In de supermarkt was ik op zoek naar mijn gebruikelijke deodorant. Helaas nam de dame voor mij het laatste exemplaar. Ook goed, dacht ik, ga ik wel eens voor iets nieuws. Wie weet welk een ontdekking ik nog kan doen. Maar misschien drukte mijn gezicht toch meer teleurstelling uit dan ik dacht. Want de dame zei onmiddellijk: "Hier mevrouw, neemt u het maar. Voor mij maakt het niet uit dewelke". Ze werd bedankt met een stralende glimlach. Ik ben blijkbaar toch een groter gewoontebeest dan ik dacht...