Na 20 jaar trouwe dienst begaf hij het. Met veel rook en gerammel. Maar nu hebben we dus het nieuwste model. Met allerlei filters en borstels. Zelfs een borstel om katoenharen te verwijderen. Er hoort een handleiding bij om u tegen te zeggen. Ik hoop dat mijn man die leest. Voorlopig staat hij letterlijk rood te blinken in onze kast. De nieuwe stofzuiger.
Traditioneel wordt elk jaar met de hele familie mosselen gegeten. Dit jaar is het onze beurt om dit evenement te organiseren. Omdat we met zo'n 25 man zijn is het eerste dat dient te gebeuren: datum vastleggen. Daarom dat ik nu al aan iedereen een mail stuurde met de vraag wanneer men kan komen. En dan kies ik heel democratisch de datum waarop de meeste mensen kunnen. Vervolgens hoop ik op mooi weer zodat we buiten kunnen eten. Want binnen zal het wat krap worden anders.
Joepi, zoon twee is gisteravond veilig en wel weer teruggekeerd uit Frankrijk. Denk dat hij zich een week niet gedoucht heeft zo bruin was hij of toch de zon? vanmorgen ging ik vlug naar de bakker met mijn auto. Alhoewel auto leek meer op een vuilniswagen. mar dat is voor hem zoon zag er uitgerust en blij uit.
Dat is meestal niet makkelijk in een stad. Dat weet je op voorhand en daar klaag je dan niet over Maar dat ik thuis op mijn eigen oprit bij het binnenkomen een poes van de buren, stapels hout én de wagen van mijn man moest zien te ontwijken was niet voorzien. Gelukkig zag ik alle obstakels tijdig en moest ik niet één van de gisteren geoefende manoeuvres uitvoeren.
Vandaag stond ik in de file en reed 288 km in totaal. Dat allemaal om op een van de warmste dagen van het jaar vrijwillig op een vrije dag een cursus wagenbeheersing te volgen. Vier vrouwen in een wagen samen met een instructeur. Er werden wat veel slippertjes gemaakt maar we legden allemaal met succes de cursus af. Ik weet nu dus wat te doen bij slippartijen. Maar hoop uit de grond van mijn hart dat ik het nooit hoef mee te maken "in het echt".
De was van jongste ligt alweer netjes gewassen en gestreken in de kast de rugzak en toiletzak morgens nog eens deftig uitkuisen en dan wachten op de was van zoon twee.
Ook wij zijn terug van enkele dagen verblijf in de Moezelstreek. We bezochten ondermeer Trier en Saarburg. In Trier reden we rond in een toeristisch treintje maar we stapten ook heel wat af: van Thermen naar de Basiliek naar de Porta Negra naar het Amfitheater. Op het eind van de dag hadden we liefst 17.000 stappen gezet. Vermoeiend, maar het was gelukkig wel mooi weer. Saarburg is een onverwachte parel gelegen aan, jawel de Saar. Er is een waterval en een stadszicht dat "klein Venetië" wordt genoemd. Ook daar reden we rond met een toeristisch treintje. De weergoden waren hier minder goed gezind: we aten buiten onder een parasol terwijl het regende. De tafel werd nat maar ons eten bleef droog.
Dochterlief kwam vandaag terug thuis na Pukkelpop. Moe, hees en verkleumd wegens natgeregend op een te koele trein gezeten. Maar wel vol enthousiaste verhalen en stiekem al dromend van de volgende editie.
Zoon twee houdt ons elke dag op de hoogte waar hij naar toe gaat. Gisterenochtend belde hij al vroeg en ik hoorde meteen aan zijn stem dat hij in mineur was en wel door de Franse politie. Hij was een rotonde opgereden op het gemak tijd genoeg om de auto die er reed niet te ambeteren. Althans dat vond zoon maar de politie die degene was die op de rotonde reed niet. Hij werd staande gehouden en moest maar liefst een boete van 90 euro betalen. Gelukkig had hij zoveel geld op zak hij vroeg wel om een bewijs waarover de mannen niet blij waren maar kreeg ze toch. Er stond geen verplicht stopbord voor de rotonde en het rook allemaal sterk naar macho gedrag en 'we zullen die jonge buitenlander even pakken'. Protesteren heeft ws weinig zin. Gelukkig belde zoon 's avonds nog eens en was zijn humeur prima hij had het naar zijn zin. Hij zag wel veel politie onderweg maar de ambetante Franse chauffeurs werden met rust gelaten.
Vanmorgen jongste opgehaald :) doodmoe vd lange busreis en het festival heeft hij nog niet veel kunnen vertellen maar hij zag er goed uit en had het heel leuk gehad. Hij is net lang genoeg wakker gebleven om zoon twee ut te wuiven die vandaag op zijn eentje vertrokken is. de auto volgeladen en met de neus naar Frankrijk. Na een hectische ochtend overvalt me de rust toch wel even.
Dat was het kinderfeest gisteren. Nog leuker dan ik dacht met al die kindjes die rondliepen. Het waren er bijna 400 een zeer geslaagde eerste editie. Of er nog een vervolg komt? Als het aan de kindjes en het gemeentebestuur ligt wel. En ook de moni's waren zeer tevreden maar nog te moe om nu al te denken aan het volgend jaar. Vandaag hun laatste loodjes, de finale afbraak van het feest.
Vandaag vertrekt onze dochter met een hoop vriendinnen naar Kiewit. Tot zondagmorgen verblijft ze dan op de weide van Pukkelpop. Maar ze beloofde wel elke dag een bericht te sturen.
Onze groep van 25 bestond uit 10 koppels en 5 jongeren tussen 15 en 20 jaar. Allemaal vriendelijke, behulpzame mensen die begaan waren met elkaar. Er was 1 koppel op huwelijksreis en 1 koppel heeft zich zelfs verloofd tijdens de reis. De man deed zijn aanzoek in Bangkok, in het reuzerad. Verder had de gids leuke uitspraken zoals "parasolleplu", "maak geen zorgen, alles komt goed" en de meest geruststellende "alles is veilig, er is nog nooit iets gebeurd....tot nu" en dan lachte hij zelf het hardst om de grap. Een ding zullen we niet missen: de muggen. Ondanks de antimuggenstick werd iedereen in de groep duchtig gestoken. Dank zij een tip van de gids konden de beten worden verzacht met "gele olie", beter bekend als "tijgerbalsem". Onze dochter en een ander meisje uit de groep waren de kampioenen in het verzamelen van muggenbeten. Maar fier op die kampioenstitel waren ze niet...
Terwijl jongste begint af te tellen is zoon twee zich aan het voorbereiden op zijn vakantie. Het verloopt nog niet zo vlot omdat hij eerst nog aan het werken is voor morgen. Morgen houd het speelplein een groot bal en de afgelopen drie dagen zijn alle moni's uren aan het stuk bezig met de opbouw. ik ben even wezen kijken en kreeg een rondleiding. Het ziet er allemaal erg leuk uit. ze verwachten zo'n 300 kinderen van 4 t/m 12 jaar dus alles moet tiptop op kindermaat zijn. Er zullen buiten de moni's nog zo'n 50 vrijwilligers meewerken, ik dus ook bij de EHBO.
In Thailand waagden we ons aan een authentieke thaimassage. Laat ons zeggen: het deed deugd...erna. Want op het moment zelf heb ik wel eens op mijn tanden moeten bijten wegens beetje hardhandig. En raar maar waar: het meest pijn deed het op de wreef van mijn linkervoet. Van alle plaatsen om af te zien.. In ons laatste hotel boekten we met onze laatste centen nog voor alle drie een oliemassage aan het zwembad. Zeer rustgevend en nadien kon de olie worden afgespoeld door een sprong in het zwembad. Dochterlief en ik lieten ook wat visjes aan onze tenen knabbelen. En dat kriebelde en kriebelde. De eerste minuten was het gegil en gelach voor gans de avondmarkt. Nadien vonden we het zeer ontspannend. En genoten we van eeltvrije voeten.
De meeste en verste verplaatsingen tijdens onze rondreis in Thailand gebeurde per bus. Een grote bus van 54 plaatsen met maar 27 man/vrouw/kind aan boord. Heel comfortabel ondermeer ook omdat onze persoonlijke "busboy" zorgde voor zeer goedkope koele drankjes aan boord. Maar op geregelde tijdstippen werden we, dankzij de inspanningen van onze gids, vervoerd op meer authentieke manieren. Zo reden we in een ossenwagen, een tuktuk, een fietstaxi en fietsten we zelf in Chang-Mai. Een stukje op de rug van een olifant was er ook bij. Aangezien er ook veel water is in Thailand namen we voor korte verplaatsingen: een vlot, een smalle rivierboot, een snelle "James bond" boot. En omdat de toeristen zich niet zouden vervelen zorgde de gids voor een DJ tijdens onze avonduitstap met vlot. De bevallige vrouwelijke bemanning danste gezellig de "Macarena" mee.
Want in Thailand aten we gestoomde rijst, rijstporridge, gele rijst, gekookte rijst. Het eten bestond meestal uit buffetten: altijd wel een schotel met kip, een schotel met gefrituurde of verpakte vis, schotel met groenten. Dessert was meestal watermeloen en ananas, al waren lychees, ramboetan en mango soms ook van de partij. In de hotels was er gelukkig voor ons westerlingen wel vaak een westers ontbijt. En feest was het helemaal als de bus stopte bij een 7/11 waar frisco's met echte belgische chocola werd verkocht.
Dat zei iemand tegen me toen ik vertelde dat jongste voor het eerst alleen op vakantie ging. Ik had er echter geen moeite mee om hem te laten gaan alleen zijn eerste sms'je was verontrustend: "Sziget is gesloten verdacht pakketje gevonden". De politie was met een onderzoek bezig en hij zou me op de hoogte houden. Niet dus, dan hem toch maar voor middernacht ge-smst met de vraag of hij al op het eiland mocht. En gelukkig was hij er al uren alleen een plaatsje voor zijn tent op te zetten had hij niet meer gevonden, de groep die een plaats vrij zou houden voor hem hadden geen woord gehouden. Gelukkig kon hij bij iemand vd 'buscompagnie' slapen en de volgende dag vond hij een eigen plekje. Daarna volle bak genieten van zijn muziek en ik laat hem gerust stuur echt geen sms'jes meer loslaten nietwaar.
Inderdaad de Thaise naam voor tempel is Wat. Na de Liggende Buddha bezochten we 's anderendaags de tempel van de Smaragden Buddha (die eigenlijk van jade is), het Koninklijk paleis en de drijvende bloemenmarkt. We mochten ook een boot op en konden zo de bebouwing langs de wal zien. Heel veel krotten maar volgens de gids was de grond waarop de krotten stonden wel wat geld waard. Een beetje een dubbel verhaal dus. s' Avonds aten we in een restaurant op het 78ste verdiep met uitzicht op Bangkok. In dat appartementsgebouw was op het 85ste verdiep nog een uitzichtsplatform dat 360° ronddraaide. Prachtig uitzicht maar het eten in het restaurant beviel niet iedereen. Zelf had ik nergens last van maar iemand van de groep deed zich tegoed aan de zeevruchten en betaalde daar 's anderendaags in de bus de tol voor. Tja, zeevruchten zijn al delicaat en als ze dan liggen wachten op toeristen bij een temperatuur van 30 graden...
