevoelen, de knie is daar en tegen onder controle met de patellabrace. Ik hoop nog iets beter te herstellen de volgende dagen en zondag een goede dag te hebben om onder de 2:55:00 te lopen. Morgen staat er eenzelfde training van tien kilometer op het programma, met in de tweede helft wat versnellingen.
Vandaag een tempoloop van 12.150 meter gelopen in 0:48:26, hsm 136. Het hoeft geen betoog dat ik met deze training dik tevreden ben, het is al een tijdje geleden dat ik die snelheid op training behaal. Ik was gisteren een patella brace gaan halen bij de aphoteker, om de knieschijf te ondersteunen bij het sporten. Deze had ik vandaag dan ook onmiddelijk uitgeprobeert tijdens de tempotraining om te zien hoe ver ik de rechterknie kon belasten! Na een eerste kilometer in 04:25 nam het vertrouwen toe en verlengde ik de paslengte om aan die 15 km/uur te geraken. Een eerste gedeelte van de training die vrij zwaar was met de tegenwind, ik had de indruk dat ik op mijn limiet zat. Maar daarvoor was de hartslag te laag, ik ontbeer natuurlijk nog altijd kracht in dat rechterbeen, en dat komt dit jaar niet meer goed. Wind mee ging het iets vlotter natuurlijk en gingen de kilometers onder de vier minuten, en bleef de hartslag relatief laag. De laatste twee kilometer was het weer opboksen tegen de wind en zat er nog een stuk vals plat in, al bij al goed stand gehouden. Morgen staat er een recuperatieloop vaan tien kilometer op het programma, verder de benen laten herstellen tegen zondag.
Vandaag een trage duurloop van 12.150 meter gelopen in 0:57:07, hsm 118. Hetzelfde parkoers van gisteren onder ongeveer dezelfde omstandigheden, 64 seconden sneller gelopen. Een teken van een sneller herstel, maar dat heb ik de week van de late wel meer, trainen na de nachtrust. Voor het lichaam maakt dat verschil tussen na de nachtrust of na de werkdag trainen veel uit. Met een uitgerust lichaam de training aangevat dus en na een traditioneel trage kilometer kwam ik op tempo. Zonder veel moeite het tempo kunnen vasthouden en zelf een iets kunnen versnellen en de hartslag in de zone houden. Ik had weer wat minder last van de overbelastings kwetsuren en dan word het alleen maar plezanter om te trainen. Morgen hoop ik een interval of een tempoloop van twaalf kilometer af te werken aan een redelijke snelheid.
Vandaag een trage duurloop van 12.150 meter gelopen in 0:58:11, hsm 116. De benen deze week wat sparen zo dat ze zondag uitgerust aan de Brabant Oers marathon kunnen beginnen. Mijn tachtigste marathon zou ik graag onder de drie uur finishen, en veel overschot heb ik niet. Het is geen wedstrijd die mee telt voor de marathon en ultra cup, dus moet ik alleen voor die drie uur gaan. Vandaag ging het redelijk de chronische onstekingen deden wat minder pijn, en dat is altijd een opluchting. Een prachtig loopweertje vandaag trouwens, 18° en weinig wind, we mochten vandaag niet klagen. Voor morgen staat er eenzelfde trage duurloop van twaalf kilometer op het programma.
Vandaag een lange duurloop 24.150 meter gelopen in 1:39:05, hsm 138. Een testloop om na te gaan hoe ik recupereer na een dag relatieve rust, 24 kilometer aan marathontempo. Het zal redelijk kloppen volgende week in Etten-Leur, de marathon lopen in 2:54:00 moet kunnen denk ik. Vanaf morgen staat alles in het teken van de recuperatie, zo worden alle trainingen afgewerkt binnen het uur. Tel daarbij dat ik maximaal drie dagen moet gaan werken volgende week en dan nog met de late. De training van vandaag ging de eerste helft met een lichte tegenwind, zodat ik een negatief split heb kunnen lopen. Een tweede helft met lichte rugwind zorgde ervoor dat ik het tempo tot het einde kon vasthouden. Nog altijd het gevoel dat er veel te weinig kracht in de benen zat, vooral dat rechterbeen heeft niet voldoende kracht. De knie was goed ingetaped en ik had er minder last van dan tijdens de rest van de week, het blijft een punt om aan te werken. Het meeste pijn had ik in de rechterachillespees, constant een brandend gevoel, ook de heup werd stroever met het vorderen van de kilometers. Voor morgen staat er een trage duurloop van twaalf kilometer op het programma, rustig herstellen van de voorbije week.
Vandaag een trage duurloop van 15.500 meter gelopen in 1:15:30, hsm 113. De benen waren al wat eter dan gisteren en de voorbije dagen het geval was. Niet moeiliijk met ee zware werkweek, en dan thuis de huishodelijke taken van Carine overnemen. Zo bleef er bitter weinig tijd over om te herstellen en dat betaal je cash, natuurlijk. Ik kon vandaag gewoon de trage duurloop afwerken binnen de voorziene hartslagwaarden. Goed zo want volgende week staat mijn tachtigste marathon op het programma, in Etten-Leur. Maar eerst morgen nog een tempoloop van vierentwintig kilometer afwerken aan marathontempo.
Vandaag een recuperatieloop van 14.500 meter gelopen in 1:12:30, hsm 109. Na een superzware werkweek zat er geen duurloop meer in, de benen waren volgelopen nog voor ik vertrok. Het ging dus gecontroleert langzaam en met een oog op de hartslagmeter, zo was het nog te doen. Ik had last van de voetpezen en ook van het recterbeen van de heup tot de achillespees, Blij dat het week-end is en ik wat meer kan rusten en bovenal niet zolang recht moet lijven staan. Voor de training was ik nog naar de dokter geweest voor een inspanningstest voor het hart. Een cardiogram, een onderzoek door de hartspecialist een inspanningstest en een echo van het hart, stond op het programma. Ondanks de zware vermoeidheid die ik voelde werd alles doorstaan en goedgekeurd, ik mocht blijven doorsporten. Morgen staat er een trage duurloop van vijftien kilometer op het programma, nog steeds een rustig tempo.
Vandaag een lange trage duurloop van 20.000 meter gelopen in 1:36:47, hsm 114. Het werd een zware training, goed vermoeid en ook last van het rechterbeen en de voetpezen. De training werd gelopen in de Merodese bossen, er lagen al redelijk wat modderstroken. Een cresendo gelopen training werd het met ronden van respektievelijk, 25:10, 24:38, 23:56, 22:59. Wat gezien het gevoel in de benen nog een redelijk goede training is, zeker rekening houdend met de pijn. Morgen moet ik na de vroege shift om 16:00 een inspanningstest doen voor het hart te testen. Daarna als ik nog een gaatje vind een trage duurloop lopen, we zien wel hoeveel kilometer.
Vandaag een duurloop van 15.300 meter gelopen in 1:05:03, hsm 126. Dat is wat er vandaag nog in de benen zat na een korte nacht en een lange werkdag. Het ging dus best moeizaam, ik kreeg de grote molen niet rond gedraaid, er zat niet veel op. Ik had serieus last van de voetpezen, het duurde twee kilometer voor dat de pijn wat dragelijk werd. Een training die ik normaal aan zou moeten kunnen, tien dagen na de laatste marathon moet er een tempoloop inzitten. Het valt dus zwaar om die trainingen weer naar een hoger niveau te tillen, het lichaam recupereert niet snel genoeg. Uiteindelijk heb ik nog nipt de 14 km/uur gehaald, de hartslag daar en tegen zat wel in de juiste zone. Voor morgen staat er een lange trage duurloop van twintig kilometer op het programma.
Vandaag een trage duurloop van 15.000 meter gelopen in 1:13:08, hsm 113. Het ging iets sneller dan gisteren en de pijn in de knie was al een stuk minder erg. Nochtans heb ik zonder de knie in te tapen gelopen, dus het is echt van het sneller lopen dat ik meer last krijg. De rechterachillespees brande daar en tegen gans de training, normaal voel ik deze pijn na een kilometer niet meer. Ik ga deze week ongeveer 120 kilometer proberen lopen in de plaats van de voorziene 100 kilometer. Natuurlijk moeten de pijntjes waat minderen, maar zolang ik onder die pijngrens kan lopen ga ik door. Er stond ook een stevige bries vandaag, maar ook tegen de wind in kon ik het gevraagde tempo onderhouden. Het is vechten tegen beter weten in, want om volledig te herstellen en daarna een beter niveau te halen moe ik een tijdje rusten. Misschien is er zelf een operatief ingrijpen nodig, maar dan duurt een terugkeer naar het huidige niveau al zes maand. Daarom is het zo moeilijk die knoop door te hakken, ook al omdat er geen garantie is op beterschap, laat staan succes. Morgen staat er een duurloop van vijftien kilometer op het programma, de benen zullen het tempo dicteren.
Vandaag een recuperatieloop van 15.000 meter gelopen in 1:15:41, hsm 109. De benen waren nog vermoeid en ook de voeten deden zeer na een werkdag, dus gans dag rechtstaan. Het viel dus niet mee de eerste twee kilometer de voeten deden elke keer pijn toen ze de grond raakten. Ik weet uit ervaring dat dit verdwijnt na twee kilometer, dus beten we door het ging met de kilometer toch verbeteren. Ook de rechterknie, rechterachillespees en rechterheup deden hun duit in het zakje, maar het bleef loopbaar. Toch moet pijnvrij lopen een heerlijke ervaring zijn, misschien is dat voor mij ooit ook eens weggelegt. Morgen staat er eenzelfde training op het programma, een trage duurloop van vijftien kilometer.
Vandaag een lange duurloop van 25.200 meter gelopen in 1:45:57. De eerste helft met wind in de rug langs het kanaal, ging het nog vrij vlot, juist aan tempoloop tempo. Natuurlijk was de terugweg een ander paar mouwen, daar ging het alles behalve vlot, het werd zwaar. Geen kracht in de benen en dan zakt het tempo snel als je tegen de wind in moet beuken. Die kracht mis ik vooral in het rechterbeen, die rechterkant waar ik alle problemen met ken. Zo zorgen de problemen aan de rechterheup en rechterknie voor een kleinere paslengte. Een ander probleem is de klap die ik krijg bij de landing, de rechterachillespees en de rechterknie zien daarbij af. Het algemene probleem van krachtverlies komt dus vooral van uit de rechterheup en daar wens ik iets aan te laten doen. Waarschijnlijk laat ik na de marathon van Kasterlee de diverse problemen nogmaals onderzoeken. En dan maar aanhoren wat de eventuele oplossingen zijn, en dan beslissen wat ik er aan laat doen. De training van vandaag heeft me dus weer wat wijzer gemaakt, de kwetsuren gaan niet vanzelf genezen. Alleen al door wat meer kilometers af te werken, voel ik dat de pijn toe neemt en die kilometers heb ik nodig om beter te worden. Volgende week word een zware week, een vroege werkweek en mijn vrouw op krukken, dat word werken. Morgen staat er normaal een trage duurloop van tien kilometer op het programma, het kan natuurlijk wat meer worden.
Vandaag een trage duurloop van 15.400 meter gelopen in 1:14:46, hsm 116. De training afgewerkt in de gietende regen, het voelde wat frisjes aan, eens ik gans doorweekt was. Ik heb de laatste zeven dagen 137 kilometer gelopen, de marathon van Brussel inbegrepen en dat voel ik goed. Zo heb ik wat meer last van de chronische ontstekingen, zeker van de rechterheup en rechterachillespees. Bij snellere trainingen doet dan ook die rechterknie pijn, ik hoop dat de knie snel hersteld, maar vrees dat daarvoor volledige rust nodig is. De training van vandaag was zo een typische training om kilometers te stapelen en de basis weer waat te verbreden. Nog minimaal twee marathons en een vijftig kilometer te gaan en dan beslis ik, of ik er me stop om helemaal te herstellen. Het kan evengoed dat ik er mee door ga en zie waar het schip strand, het zal hett lichaaam zijn dat beslist. Morgen staat er een lange duurloop of tempoloop van enentwintig kilometer op het programma.
Vandaag en duurloop van 13.100 meter gelopen in 0:55:28, hsm 132. Het was goed te voelen vandaag, dat het rechterbeen maar aan 80-85% werkt, die gehavende rechterheup. Natuurlijk heb ik ook last van de rechterknie en rechterachillespees, als ik probeer sneller te lopen. Toch ben ik tevreden van de training want buiten de eerste twee kilometer (5:03-4:23) kon ik aan marathontempo lopen. Het was wel nog tegen het limiet lopen om deze snelheid te handhaven, maar het lukte toch vrij aardig. Buiten de pijn in de heup was de rest best te verdragen, en de heup was dan nog maar pijnlijk bij momenten. Ik probeer toch wat meer kilometers af te malen als de voorgeschreven maximum van 100 km/week. We zullen wel gewaar worden wanneer ik weer moet afbouwen, ik voel dat de basis niet breed genoeg is om vlotte maraathons te lopen. Morgen staat er een trage duurloop van twaalf kilometer op het programma, maar dat zullen er vijftien worden denk ik.
Vandaag een lange trage duurloop van 20.910 meter gelopen in 1:40:17, hsm 115. Ik kom nog altijd kracht tekort om zo'n lange training moeiteloos af te werken, wat normaal wel zou moeten kunnen. De benen rken vol na een twaalf kilometer, ik heb me nu niet veel rust gegunt na de marathon van Brussel. Het grootste gedeelte van de training, vijftien kilometer gelopen in het bos, daar was het wel langs de frisse kant. Maar al bij al een goed loopweertje, spijtig dat mijn valling nooit volledig verdwijnt, wat nefast is voor een goede ademhaling. De fysieke ongemakken waren vooral de rechterheup en de rechterachillespees, de voetpezen en de rechterknie waren al wat beter dan gisteren. Voor vandaag en morgen heb ik verlof genomen, Carine ondergaat momenteel een heupatroscopie en zal de eerste dagen wat hulp kunnen gebruiken! Morgen staat er een duurloop van twaalf kilometer op het programma, aan een tempo van 04:30/km.
Vandaag een duurloop van 15.200 meter gelopen in 1:08:35, hsm 121. Het is dus gelukt om tegen 13,2 km/uur te lopen drie dagen nadat ik me murw gelopen had in Brussel. De eerste 2.600 meter rustig in het tempo komen, dan twee ronden va 5.000 meter doorgelopen en weer 2.600 rustiger. Ik voeld al de pijnpunten vooral aan de rechterkant voetpees,quadriceps, knie, scheenbeen, achillespees, en rechterheup. Aan de linkse kant alleen de quadriceps en de linkervoetpees, ook wat last van de onderrug en de nekspieren, alléé een echt wrak dus. Toch ging het lopen nog redelijk, ik heb meer last als ik alleen maar, gedurende lange tijd recht moet staan. Een laatste bezoekje aan de kinésiste leerde dat ik na een marathon terug naar af ga met die linkerachillespees. Het is aan te raden twee weken niet meer te lopen, en alleen fietsen en zwemmen, om daarna het lopen voorzichtig op te bouwen. Daarvoor heb ik absoluut geen tijd en zullen we de stabilisatie en versterkings-oefenigen maar doen, om de M-U Cup af te kunnen werken. Morgen staat er normaal een lange trage duurloop van twintig kilometer op het programma, als ik de tijd vind tenminste.
169 Vandaag een trage duurloop van 15.600 meter gelopen in 1:17:34, hsm 115. De benen voelden al beter aan dan gisteren, buiten de eerste twee kilometer dan ging het nog moeizaam. Eens dat de benen opgewarmt waren kon ik een regelmatig tempo aanhouden van ruim 12 km/uur. Ook de knie voelde minder vermoeid en pijnlijk aan dan gisteren en dus maakte ik er een langere training van. Zonder me evenwel te forceren, natuurlijk voelden de benen niet fris aan maar ik bleef ruim onder de pijnggrens. Het moet zijn dat het een goed idee waas om gisteren twee korte trainingen af te werken, normaal is de tweede dag de zwaarste. Morgen staat er een duurloop van vijftien kilometer op he programma, als de benen het toestaan natuurlijk.
Vandaag twee herstelduurlopen gedaan in totaal 13.400 meter gelopen in 1:12:27, hsm 105. Ik moet waarschijnlijk niet vertellen dat de benen niet goed waren vandaag, dat kan moeilijk anders na gisteren. Pijnlijke rechterknie, pijnlijke rechterachillespees, pijnlijke rechterheup, pijnlijke voetpezen, waarom ik dan toch loop? Als voorstander van actieve revalidatie en recuperatie, weet ik dat het beter is te blijven bewegen als het enigzins kan. Binnen de pijngrens blijven dit wou vandaag zeggen tegen de 5:30/km joggen, en daaraan heb ik me dan ook gehouden. Ik hoop zo binnen de week weer op een normaal niveau te kunnen trainen, en verder te werken aan mijn conditie. Het belangrijkste is de diverse overbelastingen en de pijnlijke knie niet te zwaar te belasten en genoeg rust te hebben tussende trainingen. Niet altijd evident voor een werkende mens, maar we doen ons best om het evenwicht te bewaren. Voor morgen staat er een trage duurloop of een herstelduurloop van tien kilometer op het programma, de benen zullen beslissen.
Gisteren de marathon van Brussel gelopen met een idee in het achterhoofd nog eens onder de 2:50:00 lopen. S'morgens vroeg om 05:45 opstaan, ik heb niet zo goed geslapen en had dan ook geen wekker nodig om wakker te worden. De been voelen nog altijd niet super aan bij het afdalen van de trap, ook de knie laat zich gevoelen, maar die moet nog ingetaped worden. Van de nood een deugd maken en goed ontbijten, yougurt, een boterham met choco en de formula 1 sport van Herbalife, voor de wedstrijd. Een koffie en een halve liter hydratate 24 van Herbalife, tot een uur voor de wedstrijd te benuttigen om de hydratatie op peil te houden. De knie goed intapen met Kenesiotaping, en nu nog hopen dat het lichaam wakker word en ik alsnog een goede dag heb. Carine staat op om zeven uur om me te vergezellen naar Brussel, ze heeft nog geen enkele keer een marathon overgeslagen. Het is zowat mijn manager en tevens mijn trouwste supporter, wie weet hoe dikwijls ik anders al had opgegeven tijdens een marathon? Er zijn over de 2.000 inschrijvingen voor deze marathon van de Europese Hoofdstad, en ook veel buitenlandse vrijetijdlopers. Ik hoor Portugees, Pools, Neederlands, Engels, Frans, Italiaans en Spaans en nog enkele talen waar ik niet direkt een land kan op plakken. Aan de start sta ik op de eerste rij, zo kom ik toch eens in beeld op de televisie, de eerste twee kilometer zijn in dalende lijn. Het kanonschot die de start moet geven doet wat nukkig en er volgen een paar verkeerde aftellingen, uiteindelijk lukt het toch. De afdaling is direkt een goede test voor de rechterknie, ik probeer mijn grootste foullee op te zetten, dat lukt maar half. Een volledige strekking van het rechterbeen veroorzaakt pijn bij het overstrekken in de zweeffase enn bij de landing en afzet van de voet. Uiteindelijk is het al straf dat ik kan blijven trainen, laat staan een marathon uitlopen, met al deze overbelastings kwetsuren. Na een kleine twee kilometer weet ik al dat het niet voor vandaag zal zijn die tijd onder de 2:50:00, weinig kracht en veel pijn iin de benen. Het word nnog erger als we de mat met klok overlopen 0:41:10 heeft die klok aan op mijn polar is de afstand dan 10.420 meter. Iets wat beter overeen komt met de snelle start, ik ging vandaag proberen vol uit te blijven lopen, met in het achterhoofd het is een marathon. Spijtig genoeg voel ik tijdens de hellende stukken, dat de benen de marathon van Oostende nog niet volledig verteerd hebben. Bergaf smijt ik me dan ook volledig om zoveel tijd als mogelijk goed te maken, dan loop ik atleten voorbij die me bergop voorbij liepen. Tijdens het lopen benuttig ik de hydratate sportdrank en als vloeibaar voedsel de prolong van Herbalife, voor de derde opeen volgende marathon. Vandaag ging ik er een oordeel over geven, dat bewaar ik voor het einde van het verslag, na achttien kilometer verwacht ik een verse drinkbelt. Carine zou daar gereed staan en zo gebeurde het ook, spijtig genoeg verloor ik daarbij een flesje van de isotone hydraterende sportdrank. Erg zal dat vandaag niet worden want vandaag staan er een vijftiental drankposten, dus echt te weinig drinken zit er niet in. Ik vertraag juist voor de zwaarste drie kilometers van deze marathon tot halfweg gaat de baan vals plat omhoog, ik maak amper snelheid. Hier gaan er een paar atleten los over mij en ik kan niet aanpikken, de benen lijken leeg, en alleen bergaf kan ik tempo maken. Op de halve marathon kom ik door in 1:25:52, en ik voel me zo belabberd dat ik vrees om niet onder de drie uur uit te kunnen lopen. Mijn loopstijl die is normaal al niet om aan te zien, nu moet het er dus nog erger uit zien, de fut is er volledig uit en toch probeer ik. Harken en sleuren als het wat omhoog gaan, de paslengte vergroten als het bergaf gaat, door het tervuurse park zie ik af bij de beesten. Kilometer dertig 2:03:19, mijn polar heeft hier 30.700 meter aan, het verschil kan zo wel hoog oplopen aan het einde van de marathon. Er lopen een paar atleten voorbij op het stuk vals plat, hoe hard ik ook probeer ik kan niet aanpikken, leeg geen kracht meer in de benen. Op mijn leeftijd met al die overbelastings kwetsuren en die pijnlijke knie zijn twee marathons op acht dagen duidelijk teveel. Na kilometer drieendertig gaat het gelukkig tot kilometer zesendertig bergafwaarts, ik probeer de paslengte alsmaar te vergroten. In deze drie kilometer ga ik vijf marathonatleten voorbij en is het alsof ik weer goede benen heb, ik weet wel beter natuurlijk. Toch is het drie kilometer genieten flink de pas er in en weer uitzicht op een tijd onder de drie uur, ik hoop de volgende klim te doorstaan. De volgende drie kilometer gaan vals plat omhoog tot aan de het Jubelpark, vanaf hier komen de halve marathonlopers op het parkoers. Het werkt echt demotiverend de een na de andere die je voorbij loopt en je weet niet of er marthonnlopers bij lopen, niet plezant. De laatse drie kilometer gaan er 600 meter in stijgende lijn, de rest is allemaal in dalende lijn, maar ik krijg het grote verzet niet meer rond. Alles doet pijn zelf mijjn pinken, vraag me niet hoe of waarom, de laatste strook kasseien zijn een echte martteling voor het gehavende lichaam. Lang geleden dat ik zo blij was die eindmeet te zien, tocch bleef ik helder denken en greep direkt mijn recuperatiedrank om de spieren te voeden. Zeer teleurgesteld over mijn tijd, ik had wat anders voorop gesteld, toch tevreden omdat ik gevochten heb voor wat ik vandaag waard was. Nu komen de producten van Herbalife aan bod, de isotone sportdrank (http://nl.coach4everybody.be/producten/h3o-pro), de sportvoeding(http://nl.coach4everybody.be/producten/herbalife24-formula-1-sport), de wedstrijdvoeding (http://nl.coach4everybody.be/producten/herbalife24-prolong) de recuperatiedrank (http://nl.coach4everybody.be/producten/herbalife24-rebuild-endurance). Ik moet eerlijk tooegeven voor mij doet de recuperatiedrank zijn werk voor 100%, de sportdrank en wedstrijdvoeding geef ik 75%. De sportvoeding gebruikte ik enkel de maaltijd voor een marathon en geef ik 50%, omdat ik het nut ervan niet echt kan inschatten. Wat het surplus is tegenover een normaal uitgebalanceert voeding is bijna nihil, alleen van de recuperatiedrank ben ik heel zeker, doen. De isotone drank en de wedstrijdvoeding gaven een klein surplus en mijn maag aanvaarde het zonder tegenpruttelen, een sterk punt. Met een moeilijke maag als mijn maag die weinig tot geen sportdranken accepteert, laat staan sportgellekes en anderen. Alleen over de prijs die redelijk hoog uitvalt, of het moet zijn dat je het alleen tijdens marathons gebruikt, da valt het nog mee.
Vandaag is het de waar we naar toe gewerkt hebben, de Brussels marathon, mijn tiende wedstrijd vor de M-U Cup. We hopen vandaag een beste jaarsprestatie op de marathon te lopen, momenteel is dat de 2:51:33 tijdens de Maas en Waal. Het liefst zou ik nog onder de 2:50:00 lopen, maar dan zal ik top moeten zijn en een zeer goede dag moeten kennen. We blijven hopen op die dag dat alles weer in de juiste plooi valt en we er weer tegen aan kunen gaan ls vanouds. Normaal krijgen we in het begin wel steun van een groepje van een man off vijf en daarin moet ik zolang mogelijk stand houden. Stand houden maar niet over mijn toeren gaan, in brussel begint de marathon echt op kilometer 32, met een zwaar, lang stuk vals plat. Maar meer daar over deze namiddag, want de wedsstrijd start al om 09:00, en dus hopen we voor twaalf uur binnen te zijn.
102
Vandaag los gelopen goed voor 8.350 meter gelopen in 0:41:35, hsm 107. Hopelijk zijn de benen beter morgen dan tijdes deze traiing, zware benen en een moeilijke ademhaling. Er stond weer redelijk wat wind en de regen gutste uit de hemel, depressief weertje moet ik bekennen. De hartslag bleef dan wel in de zone, hoewel de snelheid niet je dat was, na twee kilometer stond 0:11:10 op de chrono. Het zal morgen veel beter weer zijn dan vandaag, dat word toch voorspeld, droog weer en veel minder wind. Alle omstandigheden zullen moeten mee zitten om het doel te halen (2:49:59), weer, vorm van de dag, loopgroep. Ik zal er in elk geval voor gaan, doorlopen vanaf de eerste kilometer met in het achterhoofd het besef dat het voor een volle marathon is.
Vaandaag een duurloop van 11.600 meter met een paar versnelingen gelopen in 0:52:01, hsm 125. De beenspieren wat op spanning proberen krijgen met ee paar versnellingen over tweehonderd meter. Zo kan ik eens voelen hoe het met de is gesteld, nog niet volledig uitgerust, maar toch al beterschap tegenover gisteren. Het moet redelijk goed gegaan zijn want thuis stelde ik vast dat ik een kilometer meer had gelopen. Omdat er een stevige bries stond was ik naar de plaatselijke piste gelopen om wind mee en tegen snel af te wisselen. Zo liep ik de versnellingen wind mee, en moest ik niet teveel krachten verspillen om op tempo te komen. Morgen staat er een korte recuperatieloop op het programma, hopelijk staat er dan minder wind.
Vandaag een recuperatieloop van 11.200 meter gelopen in 0:55:20, hsm 108. Nog altijd last van vermoeide benen en na twee kilometer stonden al elf minuten op de chronometer. Daarna ging het wat beter maar zeker niet super, toch bleef de hartslag onder controle. Het was miezerig en er stond redelijk wat wind, wat de training toch wat zwaarder maakte. Nu begon ook de onderrug wat stijf aan te voelen en neem daarbij rechter -knie, -achillespees en heup bij. Je zult begrijpen dat ik blij was dat de training gedaan was, straks moet ik gelukkig nog langs bij de kinésist. Voor morgen staat er een duurtraining van tien kilometer op het programma, met daarin enkele versnellingen verwerkt.
Vandaag een duurloop van 12.200 meter gelopen in 0:53:29, hsm 122. De benen voelden net iets te vermoeid aan om nog sneller te lopen, zeker na een lange werkdag. En niet te vergeten de marathon van drie dagen geleden, het is moeilijk om dit evenwicht te vinden. Tussen toch wat training en een zo snel mogelijk herstel, met al die chronische ontstekingen. Volledige rust zou zelf slechter uitvallen dan gewoon door trainen, dus zoek ik het in een combinatie van rust en training. Ik word een handje geholpen door de omstandigheden, dinsdag en donderdag moet ik niet werken, dus kan ik extra rust inbouwen. De benen deden dus pijn aan deze snelheid een branderig gevoel in de bovenbenen en een lichte pijn in de knie en heup. Met de hartslag ging het uitstekend, het is te zeggen die bleef laag gezien het geleverde tempo, maar ik kreeg die hsm niet omhoog. Het word een dubbeltje op zijn kant om tegen zondag weer top te zijn en onder die 2:50:00 te lopen op de marathon. Voor morgen staat er een trage duurloop van tien kilometer op het programma en daarna een bezoekje aan de kinesiste.
Vandaag een trage duurloop van 15.000 meter gelopen in 1:12:26, hsm 113. Ik kon hett niet laten en heb dan maar vijftien kilometer gelopen in plaats van de voorziene tien kilometer. Zoals gisteren reeds aangehaald werkt de recuperatiedrank uitstekend en de pijn in de benen na de marathon is veel minder. De training volledig aafgewerkt op de onverhrde weggen van het Merodese bos in Herenthout, kwestie van de benen minder te belasten. Met de rechterknie is het nog niet wat het moet zijn, een lichte stijfheid met af en toe een pijnscheut bij het overstrekken van de knie. Een gevoel die ik de dagen na de drie laatste marathons gehad heb, die knie ziet goed af tijdens zo'n marathon. Ook de heup en de rechterachillespees zijn gevoeliger na zo'n een marathon, wat natuurlijk volstrek normaal is bij overbelasting. Voor de rest gingg het redelijk vlot deze training, ook de ademhaling was iets beter, hopelijk verdwijnt die verkoudheid volledig. Morgen sttaat er een duurloop van twaalf kilometer op het programma, straks het bezoek aan de kinesist, alles goed loskrijgen.
Vandaag een trage duurloop van 12.150 gelopen in 0:59:13, hsm 112. De recuperatie drank doet zijn werk, niet dat ik met superbenen rond loop maar ik heb me al slechter gevoeld na een marathon. Wel last van de knie en de heup en de achillespees, alles aan de rechterkant, hoewel de kinesitherapy wel wat helpt. Na een trage kilometer om de spieren op temperatuur te krijgen, gaat het aan de juiste snelheid, en juiste hartslag. Morgen mag het wel nog iets rustiger, de benen moeten op korte tijd herstellen en de vijf dagen die resten lijken weinig. Een moeilijke taak, actieve rust en toch de flow behouden, het is als dansen op een dunne koord en hopen dat alles goed gaat. Morgens taat er een recuperatieloop van tien kilometer op het programma en een bezoekje aan de kinésist.
Zondag 30 september, een nieuwe marahon voor mijn lijstje de marathon van Oostende pas de tweede editie van deze wedstrijd. We waren met 23 personen die op een of andere manier binding hebben met de plaatselijke atletiekclub uit Herenthout. De meeste gingen deelnemen aan de acht kilometer, drie man aan de halve marathon en ikzelf nam de volledige marathon voor mijn rekening.. Om 09:45 werden de wedstrijden op gang geschoten, buiten de marathon die om 10:30 van start ging, goede zet van de organisatie. Zo bleef ik nog wat langer op de kamer van ons hotel, en kon ik me rustig gereedmaken voor de marathon en had mijn privé-toilet. Toch begaf ik me op tijd naar de start, in de wind en uit de zon was het lekker warm, aan de start besefte ik dat ik mijn wedstrijdnr niet had. Zo moest ik drie kilometer opwarmen om mijn nummer nog op te halen, ons hotel lag immers anderhalve kilometer van de start verwijderd. Met nog vijf minuten voor de start van de marathon was ik weer aan het startersvak, ruim voldoende tijd om mijn plaats op te eisen. Er stond snel volk aan de start, Nico serroen, Eddy Bossiers, Bart de Wispelaere, Jeroen Swinnen, Lorenzo Coopman,allemaal 2:40:00 of sneller gelopen. De eerste kilometer ben ik nog voorzichtig (03:53) van start gegaan en in het begin hebben we wind voordeel, daarna gaat het sneller. Een tempo die ik tot kilometer tien (0:38:36) zal volhouden en dan laat ik het groepje lopen en vervolg alleen en een stuk trager mijn weg. Ik heb volgende week zondag een belangrijke wedstrijd op het pogramma staan, de Brussels marathon, wil ik onder de 2:50:00 lopen. Nu is het de bedoeling om een tempo rond de 4:05-4:10 te lopen en nie te diep in de reserves te tasten, ik voel me ook niet top vandaag. De valling is nog niet uit het lichaam en ik ben al dik evredeen met de tien kilometer tijd, na twaalf kilometer lopen we door de polders. Ik kan de lopers die voor mij lopen lang zien en verlies niet zoveel tijd, de wegen zijn hier wel niet zo goed als langs he kanaal. De kilometer tijden blijven vrij stabiel en ik ben niet vermoeid ondanks de valling, de ademhaling gaat ook vlotter aan dit tempo. Halfweg de marathon (1:23:41) loop ik in elfde positie en nu draaien we het kanaal weer op, er staat een goed voelbare tegenwind nu. Kort achter mij volgt een groeje van vier ik ga proberen daar achter te gaan lopen om toch wa beschermt te lopen tegen die winderige omstandigheden. Ik kan met enige moeite aanpikken maar toch haak ik mijn wagonnetje aan, en ik schuif een plaatsje op, na 26 kilometer zijn we nog met drie. Tussen kilometer 28-29 is er een drankpost en laat ik een gaatje en kan niet meer aanpikken, het word alleen knokken tegen de wind in. Aan kilometer dertig (2:00:47) staan er twee supporters met de rest van mijn drinken en vloeibaar eten, maar ook mijn vrouw met een fiets. Ze gaat de rest van de marathon mee fietsen zo kan ik toch uit de wind lopen even later komt ook Annick aangereden met een fiets. Een echte luxe situatie en ik kan zelf versnellen en even later zelf Pascal Waterloos inhalen, en loop nu in achtste positie. Deze positie zou ik vasthouden tot het einde, al krijg ik het de laatste kilometer nog echt zwaar, finish ik in een nettotijd van 2:53:11. Het is een mooi resultaat, aangezien ik de twee weken tussen Hilvarebeek en Oostende echt ziek ben geweest en dus niet top was. Verder kan ik al een tip van de sluier lichten aangaande de voedingsupplementen, de recuperatiedrank doet zijn werk fantastisch. De isotone sportdrank heeft daar en tegen niet kunnen vermijden dat ik teveel zouten en electrolyten verlies tijdens het zweten. Waar door ik teveel rendement verlies na zesentwintig kilometer, het blijft dus nog even verder testen en waarschijnlijk zoeken. Het word toch een moeilijke taak om topfit te geraken tegen zondag, de knie en achillespees zien toch veel af tijdens zo'n marathon.
