Wellicht heeft iedereen al gehoord van de film. Maar het boek had ik nog niet gelezen. Tot nu. Ik vond het een boeiend verhaal over een vrouw op zoek naar de zin van haar bestaan. Heel poëtisch en weemoedig verwoord ook.
Vraag: "Zijn jullie al lang thuis?" Antwoord:"Dat hangt ervan af in welke tijdseenheid je het uitdrukt" Voor mij was eigenlijk "Ja" of "Nee" voldoende geweest...
Zo stilletjes moeten de valiezen hier ook worden gepakt. Daarvoor moet er nog worden gestreken. Zal dat laatste alvast op mijn to do list van morgen zetten.
Het was een hele uitdaging. Alleen al er geraken. Want toen ik netjes de routebeschrijving had gevolgd die op internet stond, bleek de dienst verhuisd. Gelukkig stond in het foute metrostation wel goed uitgelegd hoe ik in het goede station moest geraken. En omdat ik steeds de nodige speling voorzie kwam ik nog ruim op tijd aan.
Deze is vandaag gestart voor de jongste. Vroeger dan gewoonlijk, het heeft dan ook alles met kunst te maken. De zesdejaars zijn vanmiddag met de bus vertrokken naar Venetië waar dit jaar de biënnale plaatsvind. Ben erg benieuwd naar zijn avonturen.
Onlangs bracht ik een vriendinnetje van dochterlief naar huis. Dat huis is bereikbaar via allerlei kleine wegen. Er naar toe rijden was niet het grote probleem. De wagen keren om terug te rijden wel. Want de oprit stond vol wagens en het was al heel donker. Maar het is mij na veel maneuvreren gelukt.
Dat zal ik moeten doen om de nieuwe breitechniek onder de knie te krijgen. Het dubbelbreien is moeilijker dan ik dacht. Maar zoals mijn man altijd zegt: moeilijk gaat ook. En dat is te hopen voor hem. Want de pull in dubbelbreitechniek is voor hem bedoeld.
Dank zij het noeste breiwerk van de afgelopen dagen nadert mijn eerste werkstuk het einde. Nog enkele priemen van de afwerkingsboord, draadjes instoppen en oppersen. En de sjaal is klaar.
Stel je voor: je zit in de wachtkamer van een dokter. Je bent zenuwachtig voor wat je daar te horen zult krijgen. Je leest een tijdschrift om je gedachten wat af te leiden. Wat ik in een dergelijk geval niet wil is muziek in een genre dat mij irriteert, afleidt en verschrikkelijk zenuwachtig maakt. Muziek die je liefst onmiddellijk uit wil zetten maar niet kan uitzetten omdat je in een wachtkamer zit. In elk geval krijg je niet altijd wat je wil. Dus ik heb de muziek moeten verdragen tot het mijn beurt was. Helaas. Gelukkig verliep het bij de dokter beter dan in de wachtkamer.
Vanavond wordt informatie gegeven over de reis die de leerlingen maken in de herfstvakantie. Leuk uitje dus. Minder leuk is dat er morgen misschien toetsen zijn op school.
Vandaag een laatste fietstocht met de club en voor mij de eerste met E-bike in groep en de enige E-biker. Maar het viel goed mee geen negatieve opmerkingen, het was een heel gezellige dag met verrassinkjes onderweg en een afsluitend etentje. De zon scheen maar desondanks had ik het erg koud. Op zoek naar warmere fietskleding dus.
Met het vallen van de bladeren loopt een mens soms al eens wat meer vermoeid rond. Laat opblijven om een film op tv te bekijken helpt ook niet. Gistermorgen was ik na het ontbijt nog zo moe dat ik gewoon terug in bed gekropen ben. De wekelijkse boodschappen werden voor 1 keer dan maar in de namiddag gedaan.
Gisteren was het de beurt aan onze kater. Opnieuw naar de veearts. Er was hartruis vastgesteld en dat diende verder onderzocht te worden. Hij lijdt aan een gecompenseerde hypertrofische cardiomyopathie. Of in gewone mensentaal: een matig verdikte hartspier. Het goede nieuws is dat het een kleine verdikking is en hij er nog heel oud mee kan worden. En geen medicatie nodig!
Vorige zaterdag ging iemand met naaldhak boven op de voet van onze dochter staan. Maandag schoot haar voet van de fiets in de spinsingles. Zelfde voet, zelfde plaats. Gisteren sloeg de voet alle kleuren uit. Vandaag naar de dokter geweest. Niets alarmerend, maar wellicht toch een zware kneuzing. Ijs opleggen en steunverband dragen. En als het niet betert, binnen enkele weken terugkeren. In afwachting kreeg ze een briefje waarmee ze de volgende spinsingles eventueel mag brossen.
Verjaardag van jongste. Het open van de 18 pakjes duurde het hele weekend. Een gezellig etentje met zijn allen als afsluiter. Komend weekend toch nog een feestje met een paar vrienden.
Een goed klassement is onmisbaar. Dat is vanmorgen nog eens gebleken; Toen ik mijn gesprekspartner vroeg mij bepaalde documenten te laten zien, zei hij dat hij ze had op computer. Helaas vond hij ze niet terug, wegens teveel andere niet geklasseerde documenten. Tja, toen moest hij wel papieren documenten boven halen natuurlijk. Gelukkig wordt dat klassement perfect bijgehouden door zijn secretaresse...
