Het weekend is voor mij alvast begonnen. Iedere vrijdag klokslag 12.00 uur kan het beginnen. Voor ik de kinderen om 15.00 uur van school ophaal heb ik twee uurtjes voor mezelf. En daarmee bedoel ik echt voor mezelf,geen huishoudelijke taken ,al mag mijn berg strijk nog zo hoog zijn,gewoon voor mezelf. Dat kan gaan van uitgebreid in bad,tot shoppen en zoals vandaag lekker een paar uurtjes schrijven of lezen. Zalig! Vanavond begint ons nieuwe cultuurseizoen opnieuw. Dankzij onze vrienden kregen we de smaak te pakken.We beginnen met dans,maar Ozark Henry,Freddy Devadder,Wouter Deprez en nog vele andere staan nog op ons programma. Gewoon op stap gaan met zijn tweetjes is gewoon genieten.Eerst samen de voorstelling beleven en daarna een lekker pint pakken in één van de leuke cafeetjes die Kortrijk rijk is. Ook morgen gaan we lekker uit,we vieren onze 17 de huwelijksverjaardag samen met onze vrienden want toevallig op die dag gaven ze elkaar ook het jawoord. De kinderen kijken verlangend uit naar de thuiswacht van dienst en nemen ze hem weer op sleeptouw met het spelen van monopoly,iets waar papa en mama niet altijd tijd voor hebben.Zij vinden het alvast leuk dat papa en mama weer eens uit gaan. Ook wij vinden het leuk al ben ik achteraf altijd blij dat onze twee koters altijd in hun eigen bedje liggen en niet uit slapen zijn gegaan. Dan kan ik ze nog eens lekker onderstoppen om daarna zelf mijn bedje in te duiken. Alvast een heel fijn weekend aan allemaal En tot dinsdag Groetjes Violaine
hallo Schrijvers, na wat getwijfel heb ik het tenslotte toch gevonden om te bloggen. Het is de 1e keer dat ik dit doe, het voelt wat onwennig,ik weet ook niet hoe het er zal uitzien, en of het wel tussen de andere tekstjes zal verschijnen. We zien wel en wie niet waagt niet wint. Tot de volgende, groetjes norva
Tine, bedankt voor de moeite, leuk. Gedachten dwarrelden al door mijn hoofd voor het volgende verhaal. De weg naar het papier hebben ze nog niet gevonden. Er is alleen nog chaos. Een woensdagmiddag is sowieso chaos. Als chauffeur van dienst wring ik me in alerlei bochten om overal - zonder 'shit' - op tijd te komen. Daarbij probeer hebben enkele pubermagen een onverzadigbare honger. Mijn vijf minuten tijd zijn weer om. Ik moet me haasten om één van mijn zoons op tijd op te halen.
Waw, ik kon mijn ogen nauwelijks geloven vanavond. In mijn mail zat een berichtje dat we met onze beginnende schrijfgroep nu ook het fameuze world wide web opgingen via een blog. Onze eerste stapjes als het ware in deze nieuwe wereld. Je las misschien al het bericht van één van mijn medecursisten, Marc. Binnenkort staan we hier allemaal "te lezen". Ik schrijf binnenkort wat meer en langer én - dankzij de cursus van "Zoeper"Tine- vooral beter en mooier, maar nu moet ik eerst terug naar het "normale" leven van elke dag. Tot heel binnenkort. Groetjes, nico.
Juist voor mijn vertrek een berichtje ontvangen van Tine. Al wat ik kan verzinnen is enkele minuten doortypen zoals bij die oefening van de eerste les. Dat was wel leuk. Maar serieus nu. Gisterenavond al iets verzonnen voor onze tweede oefening. Waar ging dat weer over ? Over dat boterbriefje. Aha, heb mij daar mee geamuseerd. Associaties maken, weet je wel. Hebben we ook geoefend de eerste les. Dat vind ik de max. Maar ik verraad nog niks. Dat is mijn dichterlijke vrijheid. Alhoewel, één keer zo'n poëtisch gezwam is meer dan genoeg. Ik zal het deze keer over een gans andere boeg gooien. Maar ik vertel al veel te veel. Dat is één van mijn gebreken. Ik kan bij God mijn mond niet houden. Ook niet in de les. Heb ik zelf ook opgemerkt. Maar ja, jullie moeten meer je mond roeren. Waarvoor dient die anders ? Wel gedisciplineerd natuurlijk. Anders wordt het één rotzooi. En dan is niemand mee geholpen. Laat ons het volgende afspreken : voortaan moeten de lessen veel losser zijn, gewoon ontspannen, en meer wisselwerking. Ik overdrijf : de tweede keer was er al veel meer inbreng. Jammer, maar nu moet ik vertrekken. Naar Antwerpen. Weer nieuwe indrukken opdoen. En die komen vroeg of laat op papier terecht. Pas op, want jullie zijn ook "targets" natuurlijk. Mijn observatie is vlijmscherp, mijn mensenkennis treffend. Hoe ik dat weet ? Ja, probeer me voor één keer te geloven. Soms zit ik er naast. Onlangs nog. Wat een kater ! Een goeie vriend. En plots bleek die toch helemaal anders te zijn dan gedacht. Wham ! Ik was er echt niet goed van. Nu is het genoeg geweest. Het is jullie beurt. Vertel maar. En pak me op mijn zwakke plek, nl. mijn nieuwsgierigheid. Een uitgedaagde medecursist is er twee waard.
Juist voor mijn vertrek een berichtje ontvangen van Tine. Al wat ik kan verzinnen is enkele minuten doortypen zoals bij die oefening van de eerste les. Dat was wel leuk. Maar serieus nu. Gisterenavond al iets verzonnen voor onze tweede oefening. Waar ging dat weer over ? Over dat boterbriefje. Aha, heb mij daar mee geamuseerd. Associaties maken, weet je wel. Hebben we ook geoefend de eerste les. Dat vind ik de max. Maar ik verraad nog niks. Dat is mijn dichterlijke vrijheid. Alhoewel, één keer zo'n poëtisch gezwam is meer dan genoeg. Ik zal het deze keer over een gans andere boeg gooien. Maar ik vertel al veel te veel. Dat is één van mijn gebreken. Ik kan bij God mijn mond niet houden. Ook niet in de les. Heb ik zelf ook opgemerkt. Maar ja, jullie moeten meer je mond roeren. Waarvoor dient die anders ? Wel gedisciplineerd natuurlijk. Anders wordt het één rotzooi. En dan is niemand mee geholpen. Laat ons het volgende afspreken : voortaan moeten de lessen veel losser zijn, gewoon ontspannen, en meer wisselwerking. Ik overdrijf : de tweede keer was er al veel meer inbreng. Jammer, maar nu moet ik vertrekken. Naar Antwerpen. Weer nieuwe indrukken opdoen. En die komen vroeg of laat op papier terecht. Pas op, want jullie zijn ook "targets" natuurlijk. Mijn observatie is vlijmscherp, mijn mensenkennis treffend. Hoe ik dat weet ? Ja, probeer me voor één keer te geloven. Soms zit ik er naast. Onlangs nog. Wat een kater ! Een goeie vriend. En plots bleek die toch helemaal anders te zijn dan gedacht. Wham ! Ik was er echt niet goed van. Nu is het genoeg geweest. Het is jullie beurt. Vertel maar. En pak me op mijn zwakke plek, nl. mijn nieuwsgierigheid. Een uitgedaagde medecursist is er twee waard.
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
Gisteren heb ik heel de dag opgeruimd, samen met mijn dochter. Zij hielp goed mee, aangezien het haar slaapkamer en haar speelkamer betrof. Dit is geen activiteit waarnaar ik uitkijk, meestal gaat deze klus gepaard met heel veel gezaag van mijn kant. Halfweg verdween ze even om terug te keren met de "post". Er zat een door haar geschreven kaartje bij "Wat ik wou zeggen: niet vloeken mama!" De rest van de klus heb ik mij dus beheerst. Laat mij de niet-lezers van Umberto Eco geruststellen: momenteel lees ik in bed/op de bank het laatste deel van Harry Potter en het bevalt mij: vlot geschreven vanuit één perspectief en spannend. Meer moet dat niet zijn in de kerstvakantie. En Ellen, hoe beviel "The Cook, the thief, his wife and her lover". Keek je het helemaal uit of haakte je af ? Wellicht de nodige schrijfinspiratie opgedaan? Marijke
hallo Schrijvers, na wat getwijfel heb ik het tenslotte toch gevonden om te bloggen. Het is de 1e keer dat ik dit doe, het voelt wat onwennig,ik weet ook niet hoe het er zal uitzien, en of het wel tussen de andere tekstjes zal verschijnen. We zien wel en wie niet waagt niet wint. Tot de volgende, groetjes norva
