Mijn man had een kaart en wou niet gaan. Dus kreeg ik de kaart cadeau. En ik ging dus wel. Omwille van het vele volk bleef ik niet erg lang. Wel lang genoeg om 3 boeken en 3 stripverhalen te kopen. De boeken stonden al lang op mijn verlanglijst en zullen wellicht dochterlief ook boeien en de strips stonden op de verlanglijst van mijn man. Ik bracht dus goede buit mee naar huis.
Regelmatig staat onze kattin aan de deur om buitengelaten te worden. Gehoorzaam sta ik dan recht. En dan loopt de kattin weg. Niet richting deur maar richting "ik verstop mij diep in huis". Dit spelletje houdt de kattin lang vol. Meestal langer dan ik...
Gisteren kon ik jongste weer ophalen. Een blij weerzin maar hoewel ik brandde van nieuwsgierigheid wilde jongste op weg naar huis niet veel meer zeggen dan; het was leuk en Venetië mooi daarna wilde hij heel graag naar zijn muziek luisteren om te bekomen van de lange reis. Vandaag kwamen de verhalen en ook meteen de stress omwille van de planning voor zijn GIP. Veel vakantie zal hij spijtig genoeg niet hebben.
Gisteren vertrok dochterlief richting Slovenë-Kroatië en Venetië op eindejaarsreis. Ik mocht haar niet meer uitzwaaien. Dus nam ik afscheid door haar af te zetten bij een vriendinnetje. En natuurlijk begrijp ik het wel dat uitzwaaien niet hoeft. Maar ik had toch wel wat heimwee naar vroeger toen alle moeders samen alle kinderen uitzwaaiden...
Het liedje "YMCA" klonk op de radio. Aan de lichten zong mama mee en maakte de bijhorende gebaren. Hilarisch vonden mijn dochter en haar vriendinnetje dat. Maar ze kwamen wel kei-opgeruimd toe aan de schoolpoort.
Wellicht heeft iedereen al gehoord van de film. Maar het boek had ik nog niet gelezen. Tot nu. Ik vond het een boeiend verhaal over een vrouw op zoek naar de zin van haar bestaan. Heel poëtisch en weemoedig verwoord ook.
Vraag: "Zijn jullie al lang thuis?" Antwoord:"Dat hangt ervan af in welke tijdseenheid je het uitdrukt" Voor mij was eigenlijk "Ja" of "Nee" voldoende geweest...
Zo stilletjes moeten de valiezen hier ook worden gepakt. Daarvoor moet er nog worden gestreken. Zal dat laatste alvast op mijn to do list van morgen zetten.
Het was een hele uitdaging. Alleen al er geraken. Want toen ik netjes de routebeschrijving had gevolgd die op internet stond, bleek de dienst verhuisd. Gelukkig stond in het foute metrostation wel goed uitgelegd hoe ik in het goede station moest geraken. En omdat ik steeds de nodige speling voorzie kwam ik nog ruim op tijd aan.
Deze is vandaag gestart voor de jongste. Vroeger dan gewoonlijk, het heeft dan ook alles met kunst te maken. De zesdejaars zijn vanmiddag met de bus vertrokken naar Venetië waar dit jaar de biënnale plaatsvind. Ben erg benieuwd naar zijn avonturen.
Onlangs bracht ik een vriendinnetje van dochterlief naar huis. Dat huis is bereikbaar via allerlei kleine wegen. Er naar toe rijden was niet het grote probleem. De wagen keren om terug te rijden wel. Want de oprit stond vol wagens en het was al heel donker. Maar het is mij na veel maneuvreren gelukt.
Dat zal ik moeten doen om de nieuwe breitechniek onder de knie te krijgen. Het dubbelbreien is moeilijker dan ik dacht. Maar zoals mijn man altijd zegt: moeilijk gaat ook. En dat is te hopen voor hem. Want de pull in dubbelbreitechniek is voor hem bedoeld.
Dank zij het noeste breiwerk van de afgelopen dagen nadert mijn eerste werkstuk het einde. Nog enkele priemen van de afwerkingsboord, draadjes instoppen en oppersen. En de sjaal is klaar.
Stel je voor: je zit in de wachtkamer van een dokter. Je bent zenuwachtig voor wat je daar te horen zult krijgen. Je leest een tijdschrift om je gedachten wat af te leiden. Wat ik in een dergelijk geval niet wil is muziek in een genre dat mij irriteert, afleidt en verschrikkelijk zenuwachtig maakt. Muziek die je liefst onmiddellijk uit wil zetten maar niet kan uitzetten omdat je in een wachtkamer zit. In elk geval krijg je niet altijd wat je wil. Dus ik heb de muziek moeten verdragen tot het mijn beurt was. Helaas. Gelukkig verliep het bij de dokter beter dan in de wachtkamer.
Vanavond wordt informatie gegeven over de reis die de leerlingen maken in de herfstvakantie. Leuk uitje dus. Minder leuk is dat er morgen misschien toetsen zijn op school.
Vandaag een laatste fietstocht met de club en voor mij de eerste met E-bike in groep en de enige E-biker. Maar het viel goed mee geen negatieve opmerkingen, het was een heel gezellige dag met verrassinkjes onderweg en een afsluitend etentje. De zon scheen maar desondanks had ik het erg koud. Op zoek naar warmere fietskleding dus.
